Niepylak apollo

Niepylak apollo (Parnassius apollo) to bardzo rzadki w Polsce motyl dzienny. Jest wyjątkowo piękny. To największy w Polsce motyl o rozpiętości skrzydeł do 8-9 cm. Cechuje się dużą zmiennością. Znanych jest około 600 form tego motyla. Jest pod ścisłą ochroną gatunkową. Dorosła gąsienica jest aksamitnie czarna, pokryta drobnymi, stalowoniebieskimi brodawkami, po bokach występują pomarańczowe plamki. Białe ubarwienie skrzydeł z czarnymi plamkami ma cel ochronny. Dzięki niemu motyl zlewa się z barwą skał wapiennych i białych kwiatów. Nazwę "niepylak" zawdzięcza temu, że nie ma łusek, dlatego nie zostawia na palcach pyłku.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Niepylak apollo (Parnassius apollo)

Muzeum Przyrodniczego w Jeleniej Górze © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Europa środkowa i Azja. W Polsce w Pieninach i Górach Kruczych. Zasiedla łąki dolin i zboczy górskich. Zamieszkuje zbocza i łąki górskie. W Europie sięga 2000 m n.p.m.

Tryb życia i zachowanie

Lata dość wolno trzepocącym lotem, przechodzącym w szybowanie. Nie jest płochliwy. Siada często na kwiatach ostów. Zimuje gąsienica oraz jaja.

Morfologia i anatomia

To duży motyl. Rozpiętość skrzydeł wynosi 7-8 cm.

Pożywienie

Żeruje na rozchodniku i rojniku.

Rozmnażanie

Stadium poczwarki trwa od 8 dni do kilku tygodni. Samica składa białawe jaja. Poczwarka jest brunatna z woskowym, niebieskawym nalotem, krępa.

Po kopulacji samiec buduje na odwłoku samicy chitynową osłonkę, która zabezpiecza samicę przed próbą zapłodnienia przez innego samca. To swoisty pas cnoty i ciekawy sposób na przekazanie swoich genów następnym pokoleniom. zjawisko to występuje nie tylko u niepylaka apollo.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. W Polsce motyl ten znajduje się pod całkowitą ochroną prawną i jest krytycznie zagrożony wymarciem. Znajduje się na liście Polskiej czerwonej księgi zwierząt.

Istnieje pewne zagrożenie, które istotnie może wpłynąć na populację tego motyla. Otóż samce pojawiają się zwykle dużo wcześniej (nawet 2 tygodnie) niż samice. W przypadku fatalnej pogody większość samców może zginąć, przez co samice mogą nie wydać na świat potomstwa.

Ciekawostki

Niepylak apollo jest ginącym gatunkiem. W Polsce jest ich (w 2009 roku) niewiele ponad tysiąc sztuk. Do odtwarzania ich populacji przyczynia się w Polsce pewien amator entomolog - pan Jerzy Budzik, który samodzielnie i na własny koszt prowadzi hodowlę tego motyla. Z dwudziestu poczwarek udało mu się uzyskać ponad 20 tysięcy sztuk gąsienic. Pan Budzik próbuje odtworzyć populację w Sudetach oraz innych regionach kraju, gdzie motyl ten już dawno wyginął. Więcej na ten temat można przeczytać tutaj.



Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

         Możliwa obserwacja motyli niepylaka apollo.
 Możliwa obserwacja gąsienic niepylaka apollo.
Pokaż tylko bieżące wydarzenia


Pokrewne gatunki owadów


Kolorowanka dla dzieci


Kolorowanki edukacyjne dla dzieci do kolorowania online i wydruku powiązane tematycznie z artykułem.

Jaki jest największy motyl świata?
Jakie gatunki motyli są uznawane za największe na świecie? Czy motyl taki żyje w Polsce? To motyle dzienne czy ćmy? Poznaj największe motyle świata.
Czy gąsienice są nudne?
Mówiąc o motylach mamy na myśli przede wszystkim postać imago. Przeglądając atlasy motyli, często w ogóle pomija się gąsienice. Dlaczego? Czyżby były nudne?
Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.

Powiązane quizy

Motyle dzienne Polski — quiz

Liczba pytań: 21
Quiz szkolny
Średni wynik:
13.29 / 63.29%
2024-01-22



Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
  • Heiko Bellmann – Owady – Spotkania z przyrodą, ISBN 978-83-7763-356-4, Multico Oficyna Wydawnicza 2015
  • Henryk Sandner – Owady – zwierzęta świata, ISBN 83-01-08369-7, PWN 1990
  • V. J. Stanek – Wielki atlas owadów, Państwowe Wydawnictwo Leśne i Rolnicze 1972
  • Jarosław Buszko, Janusz Masłowski – Motyle dzienne Polski, 978-83-930500-9-3, Koliber 2015
  • Jacek Twardowski, Kamila Twardowska – Atlas motyli, ISBN 978-83-7845-469-4, SBM 2014
  • red. Zbigniew Głowaciński, Janusz Nowacji – Polska czerwona księga zwierząt - Bekręgowce, ISBN 83-88934-60-0, Instytut Ochrony Przyrody PAN w Krakowie
  • Adam Warecki – Motyle dzienne Polski Atlas bionomii, 978-83-925150-9-8, Koliber 2010
  • Henryk Sandner – Mały Słownik Zoologiczny Owady, ISBN 83-214-0046-9, Wiedza Powszechna 1979

© medianauka.pl, 2009-10-04, GAT-22
Data aktualizacji artykułu: 2021-11-12




©® Media Nauka 2008-2023 r.