Suchołuska różowa
Suchołuska różowa, nagniazdka różowa, suchlin różowy (Helipterum roseum) to roślina roczna z rodziny astrowatych, jeden z tak zwanych nieśmiertelników, świetnie nadających się na suche kompozycje kwiatowe.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© sirastock – stock.adobe.com
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko PL - tylko ogrody
Roślina ta jest uprawiana w ogrodach, przejściowo dziczejąca. Gatunek pochodzi z Australii.
Brak danych.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 20-60 cm.
Liście są równowąskie, drobniejsze w górnej części łodygi.
Kwiaty tylko rurkowate, żółte, zebrane koszyczki. Suche listki przypominające kwiatki to okrywa spełniająca funkcję powabni, zwykle różowa, od zewnątrz brunatna.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Parametry
roślina zielna jednoroczna
nasłonecznione
rośliny ogrodowe
Pokrewne gatunki roślin
- Słonecznik bulwiasty, topinambur (Helianthus tuberosus)
- Ostropest plamisty (Silybum marianum)
- Chryzantema, chryzantema wielkokwiatowa (Chrysanthemum grandiflorum)
- Stewia (Stevia rebaudiana)
- Wrotycz zwyczajny, wrotycz pospolity (Tanacetum vulgare)
- Wężymord hiszpański, czarny korzeń, skorzonera (Scorzonera hispanica)
- Rudbekia owłosiona (Rudbeckia hirta)
- Bylica pospolita (Artemisia vulgaris)
- Chaber bławatek (Centaurea cyanus)
- Cykoria endywia (Cichorium endivia)
- Jeżówka purpurowa (Echinacea purpurea)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Pod redakcją Alicji i Jerzego Szweykowskich – Słownik botaniczny, ISBN 83-214-1305-6, Wiedza Powszechna 2003
© medianauka.pl, 2020-02-12, GAT-13596