Scynk berberyjski, scynk długonogi
Scynk berberyjski, scynk długonogi (Eumeces schneideri) to gatunek jaszczurki zaliczanej do scynków. Głowa ma trójkątny zarys, tułów dość długi i walcowaty zakończony długim ogonem. Łuski zachodzą na siewie jak dachówki. Dość długie kończyny mają długie palce. Ubarwienie z wierzchu brązowe lub zielonoszare, a samce i część samic są żółtopomarańczowe z poprzecznymi, żółtymi paskami. Spód jasny.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Zdjęcie okazu w ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko
Gatunek występuje w zachodniej części Azji i Afryce północnej. Spotykany zarówno na terenach zielonych jak i na półpustyniach.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzi naziemny tryb życia i tu też szuka pokarmu. Potrafi kopać w ziemi, gdzie szybko potrafi się schować przez zagrożeniem. Czasem ucieka do wody.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi 46 cm.
Pożywienie
Poluje na małe owady, ale zjada też małe jaszczurki.
Rozmnażanie
Gatunek jajorodny. Samica składa 3-20 jaj. Inkubacja trwa do dwóch miesięcy.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Pokrewne gatunki gadów
- Scynk krokodyli (Tribolonotus gracilis)
- Scynk aptekarski (Scincus scincus)
- (Lamprolepis smaragdina)
- (Amphiglossus macrocercus)
- (Chalcides striatus)
- (Concinnia martini)
- (Egernia depressa)
- (Plestiodon skiltonianus)
- (Sphenomorphus cherriei)
- (Carlia jarnoldae)
- (Ctenotus olympicus)
Powiązane quizy
© medianauka.pl, 2019-02-03, GAT-610904