Gryka zwyczajna

Gryka zwyczajna (Fagopyrum esculentum) to jednoroczna roślina uprawna, o leczniczych właściwościach z rodziny rdestowatych, przejściowo dziczejąca.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL - obcy

To w Polsce gatunek obcego pochodzenia. Jego ojczyzną są wschodnie i środkowe rejony Azji. Na świecie gryka uprawiana jest w rejonach o umiarkowanym klimacie. Nie ma specjalnych wymagań co do podłoża.

Kwitnie w okresie od lipca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 15-60 cm.

Łodyga ma czerwonawy odcień, jest żeberkowana

Liście są zwykle wydłużone, ogonkowe, o sercowato-strzałkowatym kształcie. Ulistnienie skrętoległe.

Kwiaty są pojedyncze lub zebrane w grona. Mają biały, różowy lub czerwonawy kolor.

Owoc to trójgraniasty orzeszek.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Inna nazwa gryki zwyczajnej to hreczka.

Zbiory i zastosowanie

Ziele gryki zwyczajnej zawiera flawonoidy, fenolokwasy, sole mineralne. Wyciąg z ziela to środek napotny, moczopędny.

z orzeszków wytwarza się kaszę gryczaną.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
						●	●	●				Kwitnie gryka zwyczajna.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

roślina zielna jednoroczna

Stanowisko

nasłonecznione

Użytek

rośliny uprawne
zboża
roślina lecznicza

Jadalność

Gatunek jadalny

Pokrewne gatunki roślin

Gryka tatarska, tatarka
Fagopyrum tataricum

Rdestowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej., ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Praca zbiorowa – 500 przypraw i ziół leczniczych, 978-83-7845-996-5, SBM 2015