Antylopa indyjska
Antylopa indyjska, dawniej garna (Antilope cervicapra) to antylopa z rodziny krętorogich. Samiec jest ciemnobrązowy na grzbiecie, po bokach, zewnętrznej stronie nóg i wokół oczu występują białe plamy. Są białe od spodu. Samice są żółtopłowe. Samce mają piękne, masywne, świdrowate rogi, mające nawet 5 skrętów. Osiągają długość 45-70 cm.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© RealityImages – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko
Obszar występowania antylopy indyjskiej to równiny Półwyspu Indyjskiego. Unika terenów zalesionych, często zasiedla suche tereny. Pasie się w pobliżu wód.
Tryb życia i zachowanie
Garna jest aktywna rano i wieczorem. Żyje w stadach najczęściej 15-20 sztuk, któremu przewodzi samiec. Niektóre stada sięgają 50 sztuk, bardzo rzadko kilkaset. Bardzo szybko biega. Potrafi ukrywać się w trawie. Jest najbardziej aktywna w najbardziej upalnych porach dnia.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi od 100 cm do 150 cm, wysokość w kłębie 85 cm, długość ogona: 17 cm. Ciężar ciała waha się od 25 kg do 45 kg.
Pożywienie
Zjada trawy i rośliny zielne. Jeżeli ma dostęp do soczystych roślin, potrafi wytrzymać długo bez wody.
Rozmnażanie
Pora godowa przypada na luty i marzec. Samiec wybiera sobie samicę i przez krótki czas żyje z nią w odosobnieniu. Ciąża trwa 180 dni.
Ochrona i zagrożenia LC
Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. To niezbyt często spotykana antylopa.
Ciekawostki
W mitologii hinduskiej garna jest wierzchowcem boga księżyca.
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Antilope c. cervicapra, (Linnaeus, 1758)
- Antilope c. rajputanae, Zukovsky, 1927
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | Pora godowa u antylopy indyjskiej. |
Pokrewne gatunki ssaków
- Jak zwyczajny (Bos grunniensis)
- Żubr europejski (Bison bonasus)
- Bizon amerykański (Bison bison)
- Muflon śródziemnomorski (Ovis musimon)
- Tur leśny (Bos primigenius)
- Kozica północna (Rupicapra rupicapra)
- Arni azjatycki (Bubalus arnee)
- Eland zwyczajny (Tragelaphus oryx)
- Bawół afrykański (Syncerus caffer)
- Koza domowa (Capra hircus)
- Owca domowa (Ovis aries)
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
- Włodzimierz Serafiński, Ewa Wielgus-Serafińska – Ssaki zwierzęta świata, ISBN 83-01-05877-3, PWN 1988
- Jiří Gaisler, Jan Zejda – Ssaki świata, ISBN 83-7079-773-3, MUZA SA 1995
- pod red. Kazimierza Kowalskiego – Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Praca zbiorowa – Wielka Encyklopedia Przyrody. Ssaki, ISBN 83-7079-784-9, MUZA SA 1997
© medianauka.pl, 2012-12-02, GAT-166
Data aktualizacji artykułu: 2022-06-25