Bergenia orzęsiona
Bergenia ciliata

Bergenia orzęsiona (Bergenia ciliata (Haw.) Sternb.) to gatunek byliny górskiej z rodziny skalnicowatych.

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © medianauka.pl

Nazwa systematyczna

Bergenia orzęsiona
Bergenia ciliata (Haw.) Sternb.

Synonimy

Megasea ciliata Haw.

Nazwy obce

angielska: Hairy Bergenia
niemiecka: Kaschmir-Bergenie

Obszar występowania

Europa - nie; Polska - nie;
Azja - tak;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - nie;
Ameryka Środkowa - nie;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;

Wielkość

Wysokość: 30 cm

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Rośliny (Plantae)
Klad: Naczyniowe
Klad: Nasienne
Klasa: Okrytonasienne, okrytozalążkowe
Rząd: Skalnicowce (Saxifragales)
Rodzina: Skalnicowate (Saxifragaceae)

Występowanie i środowisko

To gatunek rosnący w Himalajach w Azji. Jego pionowy zasięg występowania to 1800-4300 m n.p.m. Rośnie na skalistych zboczach w miejscach wilgotnych i cienistych.

Kwitnie w okresie od marca do maja.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30 cm.

Liście są duże, do 12 cm długości i 10 cm szerokości, okrągłe, szerokojajowate, całobrzegie lub ząbkowane przy wierzchołku. Mają zielony kolor, ale na jesień stają się czerwone. Na brzegu występuję rzęski.

Kwiaty są zebrane w grono lub baldachogrono, są dzwonkowate lub kubkowate. Korona jest biała lub różowa, a im starsze tym bardziej czerwone.