Wydra europejska
Wydra europejska (Lutra lutra) to doskonale pływający i nurkujący ssak z rodziny łasicowatych o wesołym usposobieniu (jest skora do zabawy), zagrożony wyginięciem. Ma charakterystyczny opływowy kształt ciała, sierść jest natłuszczana wydzieliną gruczołów łojowych. Palce stóp ma połączone błoną pławną. Włosie jest lśniące, brązowe na grzbiecie, jaśniejsze od strony brzusznej. Gdy zwierzę nurkuje, specjalne fałdy skórne zatykają nozdrza i otwory słuchowe. Głowa jest mała, podobnie oczy.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Zdjęcie zbiorów ZOO w Opolu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL
Wydra europejska występuje w Europie, Afryce i Azji. Zasiedla tereny w pobliżu zbiorników wodnych, które mają niedostępne, porośnięte gęstą roślinnością brzegi.
Tryb życia i zachowanie
Żyje samotnie, w pary łączy się wyłącznie w okresie godowym. Gdy nurkuje, zamyka szczelnie otwory nosowe i uszne. Buduje gniazda podziemne złożone z komory głównej, szybu wentylacyjnego i kilku wyjść, jedno z nich znajduje się pod wodą na głębokości 1 m. Wydra może przebywać pod wodą do 8 minut. Zimą wydra szuka przerębli w lodzie. Poluje wieczorem.
Wydra pływa tak szybko, że nie ma problemu z dogonieniem każdej ryby.
Prowadzi nocny i skryty tryb życia.
Morfologia i anatomia
Wydra dorasta do 140 cm, w tym długość ogona wynosi nawet 50 cm. Ciężar ciała mieści się w granicach od 5 kg do 12 (15) kg. Bardzo trudno zaobserwować te zwierzęta. Bada się w zasadzie głównie ich tropy. Ma dobrze rozwinięty słuch, węch, dotyk i wzrok. Pod wodą kieruje się wzrokiem i dotykiem. Dzięki silnej akomodacji oka wydra widzi ostro pod wodą. Dotyk jest tak mocno wyczulony, że nawet ślepe osobniki są w stanie złapać ofiarę za pomocą tego zmysłu.
Pożywienie
Zjada głównie ryby (50-98% pokarmu), ale także drobne ssaki, ptaki, żaby, owady, dżdżownice i mięczaki.
Rozmnażanie
Okres godowy przypada zwykle na luty-marzec, zdarza się, że okres ten przypada na inny okres, wówczas ciąża wydłuża się tak, aby poród następował wczesnym maju i czerwcu. Normalnie ciąża trwa 62 dni. Samica rodzi od dwóch do trzech młodych. Przez 10 tygodni nie wychodzą z nory. Dopiero wtedy uczą się pływać. Po roku czasu opuszczają rodziców. Stają się zdolne do rozrodu po dwóch latach.
Ochrona i zagrożenia NT
Gatunek ten bliski zagrożenia wymarciem. Ma status NT w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Wydra jest szczególnie wrażliwa na zanieczyszczenie środowiska, w jakim żyje. Wydry giną także pod kołami samochodów. Fragmentacja środowisk nie sprzyja gatunkowi. Wydra podlega ochronie (poza stawami rybnymi).
Podgatunki
Wyróżniamy następujące podgatunki:
- Lutra l. angustifrons, Lataste, 1885
- Lutra l. aurobrunneus, Hodgson, 1839
- Lutra l. barang, F. Cuvier, 1823
- Lutra l. chinensis, J. E. Gray, 1837
- Lutra l. hainana, Xu & Lu, 1983
- Lutra l. kutab, Schinz, 1844
- Lutra l. lutra - wydra europejska, (Linnaeus, 1758)
- Lutra l. meridionalis, Ognev, 1931
- Lutra l. monticolus, Hodgson, 1839
- Lutra l. nair, F. Cuvier, 1823
- Lutra l. seistanica, Birula, 1913
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Lutra nippon Imaizumi & Yoshiyuki, 1989
- Viverra lutra Linnaeus, 1758
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | Trwa okres godowy u wydry | ||||||||||
| ● | ● | Na ogół w tym czasie przychodzą na świat młode wydry |
Pokrewne gatunki ssaków
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- Klaus Richarz – Zwierzęta w ogrodzie zoologicznym, ISBN 978-83-7175-788-4, Delta
- Hanna i Antoni Gucwińscy – Zoologia Tom I Ssaki Część I Leksykon popularnonaukowy., ISBN 83-88988-01-8, Albatros 2003
- Alfred Brehm – Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
- Praca zbiorowa – Ilustrowana encyklopedia ssaków Polski - atlas, ISBN 978-83-7705-871-8, P.H.W. FENIX 0
© medianauka.pl, 2011-09-13, GAT-55
Data aktualizacji artykułu: 2022-01-30