Łaszowate, łasze, wiwerowate
Łaszowate, łasze, wiwerowate (Viverridae) to rodzina ssaków, która liczy dziś 75 gatunków w 36 rodzajach. W Polsce nie żyją żadne gatunki z tej rodziny ssaków.
Wygląd
Wszystkie gatunki mają wydłużone ciało, ostry pysk, zwykle puszysty ogon, są stopochodne, a koniczyny mają po 5 palców, zaopatrzonych w pazury. Między palcami pojawia się u niektórych gatunków błona pławna. Prawie wszystkie łasze w okolicach odbytu mają gruczoły zapachowe, które wydzielają cuchnącą ciecz.
Gatunki
To atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów, dzięki którym wyświetlisz gatunki z określonego kontynentu, o określonym statusie zagrożenia wyginięciem lub w oparciu jeszcze o inne kryteria. Nasz atlas zawiera karty opisów gatunków wraz ze zdjęciami. Kliknij na nazwę gatunkową lub miniaturę zdjęcia, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego gatunku.

Arctictis binturong
Binturong to ssak z rodziny łasz, swoim wyglądem nie przypominającym innych gatunków zwierząt z tej rodziny. Prowadzi nadrzewny tryb życia, ale wśród gałęzi porusza się dość wolno i ostrożnie.

Viverra civetta
Cyweta afrykańska (Viverra civetta) to gatunek ssaka z rodziny łaszowatych. Ubarwienie żółtawe, szarawe w czarne lub bure cętki. Przez grzbiet biegnie ciemna grzywa, którą cyweta może nastroszyć.

Viverra zibetha
Cyweta indyjska, cybeta (Viverra zibetha) to gatunek drapieżnego ssaka, podobny nieco do kota domowego. Ma jednak wydłużoną głowę. Cybeta ma specjalne gruczoły zapachowe, które wydzielają cywet - substancję wykorzystywaną w przemyśle perfumeryjnym.

Paradoxurus hermaphroditus
Łaskun palmowy, łaskun muzang, musang (Paradoxurus hermaphroditus) to gatunek ssaka z rodziny wiwerowatych. Ubarwienie szarobrązowe. Ogon długi, puszysty.

Arctogalidia trivirgata
Łaskun trójpręgi (Arctogalidia trivirgata) to ssak z rodziny łaszowatych o zmiennym zabarwieniu futra, zwykle brązowego, przy czym ciemniejsze są stopy i koniec ogona.

Ichneumia albicauda
Mangusta białoogonowa, ichneumonka białoogonowa (Ichneumia albicauda) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łaszowatych. Ubarwienie szarawe, szarożółte. Kończyny ciemne. Długi i puszysty ogon jest białawy.

Crossarchus obscurus
Mangusta długonosa, kuzimanze (Crossarchus obscurus) to ssak z rodziny łaszowatych. Głowa wydłużona w szpiczasty pysk. Kończyny dość krótkie. Ubarwienie sierści brązowawe, żółtawe i szare. Głowa nieco jaśniejsza.

Herpestes ichneumon
Mangusta egipska, ichneumon, szczur faraonów (Herpestes ichneumon) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny wiwerowatych, najbardziej rozpoznawalny przedstawiciel rodziny. Ma krótkie kończyny.

Cynictis penicillata
Mangusta lisia, mangustolisek afrykański (Cynictis penicillata) to gatunek drapieżnego ssaka z rodziny łaszowatych. Wyróżniamy 12 podgatunków. Sierść jest żółtawa zimą i ruda w lecie.

Herpestes vitticollis
Mangusta pręgoszyja (Herpestes vitticollis) to ssak z rodziny łaszowatych. Włosie długie. Głowa ubarwiona stalowo-szaro, brązowawo z fioletowym odcieniem. Od uszu w kierunku ramion biegnie czarna pręga.

Mungos mungo
Mangusta pręgowana to ssak z rodziny łasz. Ciało pokryte sierścią brązowo-szarą z wyraźnymi pręgami na części grzbietowej. Tworzy stada od 6 do 20 osobników. Schronienia szukają w norach, szczelinach skalnych. Mangusty są hałaśliwe.

Paguma larvata
Paguma chińska, łaskun chiński (Paguma larvata) to gatunek ssaka z rodziny łasz. Ubarwienie szare, żółtoszare. Ogon długi, ciemniejszy na końcu, czarne są też stopy. Na pysku jasne plamy.

Suricata suricatta
Surykatka to mały drapieżnik z rodziny łasz o smukłym kształcie ciała. Prowadzą gromadny tryb życia. Prowadzi dzienny tryb życia, lubi wygrzewać się w słońcu. Żyje w koloniach liczących od 10 do 30 osobników. Na terenie, w którym żyje kopie nory.

Viverra tangalunga
Wiwera malajska (Viverra tangalunga) to ssak z rodziny wiwerowatych. Ubarwienie szare, brązowawa, żółtawa w ciemne cętki lub pasma. Nogi są ciemniejsze.

Genetta tigrina
Żeneta tygrysia (Genetta tigrina) to gatunek ssaka z rodziny łaszowatych. Ubarwienie żółtawe w ciemne cętki. Plamy układają się w pasma. Spód jaśniejszy, białawy. Ogon długi, prążkowany.

Genetta genetta
Żeneta zwyczajna to ssak z rodziny łasz, zamieszkujący część Afryki i Europy. Żeneta wydziela silny zapach. Prowadzi nocny tryb życia. Odpoczywa i chowa się w szczelinach skalnych.
Inne gatunki
- mangusta błotna (Atilax paludinosus)
- Bdeogale crassicauda
- Bdeogale jacksoni
- Bdeogale nigripes
- Bdeogale omnivora
- Chrotogale owstoni
- Civettictis civetta
- Crossarchus alexandri
- Crossarchus ansorgei
- Crossarchus platycephalus
- mampalon (Cynogale benetti)
- Cynogale bennettii
- Diplogale hosei
- Dologale dybowskii
- Eupleres major
- Genetta abyssinica
- Genetta angolensis
- Genetta bourloni
- Genetta cristata
- Genetta johnstoni
- Genetta maculata
- Genetta pardina
- Genetta piscivora
- Genetta poensis
- Genetta servalina
- Genetta thierryi
- Genetta victoriae
- Helogale hirtula
- mangusta karłowata (Helogale parvula)
- Hemigalus derbyanus
- Herpestes auropunctatus
- Herpestes brachyurus
- Herpestes edwardsii
- Herpestes flavescens
- Herpestes fuscus
- Herpestes javanicus
- Herpestes naso
- Herpestes ochraceus
- Herpestes pulverulentus
- Herpestes sanguineus
- Herpestes semitorquatus
- Herpestes smithii
- Herpestes urva
- Liberiictis kuhni
- Macrogalidia musschenbroekii
- Mungos gambianus
- łasza palmowa (Nandinia binotata)
- rybożer (Osbornictis piscivora)
- Paracynictis selousi
- Paradoxurus jerdoni
- Paradoxurus zeylonensis
- Poiana leightoni
- Poiana richardsonii
- Rhynchogale melleri
- Viverra civettina
- Viverra megaspila
- Viverricula indica
Występowanie i środowisko
Obszar występowania to Europa, Afryka, Azja, Madagaskar.
Tryb życia i zachowanie
Prowadzą dzienny lub nocny tryb życia. Kryją się w dziuplach, zajmują szczeliny i nory, zarośla, kępy pnączy. Są bardzo zwinne, świetnie się wspinają. Są samotnikami lub żyją w niewielkich grupach.
Morfologia i anatomia
Mają bardzo dobrze rozwinięty słuch, wzrok i węch.
Rozmnażanie
Ciąża trwa 49-60 dni. Samica rodzi zwykle 2 razy w roku po 2-4 młode. Są ślepe ale owłosione.
Pożywienie
Zjadają małe kręgowce i bezkręgowce. Większe łasze napadają na domowe zwierzęta. Czasem dietę uzupełniają pokarmem roślinnym.
Ciekawostki
Łasze dość łatwo się oswajają i są czasem trzymane przez ludzi do tępienia szarańczy i myszy.
© medianauka.pl, 2014-01-09, RODZ-46