Owady Polski
W Polsce żyje około 30 000 gatunków owadów, najwięcej z rzędu chrząszczy i muchówek (po około 7000 gatunków) i muchówek (około 6000 gatunków) oraz motyli (około 3200 gatunków).
Spis treści
- Rząd: Pluskwiaki różnoskrzydłe (Heteroptera)
- Rząd: Skorki, cęgosze (Dermaptera)
- Rząd: Motyle (Lepidoptera)
- Rząd: Chrząszcze (Coleoptera)
- Rząd: Jętki (Ephemeroptera)
- Rząd: Ważki (Odonata)
- Rząd: Karaczany, hełmce (Blattodea)
- Rząd: Modliszki (Mantodea)
- Rząd: Prostoskrzydłe (Orthoptera)
- Rząd: Błonkówki, błonkoskrzydłe (Hymenoptera)
- Rząd: Muchówki, dwuskrzydłe (Diptera)
- Rząd: Wojsiłki (Mecoptera)
- Rząd: Wszy i wszoły (Phthiraptera)
- Rząd: Pchły (Siphonaptera)
- Rząd: Rybiki (Zygentoma)
- Rząd: Pluskwiaki równoskrzydłe (Homoptera)
- Rząd: Sieciarki (Neuroptera)
- Rząd: Straszyki (Phasmoptera, Phasmodea)
- Rząd: Wciornastki (Thysanoptera)
- Rząd: Wielbłądki (Raphidioptera)
- Rząd: Wielkoskrzydłe (Megaloptera)
- Rząd: Chruściki (Trichoptera)
Oto wykaz wszystkich przedstawicieli gatunków owadów żyjących w naszym kraju, o których piszemy w naszym portalu, w podziale na rzędy i rodziny:
Gromada: Owady (Insecta)
Rząd: Pluskwiaki różnoskrzydłe (Heteroptera)

Pyrrhocoris marginatus to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny kowalowatych. Ma ciemne ubarwienie ciała. Końce odnóży są nieco jaśniejsze. W Polsce gatunek występuje tylko na Dolnym Śląsku.

Kowal bezskrzydły to pospolity w Polsce owad o czerwonym zabarwieniu z czarnymi plamkami. Żyje w dużych grupach. Można go zobaczyć w nasłonecznionych miejscach u podstawy pni drzew.

Nartnik to bardzo pospolity w naszym kraju przedstawiciel nartnikowatych. Ma mocno wydłużone ciało, długie odnóża drugiej i trzeciej pary zakończone szczoteczką z rowkowanymi szczecinkami, które utrzymują powietrze.

Pluskwa domowa to najbardziej rozpoznawalny przedstawiciel pluskwowatych, pasożyt zewnętrzny człowieka i ssaków domowych. Owad ten żywi się w nocy krwią człowieka. Pierwsza para skrzydeł jest zredukowana do tarczek, druga nie występuje.

Srogoń baldaszkowiec (Rhinocoris iracundus) To pospolicie występujący w naszym kraju duży pluskwiak o czerwonym ubarwieniu z czarnymi elementami, polujący na inne owady.

Zajadek domowy (Reduvius personatus) oo pluskwiak występujący w naszych zabudowaniach, skutecznie walczący z pluskwami, komarami i innymi owadami. Ciało ma wydłużone, spłaszczone grzbieto-brzusznie.

To przedstawiciel puklicowatych bardzo pospolity w Polsce, spotykany na brzozie. Samica przejawia instynkt macierzyński. Kolor ciała może być szary, zielony lub brązowy. Prawie na całym ciele widać drobne, ciemne punkciki.

Puklica rudnica (Acanthosoma haemorrhoidale) to największy krajowy pluskwiak z rodziny puklicowatych. Ubarwienie zmienne, zwykle zielono-czerwone. Na ciele widać wiele ciemnych punktów. Tarczka ma barwę zieloną.

Lednica zbożowa (Aelia acuminata) to pospolity szkodnik zbóż. Ma wydłużone ciało i charakterystyczne, podłużne, ciemne paski na żółtawym ciele. Zamieszkuje dobrze nasłonecznione łąki, pola uprawne.

Odorek zieleniak to ubarwiony na zielono pluskwiak, wydzielający nieprzyjemny zapach, żerujący na malinach i jeżynach. Brzegi odwłoka, oczy i czułki są czerwonawe. Koniec odwłoka jest brązowy.

Plusknia jagodziak (Dolycoris baccarum) to pluskwiak z rodziny tarczówkowatych, szkodnik upraw jagodowych. Ciało ma zmienne ubarwienie, zwykle czerwonawo-brunatne, szare lub żółtawe, pokryte ciemnymi punkcikami. Ma dużą tarczkę.

To chyba najbardziej rozpoznawalny pluskwiak w Polsce, ze względu na piękne i jaskrawe ubarwienie. Z wierzchu ciało pokryte jest jaskrawymi pasami, od spodu pluskwiak ten jest czerwony w czarne kropki. Odnóża, czułki i małe oczy są czarne.

Tarczówka rudonoga (Pentatoma rufipes) to pluskwiak z rodziny tarczówkowatych o mocno uwypuklonych bokach przedplecza. Ciało jest brązowe. Wierzchołek tarczki jest rudy. Rudo-czarne są też brzegi. Nogi są pomarańczowe.

To najbardziej pospolity rodzimy przedstawiciel tarczówkowatych, występujący na roślinach z rodziny krzyżowych. Ma czarne ciało z żółtymi lub czerwonymi plamami. Owad ten ma różne ubarwienie w zależności od wieku.

Warzywnica ozdobna (Eurydema ornatum) to pluskwiak z rodziny tarczówkowatych, podobny do warzywnicy kapustnej. Ten gatunek ma jednak bardziej rozległy, czerwono-czarny rysunek na wierzchu ciała.

Straszyk łąkowy (Syromastus rhombeus) to pluskwiak z rodziny wtykowatych. Ubarwienie brązowe, nogi żółte. Jest w Polsce dość pospolity.

Wtyk północnoamerykański (Leptoglossus occidentalis) to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny wtykowatych. To gatunek inwazyjny w naszych lasach, powodujący szkody. Tylne nogi są długie, mocno zgrubiałe.

Wtyk straszyk (Coreus marginatus) to najbardziej pospolity przedstawiciel rodziny wtykowatych w Polsce o brązowym lub szarobrunatnym ubarwieniu. Ciało jest spłaszczone grzbieto-brzusznie. Czułki są dość duże, mocne.

To dość pospolity w Polsce przedstawiciel zwińcowatych. Pluskwiak ten ma ciało spłaszczone grzbieto-brzusznie, małą głowę z wyłupiastymi oczami po bokach. Czułki są dość długie. Pokrywy skrzydłowe brązowawe z czarno-żółtym rysunkiem.

Oxycarenus pallens to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny zwińcowatych. Ubarwienie głowy ciemne. Przedplecze jasne z ciemnym paskiem. Skrzydła przeźroczyste.

Zwiniec rycerzyk to pluskwiak z rodziny zwińcowatych. Ciało spłaszczone grzbietowo-brzusznie. Wierzch pięknie ubarwiony. Wyraźnie widać na czerwonym tle czarny rysunek i białe plamy na zakrywce.

Orius agilis to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny dziubałkowatych. Ubarwienie ciemne, odnóża i czułki jasne. Pokrywy półprzeźroczyste.

Dziubałek gajowy (Anthocoris nemorum) to pluskwiak z rodziny dziubałkowatych. Na pierwszej, brązowej parze skrzydeł widoczne ciemne plamy. Druga para skrzydeł biaława z brązowymi plamami.

Mezira tremulae to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny korowcowatych. Ciało jest dość mocno spłaszczone grzbieto-brzusznie. Ubarwienie ciemnobrązowe. Półpokrywy są wyraźnie jaśniejsze.

Glinik lulkarz to pluskwiak z rodziny Coreoidea, podobny do kowala bezskrzydłego, od którego w wyglądzie odróżniają go szczegóły rysunku i wyraźnie widoczne przyoczka.

Cydnus aterrimus to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny ziemikowatych. Ubarwienie czarne, rzadziej brązowawe, pokryte drobnymi punkcikami. Głowa jest silnie spłaszczona z wywiniętymi ku górze krawędziami.

Tritomegas bicolor to gatunek pluskwiaka z rodziny ziemikowatych. Ciało spłaszczone grzbietowo-brzusznie, szerokie, ciemno ubarwione z jasnymi plamami po bokach na przedpleczu. Półpokrywy brązowawe.

Tritomegas sexmaculatus to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny ziemikowatych. Ciało spłaszczone grzbietowo-brzusznie, ciemno ubarwione z jasnymi plamami po bokach na przedpleczu. Rogi przedplecza ciemne.

Lygocoris pabulinus to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny tasznikowatych. Ubarwienie zielone. Ciało spłaszczone grzbietowo-brzusznie.

Ozdobnik lucernowiec (Adelphocoris lineolatus) to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny tasznikowatych. Ciało spłaszczone grzbietowo-brzusznie, o delikatnej budowie i owalnym zarysie kształtu.

Prostemma aeneicolle to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny zażartkowatych. Cechą charakterystyczną są czerwone pokrywy o nasady dwóch pierwszych członów odnóży.

Płoszczyca szara (Nep cinerea) to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny płoszczycowatych. Ciało jest szarobrązowe, spłaszczone grzbietowo-brzusznie, matowe, jasne od spodu (żółtawe), odwłok czerwonawy, zakończony rurką oddechową.

Topielica, topielnica (Ranatra linearis) to wodny pluskwiak różnoskrzydły z rodziny płoszczycowatych, jeden z największych rodzimych owadów wodnych. Ciało brązowoszare, wydłużone. Z końca odwłoka wystaje długa rurka oddechowa.

Pluskolec pospolity (Notonecta glauca) to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny pluskolcowatych. Ma jasną, grzbietową część ciała, wysklepioną. Strona brzuszna jest płaska i ciemniejsza.

Tingis ampliata to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny prześwietlikowatych. Głowa jest ciemna, z krótkimi włoskami, podobnie i żółtawe czułki. Żółtawe są też odnóża, uda brązowawe.

Lasiacantha gracilis to gatunek pluskwiaka różnoskrzydłego z rodziny prześwietlikowatych. Na bocznych krawędziach przedplecza i półpokryw znajdują się małe, kolcowate wyrostki zakończone włoskiem.
Rząd: Skorki, cęgosze (Dermaptera)

Skorek pospolity, nazywany też szczypawicą, to pospolity i charakterystyczny owad, z cęgami na końcu odwłoka i spłaszczonym ciałem. To najbardziej pospolity przedstawiciel rodziny skorkowatych.

Obcężnica (Labidura riparia) to największy krajowy skorek. Ma żółtawe ubarwienie z ciemnym, zmiennym rysunkiem. Samiec i samica mają prawie proste cęgi. U samicy na wewnętrznej ich stronie znajdują się ząbki.
Rząd: Motyle (Lepidoptera)

Dostojka adype (Argynnis adippe) to gatunek dziennego motyla z rodziny rusałkowatych. Skrzydła rude z czarnymi plamkami i żyłkami. Samce mają łuski zapachowe.

Dostojka aglaja (Argynnis aglaja) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Skrzydła rude z czarnymi plamkami, u nasady ciemniejsze. Od spodu nasada skrzydła jest oliwkowa.

Dostojka dafne (Brenthis daphne) to motyl z rodziny rusałkowatych. Brak przyciemnienia nasady rudych skrzydeł, na której znajduje się rysunek z czarnych plam. Na spodzie skrzydeł jest widoczne fioletowo-brunatne pole.

Dostojka dia (Boloria dia) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. To najmniejszy rodzimy przedstawiciel rodzaju Boloria. Ubarwienie rude z czarnym rysunkiem.

Dostojka eufrozyna (Boloria euphrosyne) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych o rudych skrzydłach z czarnym rysunkiem plam. Od spodu skrzydła rude z czarnymi plamkami, żółtymi i białawymi obszarami.

Dostojka eunomia (Boloria eunomia) to gatunek motyla dziennego z rodziny rusałkowatych. Skrzydła rude, nieco ciemniejsze u samic, czasem z fioletowym nalotem.

Dostojka ino (Brenthis ino) to motyl dzienny z rodziny rusałkowatych. skrzydła rude w czarne plamki. Samicę odróżnia od samca ciemniejsze tło skrzydeł.

Dostojka latonia, perłowiec mniejszy (Issoria lathonia) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Ubarwienie rudopomarańczowe z ciemnymi plamkami. Zewnętrzne brzegi skrzydeł pierwszej pary są lekko wklęsłe.

Dostojka pandora (Argynnis pandora) to gatunek dziennego motyla z rodziny rusałkowatych, największa europejska dostojka. Skrzydła z wierzchu rudo-oliwkowe.

Dostojka selene (Boloria selene) to dość pospolity w Polsce motyl o pomarańczowym wierzchu skrzydeł w ciemne plamki, podobny do dostojki uufrozyny. Skrzydła są z wierzchu pomarańczowe z wieloma czarnymi plamkami.

Dostojka titania (Boloria titania) to gatunek dziennego motyla z rodziny rusałkowatych o rudych skrzydłach w czarne plamki.

Górówka boruta to piękny, spotykany w górach motyl dzienny o charakterystycznym wzorze skrzydeł. Bardzo podobnym gatunkiem jest E. eurylae. Odróżnia te dwa gatunki rysunek dolnej pary skrzydeł.

Górówka medea (Erebia aethiops) to gatunek dziennego motyla z rodziny rusałkowatych. Skrzydła z wierzchu ciemnobrunatne. Przez zewnętrze skrzydła przedniego biegnie rdzawa przepaska z trzema okami.

To środkowoeuropejski motyl o brązowych skrzydłach i pomarańczowej przepasce z czarno-białymi okami. Rozwój tego motyle trwa u nas zwykle dwa lata. Skrzydła z obu stron są podobne. Czasem oczka są zminimalizowane.

Mieniak strużnik (Apatura ilia) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Skrzydła samców w słońcu charakterystycznie mienią się fioletowym kolorem. Forma typowa ma ma ciemnobrunatne skrzydła z białymi plamkami.

Mieniak tęczowiec (Apatura iris) to gatunek rodzimego motyla z rodziny rusałkowatych, podobnego nieco do mieniaka strużnika. Skrzydła samców mienią się w świetle słonecznym odcieniami fioletu.

Osadnik egeria (Pararge aegeria) to motyl z rodziny rusałkowatych. Skrzydła z wierzchu są brunatne, usiane żółtawymi plamkami. Plamki u samicy są większe i jest ich więcej. Skrzydła od spodu są brunatne. Gąsienica jest zielona.

Osadnik kostrzewiec (Lasiommata maera) to motyl z rodziny rusałkowatych. Skrzydła brunatne z pomarańczową przepaską na skrajach z czarnymi okami z jasną źrenicą.

Osadnik megera (Lasiommata megera) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Skrzydła są pomarańczowe z czarnymi przepaskami. Na skrzydłach pierwszej pary duże oko z jasną źrenica.

Osadnik petropolitana (Lasiommata petropolitana) to motyl z rodziny rusałkowatych. Skrzydła i ciało ciemnobrązowe. Na skrajnej części obu par pomarańczowe plamy z czarnymi okami z białą plamką w środku.

Osadnik wielkooki (Lopinga achine) to motyl z rodziny rusałkowatych. Ubarwienie skrzydeł z wierzchu szarobrunatne z pięcioma plamami w żółtej otoczce na przedniej parze i 3-4 na tylnej parze.

Pasyn lucylla (Neptis rivularis) to zagrożony u nas gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Skrzydła są z wierzchu ciemnobrunatne z białymi plamami. Gąsienica jest pokryta szczecinkami. Na końcu odwłoka znajdują się wyrostki.

Perłowiec malinowiec to duży motyl dzienny o pomarańczowym kolorze skrzydeł z charakterystycznym ułożeniem plam. Gąsienica jest brunatnoczarna z żółtym pasem na grzbiecie i plamami po bokach.

Pokłonnik kamilla (Limenitis camilla) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Skrzydła ciemnobrunatne z białą przepaską. Spód pomarańczowobrązowy z czarnymi plamkami.

Pokłonnik osiniec, to duży motyl dzienny występujacy w Polsce. Gąsienica jest nieowłosiona, ma nieregularne kształty, niewielkie wypustki, największe w okolicach głowy i jest zielona. Poczwarka jest żółtobrunatna w czarne plamy.

Polowiec szachownica (szachownica galatea) to motyl dzienny, którego skrzydła mają wzór w kratkę. Jasne pola na skrzydłach mają biały lub nieco żółty kolor. Gąsienica jest zielona, nieowłosiona, z ciemnym, cienkim paskiem po bokach.

Przeplatka atalia (Melitaea athalia) to motyl z rodziny rusałkowatych o dość zmiennym ubarwieniu skrzydeł. Wierzch skrzydeł jest rdzawy z czarnym rysunkiem. To nasza najbardziej pospolita przeplatka.

Przeplatka aurinia (Euphydryas aurinia) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Skrzydła rude ze zmiennym rysunkiem pomarańczowych obszarów, czarnych plam i przepasek.

Przeplatka cinksia (Melitaea cinxia) to motyl z rodziny rusałkowatych. Ubarwienie skrzydeł z wierzchniej strony rude z czarnym rysunkiem.

Przeplatka diamina (Melitaea diamina) to motyl z rodziny rusałkowatych. Skrzydła z wierzchu są brunatne, ciemne z pomarańczowymi plamami, które układają się w przepaski.

Przeplatka didyma (Melitaea didyma) to motyl z rodziny rusałkowatych. Skrzydła samców ceglastoczerwone z czarnym rysunkiem. Samice mają ubarwienie zmienne.

Przeplatka maturna (Euphydryas maturna) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Samiec jest mniejszy od samicy. Ubarwienie jasnoczerwone z jaśniejszymi polami z czarnym deseniem.

Przestrojnik jurtina (Maniola jurtina) to motyl z rodziny rusałkowatych. Samiec jest mniejszy od samicy. Samiec ma z wierzchu ciemnobrązowe skrzydła, na przednich skrzydłach znajdują się niewielkich rozmiarów oczka.

Przestrojnik likaon (Hyponephele lycaon) to motyl z rodziny rusałkowatych, podobny do przestrojnika jurtiny. Występuje dymorfizm płciowy. Samice na pierwszej parze skrzydeł maja po dwa oczka na pomarańczowej plamie.

Przestrojnik titonus (Pyronia tithonus) to motyl z rodziny rusałkowatych. Skrzydła z wierzchu żółtawo-brązowe z ciemnymi oczkami ze źrenicami na obu parach skrzydeł.

Przestrojnik trawnik (Aphantopus hyperantus) to motyl z rodziny rusałkowatych. Skrzydła z wierzchu są ciemnobrunatne. Na skrzydłach pierwszej pary samców z wierzchu widoczne są dwa oczka lub jedno, na skrzydłach drugiej pary jedno.

Rusałka admirał to migrujący motyl, zamieszkujący Europę, Afrykę i Ameryke Północną. Ma ciemne ciało i skrzydła z pomarańczową przepaską i białymi plamami. Spód drugiej pary skrzydeł ma czerwonawą przepaskę i niebieskie oraz białe plamy.

Rusałka ceik to duży motyl dzienny o postrzępionym kształcie skrzydeł. Na spodzie skrzydeł znajduje się biała plama w kształcie litery C. Plama ta bywa zmienna, czasem nawet zanika u niektórych form.

Rusałka drzewoszek (Nymphalis xanthomelas) to motyl z rodziny rusałkowatych, podobny do rusałki wierzbowca. Ubarwienie skrzydeł z wierzchu czerwone z czarnym rysunkiem i białawymi plamami.

Rusałka laik (Nymphalis vaualbum) to motyl z rodziny rusałkowatych. Przednie skrzydło z dużym wcięciem, tylne z dużym zębem. Ubarwienie z wierzchu brązowoczerwone, z jaśniejszymi, żółtawymi obszarami.

Rusałka osetnik to pospolity w Polsce motyl o jasno-pomarańczowej barwie skrzydeł, nakrapianych czarnymi oraz białymi plamami. Larwa jest cała zielona z charakterystycznymi kolczastymi wypustkami.

Rusałka pawik to pospolity w Polsce motyl dzienny o charakterystycznym wzorze skrzydeł, przypominającym pawie oka. Gąsienice są czarne, pokryte drobnymi punkcikami. Mają kolczaste wypustki.

Rusałka pokrzywnik to pospolity w Polsce motyl dzienny o intensywnie ubarwionych skrzydłach. Gąsienice są smukłe, żółto-zielone i ciemne pasy wzdłuż boków ciała.

Rusałka wierzbowiec (Nymphalis polychloros) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Na pomarańczowych skrzydłach występują ciemne plamy, na drugiej parze skrzydeł niebieskie plamy.

Rusałka żałobnik to pospolity lokalnie motyl dzienny o ciemnym ubarwieniu skrzydeł z jasnymi brzegami skrzydeł. Przed zimowaniem jasna obwódka jest żółta, wiosną staje się biała. Gąsienica ma ciemną barwę z czerwonawymi plamkami po bokach.

Skalnik bryzeida to piękny i pospolity motyl dzienny o brązowych skrzydłach z jasnymi plamami. To motyl o bardzo dużej zmienności. Zmienia się głównie biała przepaska na skrzydłach. Gąsienica jest nieowłosiona, żółtoszara w podłużne prążki.

Skalnik driada to motyl dzienny o dużych, brązowych skrzydłach z niebieskimi plamkami z czarną obwódką. Gąsienica jest nieowłosiona, żółtoszara i prążkowana. Poczwarka jest brunatna.

Skalnik prozerpina (Brintesia circe) to motyl dzienny z rodziny rusałkowatych. Skrzydła ciemne z jasną przepaską, podzieloną czarnymi żyłkami na przednich skrzydłach.

Skalnik semele (Hipparchia semele) to motyl z rodziny rusałkowatych. Skrzydła z wierzchu brązowe z żółtą przepaską na obu skrzydłach. Na przednim skrzydle dwa oczka, na tylnym jedno.

Skalnik statilinus (Hipparchia statilinus) to motyl dzienny z rodziny rusałkowatych. Na brunatnym wierzchu skrzydeł dwa oczka. Oczka te u samic mogą być otoczone żółtą obwódką i źrenicę.

Strzępotek edypus (Coenonymha oedippus) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Skrzydła z wierzchu są brunatne, pozbawione oczek, chociaż u samic czasami na skrzydłach drugiej pary pojawiają się 2-4 oczka.

Strzępotek glicerion (Coenonympha glycerion) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych, podobny do soplaczka. Samiec ma brunatne z wierzchu skrzydła, samice żółtobrunatne.

Strzępotek hero to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Wierzch skrzydeł ma brunatną barwę. U samic występują jedno lub dwa oczka w jasnej otoczone na skrzydłach pierwszej pary. Brak takich oczek zwykle u samców.

Strzępotek perełkowiec to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Skrzydła z wierzchu są żółto-brązowe w szerokiej ciemnobrązowej otoczce. Od spodu skrzydła są żółto-brązowe z czarnymi oczkami w jasnej i ciemnej otoczce.

Strzępotek ruczajnik (Coenonympha pamphilus) to gatunek motyla z rodziny rusałkowatych. Skrzydła z wierzchu mają pomarańczowo-brązowy kolor z brązową otoczką. Na skrzydłach pierwszej pary znajdują się małe oczka, tuż przy wierzchołkach.

Strzępotek soplaczek (Coenonympha tullia) to motyl z rodziny rusałkowatych, największy przedstawiciel rodzaju. Skrzydła są żółtobrązowe z oczkiem przy wierzchołku skrzydła pierwszej pary.

Niepylak apollo to bardzo rzadki i największy w Polsce motyl dzienny. Nazwa niepylak oznacza, że nie ma łusek na skrzydłach i nie zostawia na palcach pyłku. Znanych jest około 600 form tego motyla. Jest pod ścisłą ochroną gatunkową.

Niepylak mnemozyna to chroniony w Polsce motyl dzienny o białych skrzydłach z czarnymi plamkami. Gąsienica jest czarna z czerwonymi kropkami. Jest pozbawiona włosków.

Paź królowej to łatwo rozpoznawalny, piękny i duży motyl dzienny, pospolity w Polsce. Motyl dorosły ma skrzydła o żółtym tle, na którym znajduje się wyraźny, charakterystyczny rysunek.

Paź żeglarz to duży motyl dzienny, kiedyś dość pospolity w Polsce. Jest w Polsce chroniony. Można go spotkać w okresie maj-czerwiec oraz sierpień-wrzesień. Gąsienica jest mięsista, nieowłosiona, zielona z żółtymi paskami.

Zygzakowiec kokornakowiec (Zerynthia polyxena) to piękny motyl z rodziny paziowatych, spotykany u nas tylko podczas migracji. Na brzegach skrzydeł deseń układa się w bardzo wyraźny zygzak.

Bielinek bryonie (Pieris bryoniae) to motyl z rodziny bielinkowatych, bardzo podobny do bielinka bytomkowca. U samców z wierzchu na skrzydłach widnieje pojedyncza ciemna plamka lub jej nie ma, zaś u samic są dwie takie plamki.

Bielinek bytomkowiec to bardzo pospolity w naszym kraju motyl dzienny. Skrzydła drugiej pary od spodu są żółte z ciemnym żyłkowaniem. Samiec ma na przednich skrzydłach jedną plamkę lub wcale, samica ma dwie plamki.

Bielinek kapustnik to pospolity w naszym kraju motyl dzienny o białych skrzydłach z ciemnymi plamami na skraju skrzydeł i kropkami u samicy. Gąsienica posiada małe włoski, jest smukła i kolorowa. To szkodnik ogrodów warzywnych.

Bielinek rukiewnik to stale migrujący motyl, z charakterystycznymi, zielonymi polami na spodzie skrzydeł. W Polsce nie jest bardzo pospolity. Druga para skrzydeł ma szare obszary na białawym tle i drobne ciemne kreski u samca, a ciemne plamy u samicy.

Bielinek rzepnik to pospolity w Polsce motyl z rodziny bielinkowatych o białych skrzydłach z niewielkimi ciemnymi plamkami. Gąsienica jest szarozielona. Wzdłuż ciała biegną trzy wąskie, żółte linie.

Latolistek cytrynek, zwany też listkowcem cytrynkiem, to pospolity w Polsce motyl dzienny o pięknych żółtych skrzydłach. Motyl ten jest jednym z najbardziej długowiecznych motyli Europy. Żyje do jedenastu miesięcy.

To dość pospolity w Europie i Azji motyl z rodziny bielinkowatych o pięknych, białych skrzydłach z wyraźnym, czarnym żyłkowaniem. W dawnych czasach motyl ten był postrachem sadowników.

Szlaczkoń erate (Colias erate) to gatunek dziennego motyla z rodziny bielinkowatych o zmiennym ubarwieniu skrzydeł, najczęściej żółtym.

Szlaczkoń południowiec (Colias alfacariensis) to gatunek dziennego motyla z rodziny bielinkowatych, bardzo podobny do siarecznika. Samiec ma jaskrawożółte skrzydła. U samicy są one białawe.

Szlaczkoń siarecznik (Colias hyale) to gatunek motyla z rodziny bielinkowatych, niezwykle podobny do szlaczkonia południowego. W części środkowej znajduje się ciemna plamka. Na skrzydłach drugiej pary znajduje się pomarańczowa plama.

Szlaczkoń sylwetnik (Colias crocea) to gatunek motyla z rodziny bielinkowatych o żółtych skrzydłach i o dość dużej zmienności ubarwienia. Można pomylić ten gatunek z rzadkimi u nas szlaczkoniem erate i szlaczkoniem szafrańcem.

Szlaczkoń szafraniec (Colias myrmidone) to gatunek motyla z rodziny bielinkowatych. Samiec ma pomarańczowe skrzydła. Skrzydła samicy są zmiennego koloru. Skrzydła są obrzeżone ciemną obwódką, u samicy z jasnymi plamami.

Szlaczkoń torfowiec (Colias palaeno) to gatunek motyla z rodziny bielinkowatych. Wierzch skrzydeł samców żółty z czarną przepaską brzegową. Nasada skrzydeł ciemniejsza. Samice mają kremowe skrzydła.

Wietek gorczycznik (Leptidea sinapis) to gatunek motyla z rodziny bielinkowatych, podobny do wietka irlandzkiego. Skrzydła białe. U samca wierzchołek skrzydła z ciemną plamą, która u samicy jest szara.

Wietek irlandzki (Leptidea juvernica) to gatunek motyla z rodziny bielinkowatych, bardzo podobny do wietka gorczycznika. Oba motyle były do niedawna uważane za jeden gatunek.

Zorzynek rzeżuchowiec to motyl dzienny. Samiec wyróżnia się od samicy pomarańczowymi plamami na przednich skrzydłach. Gąsienica jest smukła, nieowłosiona, zielona z jasnym paskiem po bokach.

Czerwończyk dukacik to mały i pospolity motyl dzienny o czerwonych skrzydłach. Skrzydła samca są jednolicie czerwone, ich końce są ciemne. Skrzydła samic mają wyraźny wzór ułożony z ciemnych plam.

Czerwończyk fioletek (Lycaena helle) to mały i bardzo rzadki w Polsce motyl o wyraźnym dymorfizmie płciowym i sezonowym, narażony u nas na wyginięcie. Skrzydła są brunatne z pomarańczowymi plamami oraz z fioletowym nalotem.

Czerwończyk nieparek, czerwończyk większy (Lycaena dispar) to dość pospolity motyl dzienny o czerwonych skrzydłach z ciemnymi plamkami. W Europie ten gatunek jest coraz rzadszy.

Czerwończyk płomieniec (Lycaena hippothoe) to występujący w całej Polsce niewielki motyl o silnym dymorfiźmie płciowym. Skrzydła pomarańczowe z fioletowym odcieniem. Samice mają skrzydła ciemnobrunatne i mają ciemne plamki.

To pospolityw Polsce motyl dzienny o brązowoszarych skrzydłach z ciemnymi plamkami. Samiec brązowoszare skrzydła nakrapiane ciemnymi plamkami. Samica ma czerwone pasy na końcach obu skrzydeł.

Czerwończyk zamgleniec (Lycaena alciphron) to występujący w całej Polsce czerwończyk. Ma skrzydła z fioletowym nalotem i ciemnymi plamkami. Spód skrzydeł jest żółtoszary. Tu tez widać dość liczne plamki.

Czerwończyk żarek (Lycaena phlaeas) to najczęściej występujący czerwończyk. Przystosował się do życia w wielu środowiskach. Występuje prawie w całej Europie. Czułki są dość długie, prążkowane.

Modraszek adonis to mały motyl dzienny. Skrzydła samca są niebieskie, samicy - ciemnobrunatne. Strzępina ma białą barwę z ciemnym kreskowaniem. W Polsce występuje niezmiernie rzadko.

Modraszek agestis (Aricia agestis) to gatunek motyla z rodziny modraszkowatych. Ma ciemnobrunatne skrzydła z rzędem pomarańczowych plam na brzegu. Skrzydła mają białą strzępinę.

Modraszek aleksis (Glaucopsyche alexis) to motyl z rodziny modraszkowatych. Samiec ma błękitne skrzydła z brunatną obwódką. Samica ma skrzydła szarobrunatne. Larwa ma zielonkawy lub ciemnoróżowy kolor z brązowym odcieniem.

Modraszek alkon (Phengaris alcon) to rzadki gatunek motyla z rodziny modraszkowatych o jasnoniebieskich skrzydłach z wierzchu z wąską czarną obwódką. Zimowanie odbywa się w mrowisku.

Modraszek argiades (Cupido argiades) to motyl z rodziny modraszkowatych o fioletowych skrzydłach u samców i czarnobrunatnych u samic z lekkim niebieskim odcieniem. Na tylnych skrzydłach niewielkie ogonki.

Modraszek argus (Plebejus argus) to motyl z rodziny modraszkowatych. Samiec ma niebieskofioletowe skrzydła z wierzchu z ciemną obwódką. Samica ma tło skrzydeł brunatne.

Modraszek arion (Phengaris arion) to motyl z rodziny modraszkowatych. Skrzydła z wierzchu są ciemnoniebieskie z charakterystycznymi ciemnymi plamami, układającymi się w półksiężyc.

Modraszek artakserkses (Aricia artaxerxes) to motyl dzienny z rodziny modraszkowatych, podobny do modraszka agestisa, od którego jest większy i ma ciemniejsze ubarwienie skrzydeł.

Modraszek blady (Cupido decolorata) to gatunek motyla dziennego z rodziny modraszkowatych bardzo podobny do modraszka alcetas. Różni się od niego budową narządów rozrodczych.

Modraszek dafnid (Polyommatus daphnis) to gatunek dziennego motyla z rodziny modraszkowatych. Samiec ma niebieskie skrzydła z wierzchu, ciemno obwiedzione, z białą strzępiną.

Modraszek eumedon (Aricia eumedon) to motyl dzienny z rodziny modraszkowatych. Skrzydła z wierzchu ciemnobrunatne, tylko u niektórych osobników na tylnych skrzydłach widoczne niewielkie, pomarańczowe plamy.

Modraszek idas (Plebejus idas) to gatunek dziennego motyla z rodziny modraszkowatych. Samce mają niebieskie skrzydła z wierzchu, brzegi ciemne.

Modraszek ikar (Polyommatus icarus) to gatunek motyla z rodziny modraszkowatych o błękitnych skrzydłach z wierzchu u samców, brunatnych u samic. Na zewnątrz skrzydeł samicy znajdują się pomarańczowe plamy.

Modraszek korydon to mały motyl dzienny. Samica ma brązowe skrzydła. Gąsienica jest owłosiona, niebieskozielona w żółte plamki i paski. Poczwarka ma kolor brunatny. Korydony latają tylko w słoneczne dni.

Modraszek malczyk (Cupido minimus) to gatunek dziennego motyla z rodziny modraszkowatych. Wierzch skrzydeł ciemnobrunatny, czasem z niebieskim nalotem u samców. Ogonka brak.

Modraszek nausitous (Phengaris nausithous) to motyl dzienny z rodziny modraszkowatych. Samiec ma skrzydła z wierzchu ciemnoniebieskie z czarnymi brzegami i czarnymi plamami.

Modraszek orion (Scolitantides orion) to gatunek dziennego motyla z rodziny modraszkowatych. Skrzydła z wierzchu czarnobrunatne z niebieskawym odcieniem (samice) lub ciemnoniebieskie (samce). Spód białawy z czarnymi plamkami.

Modraszek semiargus (Polyommatus semiargus) to motyl z rodziny modraszkowatych o pięknych, błękitnych z fioletowym odcieniem skrzydłach samców i brunatnych samic. Strzępina jest biała. Skrzydła od spodu są szarawe.

Modraszek srebroplamek (Plebejus argyrognomon) to gatunek dziennego motyla z rodziny modraszkowatych. Samce mają niebieskie skrzydła z wierzchu, brzegi ciemne.

Modraszek wieszczek (Celastrina argiolus) to motyl z rodziny modraszkowatych. Ma niebieskie skrzydła z czarną obwódką. Od spodu skrzydła mają szarawy kolor z niebieskim odcieniem z czarnymi plamkami.

Modraszek wikrama (Pseudophilotes vicrama) to gatunek dziennego motyla z rodziny modraszkowatych, bardzo podobny do modraszka batona.

Modrogończyk wędrowiec (Leptotes pirithous) to gatunek motyla z rodziny modraszkowatych. Samiec ma skrzydła fioletowe z szarawym obrzeżeniem. Samica ma ubarwienie szarobrunatne z niebieskawym odcieniem pośrodku skrzydła.

Ogończyk akacjowiec (Satyrium acaciae) to gatunek motyla z rodziny modraszkowatych. Ubarwienie skrzydeł z wierzchu brunatne. Na drugiej parze skrzydeł na ich skraju przepaska z pomarańczowych plamek.

Ogończyk ostrokrzewowiec (Satyrium ilicis) to gatunek motyla z rodziny modraszkowatych. Ubarwienie skrzydeł z wierzchu brunatne. Na drugiej parze skrzydeł na ich skraju przepaska z pomarańczowych plamek.

Ogończyk śliwowiec (Satyrium pruni) to gatunek motyla z rodziny modraszkowatych. Skrzydła brunatne z wierzchu z niebieskawą plamą łusek zapachowych u samców. Na tylnym skrzydle pomarańczowa przepaska oraz czarno-białe plamki.

Ogończyk tarninowiec (Satyrium spini) to gatunek dziennego motyla z rodziny modraszkowatych. Skrzydła z wierzchu mają ciemnobrunatną barwę. W środkowej części skrzydeł samców występuje szaroniebieska plamka zapachowa.

Ogończyk wiązowiec (Satyrium w-album) to przedstawiciel rodziny modraszkowatych o ciemnobrunatnych skrzydłach z wierzchu. Od spodu na skrzydłach widnieje cienka biała przepaska, która przypomina literę W.

Pazik brzozowiec (Thecla betulae) to motyl z rodziny modraszkowatych. Samce mają skrzydła z wierzchu brunatne, u samic na pierwszej parze skrzydeł znajduje się pomarańczowa plama.

Pazik dębowiec (Neozephyrus quercus) to gatunek motyla z rodziny modraszkowatych. Samiec ma brunatne skrzydła z fioletowym nalotem na pierwszej parze skrzydeł. Na drugiej parze skrzydeł znajduje się ponadto niewielki wypustek.

Zieleńczyk ostrężyniec (Callophrys rubi) to gatunek rodzimego motyla z rodziny modraszkowatych, jedyny polski motyl o zielonych skrzydłach. Skrzydła z wierzchu są brunatne.

Fruczak bujankowiec (Hemaris fuciformis) to gatunek motyla z rodziny zawisakowatych o dość oryginalnym wyglądzie, nie przypominającym na pierwszy rzut oka motyla, za to bardziej trzmiela.

Fruczak gołąbek to duża ćma z rodziny zawisakowatych, który do złudzenia przypomina kolibra, gdyż zawisa nad kwiatami trzepocząc skrzydłami z bardzo dużą częstotliwością zupełnie jak koliber.

Fruczak trutniowiec bardziej przypomina z wyglądu trzmiela niż motyla. Ma przeźroczyste skrzydła. Jest u nas dość pospolity. Ciało pękate, brunatne, z ciemną przepaską i ciemnym końcem odwłoka, gęsto owłosione.

Nastrosz dębowiec (Marumba quercus) to gatunek motyla z rodziny zawisakowatych. Ubarwienie ciała brunatne, szare z oliwkowym odcieniem. Na skrzydłach przednich widoczne na środku jasne pole otoczone ciemniejszymi obszarami.

Nastrosz lipowiec (Mimas tiliae) to gatunek pospolitego motyla z rodziny zawisakowatych. Skrzydła pierwszej pary są zielonkawe, ochrowe, mogą też mieć różowy odcień. Skrzydła drugiej pary są żółte i mają ciemną przepaskę.

Nastrosz osinowiec (Laothoe amurensis) to gatunek dużego motyla z rodziny zawisakowatych. Skrzydła szarobrązowe z jasnymi żyłkami.

Nastrosz półpawik (Smerinthus ocellatus) to gatunek motyla z rodziny zawisakowatych. Druga para skrzydeł ma różowe tło z niebieskim pawim okiem w czarnej i białej obwódce.Gąsienica jest zielonkawa z ukośnymi białymi lub żółtymi paskami.

Nastrosz topolowiec (Laothoe populi) to gatunek motyla z rodziny zawisakowatych. Skrzydła szarobrunatne, szarożółte lub szarobrunatne z ciemnymi przepaskami. Gąsienica jest zielona z żółtymi ukośnymi kreskami.

Postojak wiesiołkowiec (Proserpinus proserpina) to motyl z rodziny zawisakowatych. Skrzydła pierwszej pary mają szarozielony kolor. Skrzydła drugiej pary są żółte u nasady, czarne na zewnętrznej stronie.

Zawisak borowiec (Sphinx pinastri) to gatunek motyla nocnego z rodziny zawisakowatych. Cechą charakterystyczną są trzy skośne i ciemne kreski na szarych skrzydłach pierwszej pary oraz słabo widoczne przepaski.

Zawisak powojowiec (Agrius convolvuli) to dość duża ćma z rodziny zawisakowatych. Ma szare skrzydła ze wzorkiem zygzakowatych, ciemnych i jasnych linii. Ssawka tego gatunku jest najdłuższa ze wszystkich krajowych motyli.

Zawisak tawulec (Sphinx ligustri) to nocny motyl z rodziny zawisakowatych. Skrzydła są brunatne. We wzorze czarne kreski i ciemne przepaski. Na odwłoku znajdują się czarne i czerwone przepaski.

Zmierzchnica trupia główka (Acherontia atropos) 5o największy pod względem ciężaru motyl Europy. Prowadzi nocny tryb życia. W Polsce dość rzadki. Na grzbiecie znajduje się jasny rysunek przypominający trupią czaszkę.

Zmrocznik gładysz (Deilephila elpenor) to nocny motyl o oliwkowej barwie ciała i skrzydeł z pięknymi, różowymi liniami. Jest pospolity w całej Polsce. Skrzydła drugiej pary u nasady są ciemne. Czułki białawe.

Zmrocznik liguryjski (Hyles livornica) to gatunek zawisaka. Skrzydła pierwszej pary mają oliwkowozielony lub oliwkowobrązowy kolor z poprzeczną kremową smugą, nerwami w tym samym kolorze.

Zmrocznik oleandrowiec (Daphnis nerii) to gatunek motyla z rodziny zawisakowatych. Ubarwienie oliwkowo-zielone, z różowym odcieniem, z białymi przepaskami.

Zmrocznik pazik (Deilephila porcellus) to gatunek motyla nocnego z rodziny zawisakowatych. Skrzydła pierwszej pary są różowe z brzegów, żółtawe w środku. Czułki są z wierzchu jasne. Głaszczki są różowe.

Zmrocznik przytuliak (Hyles gallii) to motyl z rodziny zawisakowatych. Skrzydła pierwszej pary są ciemnobrunatne z żółtawą smugą pośrodku. skrzydła drugiej pary są czarne u nasady, a dalej czerowno-żółta z białymi smugami.

Zmrocznik wilczomleczek (Hyles euphorbiae) to gatunek motyla nocnego z rodziny zawisakowatych. Spód skrzydeł jest różowy co odróżnia ten gatunek motyla od zmrocznika przytuliaka. Pierwsza para skrzydeł ma beżowy kolor z oliwkowym lub różowawym odcieniem.

Zmrocznik winniczak (Hippotion celerio) to gatunek zawisaka. Ubarwienie ciała i skrzydeł przednich szarobrązowe. Od nasady skrzydła do końca biegnie jasna pręga. Skrzydła tylne różowe u nasady.

Karłątek akteon (Thymelicus acteon) to gatunek motyla z rodziny karłątkowatych. Skrzydła ciemnopomarańczowe z oliwkowym odcieniem. U samicy widoczna delikatna, niepełna żółtawa przepaska.

To jeden z najszybciej latających przedstawicieli rodziny powszelatkowatych. Jest coraz mniej liczny w Polsce. Karłątek klinek (Hesperia comma) to motyl o żółtobrunatnych skrzydłach, z lekkim zielonym odcieniem od spodniej strony.

Karłątek kniejnik (Ochlodes sylvanus) to jeden z najbardziej pospolitych rodzimych powszelatków. Można go spotkać w lasach i na terenach otwartych. Skrzydła od spodu są nieco jaśniejsze. Brzegi skrzydeł są czarne i mają jasną strzępinę.

Karłątek leśny (Thymelicus sylvestris) to najbardziej charakterystyczny w naszym kraju przedstawiciel rodziny karłątkowatych. Skrzydła ceglaste z jasno-ciemną obwódką i ciemnymi żyłkami na skrzydłach.

Karłątek ryska (Thymelicus lineola) to pospolity w Europie przedstawiciel rodziny karłątkowatych, bardzo podobny do karłątka leśnego. Ma czarne zakończenie czułków. Skrzydła z wierzchu są ochrowożółte. Ich brzeg jest wyraźnie ciemniejszy.

Kosternik leśniak (Carterocephalus silvicola) to gatunek motyla dziennego z rodziny karłątkowatych. skrzydła przedniej pary żółtawe z wierzchu z czarnymi plamami, których u samic jest więcej lub są większe.

To motyl o brunatnych skrzydłach z żółtymi plamami, układającymi się w nieregularną szachownicę. Samiec ma buławkę z wierzchu ciemną, samica żółtą. Dojrzała gąsienica ma zieloną barwę.

Powszelatek brunatek (Erynnis tages) to gatunek motyla z rodziny powszelatkowatych, to nasz najbardziej pospolity powszelatek. Skrzydła z wierzchu są brunatne z ciemnymi przepaskami.

Powszelatek malwowiec (Pyrgus malvae) to gatunek motyla z rodziny powszelatkowatych. Skrzydła brunatne z jasnym plamkowaniem. Skrzydła od spodu są oliwkowoszare z białym plamkowaniem.

Powszelatek sertor (Spialia sertorius) to gatunek motyla z rodziny powszelatkowatych. Skrzydła brązowe z jasnym plamkowaniem. Spód tylnego skrzydła ma brązowoczerwone tło.

Powszelatek sierpikowiec (Pyrgus serratulae) to motyl dzienny. Ubarwienie skrzydeł brunatne z białymi plamkami na przednim skrzydle i mniej wyraźnymi plamkami na tylnym. Spód skrzydeł biało-zielonkawy.

Rojnik morfeusz (Heteropterus morpheus) to łatwy do rozpoznania gatunek motyla dziennego z rodziny karłątkowatych. Skrzydła z wierzchu są ciemne z żółtymi plamami na przedniej parze, spód żółtawy z jasnymi plamami w ciemnych obwódkach.

Warcabnik ślazowiec to motyl dzienny z rodziny powszelatkowatych. Cechą charakterystyczną gatunku są czerwone plamki na zakończeniu czułków. Skrzydła brunatne z różowym odcieniem. Na tym tle występują ciemniejsze i białe plamy.

Wąsateczka lśniaczek (Nemophora metallica) to pospolicie występujący motyl o złotej barwie pierwszej pary skrzydeł i bardzo długich czułkach. Czułki są bardzo długie, a od połowy swej długości mają biały kolor.

Wąsateczka zawilczaneczka (Nemophora degeerella) to największy przedstawiciel rodziny wąsikowatych w naszym kraju. Ma złotawe, metalizujące skrzydła pierwszej pary, na których znajduje się jasna poprzeczka z ciemną obwódką.

Mól borowiczak (Scardia boletella) to gatunek reliktowy motyla z rodziny molowatych. Okres lotu od czerwca do lipca. To motyl nocny i zmierzchowy.

Mól odzieżowy (Tineola bisselliella) to znany szkodnik naszych ubrań, obecny na całym świecie tam, gdzie żyje człowiek. Skrzydła są zaostrzone, długie i wąskie. Głowa jest owłosiona. Czułki długie. Gąsienica jest biała z ciemną głową.

Przeziernik osowiec (Sesia apiformis) to najwiekszy motyl w Polsce z rodziny przeziernikowatych, który bardzo przypomina szerszenia. Ubarwienie ciała jest żółto-czarne, tułów jest brązowy z żółtymi plamami po bokach.

Przeziernik porzeczkowiec (Synanthedon tipuliformis) to motyl spotykany dość często w naszych ogrodach na liściach porzeczki oraz malin. Zakończenie odwłoka z ciemnymi, pierzastymi blaszkami. Skrzydła częściowo przeźroczyste z pomarańczowymi plamami.

Przeziernik wujkowaty (Chamaesphecia empiformis) to gatunek motyla z rodziny przeziernikowatych, podobny do innych krajowych gatunków z tej rodziny. Ciało żółto-czarne. Na tułowiu widoczne trzy żółte paski.

To jedna z najpiękniejszych naszych ciem, o białym ubarwieniu z ciemnymi plamkami, pospolita w całym kraju. Jest dość dużym motylem o białym ubarwieniu z ciemnymi plamkami. Pierwsza para skrzydeł jest dość wąska.

o największa i najbardziej pospolita ćma z rodziny trociniarkowatych w Polsce. Gąsienica to gigant. Dorasta do 10 cm długości. Ciało i skrzydła są szare. Na skrzydłach wystepują ciemne prążki, które wyglądają jak drobne pęknięcia.

Barczatka chochołówka (Gastropacha populifolia) to gatunek motyla z rodziny barczatkowatych. Ubarwienie żółtawobrązowe, pokrojem i barwą upodabnia się do uschniętego listka.

To najwieksza barczatka w naszym kraju. Przypomina nieco opadły, jesienny liść dębu. Niewielka plamka znajduje się środku skrzydeł pierwszej pary. Tułów i odwłok są duże i silnie zbudowane, są też owłosione.

Barczatka dębówka (Lasiocampa quercus) to gatunek motyla z rodziny barczatkowatych. Skrzydła są brunatne z żółtawymi przepaskami u samców i żółtobrązowe z jasnymi przepaskami u samic.

Barczatka koniczynówka (Lasiocampa trifolii) to gatunek motyla z rodziny barczatkowatych. Samica jest większa od samca, poza tym podobnie ubarwiona. Ubarwienie dość zmienne, od brązowego do szarawego.

Barczatka napójka (Euthrix potatoria) to gatunek motyla z rodziny barczatkowatych. Samica jest większa od samca, a jej skrzydła są dużo bardziej jaśniejsze, żółtawe. Ubarwienie brązowawe.

Barczatka osiczanka (Phyllodesma tremulifolia) to motyl z rodziny barczatkowatych. Ubarwienie rudobrązowe z ciemną plamką na żyłce poprzecznej. Skraj przedniego skrzydła biało przyprószony.

Barczatka osinówka (Poecilocampa populi) to gatunek motyla nocnego z rodziny barczatkowatych. Ubarwienie ciemnobrunatne, kołnierz jaśniejszy. Na pierwszej parze skrzydeł żółtawe przepaski.

Barczatka sosnówka (Dendrolimus pini) to motyl nocny z rodziny barczatkowatych. Samica jest nieco większa od samca. Skrzydła na brzegach są lekko pofałdowane. Ubarwienie tułowia, skrzydeł oraz rysunek na skrzydłach są bardzo zmienne.

Barczatka śliwienica (Odonestis pruni) to motyl z rodziny barczatkowatych. Ubarwienie pomarańczowe z brunatnymi przepaskami. Skrzydła zakończone faliście. Na żyłce poprzecznej widoczna biała plamka.

Barczatka wilczomleczówka to dość rzadki u nas motyl. Samica jest większa od samca. Samiec ma żółtą głowę, tułów i skrzydła pierwszej pary. Dwie wąskie, brunatne przepaski przebiegają przez skrzydła pierwszej pary.

Pierścienica nadrzewka, prządka pierścienica (Malacosoma neustria) to motyl z rodziny barczatkowatych. Skrzydła koloru beżowego, z czego druga para jest jaśniejsza. Na skrzydłach pierwszej pary widoczne dwa cienkie paski.

To dość pospolity motyl w naszym kraju z pięknymi pawimi okami na skrzydłach, żerujący na drzewach liściastych. Gąsienice są duże i zielone z dużymi, kolczastymi wyrostkami. Motyle mają zredukowaną ssawkę.

Pawica głogówka (Saturnia pavoniella) to gatunek motyla z rodziny pawicowatych. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec ma pierzaste czułki, samica grzebykowate. Głowa ma brunatną barwę. Tułów częściowo biały.

To występujący w całej Polsce piękny motyl, który jet spotykany najczęściej na wrzosowiskach. Samiec jest aktywny w dzień, samica w nocy. Na obu parach skrzydeł występują pawie oka. Oka są po bokach otoczone białą obwódką.

Pawica gruszówka (Saturnia pyri) to gatunek nocnego motyla z rodziny pawicowatych - największy motyl Europy. Obie płci są ubarwione podobnie. Tułów z przodu biały, reszta brunatna.

Bodlica sinica, bodlica rogawica (Cilix glaucata) to gatunek motyla z rodziny wycinkowatych. Ubarwienie skrzydeł kremowobiałe z ciemniejszymi plamami na przedniej parze skrzydeł w zewnętrznej ich części oraz brązową plamę.

Plamówka malinówka, odrzyca malinówka (Thyatira batis) to motyl nocny z rodziny wycinkowatych. Skrzydła pierwszej pary mają brunatne tło, a na nim występują różowo-białożółte plamy. Skrzydła drugiej pary są jasnobrązowe.

Wycinka sierpianka (Drepana falcataria) to jedna z największych i najbardziej pospolitych w Polsce ciem z rodziny Drepanidae. Ubarwienie skrzydeł zależy od pokolenia. W pierwszym pokoleniu skrzydła są jasnobrązowe lub beżowe.

Bodzieniec bzowiak (Ourapteryx sambucaria) to motyl z rodziny miernikowcowatych. Skrzydła są żółtawe lub kremowe. Na skrzydłach pierwszej pary znajdują się dwie przepaski w kolorze oliwkowym.

To gatunek o białych skrzydłach i czarnym użyłkowaniu, mylony czasem z niestrzępem głogowcem. Mimo, iż jest to motyl nocny, lata w dzień. Żyłki są bardziej wyraziste od spodniej strony. Na żyłce poprzecznej widnieje czarna plamka.

Trudno tego motyla pomylić z innym gatunkiem. Ma charakterystyczne żółte skrzydła z ciemniejszymi falami. Ciało jest również żółte. Jest u nas pospolity. Na środku skrzydeł drobne, ciemniejsze plamki. Oczy dość duże, czarne.

Miernik zieleniak to dość pospolity motyl należący do ciem, a jednocześnie jeden z zaledwie kilku w Europie o zielonych skrzydłach. Gąsienice są brązowe w pierwszym okresie życia, później stają się zielone.

Mokosz cierniowak (Opisthograptis luteolata) to gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych o żółtych skrzydłach z czerwonymi obszarami na ich skraju. Na skrzydłach drugiej pary znajduje się niewielka plama.

Osmaganek plamek (Pseudopanthera macularia) to gatunek motyla z rodziny miernikowcowatych. Ma żółte, białawe lub pomarańczowe skrzydła, nakrapiane brązowymi plamkami, przypominającymi wzór pantery.

Plamiec leśniak (Abraxas sylvata) to motyl z rodziny miernikowcowatych o charakterystycznym wyglądzie. Na białych skrzydłach znajdują się brązowo-żółtawe plamy, układające się w przepaski.

Plamiec nabuczak (Lomaspilis marginata) to gatunek rodzimego motyla z rodziny miernikowcowatych. Trudno go pomylić z innym gatunkiem. Ma białawe skrzydła z ciemnymi plamami na brzegu. Gąsienica jest zielona.

Walgina rdestniak to dość pospolity motyl z rodziny miernikowcowatych, odznaczający się cienką fioletową, poziomą w spoczynku kreską, biegnącą przez skrzydła. Strzępina ma kolor fioletowy. Ubarwienie gąsienic jest zmienne.

Włochacz nabrzoziak to motyl z rodziny miernikowcowatych. Ma silnie zbudowane ciało, gruby odwłok, skrzydła o zmiennym ubarwieniu, białe z delikatnym ciemnym wzorkiem, z białym tłem i przeważającym czarnym rysunkiem, a nawet w całości czarne.

Diachrysia stenochrysis to gatunek motyla z rodziny sówkowatych. Skrzydła zielone z połyskiem z brunatnymi plamami. Brzegi skrzydeł są brązowe i nie mają połysku.

Błyszczka spiżówka (Diachrysia chrysitis) to jeden z najpiękniejszych krajowych motyli, o złotych skrzydłach, z charakterystycznymi garbami na grzbiecie. Poza dużym garbem na części grzbietowej widać dwa małe garby.

Polnica szachowniczka (Acontia trabealis) to gatunek motyla z rodziny sówkowatych. Ubarwienie skrzydeł białożółte z ciemnymi plamami. Występuje dość rzadko w miejscach dobrze nasłonecznionych.

Połacica leszczynówka (Colocasia coryli) to motyl z rodziny sówkowatych. Skrzydła szaro-brunatne z rysunkiem przypominającym nieco sierść kota. Nasada skrzydeł ciemniejsza.

Pyszałek orion (Moma alpium) to gatunek motyla nocnego z rodziny sówkowatych. Skrzydła przednie mają zielonawy kolor z czarno-białymi plamami. Deseń upodabnia tę ćmę do porostów.

Rolnica tasiemka to dość pospolita u nas ćma z charakterystyczną drugą parą skrzydeł w kolorze pomarańczowym z czarną tasiemką. Kolor tych skrzydeł jest zmienną cechą, może być ciemnobrązowy lub nawet beżowy.

Sówka choinówka, strzygonia choinówka (Panolis flammea) to gatunek motyla z rodziny sówkowatych. Skrzydła pierwszej pary są rdzawe z 2 białymi plamami. Skrzydła drugiej pary są szarobrunatne z jasną strzępiną.

Szczerbówka ksieni (Scoliopteryx libatrix) to motyl z rodziny sówkowatych. Skrzydła pierwszej pary są wyraźnie powcinane. Ubarwienie brązowe, z jaśniejszą plamą w środku, z małymi, jasnymi plamkami i przepaskami.

Wieczernica szczawiówka (Acronicta rumicis) to gatunek nocnego motyla z rodziny sówkowatych. Skrzydła pierwszej pary są szare z wyraźnym deseniem w pasy i kółka.

Wstęgówka jesionówka (Catocala fraxini) to motyl z rodziny sówkowatych. Skrzydła pierwszej pary są szare z ciemnym deseniem. Skrzydła drugiej pary są czarne z jedną, szeroką przepaską w kolorze niebieskawym.

To jedna z naszych największych ciem i jednocześnie najpiękniej ubarwionych. Tylne skrzydła są purpurowe z czarnymi przepaskami. Skrzydła przedniej pary są szare z delikatnym rysunkiem.

Brudnica czarnelka (Arctornis l-nigrum) to gatunek motyla z rodziny brudnicowatych o białych, półprzezroczystych skrzydłach z czarną wygiętą w literkę L kreskę.

Brudnica mniszka (Lymantria monacha) to gatunek motyla nocnego z rodziny brudnicowatych, poważny szkodnik drzew iglastych. Samica jest większa od samca. Skrzydła białe z czarnymi zygzakowatymi liniami. Skrzydła drugiej pary są szarawe.

Brudnica nieparka to pospolita ćma, szkodnik drzew liściastych, w tym owocowych. Samce mają skrzydła brązowawe z ciemniejszym rysunkiem. Samice są białawe z podobnym rysunkiem jak u samców.

Kuprówka rudnica (Euproctis chrysorrhoea) to gatunek motyla z rodziny brudnicowatych o białych skrzydłach z delikatnymi czarnymi punktami (nie zawsze). Odwłok ma brązowawy kolor. Gąsienica jest szarobrązowa z rudymi i białymi plamami.

Kuprówka złotnica (Euproctis similis) to motyl z rodziny brudnicowatych. Ubarwienie białe. Ciało pokryte włosowatymi łuskami, koniec odwłoka rudy. U samca na skrzydle widoczne szare plamki.

Szczotecznica szarawka (Szczotecznica szarawka) to gatunek motyla z rodziny brudnicowatych. Skrzydła pierwszej pary są szare w drobny, ciemniejszy deseń złożony z poprzecznych pasków.

Znamionówka starka (Orgyia antiqua) to motyl nocny z rodziny brudnicowatych. Skrzydła samicy są szczątkowe, zaś samca brązowe z ciemnymi przepaskami i dwoma białymi plamkami.

Znamionówka tarniówka (Orgyia recens) to motyl nocny z rodziny brudnicowatych. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samica ma silnie zredukowane skrzydła i nie jest lotna.

Fałdówka porostówka (Eilema complana) to gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych. Samica i samiec wyglądają podobnie. Głowa z kołnierzem są żółtawopomarańczowe. Reszta szara.

Fałdówka siostrzyczka (Eilema sororcula) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Samiec i samica wyglądają podobnie. Ubarwienie żółtawe. Skrzydła drugiej pary nieco jaśniejsze. Odwłok jest szarobrunatny, żółty na końcu.

Fałdówka szarynka (Eilema griseola) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Skrzydła w spoczynku ułożone płasko. Kolor szary, lekko błyszczący. Skraj kremowy. Głowa również jest kremowa.

Krasopani hera to gatunek pięknego i rzadkiego motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych. Skrzydła pierwszej pary są czarne z żółtymi pasami, skrzydła drugiej pary są czerwone lub pomarańczowe z trzema ciemnymi plamkami.

Krasopani poziomówka to gatunek dużego motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych. Skrzydła pierwszej pary są czarne z żółtymi i białymi plamami. Połyskują metalicznym, zielononiebieskim kolorem. Druga para jest czerwona z czarnymi plamami

Łada dwukropka (Cybosia mesomella) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Samica jest nieco mniejsza od samca, poza tym wygląda podobnie. Głowa i brzegi skrzydeł żółtawe. Skrzydła pierwszej pary są białawe z dwoma ciemnymi punktami na każdym ze skrzydeł

Łada różowica, porostnica różowa (Miltochrista miniata) to bardzo charakterystyczny motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych o różowoczerwonych skrzydłach z ciemnymi, pofalowanymi liniami.

Misiówka gołotka (Diaphora mendica) to gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych. Samiec ma szare lub brunatne ciało i skrzydła, samica zaś białe z czarnymi kropkami, plamkami.

Niedźwiedziówka babkówka (Parasemia plantaginis) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Głowa jest czarna z czerwonawym kołnierzem. Samiec ma skrzydła żółtawobiałe z czarnymi plamami i żółtą strzępiną. Układ plam zmienny. Odwłok żółty lub biały.

Niedźwiedziówka dwórka to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Samica jest nieco większa od samca. Ciało brunatne. Skrzydła pierwszej pary brązowe z żółtymi plamami. Skrzydła drugiej pary są żółto-czarne.

Niedźwiedziówka hebe (Arctia festiva) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Pierwsza para skrzydeł białożółtawo-czarna. Plamy układają się w przepaski. Druga para skrzydeł jest czerwona w ciemne plamy

Niedźwiedziówka jastrzębica (Diacrisia sannio) to gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych. Samiec jest większy od samicy. Samiec ma żółtobrązowawe skrzydła pierwszej pary z różową plama pośrodku i różowym skrajem.

Niedźwiedziówka krasa (Pericallia matronula) to gatunek dużego motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych. Głowa i tułów czerwone z czarnymi plamkami. Skrzydła pierwszej pary są brunatne z 4-5 żółtymi plamami.

To jedna z naszych najpiękniejszych ciem, która jako owad dorosły pojawia się zaledwie na dwa wakacyjne miesiące w roku. Skrzydła pierwszej pary są brązowe z białym wzorem. Skrzydła drugiej pary są pomarańczowe z ciemnoniebieskimi plamami.

Niedźwiedziówka purpurka (Rhyparia purpurata) to nocny motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Skrzydła pierwszej pary żółte z ciemnymi plamkami. Tylne skrzydła purpurowe z większymi ciemnymi plamami

Niedźwiedziówka włodarka, włodarka chorągiewka (Arctia villica) to gatunek pięknego, nocnego motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych. Skrzydła pierwszej pary są czarne z białymi, nieregularnymi plamami.

Oblaczek ancylek (Dysauxes ancilla) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Ciało brunatne z pomarańczowymi fragmentami u samca i pomarańczowo-brunatnymi u samicy.

Oblaczek granatek (Amata phegea) to gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych. Ma granatowo-czarne ciało i tło skrzydeł. U dorosłych osobników na odwłoku znajduje się żółta przepaska oraz żółta plamka.

Oprzędnica jesienna (Hyphantria cunea) to gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych o białym ubarwieniu ciała i skrzydeł z czarnymi plamkami w zmiennej liczbie. Czułki są ciemne.

To pospolity motyl w naszym kraju o czarnym ubarwieniu za wyjątkiem czerwonego kołnierza. Odwłok na końcu i od spodu jest pomarańczowy. Gąsienica ma szaro-czarne ubarwienie z zielonym rysunkiem.

Powróżka dwuplamka (Lithosia quadra) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Samiec znacznie różni się od samicy. Motyl spotykany pospolicie w naszych lasach i parkach.

Proporzyca marzymłódka (Tyria jacobaeae) to gatunek motyla z rodziny niedźwiedziówkowatych. Samiec i samica wyglądają podobnie. Ubarwienie ciała czarne. Na grafitowych skrzydłach pierwszej pary widoczne czerwone plamy.

Przejrzynka skalica (Nudaria mundana) to motyl nocny z rodziny niedźwiedziówkowatych. Ubarwienie ciała i skrzydeł w kolorze kawy z mlekiem z ciemniejszymi przyprószonymi plamami.

Pstrokówka nadobna (Utetheisa pulchella) to motyl z rodziny nieniedźwiedziówkowatych. Samiec i samica wyglądają podobnie. Skrzydła przedniej pary są dość wąskie, bladożółte z czarnymi i czerwonymi plamkami.

Sadzanka cesarska (Phragmatobia luctifera) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Ubarwienie czarne, odwłok i nasada tylnego skrzydła żółte.

Sadzanka rumienica (Phragmatobia fuliginosa) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Ubarwienie skrzydeł przednich, głowy i tułowia brązowoczerwonawe z jedną albo dwoma małymi, czarnymi plamkami.

Szewnica bzówka (Spilosoma lutea) to gatunek motyla nocnego z rodziny niedźwiedziówkowatych. Ubarwienie żółto-białe z niewielkim rysunkiem na skrzydłach w postaci czarnych kropek.

Szewnica miętówka (Spilosoma lubricipeda) to motyl z rodziny niedźwiedziówkowatych. Skrzydła są kremowe lub białe, na pierwszej parze upstrzone czarnymi kropkami o zmiennej liczbie.

Namiotnik czeremszaczek to najbardziej pospolity w Polsce przedstawiciel tej rodziny motyli. Ma białe skrzydła, na których znajduje się pięć rzędów czarnych kropek. Białe są również długie, nitkowate czułki. Oczy są czarne.

Namiotnik jabłoniaczek (Yponomeuta malinellus) to motyl z rodziny namiotnikowatych, szkodnik sadów. Pierwsza para skrzydeł jest biała z czarnymi kropkami. Skrzydła drugiej pary są szare z długą strzępiną.

Zygaena minos to gatunek motyla z rodziny kraśnikowatych, bardzo podobny do kraśnika purpuraczka. Skrzydła przednie czarne, z czerwonymi plamami. Druga para skrzydeł czerwona.

Zygaena osterodensis to gatunek motyla z rodziny kraśnikowatych, podobny do kraśnika purpuraczka. Skrzydła przydymione, o brązowym lub czarniawym tle, z czerwonymi plamami.

Kraśnik dzięgielowiec (Zygaena angelicae) to motyl z rodziny kraśnikowatych. Pierwsza para skrzydeł czarna, szarawa, z metalicznym połyskiem i kilkoma czerwonymi plamami.

To rzadki u nas motyl z rodziny kraśnikowatych o granatowym ciele z metalicznym połyskiem i zmiennym ubarwieniu plam na skrzydłach. Druga para skrzydeł jest czerwona. Ciało i skrzydła mają metaliczny połysk.

Kraśnik komonicowiec, kraśnik rogalik (Zygaena loti) to gatunek motyla z rodziny kraśnikowatych. Na ciemnych skrzydłach (kolor czarno-granatowy lub szarozielony) znajduje się pięć czerwonych plam, czasem zlanych ze sobą.

Kraśnik pięcioplamek (Zygaena trifolii) to gatunek motyla z rodziny kraśnikowatych, bardzo podobny do kraśnika sześcioplamka. Jest jednak od niego nieco mniejszy i ma tylko po 5 czerwonych plam na czarnogranatowych skrzydłach.

To występujący u nas lokalnie kraśnik o zmiennym wyglądzie. Charakterystyczne są trzy podłużne plamy na skrzydle, które mogą mieć różny kolor, najczęściej purpurowy. Skrzydła drugiej pary są purpurowe, pomarańczowe lub żółte.

To występujący u nas gatunek motyla z rodziny kraśnikowatych o zmiennym ubarwieniu. Jest w Polsce dość rzadki. Można go zaobserwować głównie na południu kraju. Skrzydła drugiej pary mają kolor czerwony i ciemne obrzeże.

Kraśnik sześcioplamek (Zygaena filipendulae) to motyl z rodziny kraśnikowatych o czarnych i błyszczących skrzydłach przedniej pary z czerwonymi sześcioma plamami na każdym ze skrzydeł. Plamy te mogą się ze sobą zlewać, a ich układ nie jest taki sam dla każ

Lśniak szmaragdek to przedstawiciel kraśnikowatych, dość pospolity w naszym kraju, o metalicznych, szmaragdowych skrzydłach. Druga para skrzydeł jest szara.

Lśniak zieleniak (Adscita geryon) to gatunek motyla z rodziny kraśnikowatych. Motyl ten ma zielone skrzydła pierwszej pary z metalicznym połyskiem. Para tylna ma szary kolor.

Zwójka tęczowana (Olethreutes arcuella) to gatunek motyla z rodziny zwójkowatych. Skrzydła pierwszej pary pomarańczowe w skomplikowany wzór kolorowych plam, kresek i przepasek.

Zwójka zieloneczka (Tortrix viridana) to motyl, szkodnik dębów o zielonych lub żółtawozielonych skrzydłach, zakończonych białą strzępiną. Druga para skrzydeł jest szara. Silnie zbudowany odwłok jest także szary.

Piórolotek pięciopiór, piórolotek śnieżynka to najbardziej znany w Polsce gatunek motyla z rodziny piórolotkowatych. Ma śnieżnobiałe ciało. W Polsce motyl ten jest pospolity na terenie całego kraju.

Nasierszyca brzozówka, nasierszyca różnobarwna (Endromis versicolora) to jedyny przedstawiciel rodziny nasierszycowatych, obecny także w naszym kraju. To duża i piękna ćma. Samce są dużo mniejsze od samic. Samiec ma brunatne skrzydła z pomarańczowymi eleme

Szrotówek kasztanowcowiaczek (Cameraria ohridella) to gatunek motyla z rodziny kibitnikowatych. Skrzydła pierwszej pary pomarańczowe, połyskujące, z czarno-białymi przepaskami.

Phymatopus hecta to motyl z rodziny niesobkowatych. Ubarwienie skrzydeł samców czerwonobrązowe lub żółtawobrunatne z białymi plamami.

Krótkowąs leśny, krótkowąs sylwina (Triodia sylvina) to gatunek motyla z rodziny niesobkowatych. Samiec ma skrzydła czerwonobrązowe w jasnych odcieniach, samica ma skrzydła szarobrązowe.

Niesobka chmielanka (Hepialus humuli) to gatunek ćmy z rodziny niesobkowatych, największy krajowy przedstawiciel rodziny. Samiec jest mniejszy od samicy, ma rudy tułów i białe skrzydła. Samica ma żółtawe skrzydła pierwszej pary.

Ślimakówka pomrowik, pomrowica (Apoda limacodes) to gatunek nocnego motyla z rodziny ślimakówkowatych. Ubarwienie żółtobrązowe z charakterystycznymi dwoma ciemnymi i ukośnymi przepaskami na skrzydłach pierwszej pary.

Białoząbka dwubarwica (Leucodonta bicoloria) to motyl z rodziny garbatkowatych o białym ubarwieniu. Na skrzydłach przednich wzór pomarańczowo-czarnych, nieregularnych smug, prążków i kropek.

Dąbrówka dębowa (Drymonia querna) to gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Ubarwienie szaro-brązowe.

Dąbrówka dodona (Drymonia dodonaea) to gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Ubarwienie szaro-brązowe. Przez środek biegnie jasna przepaska. Strzępina nieco jaśniejsza, prążkowana.

Dąbrówka melagona (Drymonia obliterata) to gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Ubarwienie szaro-brązowe. Przez pole środkowe przebiegają dwie jaśniejsze, zygzakowate linie.

Dzióbica głaszczkówka, dzióbica słomka, próchnica słomka (Pterostoma palpina) to gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Cechą charakterystyczną dla tego gatunku są wysunięte do przodu głaszczki.

Garbatka brzozówka (Pheosia gnoma) to motyl z rodziny garbatkowatych. Ubarwienie szare lub brązowawe z poprzeczną linią na tułowiu. Przednie skrzydła białawe z brunatnymi i czarnymi przepaskami.

Garbatka dromaderka (Notodonta dromedarius) to motyl z rodziny garbatkowatych. ciało ubarwione na brunatny kolor z czerwonymi łuskami w środkowej części tułowia. Skrzydła pierwszej pary ciemnobrunatne-fioletowe.

Garbatka miesięcznica (Notodonta tritophus) to gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Ciało ciemnobrunatne z jaśniejszą plamą pośrodku. Skrzydła pierwszej pary szarobrunatne z rozjaśnieniem w środkowej części skraju.

Garbatka osinówka (Pheosia tremula) to gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Ubarwienie ciała szaro-brunatne. Skrzydła ubarwione od bieli przez kolor brunatny do czerni, tworzą gradient.

Garbatka zaczepka (Peridea anceps) to motyl z rodziny garbatkowatych. Ubarwienie ciała i przednich skrzydeł szarobrunatne z żółtymi plamkami. Skrzydła tylne bladożółte.

Garbatka zygzakówka (Notodonta ziczac) to motyl z rodziny garbatkowatych. Głowa jasnobrązowa, tułów brązowy z jasnym środkiem. Skrzydła szaro-brązowe z cienkimi przepaskami. W okolicy żyłki poprzecznej widoczna wygięta w łuk plama.

Korowódka dębowa (Thaumetopoea processionea) to gatunek nocnego motyla z rodziny garbatkowatych, do niedawna zaliczany do korowódkowatych (Thaumetopoeidae).

Narożnica zbrojówka (Phalera bucephala) to motyl z rodziny garbatkowatych. Głowa i tułów oraz odwłok mają żółtawą i szarą barwę. Skrzydła pierwszej pary szarawe z dużą, żółtawą plamą w szczycie.

Potwora buczynówka (Stauropus fagi) to gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Najbardziej niezwykła jest gąsienica, której wygląd jest wyjątkowy w świecie motyli.

Widłogonka gronostajka (Cerura erminea) to motyl nocny z rodziny garbatkowatych, biało ubarwiony z czarnym deseniem. Gąsienica wyjątkowo piękna.

Widłogonka siwica (Cerura vinula) to motyl nocny z rodziny garbatkowatych, zwykle biało-szaro, czasem ciemniej ubarwiony, z czarnym, delikatnym deseniem. Skrzydła delikatnie półprzeźroczyste.

Widłogonka widlica (Furcula furcula) to gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Ciało szaro-białe z żółtawymi plamkami na tułowiu. Skrzydła pierwszej pary biało-szare z czarnymi kropkami, przepaskami.

Wiechetka czubatka (Ptilodon cucullina) to gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Ubarwienie brązowawe. Przy nasadzie przedniego skrzydła jaśniejsze pole, na skraju szarawa plama.

Wiechetka wielbłądka (Ptilodon capucina) to gatunek motyla z rodziny garbatkowatych. Ubarwienie ciała rdzawe z ciemnymi i jasnymi liniami. Skraj przedniego skrzydła pofalowany.

Wzjeżka łozówka (Clostera curtula) to gatunek rodzimego motyla nocnego z rodziny garbatkowatych. Na jasnoszarym tle skrzydeł znajdują się białawe i brunatne przepaski. Gąsienice żerują na liściach topoli i wierzby.

Koszówka murzynka, jednobarwa (Canephora hirsuta) to gatunek motyla z rodziny koszówkowatych. Samica ma skrzydła zredukowane i zredukowane odnóża. Samiec ma ciemne skrzydła.

Blastobasis adustella to motyl z rodziny Blastobasidae o niepozornym, brunatnożółtym ubarwieniu, wydłużonym kształcie i niewielkich rozmiarach.

Anthophila fabriciana to gatunek motyla z rodziny Choreutidae. Ubarwienie szarobrunatne z jasnymi i ciemnymi plamami plamami.

Boczanka brązowianka (Pleuroptya ruralis) to motyl z rodziny wachlarzykowatych. Ubarwienie srebrno-kremowe z niewyraźnym rysunkiem na skrzydłach.

Przezierka pokrzywianka (Anania hortulata) to gatunek motyla z rodziny Crambidae. Głowa i tułów mają pomarańczową lub żółtawą barwę. Odwłok jest szary. Na białych skrzydłach znajdują się ciemne plamy i przepaski.

Żwirówka grzybienianka (Elophila nymphaeata) to gatunek motyla z rodziny Crambidae. Skrzydła mają biały kolor z rysunkiem złożonym z żółtawych plam rozmieszczonych w brązowych liniach, zygzakowatych przepaskach.

Skrzydliniak rudogłowy to gatunek motyla z rodziny Micropterigidae. To niewielkich rozmiarów motyl o skrzydłach połyskujących na zielono-złoty kolor. Na głowie znajduje się rudy pęczek włosków.

Niekreślanka zielonka (Earias clorana) to gatunek motyla z rodziny rezeliowatych. Ubarwienie ciała białawe, skrzydeł przedniej pary zielone, drugiej pary - białe.

Rezelia paskowica (Meganola strigula) to motyl z rodziny rezeliowatych. Ubarwienie ciała szarawe. Skrzydła pierwszej pary szare z żółtym odcieniem z jasnymi i ciemnymi, zygzakowatymi przepaskami.

Zielonka dwubarwna (Bena bicolorana) to motyl z rodziny rozeliowatych. Ubarwienie zielone. Nasady czułków i odnóży - czerwonawe. Przez pierwszą parę skrzydeł przebiegają dwie ukośne, białe, równoległe do siebie linie.

Zielonka ukośnica (Pseudoips prasinana) to gatunek nocnego motyla z rodziny rezeliowatych. Samica rożni się od samca ubawieniem skrzydeł drugiej pary. Na zielonych skrzydłach pierwszej pary widać dwie ukośne i jasne przepaski.

Oecophora bractella to motyl z rodziny Oecophoridae. Jest kontrastowo ubarwiony. Przednia część skrzydeł pierwszej pary jest ciemno-żółta, a na ciemnym polu znajdują się niebieskawe, połyskujące metalicznie plamy.

Barciak większy (barciak większy) to gatunek nocnego motyla z rodziny omacnicowatych. Skrzydła są ciemnobrązowe lub szarobrunatne. To poważny szkodnik w produkcji pszczelego miodu.

Mklik mączny (Ephestia kuehniella) to gatunek motyla z rodziny omacnicowatych. To szkodnik mąki i produktów zbożowych. Przednia para skrzydeł jest biaława z dwoma poprzecznymi i ciemniejszymi plamami w kształcie zygzaków.

Omacnica spichrzanka (Plodia interpunctella) to gatunek motyla z rodziny omacnicowatych, poważny szkodnik magazynowy. Skrzydła jasnobrązowe w przedniej i czerwonobrązowe w tylnej części, oddzielone czarną linią.

Zadarlica spiżarnianka to gatunek motyla z rodziny omacnicowatych, jeden ze szkodników żywności. Skrzydła brązowe z charakterystycznym rysunkiem, w którym znajdujemy ciemno i jasnobrązowe obszary oddzielone jasnymi liniami.

Schreckensteinia festaliella to jedyny krajowy przedstawiciel rodziny Schreckensteiniidae. Głowa, tułów i odwłok pokryte są łuskami. Pierwsza para skrzydeł ma szarożółtą barwę, z połyskiem i podłużnymi, ciemniejszymi smugami.

Thyris fenestrella to gatunek motyla z rodziny Thyrididae. Skrzydła brązowo-szare z pomarańczowymi plamkami na pierwszej parze. Na środku każdego skrzydła przeźroczyste okienko.

Ypsolopha scabrella to gatunek motyla z rodziny Ypsolophidae. Ubarwienie kryptyczne, brązowo-szare z charakterystycznymi "zadziorami" na skrzydłach. Czułki dość długie.

Ypsolopha sequella to gatunek motyla z rodziny Ypsolophidae. Ubarwienie czarno-białe z brązowymi elementami.

Jedwabnik morwowy, prządka jedwabnik (Bombyx mori) to gatunek motyla z rodziny prządkowatych. Przednia para skrzydeł ma sierpowate wycięcie. Ciało motyla jest biało-kremowe. Motyl jest mocno owłosiony.

Ugorówka przelotnica (Lemonia dumi) to gatunek motyla z rodziny ugorówkowatych. Ubarwienie ciała brunatne z żółto-rudawym owłosieniem. Odwłok segmentowany. Na brunatnych skrzydłach żółtawe przepaski i strzępina.

Wielena plamowstęg (Hamearis lucina) to gatunek motyla dziennego z rodziny wielenowatych - jedynego jej europejskiego przedstawiciela. Skrzydła z wierzchu żółtawo-brązowe. Spód jaśniejszy.
Rząd: Chrząszcze (Coleoptera)

Ciołek matowy ma czarny, matowy kolor ciała. Preferuje wilgotne lasy liściaste. Larwy żerują na spróchniałym drewnie dębów, buków i innych drzew liściastych. Larwa ma aparat strydulacyjny, za pomocą którego może wydawać dźwięki.

Dębosz żukowaty (Aesalus scarabaeoides) to chrząszcz z rodziny jelonkowatych o niewielkich rozmiarach, przypominający nieco żuka. Ubarwienie brunatno-żółtawe. Ciało pokryte jest włoskami.

Jelonek rogacz (Lucanus cervus) to nasz największy owad. Larwy osiągają 10 cm, a osobniki dorosłe 7,5 cm długości. To jednocześnie jeden z najbardziej rozpoznawalnych owadów Polski. Samce są wyposażone w bardzo duże żuwaczki, przypominające poroże.

Kostrzeń (Sinodendron cylindricum) to gatunek chrząszcza z rodziny jelonkowatych. Kształt ciała owalny, krępy. Ubarwienie ciała czarne z połyskiem, całe ciało pokryte gęsto dołeczkami. U samca na głowie występuje róg.

Wynurt (Ceruchus chrysomelinus) to chrząszcz z rodziny jelonkowatych. Ubarwienie ciała w całości czarne. Głowa samca szeroka z potężnymi żuwaczkami. Na całym ciele wiele drobnych i większych wgłębień.

Calvia quatuordecimguttata to chrząszcz z rodziny biedronkowatych. Ubarwienie zmienne, w Polsce najczęściej brunatne z białymi plamami.

Hippodamia variegata to gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych. Ma nieco wydłużone ciało. Pokrywy skrzydłowe czerwone z dziewięcioma czarnymi kropkami. Głowa i przedplecze są czarno-białe.

Coccidula rufa to rodzimy chrząszcz z rodziny biedronkowatych o wydłużonym kształcie ciała w kolorze brązowym lub pomarańczowym, pokrytym włoskami. Gatunek spotykany dość pospolicie w Polsce na wodami.

Biedronka azjatycka, arlekin (Harmonia axyridis) to chrząszcz z rodziny biedronkowatych, który u nas jest gatunkiem inwazyjnym. Ubarwienie bardzo zmienne. Nierzadko tworzą grupy złożone z tysięcy osobników.

To bardzo rozpoznawalny przedstawiciel rodziny biedronkowatych. Ma półkulisty kształ ciała, czerwone pokrywy skrzydłowe z dwoma czarnymi kropkami. Znana jest też odmiana czarna.

Biedronka dziesięciokropka (Adalia decempunctata) to przedstawiciel biedronkowatych w Polsce, występujący w różnych odmianach barwnych, zwykle z dziesięcioma plamkami na pokrywach skrzydłowych.

To bardzo mała, osiągająca około 3 mm długości biedronka, spotykana na suchych łąkach i nieużytkach. Pokrywy i przedplecze są czarne z lekko różowymi lub żółtymi plamami, które czasem zlewają się.

Biedronka mączniakówka ma żółte, pękate ciało oraz 22 czarne kropki, usytuowane na całym ciele. W odróżnieniu od innych biedronek żywi się mączniakami. Ciało pękate, charakterystyczne dla wszystkich biedronkowatych.

Oczatka to największy przedstawiciel rodziny biedronkowatych w naszym kraju. Osiąga długość 9 mm. Kolor pokryw skrzydłowych jest czerwonawy z charakterystycznymi 8-10 czarnymi plamkami z jasną obwódką. Przedplecze jest czarne z białymi plamami.

Biedronka siedmiokropka (Coccinella septempunctata) to najbardziej pospolity w Europie przedstawiciel tej rodziny. Ma półkulisty kształt ciała, czerwone pokrywy skrzydłowe z siedmioma czarnymi kropkami. Larwa jest szara z żółtymi plamami.

Czerwonka to gatunek biedroni. Ma nieco wydłużone ciało. Na żółtawym przedpleczu znajduje się na środku duża czarna plama i dwie małe po bokach. Na czerwonych pokrywach znajduje się 13 czarnych kropek.

Gałecznik czteroplamek (Brumus quadripustulatus) to krajowa, bardzo mała biedronka, lśniąco czarna, z czterema ciemnoczerwonymi plamami, w tym jedną parą plam w kształcie przecinków.

Pokropka (Halyzia sedecimguttata) to gatunek chrząszcza z rodziny biedronkowatych. Ciało jest wypukłe, owalne. Ubarwienie pomarańczowe. Na pokrywach skrzydłowych znajdują się białe plamki w liczbie po 8 na każdej pokrywie.

Wrzeciążka (Propylea quatuordecimpunctata) to jedna z najbardziej pospolitych biedronek w kraju. Ma charakterystyczną szachownicę na ciele, czasem zdarzają się formy ubarwione inaczej. Czubek głowy ma kolor żółty.

Amara aulica to przedstawiciel z podrodziny dzierowatych (Harpalinae). Nie ma polskiej nazwy. Ciało jest spłaszczone grzbietobrzusznie. Ma czarne lub brązowawe ubarwienie. Pokrywy skrzydłowe mają podłużne karbowanie.

Biegacz dołkowany (Carabus irregularis) to przedstawiciel biegaczowatych o miedzianej barwie z punktowymi wgłębieniami na pokrywach skrzydłowych, żyjący w górach. Ciało z wierzchu miedziane. Na pokrywach znajdują się wgłębienia.

Biegacz fioletowy (Carabus violaceus) to jeden z większych przedstawicieli biegaczowatych. Ma czarny pancerz z fioletowymi lub niebieskimi krawędziami. Ma wielkie żuwaczki.

Biegacz pomarszczony (Carabus intricatus) to chrząszcz z rodziny biegaczowatych, podobny do biegacza problematycznego. Ma smukłą sylwetkę. Pokrywy skrzydłowe, przedplecze i głowa są pomarszczone, niebieskofioletowe.

Biegacz skórzasty (Carabus coriaceus) to gatunek nielotnego chrząszcza z rodziny biegaczowatych o czarnym ubarwieniu ciała. To największy krajowy biegacz. Głowa i przedplecze są punktowane, pokrywy skrzydłowe pomarszczone.

To jeden z piękniejszych przedstawicieli biegaczowatych, żyjący w Polsce. Jest duży i przepięknie ubarwiony. Prowadzi nocny tryb życia. W odróżnienia od biegacza złocistego tylko pierwsze człony czułków są czerwone.

Biegacz złocisty, biegacz złoty (Carabus auratus) to gatunek chrząszcza z rodziny biegaczowatych o złocistozielonych pokrywach skrzydłowych, głowie i przedpleczu. Pokrywy żeberkowane. Od spodu czarny.

Łokaś garbatek (Zabrus tenebrioides) to chrząszcz z rodziny biegaczowatych o walcowatym ciele, szkodnik zbóż. Ubarwienie brunatnoczarne z wierzchu i jasnobrązowe od spodu.

Stępień ślimaczarz(Cychrus caraboides) to chrząszcz z rodziny biegaczowatych. Ma bardzo szerokie pokrywy skrzydłowe. Ubarwienie czarne. Ciało jest gęsto punktowane. Ma długie odnóża.

Tęcznik liszkarz (Calosoma sycophanta) to znajdujący się u nas pod ochroną kolorowy chrząszcz, preferujący lasy liściaste. Przez całą długość pokryw biegną podłużne wyżłobienia.

Trzyszcz leśny (Cicindela sylvatica) to chrząszcz z rodziny biegaczowatych. Ubarwienie czarnobrązowe z jasnymi przepaskami na pokrywach skrzydłowych. Warga górna jest czarna.

Trzyszcz piaskowy (Cicindela hybrida) to chrząszcz z rodziny biegaczowatych. Jest pięknie ubarwiony. Na brązowym, mieniącym się lekko tęczowo tle znajdują się jasne, żółtawe paski.

Trzyszcz polny (Cicindela campestris) to przedstawiciel trzyszczowatych, dość pospolity w naszym kraju. Jest jednym z najpiękniejszych chrząszczy w Polsce. Ma zielone ubarwienie, które maskuje go na podłożu, na którym występuje.

Żuchwień głowacz to chrząszcz z rodziny biegaczowatych. Ubarwienie czarne. Brak wyraźnego połysku. Owad ten ma bardzo dużą głowę z silnymi żuwaczkami. Odwłok jest połączony poprzez wąskie połączenie z szerokim przedtułowiem.

Tachyerges salicis to chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych. Ryjkowiec ten ma niewielkie rozmiary, ciemne ubarwienie i piękny biało-żółty rysunek na pokrywach skrzydłowych. Larwy minują liście wierzb.

Tychius quinquepunctatus to gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych. Ma brązowo ubarwione ciało z białą, podłużną plamą pośrodku na przedpleczu i pięcioma białymi plamami na pokrywach skrzydłowych.

Cycloderes pilosulus to gatunek chrząszcza zaliczany do rodziny ryjkowcowatych. Ubarwienie szare z ciemnymi i jasnymi plamkami. Czułki zakończone buławką. Na całym ciele występują szczecinki.

Hypera adspersa to gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych. Ubarwienie szare z ciemnymi i jaśniejszymi plamami. Czułki zakończone buławkowato.

Sitona macularius to gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych. Ubarwienie szarawe z jaśniejsze i ciemniejsze plamki. Odnóża pomarańczowe poza ciemnymi udami. Czułki bardzo cienkie.

Kornik drukarz (Ips typographus) to pospolity szkodnik naszych lasów świerkowych. Ciało tego owada jest krępe, ciemnobrązowe, wyposażone w bardzo duże przedplecze, ma niewielką głowę, nie posiada ryjka.

Opuchlak truskawcowiec (Otiorhynchus sulcatus) to gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych, żerujący na truskawkach. Całe ciało ma szarobrązowy kolor z deseniem na pokrywach skrzydłowych. Ryjek jest dość krótki.

Słonik orzechowiec (Curculio nucum) to pospolity szkodnik leszczyny. Ma baryłkowaty kształt ciała i charakterystyczny, długi ryjek. Larwa ma żółty kolor i niewielką czerwonawą główkę.

Słonik żołędziowiec (Curculio glandium) to gatunek chrząszcza z rodziny ryjkowcowatych, podobny do słonika orzechowca. Ryjek długi, wygięty w dół. Ubarwienie jasnobrązowe. Wierzch pokryty włoskami.

Smolik sosnowiec (Pissodes pini) to chrząszcz z rodziny ryjkowcowatych - szkodnik leśny, podobny do szeliniaka sosnowca. Od szelinowca sosnowca różni się tym, że jest nieco mniejszy, ma cieńszy ryjek, a czułki wychodzą z jego środka.

Szeliniak sosnowiec (Hylobius abietis) to pospolity szkodnik sosen. Ma długi ryjek, z końca którego wychodzą czułki. Na pokrywach skrzydłowych znajdują się żółtawe przepaski. Ubarwienie ciemnobrązowe.

Wołek zbożowy (Sitophilus granarius) to gatunek chrząszcza - szkodnika zbóż. Pancerz jest mocny, gruby, żółtobrunatny lub ciemnobrunatny, z rowkowanymi pokrywami. Ryjek dobrze widoczny, zakończony aparatem gryzącym.

Chrabąszcz majowy (Melolontha melolontha) jest to nasz najbardziej pospolity przedstawiciel z rodziny chrabąszczowatych, szkodnik upraw i drzew. Znane są jego masowe loty godowe.

Jest to pospolity przedstawiciel z rodziny chrabąszczowatych, między innymi szkodnik trawników. Znane są jego masowe loty godowe, które rozpoczynają się miesiąc później niż u chrabąszcza majowego.

Ogrodnica niszczylistka (Phyllopertha horticola) jest to dość pospolity krajowy chrabąszcz o czarnym ciele z rudymi pokrywami skrzydłowymi. Przedplecze ma zielonkawy, czarny lub niebieskawy, metaliczny połysk.

Wałkarz lipczyk (Polyphylla fullo) jest to nasz największy przedstawiciel z rodziny chrabąszczowatych, z pięknym, marmurkowym deseniem na ciele. W czułkach znajduje się zmysł węchu.

Prasocuris phellandrii to gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych. Ma wydłużone ciało, niewielką głowę. Na pokrywach skrzydłowych rysunek w zielonoczarno-żółtawe pasy. Roślinami żywicielkami są baldaszkowate.

Crioceris quatuordecimpunctata to chrząszcz z rodziny stonkowatych. Ubarwienie ceglaste z ciemnymi plamami. Na przedpleczu znajduje się 5 plam, na pokrywach łącznie 14.

Phyllotreta nemorum to szkodnik upraw roślin krzyżowych. Ubarwienie ciemne. Nasada czułków, końce odnóży są żółtawe. Przez środek każdej z pokryw biegnie podłużny, żółty pas.

Coptocephala unifasciata to gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych. Ma czarną głowę. Przedplecze ma żółtoczerwony kolor. Na pokrywach czarne i żółtoczerwone, poprzeczne plamy, w tym przy samej nasadzie.

Plateumaris braccata to gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych. Ma zielonkawe lub fioletowe ubarwienie głowy, przedplecza i pokryw skrzydłowych. Czułki oraz odnóża są czerwonawe.

Kałdunica rdestówka to niewielki chrząszcz z rodziny stonkowatych. Przedplecze, odnóża i czułki są pomarańczowe, stopy ciemne. Głowa oraz pokrywy skrzydłowe są fioletowe lub zielonkawe z połyskiem.

Moszczenica wierzbówka ma czerwonawe pokrywy skrzydłowe z dwoma parami czarnych plamek. Tylna para jest większa i przybiera kształt przepaski. Bywa mylona z biedronką. Zdarzają się formy ze zredukowanymi plamami tylnymi.

Ociernica (Hispa atra) to jedyny nasz przedstawiciel kolczastych stonkowatych. Najbardziej charakterystyczne dla ociernicy są kolczaste wypustki na wierzchniej części całego pancerza, czarny kolor i długie czułki.

Poskrzypka liliowa (Lilioceris lilii) to piękny chrząszcz o czerwonym ubarwieniu pancerza. Występuje tam, gdzie rosną lilie. Głowa, paciorkowate i długie czułki, odnóża i spód ciała są czarne.

Rozdestnica wrotyczówka to chrząszcz z rodziny stonkowatych. Ciało czarne o jajowatym kształcie, szersze w tylnej części ciała. Na przedpleczu i pokrywach występują liczne drobne dołki.

Rynnica topolowa (Melasoma populi) to bardzo pospolity w naszym kraju przedstawiciel stonkowatych o czerwono-czarnym ubarwieniu, żerujący na liściach topoli i wierzby. Larwy są białożółte z ciemnymi brodawkami.

Stonka ziemniaczana (Leptinotarsa decemlineata) to największy szkodnik upraw ziemniaka na świecie. Do Europy został zawleczony całkiem niedawno z Ameryki Północnej. Kształt ciała owalny z płaskim spodem.

Szarynka grzybieniówka z (Galerucella nymphaeae) to gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych, szkodnika grzybieni. Ciało żółtobrązowe, szarawe, wydłużone. Zasiedla stawy, starorzecza i inne wody stojące.

Szarynka iwówka (Lochmaea caprea) to gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych o jasnobrązowym, popielatym pancerzu, ciemnej głowie. Czułki paciorkowate. Żeruje na wierzbach i topolach.

Tarczyk omanowiec to gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych, należący do rodzaju tarczyk (Cassida). Ciało jest spłaszczone grzbietowo-brzusznie. Pokrywy skrzydłowe i przedplecze jest silnie poszerzone, głowa skryta częściowo pod przedpleczem.

Tarczyk ostowy (Cassida rubiginosa) to gatunek chrząszcza z rodziny stonkowatych. Pokrywy i przedplecze są silnie rozszerzone i tworzą swoistą tarczkę. Ubarwienie zielonkawe, powierzchnia pokryta drobnymi kropkami.

Złotka jasnotowa (Chrysolina fastuosa) to wyglądający jak mały klejnocik, pięknie ubarwony chrząszcz z rodziny stonkowatych o niewielkich rozmiarach. Ubarwienie ciała zielonkawe z elementami złota i czerwieni, z metalicznym połyskiem.

Phytoecia nigricornis to gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych. Ma bardzo długie czułki, smukłą budowę ciała. Ma jednolicie szare ubarwienie poza jaśniejszymi, podłużnymi pasami na przedpleczu.

Ciało tego owada jest mocno wydłużone, czułki długie, jaśniejsze na końcu. Pokrywy żółto-czarne. Niewielka głowa i przedplecze mają czarną barwę. Odnóża są dość długie. Larwy żerują w drewnie a nawet w bylinach.

Biegowiec osowaty (Clytus arietis) to gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych, którego wygląd przypomina nieco osę. Ubarwienie czarne z żółtymi przepaskami na przedpleczu i pokrywach. Czułki cienkie i brązowe u nasady u nasady.

Dłużynka dwukropkowa (Oberea oculata) to chrząszcz z rodziny kózkowatych. Ciało wydłużone, smukłe. Głowa i czułki czarne, przedplecze pomarańczowoczerwone z dwiema czarnymi kropkami.

Kozioróg bukowiec (Cerambyx scopolii) to gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych, podobny do kozioroga dębosza, od którego jest dużo mniejszy oraz ma ciemniejsze, jednolite ubarwienie, niemalże czarne. W tylnej części nie jest rozjaśnione.

Kozioróg dębosz (Cerambyx cerdo) to jeden z największych kózkowatych w Polsce. Jest rzadki, występuje tam, gdzie rosną stare dęby. Jest narażony na wymarcie. Samiec ma bardzo długie czułki, dłuższe od samego ciała.

Kwiatomir czteroplamy to gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych. Pokrywy skrzydłowe zwężają się ku tyłowi. Ubarwienie czarne z wyjątkiem pokryw skrzydłowych, które są żółtobrązowe z czterema ciemnymi plamami.

Nadobnica alpejska (Rosalia alpina) to jeden z największych i najpiękniejszych owadów z kózkowatych w Polsce. Jest bardzo rzadki, występuje tylko w górach i znajduje się pod ochroną. Jest zagrożony wyginięciem.

Rębacz szary, rębacz pniowiec (Rhagium mordax) to gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych, podobny do rębacza sosnowca. Ma dość krótkie czułki jak na kózkę. Na przedpleczu widoczne wzgórki. Ciało owłosione na żółto.

Rzemlik topolowiec (Saperda carcharias) to chrząszcz z rodziny kózkowatych, żerujący na topoli i osice. Z wierzchu na jasnym tle znajdują się ciemne, drobne kropki. Czułki długie, wieloczłonowe.

Spuszczel pospolity, spuszczel domowy (Hylotrupes bajulus) to jeden z największych szkodników drewna, atakujący drewniane konstrukcje domów, słupy, składy drewna, a nawet meble.

Strangalia plamista, pętlak pstrokaty (Strangalia maculata) to gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych o zmiennym ubarwieniu. Najczęściej spotykamy osobniki z żółtymi pokrywami, pokrytymi czarnymi plamami, które tworzą przepaski.

Ściga dębowa, ściga bukowa, płaskowiak zmiennik, zmiennik bukowiec (Phymatodes testaceus) to chrząszcz z rodziny kózkowatych. Jest szkodnikiem technicznym drewna. W Polsce owad ten jest pospolity.

Średzinka plamista (Mesosa curculionoides) to gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych o pięknym ubarwieniu. Ciało ma brązową barwę z żółtymi nalotami oraz ciemnymi plamami w żółtej obwódce.

Tycz cieśla (Acanthocinus aedilis) to gatunek chrząszcza z rodziny kózkowatych. Ciało jest brązowo-szare u obu płci. Czułki samca mogą być pięć razy dłuższe od samego ciała tego chrząszcza. Czułki samic są dużo krótsze (do dwóch długości ciała).

Wonnica piżmówka (Aromia moschata) to chrząszcz z rodziny kózkowatych o zielonej, niebieskiej, nabiegłej purpurowo lub brązowej barwie ciała z wyraźnym, metalicznym połyskiem. To jedna z najładniejszych europejskich kózek.

Zgrzypik twardokrywka (Lamia textor) to rzadki chrząszcz z rodziny kózkowatych. Ubarwienie ciała ciemnobrązowe. Występuje w wilgotnych lasach.

Zgrzytnica zielonkawowłosa (Agapanthia villosoviridescens) to chrząszcz z rodziny kózkowatych. Przez głowę i przedplecze biegną czarne pasy. Pokrywy skrzydłowe są żółto plamkowane.

Żerdzianka szewc (Monochamus sutor) to chrząszcz z rodziny kózkowatych. Stopy tej kózki są dość duże i nieco przypominają buty. Występuje w Polsce przede wszystkim w górach.

Pływak żółtobrzeżek (Dytiscus marginalis) to najbardziej pospolity gatunek pływakowatych w Polsce. Ma charakterystyczne żółte brzegi pokryw skrzydłowych i przedplecza. Pokrywy skrzydłowe, głowa i przedplecze są zielonkawe.

Toniak żeberkowany (Acilius sulcatus) to chrząszcz z rodziny pływakowatych. Ciało spłaszczone grzbietowo-brzusznie, szerokie. Ubarwienie żółto-brązowe, pokrywy samicy żeberkowane, samca gładkie.

Topień (Cybister lateralimarginalis) to chrząszcz z rodziny pływakowatych. Ubarwienie brązowe z jasną obwódką na przedpleczu i pokrywach skrzydłowych.

Świeciuch (Phosphaenus hemipterus) to gatunek owada z rodziny świetlikowatych. Samiec i samica mają zredukowane skrzydła. Chrząszcze te świecą bardzo słabym światłem.

Tylko samica tego gatunku ma zdolność do świecenia. Spektakl świecenia w nocy ma miejsce w lipcu. Samice nie latają. Prezentują więc swoje światełka siedząc spokojnie na liściach.

Bolbelasmus unicornis to rzadki gatunek żuka. Ma pękate ciało o jednolicie jasnobrązowym ubarwieniu. Pokrywy skrzydłowe z podłużnymi bruzdami.

Bycznik, tyfeusz (Typhaeus typhoeus) to gatunek chrząszcza z rodziny żukowatych. Ubarwienie czarne z połyskiem. U samca na przedpleczu znajdują się trzy rogi, z czego środkowy jest krótszy.

Plug pospolity (Aphodius fimetarius) to gatunek owada z rodziny żukowatych, żyjący w odchodach. Głowa jest czarna, pokrywy skrzydłowe są brązowe z ciemniejszymi plamami. Ciało jest lekko wydłużone.

Żuk gnojowy (Geotrupes stercorosus) to przedstawiciel żukowatych pospolicie występujący w naszych lasach. Jest monogamiczny. To żuk z wysklepionymi mocno pokrywami z podłużnymi bruzdami. Ciało jest czarne.

Żuk leśny (Anoplotrupes stercorosus) to gatunek chrząszcza, należący do rodziny żukowatych. Ma pękate, wysklepione ciało, czarne z delikatnym, niebieskawym połyskiem. Na pokrywach widoczne podłużne bruzdowanie.

Żuk wiosenny (Trypocopris vernalis) to gatunek chrząszcza z rodziny żukowatych. Ma owalne i pękate ciało, czarne z fioletowym lub zielonkawym odcieniem, błyszczące. Cechą charakterystyczną tego gatunku są gładkie pokrywy skrzydłowe.

Mrzyk dziewannowiec, mrzyk gabinetowy (Anthrenus verbasci) to gatunek małego chrząszcza z rodziny skórnikowatych, uciążliwy szkodnik synantropijny. Ma owalne, pękate ciało, pokryte łuskami.

Skórnik słoniniec (Dermestes lardarius) to największy przedstawiciel skórnikowatych w Polsce. Ma wydłużony i owalny kształt ciała, barwy czarnej z brązowawymi polami, nakrapianymi czarnymi plamkami.

Lęszczyca wielka (Oedemera femorata) to chrząszcz z rodziny zalęszczycowatych. Samiec ma wyraźnie zgrubiałe uda. Głowa i przedplecze czarne, pokrywy skrzydłowe pomarańczowe.

Zalęszczyca spotykana jest na skrajach lasów. Ma zielone, metalizujące ciało. Samiec ma mocno zgrubiałe uda tylnych odnóży. Czułki są nitkowate. Głowa jest niewielka z dużymi, wypukłymi oczami złożonymi.

Neomida haemorrhoidalis to gatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatch. Pokrywy skrzydłowe ciemne z podłużnymi rzędami małych dołków. Przedplecze i głowa brązowe. Na głowie samca u nasady dwa różki.

Borzewka (Diaperis boleti) to jeden z nielicznych kolorowych czarnuchowatych. Na czarnym tle na pokrywach skrzydłowych znajdują się dwa pasy żółtopomarańczowych plam.

Grzebyczak siarkowy, grzebyczak żółtawy (Cteniopus sulphureus) to gatunek chrząszcza z rodziny czarnuchowatych. Ma jednolicie żółte ubarwienie ciała.

Mącznik młynarek to najbardziej znany przedstawiciel czarnuchowatych, obecny w naszych magazynach żywności. Jego larwy są sprzedawane jako karma dla różnych zwierząt w sklepach zoologicznych.

Rohatyniec nosorożec (Oryctes nasicornis) to jedyny przedstawiciel rodziny herkulesowatych, żyjący w Polsce. Najbardziej charakterystyczną cechą tego owada jest duży wyrostek, przypominający róg nosorożca.

Ogniczek większy (Pyrochroa coccinea) to najbardziej pospolity w Polsce przedstawiciel ogniczkowatych, z czerwonymi pokrywami skrzydłowymi i przedpleczem. Larwa jest spłaszczona, żółtawa, z dwoma czarnymi wyrostkami na końcu odwłoka.

Koślawka (Valgus hemipterus) to gatunek małego chrząszcza z rodziny kruszczycowatych, zaliczany w niektórych źródłach do poświętnikowatych. Występuje tu dymorfizm płciowy.

Kruszczyca złotawka (Cetonia aurata) to pospolicie występujący w Polsce przedstawiciel kruszczycowatych, z pięknym zielonym, metalicznie połyskującym pancerzem. Na pokrywach znajduje się szary deseń w postaci plam.

Kwietnica różówka (Protaetia cuprea) to występujący w Polsce przedstawiciel kruszczycowatych, bardzo podobny do kruszczycy złotawki. Ciało jest dość masywne, głowa mała z krótkimi, zagiętymi, zakończonymi rozczapierzoną buławką czułkami.

Łanocha pobrzęcz (Oxythyrea funesta) to występujący głównie na południu chrząszcz o czarnym ubarwieniu, z jasnymi plamkami na pokrywach skrzydłowych oraz przedpleczu. Na całym ciele znajdują się drobne włoski.

Orszoł prążkowany (Trichius fasciatus) to wyjątkowy chrząszcz z rodziny kruszczycowatych. To jedyny gatunek w Polsce z kruszczycowatych, który próbuje naśladować swoim ubarwieniem błonkówki wyposażone w żądło.

Pachnica dębowa (Osmoderma eremita) to gatunek chrząszcza, u którego stwierdzono wydzielanie feromonów przez samce. Są ciemno ubarwione, pokrywy skrzydłowe z lekkim połyskiem. To największa krajowa kruszczyca.

Zacnik (Gnorimus nobilis) to chrząszcz z rodziny kruszczycowatych o pięknym, zielonym ubarwieniu z metalicznym połyskiem. To gatunek przede wszystkim terenów górskich.

Cantharis rustica to chrząszcz z rodziny omomiłkowatych. Czułki u nasady jaśniejsze, przedplecze pomarańczowe z ciemna plamką pośrodku, pomarańczowe są też odnóża przy tułowiu. Pokrywy skrzydłowe ciemne, nie przysłaniają elementów odwłoka

Zmięk żółty (Rhagonycha fulva) to nie tylko jeden z najbardziej pospolitych omomiłkowatych, ale jednocześnie jeden z najczęściej spotykanych chrząszczy w Polsce. Oczy są wyłupiaste, ciemne. Czułki dość długie, wieloczłonowe.

Kałużnica czarnozielona (Hydrophilus piceus) to gatunek chrząszcza z rodziny kałużnicowatych. Ciało owalne, wysklepione, czarne z zielonkawym odcieniem. To nasz największy chrząszcz wodny.

Nicrophorus investigator to gatunek chrząszcza z rodziny omarlicowatych, zaliczany do grabarzy. Ubarwienie czarne z żółtymi plamami na pokrywach skrzydłowych.

Ścierwiec (Oiceoptoma thoracicum) to gatunek chrząszcza z rodziny omarlicowatych, łatwy do rozpoznania z uwagi na charakterystyczne ubarwienie. Ciało czarne, matowe, za wyjątkiem przedplecza, które jest pomarańczowe.

Tachyporus nitidulus to gatunek chrząszcza z rodziny kusakowatych. Ubarwienie ciała brązowożółtawe. Odwłok odsłonięty dzięki skróconym pokrywom skrzydłowym.

Próchniaczek czarniawy (Ocypus olens) to chrząszcz z rodziny kusakowatych, największy przedstawiciel tej rodziny w Polsce. Ma dość dużą głowę z potężnymi żuwaczkami i dużymi oczami.

Agrilus pratensis to gatunek chrząszcza z rodziny bogatkowatych. To chrząszcz o wydłużonym ciele. Pancerz ma metaliczny połysk. Głowa szeroka, połączona z przedpleczem. Pokrywy skrzydłowe niebieskawe, przedplecze żółtawo-niebieskie.

Anthaxia hungarica to gatunek chrząszcza z rodziny bogatkowatych. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec jest zielony. Na przedpleczu dwa ciemniejsze paski. Ma szerokie uda. Samica jest mniejsza, bardziej smukła i bardziej kolorowa.

Bogatek ośmioplamkowy (Buprestis octoguttata) to dość rzadki rodzimy chrząszcz z rodziny bogatkowatych, pięknie ubarwiony. Ubarwienie ciemne, z niebieskawym, metalicznym połyskiem. Na każdej pokrywie skrzydłowej widać po 4 żółte plamy.

Actenicerus siaelandicus to gatunek chrząszcza z rodziny sprężykowatych. Ma ciemnomiedzianą barwę i białe włoski. Larwa jest drutowcem. Może być szkodnikiem upraw kukurydzy.

Prosternon tessellatum to gatunek chrząszcza z rodziny sprężykowatych. Ma ciemne, szarobrunatne ubarwienie z wełnistą fakturą. Przedplecze duże z zaostrzonymi końcami.

Cardiophorus ruficollis to gatunek chrząszcza z rodziny sprężykowatych. Ubarwienie ciała czarne poza ciemnoceglastej, dolnej części dużego przedplecza i końców odnóży.

Podrzut szary, podrzut myszaty (Agrypnus murinus) to chrząszcz z rodziny sprężykowatych. Ma czarne ciało z włoskami koloru szarego i brązowego. Larwa jest drutowcem. Jest szkodnikiem, który uszkadza korzenie i nasiona.

Sprężyk sosnowy, sprężyk czerwony (Ampedus sanguineus) to gatunek chrząszcza z rodziny sprężykowatych. Ubarwienie ciała poza czerwonymi pokrywami skrzydłowymi jest czarne.

Dictyoptera aurora to gatunek chrząszcza z rodziny karmazynkowatych. Odnóża i głowa są czarne, przedplecze czerowno-czarne, natomiast pokrywy są czerwone z podłużnym żeberkowaniem z delikatną siateczką.

Ogniokryw czarnoczerwony (Pyropterus nigroruber) to gatunek chrząszcza z rodziny karmazynkowatych. Ma jaskrawo ubarwione, czerwone pokrywy skrzydłowe, żeberkowane. Przedplecze oraz głowa są czarne.

Przekrasek mróweczka (Thanasimus formicarius) to gatunek chrząszcza z rodziny przekraskowatych. Głowa jest dobrze wyodrębniona, czarna, przedplecze jest czarno-czerwone. Pokrywy skrzydłowe są pokryte pasami w kolorach czarnym i białym.

Pediacus depressus to gatunek chrząszcza z rodziny zgniotkowatych. Ciało jest wyraźnie spłaszczone grzbietowo-brzusznie. Ubarwienie jaskrawe, brunatnoczerwone.

Zgniotek cynobrowy (Cucujus cinnaberinus) to bardzo rzadko spotykany w Polsce chrząszcz z rodziny zgniotkowatych o pięknym, czerwonym ubarwieniu ciała z czarnymi odnóżami i żuwaczkami. Jest podobny do zgniotka szkarłatnego.

Zgniotek szkarłatny (Cucujus haematodes) to gatunek chrząszcza z rodziny zgniotkowatych, o pięknym, czerwonym ubarwieniu. Odnóża i czułki są czarne. Jest podobny do zgniotka cynobrowego.

Słodyszek rzepakowiec, słodyszek rzepakowy (Meligethes aeneus) to gatunek chrząszcza z rodziny łyszczynkowatych. To niewielki chrząszcz. Ciało ciemnozielone lub ciemnogranatowe, z metalicznym połyskiem. To groźny szkodnik upraw rzepaku.

Oleica fioletowa (Meloe violaceus) to gatunek chrząszcza z rodziny majkowatych (oleicowatych). Ciało krępe, z wielkim i rozdętym odwłokiem. Skrzydła i pokrywy zredukowane. Ubarwienie niebieskofioletowe. Głowa i przedplecze pokryte są dołeczkami.

Oleica krówka to gatunek chrząszcza z rodziny majkowatych o ciemnogranatowym lub czarnym ubarwieniu ciała z połyskiem. Odwłok jest pękaty, bardzo duży. Odwłok w znacznej części wystaje spod pokryw.

Pryszczel lekarski, majka lekarska, mucha hiszpańska (Lytta vesicatoria) to pięknie ubarwiony chrząszcz z rodziny oleicowatych (majkowatych). Ma ubarwienie złocistozielone z metalicznym połyskiem. Niegdyś owad stosowany w medycynie.

Oszynda leszczynowiec (Apoderus coryli) to gatunek chrząszcza z rodziny podryjkowcowatych. Ma czarne ciało z czerwonymi pokrywami skrzydłowymi i przedpleczem. Czułki paciorkowate.

Tutkarz cygarowiec (Byctiscus betulae) to gatunek chrząszcza z rodziny tutkarzowatych. Czułki są proste. Głowa jest dość wąska, z długim ryjkiem. Odwłok szeroki.

Anaspis flava to gatunek chrząszcza z rodziny Scraptiidae. Ciało wydłużone ma barwę żółto-brązową. Pokrywy skrzydłowe są ciemniejsze, nie przykrywają całego odwłoka.

Pędruś szczawiowiec (Apion frumentarium) to gatunek chrząszcza z rodziny pędrusiowatych, dawniej zaliczany do ryjkowcowatych. Ciało jaskrawo ubarwione, pomarańczowe. Z przodu głowy znajduje się charakterystyczny ryjek.

Pędruś żółtonóg (Protapion fulvipes) to gatunek chrząszcza z rodziny pędrusiowatych, zaliczany niegdyś do ryjkowcowatych. Chrząszcz ten ma długi ryjek,w połowie którego znajdują się czułki. Przedplecze oraz pokrywy mają ciemne ubarwienie.

Bitoma crenata to gatunek chrząszcza z rodziny Zopheridae. Ma wydłużony kształt ciała. Na ciemnym tle występują jasnobrązowe cztery plamy na pokrywach skrzydłowych. Jasnobrązowe są odnóża i czułki.

Tritoma bipustulata to gatunek chrząszcza z rodziny zadrzewkowatych. Ciało owalne, wysklepione. Czułki zakończone buławkowato. Ubarwienie ciemne, z połyskiem z ciemnoceglastymi plamami

Morychus aeneus to gatunek chrząszcza z rodziny otrupkowatych. Ma zwartą budowę ciała z ciemnym ubarwieniem i włoskami na wierzchu. U nasady skrzydeł jasna plamka.

Cordicomus gracilis to gatunek chrząszcza z rodziny nakwiatkowatych. Ubarwienie głowy i przedplecza ciemne, pokryw skrzydłowych brązowawe z ciemnymi plamami. Odnóża żółtawe.
Rząd: Jętki (Ephemeroptera)

Jętka duńska (Ephemera danica) to pospolity w naszym kraju owad z rodziny jętek jednodniówkowatych, którego spotkać można nad zbiornikami wodnymi. Skrzydła duże, przezroczyste z ciemnymi żyłkami.

Jętka zwyczajna, jętka pospolita (Ephemera vulgata) to gatunek owada z rodziny jętek jednodniówkowatych, bardzo podobny do jętki duńskiej, od której różni się obecnością na wszystkich segmentach odwłoka ciemnych, ukośnych plam.
Rząd: Ważki (Odonata)

To pospolita ważka, występująca w pobliżu wodnych zbiorników. Samiec ma charakterystyczne lusterko od spodniej strony odwłoka oraz ciemną przepaskę na skrzydłach. Samiec odbywa loty godowe.

Świtezianka dziewica to nieco mniej pospolita ważka, występująca nad ciekami wodnymi w naszym kraju. Od świtezianki błyszczącej różni się przede wszystkim ciemniejszym zabarwieniem skrzydeł samców.

Husarz ciemny to ważka z rodziny żagnicowatych. Samiec od samicy rożni się tylko nieznacznie. Odwłok oraz tułów jest brązowoszary lub brązowofioletowy. U samców drugi segment i fragment trzeciego segmentu są niebieskie.

Husarz władca to nasza największa krajowa ważka. Jest pospolita w naszym kraju i łatwo rozpoznawalna. Jest jednocześnie jedną z największych ważek w środkowej części Europy. Tułów jest zielony, cienki i wydłużony.

Żagiew ruda (Aeshna isoceles) to gatunek ważki z rodziny żagnicowatych. Ma jaskrawozielone oczy. Na drugim członie odwłoka jest widoczna żółta plama. Ubarwienie rudawe.

Żagnica jesienna, żagnica mniejsza to ważka z rodziny żagnicowatych. Tułów u obu płci jest brązowy z krótkimi barwnymi paseczkami. Samce mają czarny odwłok z niebieskimi plamami. U nasady odwłoka widać żółtawy trójkąt.

Żagnica południowa (Aeshna affinis) to to gatunek ważki z rodziny żagnicowatych, podobny do żagnicy jesiennej. Tułów jest z wierzchu brązowy. Samce mają niebieskie oczy. Na czarnym odwłoku znajdują się niebieskie plamy.

Żagnica sina, żagnica większa (Aeshna cyanea) to gatunek ważki z rodziny żagnicowatych. Samica i samiec mają szerokie barwne paski na tułowiu z wierzchu i po bokach. To jedna z najbardziej pospolitych naszych ważek.

Żagnica torfowa (Aeshna juncea) to gatunek ważki z rodziny żagnicowatych, jeden z największych przedstawicieli rodziny w naszym kraju. Jest podobny do żagnicy torfowcowej. Tułów samca jest ciemnobrązowy.

Żagnica torfowcowa (Aeshna subarctica) to ważka z rodziny żagnicowatych, bardzo podobny do żagnicy torfowej, od której różni ją bledsze ubarwienie samca. Samiec ma szerokie boczne paski na tułowiu.

Żagnica wielka (Aeshna grandis) to duża ważka z rodziny żagnicowatych. Ma brązowawe skrzydła, po których łatwo ją odróżnić od innych gatunków. Ubarwienie ciała brązowawe.

Żagniczka wiosenna, żagniczka zwyczajna (Brachytron pratense) to najmniejszy z krajowych przedstawicieli ważek z rodziny żagnicowatych. Ciało jest pokryte małymi włoskami.

To pospolity u nas przedstawiciel rodziny łątkowatych. Samiec na drugim segmencie odwłoka ma charakterystyczną plamę w kształcie podkowy. Samica jest zielonkawa (czasem niebieskawa), a jej odwłok z wierzchu jest ciemny.

Łątka halabardówka, łątka stawowa to ważka z rodziny łątkowatych, podobna do łątki wczesnej, dzieweczki i wiosennej. Samiec jest niebiesko-czarny, a na pierwszych segmentach odwłoka ma zwykle rysunek grota halabardy.

Łątka wczesna, łątka nietoperzówka (Coenagrion pulchellum) to gatunek ważki z rodziny łątkowatych podobny do łątki dzieweczki i halabardówki. Samiec ma bardzo smukły odwłok. Mniej więcej w połowie długości ma tylko pół milimetra średnicy.

Łątka zalotna (Coenagrion scitulum) to rzadki gatunek ważki z rodziny łątkowatych. Samce są jasnoniebiesko-czarne. Na drugim segmencie znajduje się rysunek kubka z cienkimi brzegami i z ząbkowanym spodem.

Łątka zielona (Coenagrion armatum) to ważka z rodziny łątkowatych. Gatunek cechują łyżeczkowate i długie dolne przydatki analne i zredukowane górne przydatki analne. Górna część segmentów 3-7 jest w znacznej mierze czarna.

Łunica czerwona (Pyrrhosoma nymphula) to pospolity gatunek ważki z rodziny łątkowatych o czerwonym ubarwieniu części ciała. Tułów jest czarny, po bokach czerwony pasek ciągnie się do odwłoka, który jest czerwony. Odnóża są czarne.

Oczobarwnica mniejsza (Erythromma viridulum) to gatunek ważki z rodziny łątkowatych, bardzo podobny do oczobarwnicy większej, od której jest mniejsza o około 5 mm. Samiec na 10. segmencie odwłoka ma rysunek, przypominający kształt litery X.

Oczobarwnica większa (Erythromma najas) to gatunek ważki z rodziny łątkowatych, bardzo podobny do oczobarwnicy mniejszej, od której jest większa o około 5 mm. Samiec ma charakterystyczne, czerwone oczy.

Pałątka mała (Lestes virens) to gatunek ważki z rodziny pałątkowatych. Samiec ma dolne przydatki analne krótsze od górnych przydatków. Dziewiąty i dziesiąty segment odwłoka samców jest niebieski.

Pałątka południowa to gatunek ważki z rodziny pałątkowatych. Znamię skrzydłowe jest brązowe od wewnętrznej strony i białe od zewnętrznej. Na boku znajduje się niewyraźny biały rysunek.

Pałątka pospolita to pospolita w Polsce ważka. Skrzydła układa wzdłuż ciała pod skosem. Zasiedla drobne, nawet tymczasowe zbiorniki wodne. W spoczynku skrzydła pałątki pospolitej układają się wzdłuż ciała po lekkim skosie. Pterostigmy są ciemnobrązowe.

Pałątka zielona (Lestes viridis) to gatunek rodzimej ważki z rodziny pałątkowatych, występujący dość pospolicie w naszym kraju. Ważki te u obu płci są metalicznie zielone. Nie mają niebieskiego nalotu. Charakterystyczne są jasne pterostigmy.

Straszka pospolita to dość pospolity w Polsce przedstawiciel pałątkowatych. Skrzydła układa wzdłuż ciała. Ma kolor ciała i wzór upodabniający ją do otoczenia. Ważki te zimują z dala od zbiorników wodnych na roślinach. Co ciekawe, czasem zasypuje je śnieg.

Straszka syberyjska, straszka północna (Sympecma paedisca) to ważka z rodziny pałątkowatych, bardzo podobna do straszki pospolitej. Różni się od niej małymi detalami rysunku tułowia. W Polce podlega prawnej ochronie.

To najbardziej pospolity w Polsce przedstawiciel gadziogłówkowatych. Jako jedyny z krajowych gatunków ma czarne odnóża. Ważka ta jest łatwa do rozpoznania ze względu na kontrastowe, żółto-czarne ubarwienie ciała.

Gadziogłówka żółtonoga (Gomphus flavipes) to gatunek ważki z rodziny gadziogłówkowatych, podobna do gadziogłówki pospolitej, od której różni się przede wszystkim żółto-czarnym ubarwieniem nóg.

Smaglec ogonokleszcz, smaglec mniejszy (Onychogomphus forcipatus) to gatunek ważki z rodziny gadziogłówkowatych. Ma żółto-czarne ubarwienie, które z wierzchu staje się zielonkawe, a po bokach białawe. Oczy są zielonkawe.

Trzepla zielona (Ophiogomphus cecilia) to rodzima, bardzo charakterystyczna ważka, podlegająca w Polsce ochronie ścisłej. Kolorystyka odróżnia ją od innych ważek tej rodziny.

Miedziopierś żółtoplama (Somatochlora flavomaculata) to gatunek ważki z rodziny szklarkowatych. Odwłok jest ciemny. Na odwłoku samców po bokach znajdują się żółte lub brązowe plamy.

Przeniela dwuplama to największy krajowy przedstawiciel rodziny szklarkowatych. Ważka ta ma brązowawy tułów, jasnobrązowy odwłok, przez środek którego biegnie czarny pas. Samiec i samica są podobnie ubarwione.

Szklarka zielona (Cordulia aenea) to gatunek ważki z rodziny ważkowatych. Ciało ma lśniące metalicznie miedzią i zielenią. Ogon samca jest maczugowaty na końcu. Oczy zielone.

Lecicha białoznaczna (Orthetrum albistylum) to gatunek ważki z rodziny ważkowatych. Drugi i trzeci segment jest dość wysoki. Tułów jest brązowy z jasną linią, biegnącą przez środek i dwoma paskami po bokach. Przydatki analne są białe.

Lecicha pospolita, lecicha wielka to gatunek z rodziny ważkowatych. Tułów samca jest brązowy. Odwłok na 2-7 segmencie jest niebieski. Samica jest żółto-czarna lub brązowo-czarna.

Szablak czarny, szablak szkocki (Sympetrum danae) to ważka z rodziny ważkowatych. Ubarwienie samców prawie w całości czarne, poza żółtymi paskami na bokach tułowia.

Szablak krwisty to pospolity przedstawiciel ważkowatych w Polsce, podobny do innych szklarników. Ma czarne odnóża, samiec ma czerwone ciało. Zasiedla zbiorniki wody stojącej. Larwy nie sposób odróżnić od larwy szablaka zwyczajnego.

Szablak późny, szablak podobny (Sympetrum striolatum) to gatunek wazki z rodziny ważkowatych, podobny do szablaka zwyczajnego. Samiec ma żółte paski boczne. Odwłok jest czerwony, nie rozszerza się w tyle.

Szablak przepasany, szablak górski, szablak plamoskrzydły (Sympetrum pedemontanum) to gatunek ważki z rodziny ważkowatych. Zarówno samiec jak i samica mają na skrzydłach ciemne przepaski, po których łatwo rozpoznać gatunek.

Szablak wędrowny, szablak wiosenny (Sympetrum fonscolombii) to gatunek ważki z rodziny ważkowatych. Odnóża są czarne z żółtawymi kreskami. U dorosłych osobników znamię skrzydłowe jest żółtobrązowe. Dorosły samiec ma czerwony odwłok.

Szablak zwyczajny (Sympetrum vulgatum) to gatunek ważki z rodziny ważkowatych. Samiec ma brązowy tułów i czerwony odwłok, który jest trochę spłaszczony, a na końcu poszerzony. Młoda samica jest żółtobrązowa, z wiekiem brązowieje, a nawet czerwienieje.

Szablak żółty, szablak żółtawy (Sympetrum flaveolum) to gatunek ważki z rodziny ważkowatych. Odnóża kreskowane. U nasady skrzydeł widoczny żółty lub czerwonawy nalot. U samic wielkość tych plam jest zmienna.

Szafranka czerwona to pospolity w obszarze śródziemnomorskim gatunek ważki, która migruje na północ. Samiec jest cały jaskrawoczerwony. Samica jest żółtobrązowa. Odwłok jest lekko spłaszczony, szeroki.

Ważka czteroplama (Libellula quadrimaculata) to ważka z rodziny ważkowatych. Ubarwienie samca i samicy brązowe. Na skrzydłach znajdują się czarne znamiona skrzydłowe i ciemna plama na węzełku.

To pospolity przedstawiciel ważkowatych w Polsce. Ważka ta ma bardzo szeroki odwłok (u samca z niebieskim nalotem), szerszy niż u innych przedstawicieli ważkowatych. Skrzydła są duże, przeźroczyste, z widocznymi czarnymi pterostygmami.

Ważka ruda to ważka z rodziny ważkowatych. Samiec ma tułów ciemny, ciemny odwłok z niebieskim nalotem na pierwszych segmentach. U nasady skrzydeł drugiej pary znajdują się czarnobrązowe plamy w kształcie trójkątów.

Zalotka białoczelna (Leucorrhinia albifrons) to gatunek ważki z rodziny ważkowatych. Odwłok jest maczugowaty. Ubarwienie samca czarnobrązowe z niebieskim nalotem na segmentach 3-4.

Zalotka spłaszczona (Leucorrhinia caudalis) to gatunek ważki z rodziny ważkowatych. Czoło jest białe. Samiec ma czarnobrązowe ubarwienie z niebieskim nalotem na 3-5 segmencie odwłoka. Odwłok na końcu jest maczugowaty i spłaszczony.

Zalotka torfowcowa (Leucorrhinia dubia) to gatunek ważki z rodziny ważkowatych. Samiec ma czarno-czerwone ubarwienie i brązowe paski. Samica jest czarno-żółta.

Zalotka większa (Leucorrhinia pectoralis) to gatunek rodzimej ważki, podobnej do zalotki czerwonawej. Młode samce są brązowe, mają na wierzchniej stronie odwłoka żółty rysunek złożony z 2-7 plam. Poza tylną plamą plamy pozostałe szybko stają się brązowe.

Pióronóg zwykły to jedyny przedstawiciel rodziny pióronogowatych w naszym kraju. Cechą charakterystyczną tej ważki są poszerzone golenie odnóży i rzędy ostrych szczecinek na nogach. Głowa jest trzy razy szersza niż dłuższa.

Szklarnik górski (Cordulegaster bidentata) to gatunek ważki z rodziny szklarnikowatych, podobny do szklarnika leśnego. Na segmentach odwłoka od 4 do 7 znajduje się tylko jedna para żółtych plam.

Szklarnik leśny to rzadki u nas przedstawiciel szklarnikowatych, zagrożony wymarciem, bardzo podobny do szklarnika górskiego. Jest to duża ważka. Samica i samiec są podobnie ubarwione. Oczy są zielone i stykają się na czubku głowy w jednym miejscu.
Rząd: Karaczany, hełmce (Blattodea)

Karaczan prusak to gatunek synantropijny, tępiony ze względu na zanieczyszczanie składów żywności oraz za roznoszenie różnych chorób. Larwy są białe, przypominają kształtem dorosłego owada. Po każdym linieniu owad ciemnieje.

Karaczan wschodni, karaluch (Blatta orientalis) to gatunek karaczana, pospolitego owada synantropijnego o czarno-czerwonym ubarwieniu. Na końcu odwłoka znajdują się charakterystyczne dwa wyrostki.

Przybyszka amerykańska (Periplaneta americana) to gatunek karaczana, nasz największy karaczan. Ciało ma czerwonobrunatne ubarwienie. Na przedpleczu widać dwie ciemniejsze plamy.

Zadomka leśna (Ectobius sylvestris) to gatunek karaczana bardzo podobny do zadomki polnej. Przedplecza jest ciemne z jasną obwódką. Samica ma skrócone skrzydła.

Zadomka polna (Ectobius lapponicus) to żyjący wyłącznie w środowisku naturalnym karaczan, spotykany na łąkach, skrajach lasów i dróg oraz w ogrodach. Ciało wydłużone, spłaszczone grzbietowo-brzusznie.
Rząd: Modliszki (Mantodea)

Modliszka zwyczajna (Mantis religiosa) to nasza jedyna w kraju modliszka i jednocześnie największy gatunek europejski z tego rzędu owadów. Ciało ma zielone lub brązowawe, świetnie się maskuje w swoim otoczeniu.
Rząd: Prostoskrzydłe (Orthoptera)

Chorthippus montanus to gatunek szarańczaka podobny do wąsacza, od którego różni go w zasadzie tylko śpiew. Z konikiem wąsaczem był uznawany niegdyś za jeden gatunek.

Konik wąsacz, konik łąkowy (Chorthippus parallelus) to gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych, jeden z najbardziej pospolitych szarańczaków w Polsce. Ma krótkie czułki i skrócone skrzydła, bardziej u samicy.

Nadobnik włoski (Calliptamus italicus) to zagrożony wymarciem w Polsce szarańczak, występujący w zasadzie tylko w rejonie Sandomierza. Jest dość łatwy do rozpoznania. Ma czerwone golenie tylnych odnóży.

Napierśnik pospolity (Stethophyma grossum) to gatunek owada z rodziny szarańczowatych. Ciało ma w kolorze zielonym lub brązowym, a samice często z czerwonawym nalotem. Na skrzydłach pierwszej pary widać wyraźny, żółty pasek.

Siwoszek błękitny (Oedipoda caerulescens) to dość pospolity u nas szarańczak, który ma bardzo zmienne ubarwienie, zależne od podłoża, jego tylne skrzydła są błękitne, co dobrze widać podczas lotu.

Szarańcza wędrowna (Locusta migratoria) to jeden z największych przedstawicieli rodziny szarańczowatych w Europie, którego masowe pojawy zwiastowały niegdyś głód. Na skrzydłach znajdują się charakterystyczne ciemne plamki.

Trajkotka czerwona (Psophus stridulus) to gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych. Samica ma żółtobrązowe lub szare ubarwianie, a samiec jest niemal czarny.

Złotawek nieparek (Chrysochraon dispar) to gatunek pospolitego owada prostoskrzydłego z rodziny szarańczowatych. Występuje tu znaczny dymorfizm płciowy. Samice są brązowe, z lekkim połyskiem. Uda u dołu i golenie są czerwonawe.

Turkuć podjadek (Gryllotalpa gryllotalpa) to owad dość pospolity w Europie, coraz rzadszy w Polce, który jest świetnie przystosowany do kopania w ziemi, gdzie szuka pokarmu - larw innych owadów.

Nakwietnik trębacz (Oecanthus Pellucens) to rzadki u nas gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny świerszczowatych. Ma dość smukłą sylwetkę. Ciało żółtawe lub brązowawe.

Świerszcz domowy (Acheta domestica) to synantropijny przedstawiciel rodziny świerszczowatych spotykany cały rok w różnego rodzaju budynkach. Pięknie i miękko śpiewa. Samica ma proste pokładełko. Na odwłoku znajdują się dwa wyrostki.

Świerszcz polny (Gryllus campestris) to gatunek pospolitego szarańczaka z rodziny świerszczowatych. Ubarwienie ciała czarne, skrzydła jasne (szczególnie u nasady), brązowawe. Uda od spodu są czerwone.

Długoskrzydlak sierposz to gatunek szarańczaka z rodziny pasikonikowatych. Posiada w pełni rozwinięte skrzydła obu par. Druga para jest znacznie dłuższa od pierwszej pary skrzydeł, co wyraźnie widać nawet w pozycji spoczynkowej.

Grubosz (Polysarcus denticauda) to gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny pasikonikowatych, jeden z największych przedstawicieli podrodziny długoskrzydlakowatych. Ciało jest zielone, czasem brązowawe.

Miecznik ciemny (Conocephalus discolor) to gatunek szarańczaka z rodziny pasikonikowatych, podobny do miecznika łąkowego. Ciało zielone, a na grzbiecie znajduje się brązowy pasek z jaśniejszym brzegiem.

Nadrzewek długoskrzydły (Meconema thalassinum) to jedyny nasz przedstawiciel podrodziny Meconeminae (nadrzewki). Ma jasnozielone ubarwienie ciała. W tylnej części tarczki szyjnej występują dwie brązowe plamki na żółtej linii.

Opaślik nadrzewny (Barbitistes serricauda) to gatunek owada z rodziny pasikonikowatych. Ubarwienie żółtozielone, rzadziej brązowe, z ciemnymi kropkami i plamami, czasem bardzo rozległymi. Od oka biegnie w kierunku tarczki szyjnej żółta, podkreślona linia.

Opaślik sosnowiec (Barbitistes constrictus) to gatunek owada z rodziny pasikonikowatych o niebieskozielonym lub brązowawym ubarwieniu z czarnymi, drobnymi plamami. Trzecia para odnóży mocno rozwinięta. Od oczu przez całe ciało biegnie żółta linia.

Pasikonik śpiewający (Tettigonia cantans) to pospolity u nas przedstawiciel pasikonikowatych, podobny do pasikonika zielonego. Ma krótsze skrzydła i ciągły śpiew. Skrzydła wystają nieznacznie poza koniec odwłoka. Samica ma bardzo długie pokładełko.

Pasikonik zielony (Tettigonia viridissima) to owad z rodziny pasikonikowatych, największy nasz szarańczak. Ubarwienie zwykle zielone, grzbiet brązowawy. Dość często odnóża mają żółtawy kolor.

Podkrzewin szary to gatunek owada prostoskrzydłego z rodziny pasikonikowatych. Ciało ma zmienne ubarwienie, od szarobrązowego po czerwonawe lub żółtawe. Spód jest żółty. Przedplecze po bokach ma jaśniejsze obramowanie.

Podłatczyn Roesela (Metrioptera roeselii) to najbardziej pospolity w Polsce przedstawiciel pasikonikowatych, którego można rozpoznać między innymi po jasnych brzegach przedplecza na bokach ciała.
Rząd: Błonkówki, błonkoskrzydłe (Hymenoptera)

Bolica kolconoga (Odynerus spinipes) to gatunek błonkówki z rodziny osowatych z podrodziny kopułek, podobny do bolicy rogatej. Ubarwienie ciała czarne, ze skromnym, żółtym rysunkiem w paski. Zatarczka czarna.

Klecanka polna (Polistes nimpha) to nasza najczęściej występująca klecanka, podobna do osy pospolitej, ale o nieco smuklejszej sylwetce. Zakłada otwarte gniazda w trawie. Jest podobna do osy właściwej, ma jednak od niej większą talię.

Klecanka rdzaworożna, klecanka pospolita (Polistes gallicus) to gatunek błonkówki z rodziny osowatych. Od trzeciego członu czułki żółtopomarańczowe. To główna cecha rozpoznawcza.

Klecanka skandynawska (Polistes biglumis) to gatunek osy. Jest bardzo podobna do klecanki łodygowej. Ubarwienie czarno-żółte.

Osa dachowa (Paravespula germanica) to błonkówka z rodziny osowatych, podobna do osy pospolitej, od której jest nieco większa. Osa dachowa ma na nadustku rysunek złożony z trzech czarnych kropek.

To przedstawiciel osowatych najlepiej rozpoznawalny i najczęściej występujący lokalnie w sąsiedztwie człowieka. Ze względu na swoje żądło, jest tępiony. Na całym ciele występują drobne włoski.

Osa rudawa (Vespula rufa) to krajowa błonkówka z rodziny osowatych, podobna do osy pospolitej, od której różni się rysunkiem nadustka, skronie są żółte tylko w górnej części. Na odwłoku dwa przednie pierścienie są rude.

Osa saksońska (Dolichovespula saxonica) to gatunek błonkówki z rodziny osowatych. Cechą gatunkową jest czarna plama na nadustku, która przypomina liść klonowy.

Osa średnia (Dolichovespula media) to gatunek błonkówki z rodziny osowatych. Królowa jest podobna do szerszenia. Tułów zwykle czarny. Odwłok robotnic ma wąskie żółte pasy. Wycięcie wewnętrznego brzegu oka jest żółte.

Szerszeń europejski (Vespa crabro) to największy przedstawiciel osowatych w Europie. Wyróżnia go rdzawa barwa na głowie i przedtułowiu. Jego jad nie jest groźniejszy od jadu pszczoły miodnej. Szerszeń ma duże oczy złożone, grube czułki i masywne żuwaczki.

Amazonka, zabora (Polyergus rufescens) to gatunek błonkówki z rodziny mrówkowatych. Ubarwienie ciała robotnic brązowoczerwone, królowa jest ciemnobrązowa, a samce czarne.

Hurtnica pospolita (Lasius niger) to najbardziej pospolita mrówka w Europie Środkowej. Mrówka ta hoduje mszyce. To niewielka błonkówka. Ubarwienie ciała zwykle czarne, czasem brunatne.

Kartonówka zwyczajna, hurtnica kartoniarka (Lasius fuliginosus) to gatunek błonkówki z rodziny mrówkowatych. Mrówka ta ma czarne ciało z wyraźnym połyskiem. Odnóża są żółtawe.

Mrówka ćmawa (Formica polyctena) to gatunek błonkówki z rodziny mrówkowatych z rodzaju mrówka (Formica), bardzo podobny do mrówki rudnicy. Mrówka ćmawa nie ma drobnych włosków na odwłoku

Mrówka faraona, faraonka (Monomorium pharaonis) to błonkówka z rodziny mrówkowatych, gatunek synantropijny. Ubarwienie ciała rude lub żółtawe. Pochodzi z Afryki lub Indonezji. Zasiedla wszystkie kontynenty.

Mrówka rudnica (Formica rufa) to jedna z większych naszych rodzimych mrówek, charakterystyczna dla naszych lasów, głównie sosnowych. Brązowo-czarne są górna część głowy, fragment tułowia, odwłok i odnóża, reszta jest ruda.

Mrówka zbójnica, zbójnica krwista (Formica sanguinea) to gatunek błonkówki z rodziny mrówkowatych. Mrówki te mają czerwone odnóża, część głowy i tułów. Odwłok i głowa z wierzchu są brązowe.

Murawka darniowiec, murawka darniowa (Tetramorium caespitum) to gatunek mrówki. Ubarwienie ciała brązowe lub czarne z żółtawymi brzegami pierścieni odwłoka, czułków, żuwaczek i nóg.

Pierwomrówka łagodna, mrówka łagodna (Formica fusca) to gatunek mrówki. Ubarwienie ciała ciemnoszare. Gniazdo budowane jest zwykle pod kamieniami czasem w drewnie.

Podziemnica zwyczajna, hurtnica podziemna (Lasius flavus) to gatunek błonkówki z rodziny mrówkowatych. Robotnice mają żółtawe ubarwienie ciała. Samce i królowa mają ciemniejsze ciało.

Brzęczka porobnicówka (Melecta albifrons) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych. Charakterystyczny jest owłosiony gęsto tułów w brązowej tonacji oraz żółtobiałe plamy po bokach odwłoka.

Koczownica rudowłosa (Nomada lathburiana) to gatunek pszczoły, podobnej do osy. Ubarwienie czarno-żóte. Pokrywy skrzydłowe czerwonawe. Odwłok w przedniej części czerwonawy.

Kornutka komonicowa (Eucera tuberculata) to gatunek owada z rodziny pszczołowatych. Pszczoła ta ma bardzo długie czułki (u samców). Ich długość niemalże dorównuje długości ciała.

Lepiarka jedwabniczka (Colletes daviesanus) pszczoła o brązowym owłosieniu na głowie i tułowiu, szarym na odwłoku, tworzące tam jasne pierścienie. Koniec odwłoka ostro zakończony.

Makatka zwyczajna, makatka zbójnica (Anthidium manicatum) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych. Samiec jest większy od samicy. Ubarwienie czarne, a na odwłoku żółte pasiaste plamy biegnące od boków.

Miesierka chabrówka (Megachile lagopoda) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych. to nasza największa miesierka. Ma gęste, krótkie owłosienie, w kolorze żółtobrązowym.

Murarka lucernowa (Osmia caerulescens) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych. Ubarwienie czarne z połyskiem, z odcieniem niebieskawym lub zielonkawym.

Murarka rogata (Osmia cornuta) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych, podobna do murarki rudej, od której jest większa. Głowa i tułów są czarno owłosione, na odwłoku owłosienie jest rude. Czoło samca jest jasne.

Nęczyn lepiarkowiec (Sphecodes albilabris) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych, największy przedstawiciel rodzaju. Ubarwienie głowy i tułowia i ostatniego pierścienia odwłoka jest czarne. Reszta odwłoka czerwona.

Obrostka letnia (Dasypoda hirtipes) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych. Samica ma żółtobrązowe owłosienie na głowie i tułowiu, a na odwłoku znajdują się białe przepaski. Tylne odnóża maja długie szczoteczki.

Pszczolinka napiaskowa (Andrena vaga) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych. Ubarwienie czarne, z połyskiem na odwłoku. Odwłok nie ma niebieskiego połysku.

Pszczolinka niebieskawa to błonkówka z rodziny pszczołowatych, podobna do pszczolinki napiaskowej z tą różnicą, że ta odwłok ma wyraźnie niebieskawy połysk i przez tułów biegnie pasek ciemniejszych włosków.

Pszczolinka piaskowa, pszczolinka złocista (Andrena fulva) to gatunek pszczoły z podrodziny pszczolinkowatych. Ciało z wierzchu pokryte jest gęstymi, rudymi włosami. Nogi, spód ciała, głowa są czarne. Gniazdo zakłada w ziemi.

Pszczoła miodna (Apis mellifera) to jeden z najlepiej rozpoznawalnych owadów świata i o najwększym znaczeniu gospodarczym dla człowieka. Dostarcza nie tylko miodu, ale także wosku pszczelego i mleczka.

Smółka komonicówka (Trachusa byssina) to gatunek owada z rodziny pszczołowatych. Pszczoła obficie owłosiona, kolorystyka szaro-brązowa. Brzuszna szczoteczka jasna. Na odwłoku nie ma jasnego rysunku.

Smuklik sześciopasy (Halictus sexcinctus) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych o smukłej sylwetce ciała. Na piątym segmencie odwłoka u samców widoczna biała przepaska.

Trzmiel gajowy (Bombus lucorum) to jeden z pospolitych u nas trzmieli lasów i skrajów zadrzewień. Lubi siadać na kwiatach wrzosów, malin i borówki. Ma cytrynowożółtą przepaskę, która kończy się u nasady skrzydeł.

Trzmiel kamiennik (Bombus lapidarius) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych. Ciało pokryte prawie w całości czarnym owłosieniem za wyjątkiem trzech segmentów odwłoka, które są czerwonawe.

Trzmiel łąkowy (Bombus pratorum) to gatunek błonkówki. W części tułowia włoski są żółte, na odwłoku w części trzech ostatnich segmentów czerwonopomarańczowe.

Trzmiel rudy (Bombus pascuorum) to jeden z najbardziej pospolitych naszych trzmieli, z charakterystycznym tułowiem ubarwionym na kolor rudy. Ciało, jak wszystkie nasze trzmiele, ma masywne, krępe. Skrzydła są błoniaste. Głowa jest czarna.

Trzmiel ziemny (Bombus terrestris) to pospolita krajowa błonkówka. Ciało pękate, pokryte włoskami w kolorze czarnym z pomarańczową przepaską na przedzie tułowia i na drugim pierścieniu odwłoka. Dwa ostatnie segmenty odwłoka mają białe owłosienie.

Trzmielec czarny, brzmik ziemny, trzmielec ziemny (Psithyrus rupestris) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych. Ma krótkie i gęste owłosienie. Odwłok w tylnej części białawy. Reszta czarna za wyjątkiem żółtej przepaski na przedpleczu.

To gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych. Ciało ubarwione czarno. Segmenty odwłoka z cienkimi, białymi pierścieniami. Spodnia cześć pokryta żółtą szczoteczką.

Zadrzechnia fioletowa (Xylocopa violacea) to gatunek błonkówki z rodziny pszczołowatych, jedna z największych naszych pszczół. Ubarwienie jednolicie czarne, skrzydła ciemne z fioletowym odcieniem.

Osnuja czerwonogłowa (Acantholyda erythrocephala) to pospolicie występujący na terenie całego kraju w młodnikach sosnowych przedstawiciel rodziny osnujowatych. Samica ma czarne ciało z czerwoną głową, samce mają głowę niebieską.

Trzpiennik olbrzym (Urocerus gigas) to nasz największy przedstawiciel rodziny trzpiennikowatych, preferujący drzewa iglaste. Jest niezwykle kolorowy. Samice są większe od samców

Prionyx subfuscatus to błonkówka z rodziny grzebaczy szczerklinowatych. Ubarwienie ciała czarne. Skrzydła brązowawe, ułożone wzdłuż ciała.

Sceliphron destillatorium to gatunek błonkówki z rodziny grzebaczy szczerklinowatych. Ma smukłe czarno-żółte ciało.

Szczerklina gąsienicówka (Ammophila pubescens) to owad z rodziny grzebaczy szczerklinowatych. Ubarwienie czarne. Tylko część środkowa odwłoka jest pomarańczowa.

Szczerklina piaskowa (Ammophila sabulosa) to największa nasza szczerklina i jednocześnie najbardziej pospolita, podobna do pozostałych gatunków. Ma smukłą sylwetkę, jest czarna, za wyjątkiem pomarańczowych kilku segmentów odwłoka.

Miodwa łąkowa, miodecznik łąkowy (Mellinus arvensis) to gatunek błonkówki z rodziny grzebaczowatych. Ma smukłą budowę ciała. Na pierścieniach od drugiego do piątego znajdują się żółte przepaski.

Niestylak wąsal (Argogorytes mystaceus) to gatunek błonkówki z rodziny grzebaczowatych. Ma smukłą sylwetkę ciała, ciemne ubarwienie z wąskimi żółtymi przepaskami. Samiec ma długie czułki.

Osmyk okazały, osmyk piaskowiec to gatunek błonkówki z rodziny grzebaczowatych. Całe ciało pokryte drobnymi wgłębieniami. Na odwłoku znajdują się żółte przepaski. Na głowie i przedpleczu występuje delikatny żółty rysunek.

Osmyk pszczolinkowiec (Cerceris rybyensis) to gatunek błonkówki z rodziny grzebaczowatych. Ubarwieni żółto-czarne, odwłok nierównomiernie paskowany. Odnóża czarne u nasady, dalej żółte.

Taszczyn pszczeli, wilk pszczeli (Philanthus triangulum) to gatunek błonkówki z rodziny grzebaczowatych. Ubarwienie ciała czarne z żółtymi pasami i plamami na odwłoku. Odnóża są również żółte poza brązowymi i czarnymi obszarami bliżej tułowia.

To jeden z największych przedstawicieli grzebaczowatych w Polsce. Cechą charakterystyczną gatunku jest masywna żółta warga, owad ten ma też charakterystyczne, duże i zielonkawe oczy.

Bryzgun brzozowiec (Cimbex femorata) to gatunek błonkówki z rodziny bryzgunowatych. Ciało szerokie, lekko spłaszczone. Gatunek zmienny w ubarwieniu. Odwłok samicy może być czarny, czerwony, żółty lub brązowy, czasami z żółtawymi plamami na bokach.

Calameuta filiformis to gatunek błonkówki z rodziny ździeblarzowatych. Ciało silnie wydłużone. Odnóża czarno-żółte. Skrzydła brązowawe, odwłok czarny z żółtymi przepaskami.

Złotolitka murarkowa, złotolitka czuprynka (Chrysis trimaculata) to gatunek błonkówki z rodziny złotolitkowatych, bardzo podobny do innych złotolitek. Można ją odróżnić głownie po tym, że zakłada gniazda w pustych muszlach ślimaków.

Złotolitka ognista, złotolitka ogniczek (Chrysis ignita) to błonkówka z rodziny złotolitkowatych o smukłym ciele. To pięknie ubarwiony owad, z metalicznym połyskiem. Przednia część jest niebieskozielona, odwłok brązowawy lub czerwony.

Sierpoń żółty (Ophion luteus) to gatunek błonkówki z rodziny gąsienicznikowatych. Ciało sierponia jest bardzo szczupłe, głowa mała, odnóża długie. Ubarwienie ciała żóltawoczerwone. Czułki są nitkowate, bardzo długie i wieloczłonowe.

Żronka pospolita (Mutilla europaea) to dość rzadki gatunek błonkówki z rodziny żronkowatych. Samiec ma brązowe skrzydła, a samica ich nie posiada. Ciało owłosione. Głowa i odwłok czarne, tułów na środku brązowy.

Priocnemis vulgaris to gatunek błonkówki z rodziny nastecznikowatych. Ciało smukłe, czarne z czarno-pomarańczowym odwłokiem.

Sapyga quinquepunctata to gatunek błonkówki z rodziny wysmugowatych. Ciało wysmukłe, czarne z czerwonymi elementami i żółtymi lub białymi plamami na odwłoku.

Smukwa okazała, smukwa kosmata (Scolia hirta) to gatunek owada błonkoskrzydłego z rodziny smukwowatych. Ciało jest czarne, a na odwłoku znajdują się charakterystyczne żółte plamy. Czarne lub ciemnobrązowe skrzydła mają niebieski odcień.

Chalcis sispes to gatunek błonkówki z rodziny bleskotkowatych. Głowa, tułów czarne, punktowane, odwłok również czarny. Biodra wydłużone, uda silnie zgrubiałe, czerwono-pomarańczowo, czarne przy goleniach z żółtą plamką.
Rząd: Muchówki, dwuskrzydłe (Diptera)

Komar brzęczący, komar pospolity (Culex pipiens) to jeden z najlepiej poznanych owadów i jednocześnie najbardziej znienawidzony przez człowieka. Ma wydłużony kształt, delikatną budowę ciała, długie i cienkie odnóża.

Komar widliszek (Anopheles maculipennis) to gatunek muchówki z rodziny komarowatych, jeden z najbardziej uprzykrzonych owadów. Ma ciemne plamki na skrzydłach. Ciało pokryte szaro-brunatnymi, małymi łuskami.

Rączyca rdzawa (Tachina fera) jest to prawdopodobnie najbardziej pospolity gatunek krajowy z rodziny rączycowatych. Ciało ciemne, na odwłoku po bokach dwie brązowawe przepaski. Na głowie znajdują się duże oczy złożone oraz dość długie czułki.

Rączyca wielka (Tachina grossa) jest to największy krajowy przedstawiciel rodziny rączycowatych, rzadko występujący w Polsce. Ciało jest pękate, pokryte włoskami, głowa żółta lub pomarańczowa.

Mesembrina mystacea to gatunek muchówki z rodzaju muchowatych, nieco podobny z ubarwienia do trzmiela. skrzydła u nasady żółtawe i rudawe.

Mucha domowa (Musca domestica) to najbardziej znany przedstawiciel rodziny muchowatych i jednocześnie chyba najbardziej znany ze wszystkich muchówek. To owad ściśle związany ze środowiskiem życia człowieka.

Muszka owocowa, drozofila karłówka (Drosophila melanogaster) to znany wszystkim przedstawiciel wywilżankowatych, pojawiający się w naszych domach, gdy pozostają na wierzchu psujące się owoce.

Padlinówka cesarska (Lucilia caesar) to pięknie połyskująca w słońcu metaliczną zielenią muchówka, której larwy rozwijają się w padlinie. Osobniki dorosłe można spotkać na odchodach, padlinie i kwiatach.

Plujka burczało (Calliphora vomitoria) to gatunek muchówki z rodziny plujkowatych. Głowa otoczona szczecinkami. Na przedtułowiu widać cztery podłużne pasy. Odwłok ma niebieskawą barwę z połyskiem.

Plujka pospolita to typowy przedstawiciel tej rodziny muchówek. Ma charakterystyczne metalizujące plamy na odwłoku i duże brunatne oczy. Larwy rozwijają się w padlinie. Skrzydła są błoniaste, przeźroczyste. Na głowie znajdują się duże, czerwonawe oczy.

Skórnica (Lucilia sericata) to gatunek muchówki z rodziny plujkowatych. Ma zielone, błyszczące ciało, z odcieniem miedzianym.

Bąk brązowy (Tabanus sudeticus) to największy przedstawiciel bąkowatych i zarazem krajowych muchówek. Określa się go czasem mianem końskiej muchy. Samica żywi się krwią bydła i koni.

Bąk bydlęcy (Tabanus bovinus) to muchówka z rodziny bąkowatych. Ubarwienie brunatne. Na tułowiu znajdują się żółte włoski, a na odwłoku jasne plamy w kształcie trójkątów. Oczy są zielone.

Jusznica deszczowa (Haematopota pluvialis) to najbardziej pospolity w kraju przedstawiciel rodziny bąkowatych, nazywany często muchą końską. Marmurkowe skrzydła w spoczynku ułożone dachówkowato na odwłoku.

Ślepak czarnożółty (Chrysops relictus) to jeden z naszych ślepaków. Ma piękne, zielone, mieniące się wieloma barwami oczy. Jego ukąszenia są bardzo bolesne. Czułki są dość długie i grube, przypominają różki. Przedplecze jest czarne, po bokach żółtawe.

Bujanka większa (Bombylius major) to pospolity w Polsce przedstawiciel bujankowatych, pasożyt pszczolinek. Zawisa nad kwiatami jak koliber. Ma pękate, owłosione ciało. Skrzydła z brzegu są brązowe, reszta jest przeźroczysta.

Eristalis pertinax to gatunek muchówki z rodziny bzygowatych, podobny nieco do pszczoły miodnej. Ubarwienie czarno-brązowe.

Odwłok tego bzygowatego ma czarny kolor z białawymi przepaskami, przerwanymi na środku. Pierwsza przepaska jest prosta, pozostałe zakrzywione do góry. Rzadszy gatunek Scaeva selenitica ma taki sam wzór na odwłoku, ale plamy są żółte.

Bzyg prążkowany to gatunek muchówki z rodziny bzygowatych, przypominający nieco owady z rodziny osowatych. Przedplecze ma zielonkawy odcień i żółtą tarczkę. Odwłok jest żółty z czarnymi paskami.

Gnojka trutniowata, gnojka wytrwała (Eristalis tenax) to chyba najczęściej spotykana w Polsce muchówka z rodziny bzygowatych, rozwijająca się w gnojówce. Do złudzenia przypomina pszczołę.

Kwiatówka zmierzchnicowata (Myathropa florea) to dość pospolity przedstawiciel bzygowatych. Żółte pasy są częściowo lub całkowicie rozdzielone. Duże oczy są brązowe. Czułki krótkie. Skrzydła są przeźroczyste.Larwy żyją w środowisku wodnym.

Trzmielówka łąkowa (Volucella bombylans) to muchówka z rodziny bzygowatych, która do złudzenia przypomina trzmiela. Zamieszkuje łąki na skrajach lasów, polany.

To chyba najbardziej znany przedstawiciel ścierwicowatych w Polsce. Wbrew powszechnemu sądowi larwy nie rozwijają się w mięsie ani odchodach. Larwy są pasożytami dżdżownic.

Leń świętego Marka, leń marcowy (Bibio marci) to najbardziej pospolity przedstawiciel rodziny leniowatych w Polsce. Ma czarne ubarwienie i gęste owłosienie. Samica bardzo różni się od samca.

Leń ogrodowy (Bibio hortulanus) to muchówka z rodziny leniowatych. Występuje wyraźny dymorfizm płciowy. Samce są jednolicie czarne. Samice mają czerwony grzbiet i odwłok.

Koziułka wielka (Tipula maxima) to gatunek muchówki z rodziny koziułkowatych, największa krajowa komarnica. Ma długie i cienkie, delikatne odnóża i czułki. Ubarwienie brązowoszare.

Krzewioróżka żółtoczarna (Ctenophora ornata) to gatunek muchówki z rodziny komarnic. Ubarwienie ciekawe, czarno-żółto-pomarańczowe. Odnóża bardzo długie. Samiec ma grzebykowate czułki.

Wujek żółtaczek (Empis livida) to gatunek muchówki z rodziny wujkowatych. To dobrze zbudowana muchówka. Ubarwienie żółto-brązowe. Głowa jest niewielka z bardzo dużymi oczami. Skrzydła są przeźroczyste.

Strzyżak jelenica, strzyżak sarni (Lipoptena cervi) to gatunek muchówki z rodziny narzępikowatych, będący zewnętrznym pasożytem kręgowców. Pancerz jest bardzo odporny na zgniatanie.

Trypetoptera punctulata to gatunek muchówki z rodziny smętkowatych. Ma piękne ubarwienie. Skrzydła ciemne w białe plamki. Głowa jasna z dużymi, czerwonymi oczami.

Cephenemyia ulrichii to gatunek muchówki z rodziny gzowatych, pasożyt ssaków kopytnych, związany szczególnie z łosiem. Ciało krępej budowy, owłosione. Z wyglądu giez ten przypomina trzmiela.

Cuchna nawozowa (Scathophaga stercoraria) to gatunek muchówki z rodziny cuchnicowatych - najbardziej pospolity gatunek tej rodziny. Ciało ma żółtawą barwę, jest pokryte szczecinkami, odwłok smukły, oczy duże, złożone, brązowe.

Lwinka kameleon, zmróżek kameleon (Stratiomys chamaeleon) to muchówka z rodziny lwinkowatych, choć wygląda jak bzyg. To największy przedstawiciel rodziny w Polsce. Ubarwienie czarno-żółte.

Zielonucha kształtna (Chloromyia formosa) to gatunek muchówki z rodziny lwinkowatych. Ma piękne ubarwienie. Śródplecze jest zielone lub fioletowe z metalicznym połyskiem, beczułkowaty odwłok ma brązową barwę, również z odblaskiem.

Nasionnica trześniówka (Rhagoletis cerasi) to gatunek muchówki z rodziny nasionnicowatych, poważny szkodnik drzew owocowych (czereśni i wiśni). Głowa jest żółto-czarna, na grzbiecie dobrze widoczna żółta tarczka. Reszta jest czarna.

Wyroślówka ostowa (Urophora cardui) to muchówka z rodziny nasionnicowatych. Osobniki dorosłe mają na skrzydłach rysunek w kształcie małej, greckiej litery omega.
Rząd: Wojsiłki (Mecoptera)

Wojsiłka pospolita (Panorpa communis) to typowy przedstawiciel tego rzędu owadów z rodziny wojsiłkowatych. W Polsce jest pospolity. Samiec przypomina nieco skorpiona.
Rząd: Wszy i wszoły (Phthiraptera)

Wesz ludzka (Pediculus humanus) to pasożyt zewnętrzny człowieka, żyjący we włosach głowy lub na odzieży człowieka. Wyróżniamy jej dwie formy: wesz odzieżowa (Pediculus humanus vestimenti) i wesz głowowa (Pediculus humanus capitis).
Rząd: Pchły (Siphonaptera)

Pchła kocia (Ctenocephalides felis) to owad z rzędu pcheł, podobna do pchły psiej. To pasożyt zewnętrzny domowych ssaków, głównie kotów, ale nie tylko. Widoczny jest charakterystyczny grzebień.

Pchła ludzka (Pulex irritans) to niemile widziany gość w środowisku człowieka, roznoszący groźne choroby. Potrafi niezwykle daleko i wysoko skakać. Odnóża długie i mocne, głowa mała.
Rząd: Rybiki (Zygentoma)

Rybik cukrowy (Lepisma saccharina) to najbardziej znany przedstawiciel rzędu rybików, gatunek synantropijny, często spotykany w naszych łazienkach. Ciało ma wrzecionowate, pozbawione skrzydeł, czułki długie, odwłok zakończony trzema długimi szczecinkami.
Rząd: Pluskwiaki równoskrzydłe (Homoptera)

Zgarb rogaty (Centrotus cornutus) to dość pospolity w Polsce owad z charakterystycznym wysklepionym przedpleczem, z długim wyrostkiem aż do końca odwłoka i krótszymi bocznymi. Skrzysła są błoniaste, przeźroczyste z ciemniejszym użyłkowaniem.

Krasanka natrawka (Cercopis vulnerata) to przedstawiciel pienikowatych o charakterystycznym, kontrastowym ubarwieniu. W odróżnieniu od przepaskówki natrawka ma mocno wygięte plamy na końcu skrzydeł.

Krasanka przepaskówka (Cercopis sanguinolenta) to przedstawiciel pienikowatych o charakterystycznym, kontrastowym ubarwieniu, z słabo wygiętą, czerwonawą przepaską na skrzydle. Spód odwłoka jest czerwonawy z ciemnymi plamkami.

Pienik olchowiec (Aphrophora alni) to przedstawiciel pienikowatych o kryptycznym ubarwieniu, świetny skoczek. Głowa jest słabo wyodrębniona z reszty ciała, choć dość duża. Skrzydła układają się w spoczynku dachówkowato.

Pienik ślinianka (Philaenus spumarius) to pluskwiak równoskrzydły z rodziny pienikowatych. Ma ubarwienie zmienne, kryptyczne, zwykle szarobrunatne. Cechą charakterystyczną są pieniste wydzieliny larw, podobne do śliny.

Mszyca bzowa (Aphis sambuci) to owad z rodziny mszycowatych. Ubarwienie szarawe, oliwkowe. Kształt owalny.

Pisogłówka różanecznikowa, skoczek różanecznikowy (Graphocephala fennahi) ma ciało żółtawe. Oczy duże, ciemne. Skrzydła i przedplecze żółte z czerwonymi, podłużnymi smugami.

Piewik gałązkowiec (Cicadetta montana) to jeden z trzech gatunków cykad obecnych w Polsce. Ubarwienie kryptyczne. Owad ten ma silnie zbudowaną i krępa sylwetkę. W Polsce osobniki tego gatunku są sporadyczne odnotowywane.

Zabielica pokrzywowa (Orthezia urticae) to gatunek pluskwiaka równoskrzydłego zaliczanego do w randze nadrodziny do czerwców (Coccoidea). To duży czerwiec, łatwo rozpoznawalny.
Rząd: Sieciarki (Neuroptera)

Mrówkolew plamisty (Euroleon nostras) to gatunek owada z rodziny mrówkolwowatych. Na dużych skrzydłach występują brązowe plamy. Czułki są grube i dość krótkie, wygięte na końcu.

Mrówkolew pospolity (Myrmeleon formicarius) to dość duży owady podobny nieco do ważki. Larwy budują w piasku lejkowate pułapki, w które łapią zwykle mrówki. Skrzydła w stanie spoczynku składane są na bokach odwłoku dachówkowato.

To pospolita, zielona sieciarka, stosowana do walki z mszycami. Poszczególne gatunki bardzo trudno od siebie odróżnić. Wybrane gatunki: złotook drapieżny (Chrysoperla carnea).
Rząd: Wielbłądki (Raphidioptera)

Wielbłądka pospolita (Phoeostigma notata) to typowy przedstawiciel rzędu wielbłądek, prymitywnego owada o charakterystycznym wyglądzie. Przedplecze jest silnie wydłużone i zagięte.
Rząd: Wielkoskrzydłe (Megaloptera)

Żylenica nadwodna (Sialis lutaria) to gatunek owada z rodziny żylenicowatych. Ciało ciemnobrunatne. Skrzydła są owalne, skórzaste, z ciemnymi żyłkami, brązowawe. Najczęściej można ją spotkać w pobliżu wodnych zbiorników.

Żylenica pospolita, żylenica górska (Sialis fuliginosa) to gatunek owada z rodziny żylenicowatych. Skrzydła są owalne, skórzaste, z ciemnymi żyłkami, brązowawe, dachówkowato złożone podczas spoczynku.
Rząd: Chruściki (Trichoptera)

Orzęsica długoroga (Mystacides longicornis) to gatunek krajowego chruścika z rodziny Leptoceridae. Ma bardzo długie czułki. Ich długość jest prawie trzy razy większa od długości samego ciała`
© Media Nauka