Ciemiężyk drobnokwiatowy
© spline_x – stock.adobe.com
Ciemiężyk drobnokwiatowy, ciemiężyk białokwiatowy (Vincetoxicum hirundinaria) to gatunek wieloletniej, trującej rośliny z rodziny trojeściowatych.
Występowanie i środowisko PL
Gatunek występuje w Europie, Azji i północnej części Afryki. Został introdukowany w Ameryce Północnej. W Polsce występuje na terenie całego kraju. Rośnie w zaroślach, lasach, na ich skrajach, górskich zboczach. Preferuje glebę o odczynie od obojętnego do zasadowego. Preferuje półcień.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od maja do początku sierpnia.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 30-120 cm. Wytwarza kłącza.
Łodyga jest wyprostowana, owłosiona.
Liście są całobrzegie, osadzone na ogonkach. Blaszka ma długość 6-10 cm. Ulistnienie naprzeciwległe. Barwa liścia ciemnozielona z wierzchu, z niebieskawym odcieniem od spodu. Kształt liści w dolnej części - okrągławe, w środkowej części: sercowato-jajowate, w części górnej zaś - podłużnie lancetowate.
Kwiaty są białe lub zielonożółte, w podbaldachach. Korona złożona z 5-ciu płatków. Pachną padliną. Kwiaty te mają zdolność przytrzymywania owadów na ich powierzchni. Owad próbując się wyszarpać, przenosi pyłek.
Owoc to wydłużony mieszek.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Pospolita nazwa tej rośliny to "trojeść zwycięży jad".
Synonimy
W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:
- Vincetoxicum officinale Moench.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: bylina.
- Stanowisko: półcień.
- Środowsko: leśne, synantropijne.
- Strefy mrozoodporności: 5+. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
- Częstośc występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=22.
- Jadalność: Gatunek trujący.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | ▸ | Kwitnie ciemiężyk białokwiatowy. |
Pokrewne gatunki roślin
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
- Leokadia Witkowska-Żuk – Rośliny leśne, ISBN 978-83-7073-359-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2013
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
© medianauka.pl, 2019-08-11, GAT-14595
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-17