Jemioła pospolita

Jemioła pospolita (Viscum album L.) to półpasożytniczy krzew w kształcie kuli, rozwijający się na drzewach i krzewach. Liście są zielone nawet zimą. W Polsce występują trzy podgatunki:

• jemioła pospolita typowa,
• jemioła pospolita rozpierzchła (z żółtymi nibyjagodami),
• jemioła pospolita jodłowa (rosnąca tylko na jodłach).

Najrzadsza jest jemioła jodłowa, znana tylko z kilku stanowisk.

© Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Występowanie i środowisko

To wyjątkowy gatunek rośliny. Żyje wyłącznie w koronach drzew liściastych za wyjątkiem buka, jesionu i dębu, a także na drzewach iglastych takich jak sosna, jodła, modrzew. Zasiedla okazy tylko starsze (powyżej 20 lat). Gatunek ten występuje w Europie i Azji. W Polsce jest pospolity na terenie całego kraju.

Kwitnie w okresie od lutego do marca. Krzew ten dożywa 30-40 lat.

Morfologia i anatomia

Osiąga średnicę 100 cm.

Łodyga jest zielona, krótka i silnie rozgałęziona. Co roku przyrastają po dwa liście na odnodze łodygi.

Liście są grube i skórzaste, tępo zakończone, nakrzyżległe, siedzące, całobrzegie.

Kwiaty są żółtawe i tworzą się w rozwidleniach łodygi.

Owoc to nibyjagoda w kolorze białym, dojrzewająca w grudniu. Jagody jemioły rozpierzchłej są żółte.

Korzeń nie występuje. Zamiast niego jemioła ma ssawki rozrastające się w gałęziach. Ssawki te biegną pomiędzy korą a drewnem rośliny żywicielki, a także wchodzą głębiej w drewno, pobierając wodę i sole mineralne.

Rozmnażanie

To roślina dwupienna. Jagody jemioły są kleiste i przyklejają się do dziobów ptaków. Ptaki czyszczą dzioby ocierając je o gałązki. W ten sposób ptaki przenoszą nasiona na inne drzewa.

Ochrona i zagrożenia

To pospolita roślina, nie wymaga ochrony.

Ciekawostki

Jemioła pobiera od rośliny żywicielki tylko wodę i sole mineralne.

Można określić wiek jemioły po liczbie kolejnych członów łodygi.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2017-05-14, GAT-4393