Głowaczek olbrzymi, głowaczek tatarski

Głowaczek olbrzymi, głowaczek tatarski (Cephalaria gigantea) to gatunek wieloletniej rośliny z rodziny szczeciowatych.

Występowanie i środowisko PL - tylko ogrody

Spotykany u nas w uprawach ogrodowych, czasem dziczejący. Preferuje żyzne i wilgotne gleby. Dobrze rośnie w słońcu i półcieniu. Pochodzi z Kaukazu, gdzie rośnie w górskich wąwozach i na łąkach.

Kwitnie w okresie od czerwca do początku września. Gatunek odporny na mróz.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 200 cm, a nawet wyjątkowo 300 cm.

Łodyga jest wyprostowana lub wzniesiona.

Liście są pierzastodzielne, ciemnozielone, w dolnej części łodygi o długości 20-40 cm, omszone.

Kwiaty są kremowe, duże, zebrane w koszyczek o średnicy 5-6 cm. Zewnętrzne kwiaty dłuższe od środkowych, złożone z dwóch warg.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Zdjęcia - galeria

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
					●	●	●	▸				Kwitnie głowaczek olbrzymi.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

nasłonecznione
półcień

Środowsko

łąkowe

Użytek

rośliny ogrodowe

Pokrewne gatunki roślin

Szczeć pospolita, szczeć leśna
Dipsacus fullonum

Szczeć sukiennicza
Dipsacus sativus

Szczeć owłosiona
Dipsacus pilosus

Szczeć wykrawana
Dipsacus laciniatus

Świerzbnica polna
Knautia arvensis

Szczeciowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski - Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej., ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Beata Grabowska, Tomasz Kubala - Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
Gawłowska Agnieszka - 500 roślin ogrodowych, 978-83-7845-471-7, SBM 2014