Efa piaskowa
Efa piaskowa (Echin carinatus) to gatunek węża z rodziny żmijowatych. Ubarwienie ciała jest brązowe. Na grzbiecie zwykle występuje rząd jaśniejszych plam, a po bokach ciała czarne wstęgi. Na głowie widać białą plamę w kształcie krzyża. Głowa jest okrągła, gruszkowata. Oczy są bardzo duże z pionowymi źrenicami. Poszczególne gatunki efy trudno od siebie odróżnić.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© bennytrapp - Fotolia.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko
Efa piaskowa preferuje tereny piaszczysto-kamieniste ze skąpą roślinnością. Czasem występuje w dużych ilościach. Ma największy obszar występowania ze wszystkich gatunków z rodziny żmijowatych. Występuje w Afryce i Azji, aż po Ganges. Występuje też na Cejlonie.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzi nocny tryb życia. Dnie spędza w norach, pod kamieniami i w szczelinach skalnych. Po piasku porusza się na bok w stosunku do osi kierunku ciała. Gdy czuje się zagrożona, zwija się w kłębek o pociera łuskami o ciało, co sprawia, że wydaje wówczas przenikliwy szelest.
Jad efy piaskowej jest bardzo silny, uniemożliwia krzepnięcie krwi. Aż 5% ludzi ukąszonych przez ten gatunek żmii umiera.
Gad ten porusza się po ziemi, czasem jednak wspina się na niewielkie krzewy.
Morfologia i anatomia
Osiąga długość 80 cm.
Pożywienie
Poluje głównie na małe ssaki, a le także na jaszczurki, węże (także własnego gatunku), płazy, małe ptaki.
Rozmnażanie
Samica rodzi w sierpniu do 15 młodych. Populacje afrykańskie składają jaja.
Ochrona i zagrożenia
Występuje licznie i nie wymaga ochrony.
Pokrewne gatunki gadów
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2018-08-26, GAT-1923