Scynk berberyjski, scynk długonogi

Scynk berberyjski, scynk długonogi (Eumeces schneideri) to gatunek jaszczurki zaliczanej do scynków. Głowa ma trójkątny zarys, tułów dość długi i walcowaty zakończony długim ogonem. Łuski zachodzą na siewie jak dachówki. Dość długie kończyny mają długie palce. Ubarwienie z wierzchu brązowe lub zielonoszare, a samce i część samic są żółtopomarańczowe z poprzecznymi, żółtymi paskami. Spód jasny.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Scynk berberyjski, scynk długonogi (Eumeces schneideri)

Zdjęcie okazu w ZOO we Wrocławiu © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko

Gatunek występuje w zachodniej części Azji i Afryce północnej. Spotykany zarówno na terenach zielonych jak i na półpustyniach.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzi naziemny tryb życia i tu też szuka pokarmu. Potrafi kopać w ziemi, gdzie szybko potrafi się schować przez zagrożeniem. Czasem ucieka do wody.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 46 cm.

Pożywienie

Poluje na małe owady, ale zjada też małe jaszczurki.

Rozmnażanie

Gatunek jajorodny. Samica składa 3-20 jaj. Inkubacja trwa do dwóch miesięcy.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.


Pokrewne gatunki gadów



Powiązane quizy

Gady Polski — quiz

Liczba pytań: 24
Quiz szkolny
Quiz dla każdego
Średni wynik:
16.83 / 70.13%
2024-01-21



© medianauka.pl, 2019-02-03, GAT-610904




©® Media Nauka 2008-2023 r.