Ptaki Polski

Bernikla białolica

Bernikla białolica to gatunek ptaka należący do gęśców, o czarno-białym upierzeniu, bardzo rzadko obserwowana w Polsce. Zimuje na łąkach niedaleko morza. Bernikla białolica jest ptakiem wędrownym. Lubi przebywać w większych grupach.

Bernikla kanadyjska

Bernikla kanadyjska to ptak z grupy gęśców, hodowany w europejskich parkach i ogrodach zoologicznych. Żeruje na lądzie. Jest ptakiem wędrownym. Zjada głównie pokarm roślinny, także bezkręgowce.

Bernikla obrożna

Bernikla obrożna (Branta bernicla) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych, zaliczany do gęsi. Upierzenie na głowie, szyi, lotkach i sterówkach jest czarne, wierzch jest brązowoszary, boki i spód od białego do czarnego.

Bernikla rdzawoszyja

Bernikla rdzawoszyjna to ptak z grupy gęśców o pięknym upierzeniu wyjątkowo rzadko zalatujący do naszego kraju. Jest ptakiem syberyjskiej tundry i lasotundry. Pokarm pobiera na lądzie i w płyciznach. Jest ptakiem wędrownym.

Bielaczek

Bielaczek (Mergellus albellus) to gatunek nielicznego ptaka z rodziny kaczkowatych, zaliczany do traczy. Ma dość krótki dziób. Samiec jest nieco większy od samicy. Samiec w szacie godowej jest biały, z czarnymi elementami.

Birginiak

Birginiak (Polysticta stelleri) to gatunek arktycznego ptaka z rodziny kaczkowatych zaliczany do edredonów. Samiec ma charakterystyczne upierzenie w szacie godowej. Głowa biała za wyjątkiem ciemnej plamy w okolicach oczu, czoła i na potylicy.

Cyraneczka

To najmniejszy przedstawiciel blaszkodziobych w Polsce. Samiec ma kasztanowatą głowę z zielonym polem, obwiedzionym jasną kreską. Ptaki te połykają kamyki (gastrolity). Niestety śrut myśliwski mylą z ziarnem i kaczki ulegają poważnym zatruciom ołowiem.

Cyranka

To drugi w kolejności najmniejszy przedstawiciel kaczek pływających w Polsce. Ma charakterystyczną białą brew nad okiem. Pokrywy skrzydłowe są jasne. Samiec ma część głowy, pierś i szyję brązowe. Charakterystyczne dla samca są też długie pióra.

Cyranka modroskrzydła

Cyranka modroskrzydła to ptak z rodziny kaczkowatych. W szacie godowej samca głowa jest ciemnofioletowa. Bardzo charakterystyczne są niebieskie pokrywy przedramienia bez białego brzegu lusterka. Przed okiem biała plama w kształcie półksiężyca.

Czernica

To jedyna kaczka, która ma czub zwisający z tyłu głowy. W Polsce średnio lub mało liczna. Łatwo ją z daleka rozpoznać w okresie godowym. Gniazduje na ziemi pod osłoną roślin, nierzadko w koloniach mew lub rybitw.

Czerniczka

Czerniczka (Aythya collaris) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych, podobny do czernicy. Samca tego gatunku charakteryzuje mocno wysklepiona tylna cześć ciemienia. Głowa czarna, połyskująca metalicznym fioletem.

Edredon

To jedna z naszych największych i najrzadziej spotykana morska kaczka. Ma dużą głowę, krótką szyję, charakterystyczne płaskie czoło, którego przedłużeniem jest dziób. Prowadzi stadny tryb życia.

Edredon okazały, turkan

Edredon okazały, turkan (Somateria spectabilis) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych. To jedna z najpiękniej ubarwionych kaczek. Bardzo rzadko obserwowany zimą w Polsce nad Bałtykiem. Występuje w tundrze na morskich wybrzeżach.

Gągoł

Gągoł to jedna z niewielu gatunków kaczek, które gniazdują w dziuplach drzew. Kaczkę tę można spotkać u nas na północy kraju nad śródleśnymi jeziorami. Głowa samca w szacie godowej jest czarna z zielonym, metalicznym połyskiem.

Gęgawa

Gęgawa to przodek gęsi domowej. W Polsce nieliczna. Zasiedla Palearktykę. To najbardziej pospolita dzika gęś w Europie. Samiec jest większy od samicy. Upierzenie popielato-szare, z jasnymi poprzecznymi, falistymi kreskami.

Gęś białoczelna

Gęś białoczelna to ptak z grupy gęśców, dość liczna w Polsce podczas przelotów. Ma charakterystyczną białą plamę na czole. Białe czoło ani ciemne pasy na spodzie nie występują u młodych osobników.

Gęś domowa

Gęś domowa to pochodzący od gęgawy ptak hodowlany, występujący na całym świecie. Głównym celem hodowli jest mięso, tłuszcz i pierze. Występuje najczęściej białe upierzenie, pomarańczowy dziób i nogi.

Gęś garbonosa

Gęś garbonosa to ptak pochodzący ze wschodniej Azji. Gęś ta charakteryzuje się beżowo brązowym upierzeniem i ciemnym wyrostkiem nad dziobem. Gęś garbonosa jest ptakiem hodowlanym w Europie. Mięso tej gęsi jest chude, jaja są bardzo smaczne.

Gęś krótkodzioba

Gęś krótkodzioba (Anser brachyrhynchus) to ptak z rodziny kaczkowatych zaliczany do gęśców, przypominający gęś zbożową. W odróżnieniu jednak o niej ma bardzo krótki dziób, krótką szyję.

Gęś mała

Gęś mała (Anser erythropus) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych. Ma okrągłą w zarysie głowę, mały dziób, grubą szyję. Wokół oczu występują żółte obrączki. U dorosłych ptaków na czole znajduje się biała plama.

Gęś zbożowa

Gęś zbożowa to ptak z grupy gęśców, liczna w Polsce podczas przelotów. Ma charakterystyczne pomarańczowe plamy po bokach dzioba. Samica i samiec oraz młode są ubarwieni tak samo. Upierzenie jest brązowo-szare z białymi prążkami na grzbiecie.

Głowienka

Głowienka (Aythya ferina) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych, zaliczany do grążyc. W szacie godowej ma głowę i szyję w górnej części kasztanowate. Charakterystyczny dla gatunku jest czarny dziób z szerokim szarym pasem u samca, węższym u samicy.

Hełmiatka

o jedna z najrzadszych kaczek środkowej części Europy. Czasem kaczka ta podrzuca jak kukułka swoje jaja do gniazd innego gatunku kaczek. To ptak wędrowny. Pokarm zbiera z powierzchni wody lub pod wodą.

Kaczka domowa

Kaczka domowa to forma kaczki krzyżówki, hodujemy ją na całym świecie. Większość hodowlanych kaczek to kaczki bezrasowe o białym lub srokatym upierzeniu. Wyróżniamy rasy nieśne, ogólnoużytkowe i mięsne.

Kaczka piżmowa, piżmówka

Kaczka piżmowa, kaczka francuska (Cairina moschata) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych. Nazwa gatunkowa dzikich ptaków to piżmówka amerykańska, udomowionej prawdopodobnie przez Inków i sprowadzonej do Europy około 1600 roku.

Kamieniuszka

Kamieniuszka (Histrionicus histrionicus) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych. Samiec ma stalowo-szare upierzenie z niebieskawym odcieniem, pełne jaskrawo białych elementów w ciemniejszych obwódkach. Na głowie rdzawa smuga.

Kazarka egipska

Kazarka egipska, gęsiówka egipska to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych. To duża kaczka, która przypomina nieco gęś. Ma piękne ubarwienie. Upierzenie jest płowe, szarawe. Grzbiet jest rdzawy, wokół oczu znajdują się charakterystyczne, brązowe plamy wokół

Kazarka rdzawa

Kazarka, zwana także kazarką rdzawą, to ptak z grupy kazarek o rudym upierzeniu, zamieszkujący Eurazję. W Polsce bardzo rzadko zalatuje. W szacie godowej upierzenie jest rdzawe za wyjątkiem czarnej obroży na szyi, ogona, lotek i zielonego lusterka. Samica

Krakwa

To jedna z najmniej barwnych naszych kaczek. Jest nieco mniejsza od krzyżówki. Jest to ptak wędrowny. W okresie poza lęgami gromadzi się w grupy, nierzadko z innymi gatunkami kaczek.

Krzyżówka (zwyczajna)

Bardzo pospolita w całej Europie dzika kaczka, od której wywodzi się kaczka domowa. Samiec w okresie godowym bogato ubarwiony z zieloną głową, charakterystyczną białą obrożą na szyi oraz niebieskimi lusterkami na skrzydłach.

Lodówka

Lodówka (Clangula hyemalis) to ptak z rodziny kaczkowatych, zaliczany do traczy. Samiec jest większy od samicy. Ma piękny, długi ogon. W szacie godowej samiec ma ciemnobrązową szyję, głowę i pierś, wierzch ciała jest czarny.

Łabędź czarnodzioby

Łabędź czarnodzioby (Cygnus columbianus) to gatunek dużego ptaka z rodziny kaczkowatych. Najbardziej charakterystyczna cecha tego łabędzia to czarny dziób z żółtą plamą u nasady.

Łabędź krzykliwy

Łabędź ten ma żółto-czarny dziób i wyprostowaną szyję. Jest u nas nieliczny. Mamy zaledwie kilkadziesiąt par w Polsce. Ptak ten unika obecności człowieka i jest bardzo płochliwy. Podczas lęgów ptak ten aktywnie broni swojego terytorium.

Łabędź niemy

Łabędź niemy to duży ptak z charakterystyczną wyciągniętą szyją o białym upierzeniu, z pomarańczowym dziobem z czarną naroślą u nasady, którego nierzadko możemy spotkać na zbiornikach wodnych w naszym kraju. Samiec i samica tworzą pary przez wiele lat.

Mandarynka

Mandarynka to przepiękna kaczka pochodząca z Azji, która hodowana jest także w Europie. Osobniki, które uciekły kiedyś z hodowli utworzyły stałe populacje zamieszkujące miejskie parki, także w Polsce.

Markaczka

Markaczka (Melanitta nigra) to ptak z rodziny kaczkowatych, zaliczany do traczy. Samiec jest większy od samicy. Ma czarne upierzenie, samica ciemnobrązowe z jaśniejszymi bokami głowy i brzuchem.

Nurogęś

To jedna z naszych największych kaczek. Ma charakterystyczny, wąski, haczykowaty dziób. Gniazduje w dziuplach. Ma wydłużoną sylwetkę ciała. Głowa samca w szacie godowej jest ciemnozielona. Grzbiet jest czarny, ogon ciemny.

Ogorzałka

Ogorzałka (Aythya marila) to ptak z rodziny kaczkowatych, podobny nieco do czernicy. Ogorzałka nie ma czubka na głowie. W szacie godowej samiec ma ciemnozieloną głowę, metalicznie połyskującą.

Ogorzałka mała

Ogorzałka mała (Aythya affinis) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych, bardzo podobny do ogorzałki. Od ogorzałki różnią go mniejsze rozmiary ciała, a także kształt głowy, który w zarysie jest kanciasty.

Ohar

Ohar jest ptakiem z grupy kazarek, którego można spotkać nad Bałtykiem. Charakterystyczną cechą ohara jest guzowata narośl u nasady czerwonego dzioba, większa u samca. Samiec jest większy od samicy. Głowa oraz część szyi są czarne.

Płaskonos

Płaskonos to bardzo rzadki u nas gatunek. Dziób ma charakterystyczny, płaski i łyżkowaty kształt. Samiec jest pięknie ubarwiony. Głowa samca jest ciemnozielona, opalizująca, szyja od połowy, pierś i barkówki są białe. Boki i brzuch są brązowe.

Podgorzałka

Podgorzałka (Aythya nyroca) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych należący do grążyc. Głowa, szyja i pierś samca jest kasztanowatordzawa, boki brązowoszare, wierzch jest czarnobrązowy.

Rożeniec

Rożeniec to jedna z najpiękniejszych kaczek występujących w naszym kraju. Ma dość smukłą budowę. Ma smukłą budowę ciała, cienką szyję, dość długi ogon. Samiec w szacie godowej ma brązową głowę, po bokach głowy występuje biały pasek.

Sterniczka (zwyczajna)

Sterniczka zwyczajna, sterniczka (Oxyura leucocephala) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych. Ma krepą sylwetkę. Dziób niebieski, gruby u nasady. Ogon długi, charakterystycznie zadarty do góry.

Sterniczka jamajska

Sterniczka jamajska (Oxyura jamaicensis) to gatunek kaczki. Ma ogon, który często jest zadarty w górę. Ma małe rozmiary i krępą budowę ciała. Dziób niebieski. Samiec ma kasztanowe upierzenie, czarny wierzch głowy i białe policzki.

Szlachar

Szlachar (Mergus serrator) to ptak z rodziny kaczkowatych, zaliczany do traczy. Ciało szlachara jest dość smukłe, a dziób długi i wąski. Samiec jest większy od samicy i jaskrawiej ubarwiony. Samiec i samica mają na głowie rozdwojony czub.

Śnieżyca mała

Śnieżyca mała (Anser rossii) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych, podobny do śnieżycy dużej. Ma mniejsze rozmiary ciała i krótszą szyję. Upierzenie białe z wyjątkiem czarnych lotek.

Świstun

Świstun to wędrowny ptak z grupy kaczek właściwych. Samiec pięknie ubarwiony. Dziób krótki, czoło wysokie. W szacie godowej samiec ma głowę i szyję kasztanowatą, a na czole jaśniejsza plama. Pierś czerwonawa, spód biały. Samica skromniej ubarwiona.

Świstun amerykański

Świstun amerykański (Mareca americana) to gatunek kaczki. Samiec w szacie godowej ma upierzenie brązowe z różowym odcieniem, zieloną plamę za okiem, sięgającą niemalże karku, jasną czapeczkę na głowie.

Uhla

Uhla (Melanitta fusca) to gatunek ptaka z rodziny kaczkowatych. Samiec ma czarne upierzenie, z białą plamą otaczającą oko, białe lusterko, pomarańczowożółty dziób. Uhla zimuje u nas od października do kwietnia.

Pasterz

Pasterz, pasterz różowy (Pastor roseus) to ptak z rodziny szpaków. Samiec w szacie letniej ma tułów różowy, w szacie zimowej białawy. Głowa, skrzydła i ogon są czarne. Na karku długi czub. Samica jest bardziej brązowa i ma krótszy szub.

Szpak (zwyczajny)

Szpak to pospolity w Polsce ptak o czarnym ubarwieniu pierza. W sadach czereśniowych czyni szkody. Pióra są nakrapiane białymi plamkami, których u samic jest więcej. Dziób ma żółty kolor, przy nasadzie przechodzący w kolor niebieski.

Czarnowron

Czarnowron (Corvus corone corone) to gatunek ptaka z rodziny krukowatych. Jeszcze do niedawna czarnowron był traktowany jako podgatunek wrony. Czarnowron jest podobny do wrony siwej, ma jednak czarne upierzenie i bardziej płaską głowę.

Gawron

Gawron to pospolity w Polsce ptak, przebywający na terenach zurbanizowanych, liczniejszy w okresie jesienno-zimowym. Ma jednolicie czarne upierzenie z niebieskawym połyskiem. Dziób jest bardzo mocny, szary, zaostrzony na końcu.

Kawka (zwyczajna)

Kawka to pospolity w Polsce przedstawiciel krukowatych. Ma szarą głowę i charakterystyczną, czarną czapeczkę na głowie. Ptaki dorosłe mają białą tęczówkę, młode - ciemną. Prowadzi stadne życie, często tworzy stada z gawronami.

Kruk (zwyczajny)

Kruk to największy przedstawiciel tej rodziny i jednocześnie największy z rzędu wróblowych na całym świecie. Ptak ten ma silny, czarny dziób, opierzony od góry prawie do połowy jego długości. Cały upierzony jest na jednolity, czarny kolor.

Orzechówka (zwyczajna)

Orzechówka to ptak, który ma brązowe upierzenie i białe plamki niemalże na całym ciele. Zjada nasiona drzew iglastych i orzechy laskowe. Czarne są tylko skrzydła, ogon i czapeczka na głowie. Pióra pod ogonem są białe.

Sójka (zwyczajna)

Sójka to ptak z rodziny krukowatych, o dużej zmienności. Ma kreskowane czoło, czarny wąs, łososiowy kolor ciała. Sójki niszczą szkodniki w głębi lasu. Inne krukowate tam nie docierają.

Sójka syberyjska

Sójka syberyjska, sójka złowroga (Perisoreus infaustus) to ptak z rodziny krukowatych. Upierzenie szarobrązowe, z rdzawą plamą na skrzydle. Kuper jest również rdzawy. Dziób i nogi są czarne.

Sroka (zwyczajna)

Sroka to pospolity w Polsce ptak o bardzo długim ogonie i czarno-białym upierzeniu. Młode sroki mają krótkie ogony. Dzięki białemu brzuchowi i białymi zakończeniami skrzydeł oraz ogonowi łatwo rozpoznać srokę w locie.

Wieszczek

Wieszczek jest ptakiem żyjącym wysoko w górach. W Polsce gniazdował niegdyś w Tatrach, obecnie dawno nie notowany. Ptak ten ma małą głowę i niewielki, żółty dziób, który u młodych osobników jest ciemny. Upierzenie jednolicie czarne.

Wrona siwa

Wrona siwa to pospolity w Polsce ptak z charakterystycznym siwym upierzeniem grzbietu. Był podgatunkiem wrony. Tułów jest szary, reszta jest upierzona czarno. Dziób i nogi również są czarne. Samiec i samica są tej samej wielkości.

Bogatka (zwyczajna)

Sikora bogatka to pospolity ptak w Polsce. Najczęściej spotykany wśród sikor. Sikorka ta z wierzchu jest oliwkowa, ma czarną główkę, białe policzki, żółty brzuszek z czarnym paskiem - mniejszym u samic.

Czarnogłówka

Czarnogłówka (Parus montanus) to mniejszy od wróbla ptak, zaliczany do rodziny sikor, podobny do sikory ubogiej. Od sikory ubogiej różni się wielkością tej plamy, która u czarnogłówki jest większa.

Czubatka (europejska)

Czubatka to sikora szeroko rozpowszechniona w Polsce, ale rzadko widywana. Jej środowiskiem naturalnym są lasy iglaste. Sikorka ta ma charakterystyczny czubek na głowie, z czego wywodzi się jej nazwa. Z wierzchu jest brązowawa, od spodu jasna.

Modraszka (zwyczajna)

Modraszka, sikora modra to pospolity ptak lęgowy, mniejszy od wróbla, którego można spotkać na terenie całego naszego kraju w lasach mieszanych i liściastych, ogrodach, parkach, o bardzo charakterystycznym niebiesko-żółtawym upierzeniu.

Sikora lazurowa

Sikora lazurowa (Parus cyanus) to ptak z rodziny sikor. Głowa i spód są jasne, przez oko biegnie ciemna pręga. Wierzch ciała i tył głowy są niebieskopopielate. Przez skrzydła biegnie biała pręga.

Sikora uboga

Sikora uboga jest podobna do czarnogłówki. Jest ptakiem leśnym, unikającym bliskości człowieka. Sterówki są równo ścięte. Głowa jest czarna, policzki białe. Czarna czapeczka ma metaliczny połysk.

Sosnówka

Sosnówka to najmniejsza sikora w Polsce. Jest typowym ptakiem leśnym, podobnym do sikory bogatki. Charakterystyczna dla sosnówki jest biała plama na karku i potylicy. W odróżnieniu od bogatki, na piersi nie występuje czarny pasek.

Pliszka cytrynowa

Pliszka cytrynowa (Motacilla citreola) to gatunek ptaka z rodziny pliszkowatych. W szacie godowej samiec ma intensywnie żółtą głowę i spód. Białe jest podogonie. Na karku znajduje się czarny pas.

Pliszka górska

Pliszka górska to rzadki u nas ptak. Ma najdłuższy ogon ze wszystkich pliszek. Preferuje cieki wodne o szybkim nurcie. Nad okiem biegnie biała brew, a od dzioba ciągnie się biały wąs.

Pliszka siwa

Pliszka siwa to dość pospolity w Polsce niewielki, długonogi, delikatny ptak śpiewający. Bardzo szybko i charakterystycznie biega. Widujemy ją często umykającą przed samochodami na ulicach.

Pliszka żółta

Pliszka żółta to piękny ptak średnio liczny w Polsce, o żółtym upierzeniu u samca. Szczególnie jaskrawe barwy samiec pliszki żółtej prezentuje na wiosnę. Jest mniejsza od wróbla. Ciało smukłe, ogon długi.

Siwerniak

Siwerniak to rzadki u nas ptak z rodziny pliszkowatych, występujący wyłącznie w wysokich partiach gór. Tylko w okresie zimy pojawia się niżej. W szacie godowej ptak ten ma szarą głowę, jasną brew nad okiem.

Świergotek drzewny

Świergotek drzewny (Anthus trivialis) to ptak z rodziny pliszkowatych, podobny do świergotka łąkowego. To nasz najbardziej liczny świergotek i jedyny żyjący w lesie.

Świergotek łąkowy

Świergotek łąkowy (Anthus pratensis) to gatunek ptaka z rodziny pliszkowatych wielkości wróbla. Ubarwienie niepozorne, maskujące, brunatno-szare, z kreskowaniem. Nad okiem biegnie biała brew.

Świergotek nadmorski

Świergotek nadmorski (Antabus petrosus) to gatunek ptaka z rodziny pliszkowatych. Upierzenie z wierzchu brązowo-szare z delikatnym kreskowaniem, brązowo-żółtawe od spodu. Wokół oczu żółta, cienka obrączka. Nogi są ciemnobrązowe.

Świergotek polny

Świergotek polny to największy z krajowych świergotków. Porusza długim ogonem zupełnie tak samo jak pliszka. Nad okiem biegnie jasna brew. Pokrywy skrzydłowe są ciemne z jasnymi brzegami.

Świergotek rdzawogardły

Świergotek rdzawogardły to przedstawiciel rodziny pliszkowatych. Najbardziej chyba charakterystyczna jest ceglasta pierś, podbródek, gardło i brew. W szacie godowej samców barwa ta staje się intensywna.

Świergotek szponiasty

Świergotek szponiasty (Anthus richardi) to gatunek ptaka z rodziny pliszkowatych. Upierzenie szarobrązowe z wierzchu, białawe od spodu. Na piersi widoczne kreskowanie. Nogi dość długie.

Świergotek tajgowy

Świergotek tajgowy (Anthus hodgsoni) to gatunek ptaka z rodziny pliszkowatych, podobny do świergotka drzewnego, od którego różni go zielonkawy odcień upierzenia z wierzchu i wyraźniejsze kreskowanie od spodu.

Świergotek tundrowy

Świergotek tundrowy (Anthus gustavi) to gatunek ptaka z rodziny pliszkowatych. Upierzenie brunatno-szare z kreskowaniem. Na białawym spodzie wyraźne kreskowanie (pierś i boki).

Mazurek

Mazurek (Passer montanus) to pospolity w Polsce ptak często mylony z wróblem. Jest od niego nieco mniejszy. Oba ptaki ubarwione są tak samo. Mazurek ma dużo mniejszą plamkę na podbródku niż u wróbla i ma ciemne plamki na policzkach.

Śnieżka zwyczajna

Śnieżka zwyczajna (Montifringilla nivalis) to gatunek ptaka należący do rodziny wróbli. Ma szarą głowę z czarną plamą pod dziobem. Ciało od spodu jest białawe, wierzch brunatny. To największy wróbel Europy.

Wróbel

Wróbel to pospolity i liczny w Polsce ptak podobny do mazurka. To nieodłączny towarzysz człowieka. Występuje tutaj wyraźny dymorfizm płciowy. Samiec ma szary wierzch głowy, kark, pokrywy uszne, boki głowy - kasztanowatobrązowe.

Wróbel skalny

Wróbel skalny (Petronia petronia) to gatunek ptaka z rodziny wróblowatych. Upierzenie szarobrunatne, pstre z wierzchu. Spód jest białawy. Nad okiem biegnie brunatna brew. Na gardle widoczna żółta plamka.

Kowalik (zwyczajny)

Kowalik to chroniony ptak o pięknym ubarwieniu niebieskopopielatym z wierzchu i białokasztanowym spodzie. Kowalik potrafi chodzić po pniach drzew głową w dół. Zdarza się, że kowalik stuka dziobem w drzewo jak dzięcioł.

Drozaczek ciemny

Drozdoń ciemny (Geokichla sibirica) to ptak z rodziny drozdowatych. Ma czarno-łupkowate upierzenie i charakterystyczną białą brew. Żyje głównie w lasach na Syberii. Do Polski zalatuje wyjątkowo.

Drozd obrożny

Drozd obrożny to rzadki u nas ptak, gniazdujący jedynie w górach. Ma charakterystyczną białą obrożę na piersi. Pióra na skrzydłach mają jasne brzegi. Czasem na spodzie ciała widać łuskowaty wzór. Dziób żółtawy.

Drozd oliwkowy

Drozd oliwkowy (Turdus obscurus) to gatunek ptaka z rodziny drozdowatych. Upierzenie z wierzchu oliwkowo-brązowe. Wokół oczu jasny, wydłużony pierścień. Szyja i część głowy są płowe. Na piersi widoczne czarne kreskowanie. Spód białawy.

Drozd rdzawy

Drozd rdzawy (Turdus naumanni) to ptak z rodziny drozdowatych. Jest podobny do drozda rdzawoskrzydłego. Spód jest cały w rdzawe plamki. Gatunek występuje w Azji.. Zalatuje do Polski.

Drozdoń pstry

Drozdoń pstry (Zoothera dauma) to ptak z rodziny drozdowatych. Upierzenie żółtawe z pstrym, ciemnym plamkowaniem. Sporadycznie zalatuje do Europy, także do Polski.

Droździk

Droździk (Turdus iliacus) to rzadki u nas ptak, podobny do śpiewaka, ale nieco mniejszy od niego. Ma charakterystyczną białą brew nad okiem. Boki ciała są pomarańczowe. Rdzawe są też pokrywy podskrzydłowe. Wierzch jest brązowy z oliwkowym odcieniem.

Kos

Kos to ptak z rodziny drozdowatych, samiec czarny, samica brunatno-oliwkowa. Tworzy różniące się nieco od siebie populacje żyjące w miastach i w lasach. Wśród kosów miejskich zdarzają się osobniki albinotyczne. Osobniki obu płci są tej samej wielkości.

Kwiczoł

Kwiczoł to niezbyt licznie występujący w Polsce ptak z rodziny drozdowatych. Głowa z wierzchu i kark oraz kuper są popielate, płaszcz brązowawy, gardło i pierś w kolorze gliny, z czarnymi plamkami, spód biały.

Paszkot

Paszkot to nasz największy gniazdujący drozd. Ma charakterystyczne plamkowanie na jasnym spodzie. Jest podobny do śpiewaka i droździka. Na bokach znajduje się żółtawy nalot. Pokrywy podskrzydłowe są białe.

Śpiewak

Śpiewak to ptak, który występuje u nas dość licznie, jest podobny do paszkota i droździka. Występuje w większych zadrzewieniach. W charakterystyczny sposób zjada ślimaki. Ptak ten rozbija muszle ślimaków o kamień.

Dzierlatka (zwyczajna)

Dzierlatka to nasz jedyny skowronek, który prowadzi osiadły tryb życia i nie stroni od zabudowań. Wyróżnia go charakterystyczny czubek na głowie. Ma dłuższy od skowronka dziób, krótszy ogon. Jest ubarwiona w jasne brązy, jaśniejsza od spodu.

Górniczek (zwyczajny)

Górniczek (Eremophila alpestris) to ptak z rodziny skowronków. Upierzenie z wierzchu brązowe, białe od spodu. Głowa samca w części przedniej jest żółta z czarnymi plamami na szyi, pod okiem i na brwi.

Kalandra czarna

Kalandra czarna to skowronek azjatycki. Jego cechą charakterystyczną jest czarne upierzenie samca. Samica ubarwiona jest podobnie jak nasz skowronek. To ptak wędrowny.

Kalandra szara

Kalandra szara (Melanocorypha calandra) to ptak zaliczany do rodziny skowronków. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Upierzenie szarobrązowe, spód białawy ze słabym kreskowaniem na piersi. Na szyi znajduje się czarna półobroża.

Lerka

Lerka była nazywana niegdyś skowronkiem borowym. Niewiele się od niego różni. Jest mniejsza, ma nieco krótszy ogon i delikatniejszy dziób. Nad okiem biegnie wyraźna biała brew, która sięga potylicy.

Skowronek (zwyczajny)

Skowronek to najczęściej występujący ptak na naszych polach. Znany jest z charakterystycznego śpiewu podczas lotów godowych. Ptak zawisa w miejscu wysoko nad ziemią, oznajmiając świergotem swoją obecność. Jest większy od wróbla.

Skowronek białoskrzydły

Kalandra białoskrzydła to rzadko obserwowany w Polsce skowronek. Jego cechą charakterystyczną są białe lusterka na skrzydłach. Strona brzuszna biała. U samicy występuje kreskowanie rudych boków.

Skowrończyk krótkopalcowy

Skowrończyk krótkopalcowy (Calandrella brachydactyla) to ptak z rodziny skowronków, tworzący wiele podgatunków. Lotki trzeciorzędowe są długie. Upierzenie z wierzchu jest szarobrązowe i białe od spodu.

Brzegówka (zwyczajna)

Brzegówka to najmniejsza krajowa jaskółka, kopiąca długie norki w piaszczystych skarpach. Ptak ten ma wcięty ogon, zaostrzone długie skrzydła. Ubarwienie brunatne z wierzchu i białe od spodu.

Dymówka

Dymówka to najbardziej pospolita jaskółka w naszym kraju. Ma charakterystyczną czerwoną gardziel. Ogon mocno wcięty w widełki, u samców mocniej. Samiec i samica są podobnej wielkości i są tak samo upierzeni.

Jaskółka rudawa

Jaskółka rudawa (Cecropis daurica) to gatunek jaskółki o barwnym upierzeniu. Dymorfizm płciowy nie występuje. Wierzch ciemny, z metalicznym połyskiem, w odcieniu niebieskawym. Szyja i kuper ma czerwonawe plamy.

Oknówka (zwyczajna)

Oknówka upodobała sobie miasta. Gniazduje na zewnątrz budynków. Jest mniej zwinna od dymówki. Ma wcięty ogon, skrzydła długie, zaostrzone. Upierzenie czarne z granatowym odcieniem z białym kuprem i podgardlem oraz brzuchem.

Dzierzba czarnoczelna

Dzierzba czarnoczelna (Lanius minor) to gatunek ptaka z rodziny dzierzb, podobny nieco do srokosza, od którego różni się mniejszymi rozmiarami i czarnym upierzeniem czoła. Na skrzydle widoczne jest białe lusterko, a na ogonie białe obszary.

Dzierzba pustynna

Dzierzba pustynna (Lanius isabellinus) to gatunek ptaka z rodziny dzierzb, podobny do gąsiorka. Wierzch jest brązowo-szary, spód płowy, ogon rdzawy.

Dzierzba rudogłowa

Dzierzba rudogłowa, rudogłówka (Lanius senator) to gatunek ptaka z rodziny dzierzb z charakterystyczna rudą plamą na głowie i potylicy. Poluje na większe owady, czasem na małe kręgowce.

Gąsiorek

Gąsiorek jest najliczniejszym przedstawicielem dzierzb w Polsce. U samca kuper i wierzch głowy są popielate, plecy rdzawe, od dzioba do karku przez oczy biegnie gruba, czarna pręga. Maska ta może być mniej wyraźna.

Srokosz

Srokosz jest największym przedstawicielem dzierzb w Polsce. Przez oczy biegnie czarna maska. Czarny jest też ogon z białym obrzeżem i skrzydła. Na skrzydle znajduje się białe lusterko.

Czeczotka (zwyczajna)

Czeczotka to skrajnie nieliczny u nas ptak lęgowy (około 200 par lęgowych), liczniejsza podczas przelotów. Ma czerwoną czapeczkę na czole. Po bokach i z wierzchu, a także na kuprze występuje ciemne kreskowanie.

Czeczotka tundrowa

Czeczotka tundrowa, czeczotka polarna (Acanthis hornemanni) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów, wymieniany czasem jako podgatunek czeczotki. Ma od niej krótszy dziób, jaśniejsze upierzenie, ma jednolicie biały kuper.

Czyż (zwyczajny)

Czyż to nieliczny u nas gatunek lęgowy, mniejszy od wróbla. Ma żółtawe upierzenie z ciemnym kreskowaniem z wierzchu i od spodu. U samca występuje czarna czapeczka. Na jego podbródku widnieje czarna plamka.

Dziwonia (zwyczajna)

Dziwonia (Erythrina erythrina) to gatunek ptaka z rodziny łuszczaków. Samiec ma czerwoną głowę, pierś oraz kuper, brązowe skrzydła i ogon. Zamieszkuje otwarte tereny o podmokłym charakterze takie ja doliny rzek.

Dzwoniec (zwyczajny)

Dzwoniec to pospolity w naszym kraju przedstawiciel łuszczaków. Samiec ma piękny, zielonkawy kolor. To częsty gość w naszych karmnikach. Ma krępą budowę ciała, dość dużą głowę, gruby i silny dziób.

Gil (zwyczajny)

Gil to piękny ptak z podrodziny łuszczaków o czerwonym lub beżowym upierzeniu części szyi i piersi. Jest w Polsce nielicznym ptakiem lęgowym. Głowa z wierzchu, skrzydła i ogon są czarne, jasna pręga na skrzydle, kuper i część brzucha białe.

Grubodziób (zwyczajny)

Grubodziób to ptak z podrodziny łuszczaków z charakterystycznym, dużym, mocnym dziobem. Samiec ma kasztanowatą głowę, szary kark, brązowy wierzch ciała. Lotki metalicznie czarne, biała pręga na skrzydle.

Jer

Jer to ptak, który tworzy największe w Europie, wielomilionowe stada. W Polsce pojawia się licznie podczas przelotów. Jest podobny do zięby. Pierś i boki oraz fragmenty skrzydeł są pomarańczowe. Spód i kuper są białe.

Krzyżodziób modrzewiowy

Krzyżodziób modrzewiowy (Loxia leucoptera) to gatunek ptaka z rodziny łuszczakowatych. Dymorfizm płciowy wyraźny. Charakterystyczne dla tego gatunku są dwie białe plamy na skrzydle u samca i samicy.

Krzyżodziób sosnowy

Krzyżodziób sosnowy (Loxia pytyopsittacus) to gatunek ptaka wróblowego z rodziny łuszczaków. Od krzyżodzioba świerkowego różni go masywniejsza sylwetka ciała, duża głowa, gruba szyja.

Krzyżodziób świerkowy

Krzyżodziób świerkowy to ziarnojad z podrodziny łuszczaków o czerwonym upierzeniu u samca. Ma charakterystyczny dziób, zakończony krzyżowo. Odżywia się nasionami drzew iglastych.

Kulczyk (zwyczajny)

Kulczyk (Serinus serinus) to gatunek niewielkiego ptaka z rodziny ziarnojadów. Jest to najmniejszy krajowy łuszczak. Samiec ma zielonożółty tył głowy, podobnie jak i grzbiet. Na tym tle znajdują się ciemne pasy. Skrzydła oraz ogon są brunatne.

Łuskowiec

Łuskowiec (Pinicola enucleator) to gatunek ptaka z rodziny ziarnojadów, jednego z największych gatunków tej rodziny. Samiec ma karminowe ubarwienie, grzbiet popielaty, skrzydła i ogon brunatne, na skrzydłach dwie białe pręgi.

Makolągwa (zwyczajna)

Makolągwa to ptak z podrodziny łuszczaków, występujący w naszym kraju. Samiec ma charakterystyczną, czerwoną plamę na czole i piersi. U samicy nie ma barwy czerwonej, ma też lepiej zaznaczone kreskowanie.

Osetnik (zwyczajny)

Osetnik (Serinus citrinella) to gatunek niewielkiego ptaka z rodziny ziarnojadów. Jest mniejszy od wróbla. Upierzenie w większości żółtozielone. Samiec ma żółty spód ciała oraz czoło. Kark i boki są szare, a grzbiet oliwkowy.

Rzepołuch

Rzepołuch (Linaria flavirostris) to gatunek ptaka z rodziny łuszczaków, podobny do makolągwy. Upierzenie o barwach ochronnych, ochrowożółte z brunatnym kreskowaniem, spód szarawy.

Szczygieł

Szczygieł to rodzimy ziarnojad, niezbyt liczny w naszym kraju, którego można spotkać najczęściej przy skupiskach ostu i łopianu. Charakterystyczna dla szczygła jest czerwona głowa w części przedniej. Wierzch głowy czarny, boki białe.

Zięba (zwyczajna)

Zięba to niewielki, liczny w Polsce ptak z podrodziny łuszczaków o pięknym upierzeniu. Na skrzydle znajdują się dwa charakterystyczne prążki w kolorze białym. Pierś jest różowa, brzuch biały.

Białorzytka (zwyczajna)

Białorzytka to mały ptak z rodziny drozdowatych, który w okresie godowym ma charakterystyczną pręgę przebiegającą przez oko. Poza okresem godowym samiec i samica są brązowawe z wierzchu, kremowe od spodu.

Białorzytka płowa

Białorzytka płowa (Oenanthe isabellina) to gatunek ptaka z rodziny drozdowatych. Samiec ma piaskowe ubarwienie, nad okiem biegnie biała brew. Pióra skrzydeł ciemne, ogon także.

Białorzytka pstra

Białorzytka pstra (Oenanthe pleschanka) to gatunek ptaka wróblowego z rodziny drozdowatych. Samiec ma wierzch, gardło i część głowy czarne, na ogonie czarny pasek końcowy. Wierzch głowy i kark jasny, spód żółtobiały.

Białorzytka pustynna

Białorzytka pustynna (Oenanthe deserti) to gatunek ptaka wróblowego z rodziny drozdowatych. Upierzenie piaskowe, a u samca występuje czarne upierzenie gardła, części głowy.

Białorzytka rdzawa

Białorzytka rdzawa (Oenanthe hispanica) to gatunek ptaka wróblowego z rodziny drozdowatych. Występuje znaczny dymorfizm płciowy. Upierzenie samicy piaskowe z ciemnymi i jaśniejszymi elementami. Samiec ma czarne lub białe gardło.

Kląskawka afrykańska

Kląskawka rzadko występujący w Polsce ptak śpiewający. Samiec ma czarną głowę i wierzch ciała, czerwoną pierś i białe plamy na spodzie ciała, po bokach i na szyi. Samica jest brązowa z ciemniejszą głową.

Kopciuszek (zwyczajny)

Kopciuszek to niezbyt liczny przedstawiciel drozdowatych w naszym kraju. Samiec jest czarny z białym lusterkiem na skrzydle, białymi pokrywami podogonowymi, ceglastym ogonem.

Modraczek (zwyczajny)

Modraczek (Tarsiger cyanurus) to gatunek ptaka z rodziny drozdowatych, czasem zaliczany do muchołówkowatych. Samiec ma niebieski wierzch, jasną brew nad okiem, jasny spód, różowy odcień na piersiach, pomarańczowe boki.

Muchołówka białoszyja

To miejscami dość liczny ptak leśny w Polsce, bardzo podobny do muchołówki żałobnej. Samiec ma czarny wierzch ciała, a na czole znajduje się charakterystyczna biała plama.

Muchołówka mała

To najmniejsza rodzima muchołówka. Muchołówka mała jest dużo mniejsza od wróbla. Wierzch jest szarobrunatny, spód białawy, z rdzawym nalotem. Samiec ma gardło pomarańczowe.

Muchołówka szara

Muchołówka szara to jedyna nasza muchołówka, która gniazduje na budynkach. Jest skromnie ubarwiona. Można ją spotkać na terenie całej Polski. Piórka na głowie są często lekko nastroszone. Oczy mają czarny kolor.

Muchołówka żałobna

Muchołówka żałobna to nasza najbardziej pospolita muchołówka. Zamieszkuje wszelkiego rodzaju zadrzewienia. Samiec ma charakterystyczną czarno-białą lub brunatno-białą szatę. Poluje w powietrzu, zbiera też ofiary z powierzchni liści.

Nagórnik (zwyczajny)

Nagórnik (Monticola saxatilis) to ptak z rodziny drozdowatych. Ubarwienie letnie samca jaskrawe. Wierzch, głowa z szyją są niebieskawe, skrzydła ciemne, kuper biały. Na plecach znajduje się biała plama.

Pleszka (zwyczajna)

Pleszka to mniejszy od wróbla ptak leśny, występujący w lasach, parkach i sadach na terenie całej Polski. To pięknie ubarwiony gatunek. Samiec w szacie godowej ma pomarańczową pierś i spód.

Podróżniczek

Podróżniczek to nasz najmniejszy słowik i jednocześnie najpiękniej ubarwiony. Nie śpiewa tak jak jego dwaj inni krajowi krewniacy i występuje tylko na północy kraju oraz w wysokich górach. Ciało z wierzchu jest brązowe, jasne od spodu.

Pokląskwa

Pokląskwa (Saxicola rubetra) to gatunek małego ptaka z rodziny drozdowatych. Nad okiem biegnie charakterystyczna biała brew. Na skrzydle występuje białe lusterko. Policzki brunatne.

Rudzik

Rudzik to rodzimy ptak leśny z charakterystycznym rdzawym kolorem głowy i piersi. Obie płci tej samej wielkości i mają takie samo ubarwienie. Dziób jest czarny. Oczy i nogi są ciemnobrązowe.

Słowik rdzawy

Słowik rdzawy to ptak, który występuje głównie na zachodzie kraju. To jeden z najpiękniejszych naszych ptasich śpiewaków. Upierzenie jest szarobrązowe z wierzchu i popielate od spodu. Ogon ma rdzawy odcień.

Słowik syberyjski

Słowik syberyjski (Lubinianin si-bilans) to słabo poznany gatunek ptaka z rodziny drozdowatych. Upierzenie z wierzchu rdzawe, spód białawy z brązowo-szarymi brzegami piór.

Słowik szary

Słowik szary (Luscinia luscinia) to gatunek ptaka śpiewającego z rodziny drozdowatych, podobny do słowika rdzawego, od którego różni go obecność na piersi elementów ciemniejszych obszarów.

Jemiołuszka

Jemiołuszka to średniej wielkości ptak zimujący w Polsce. Ma charakterystyczny czub na głowie. Odżywia się między innymi jagodami jemioły. Upierzenie pastelowe od popielatego do szarego i brązowego. Podbródek i otoczka wokół oka są czarne.

Wilga (zwyczajna)

Wilga to rzadko obserwowany, piękny ptak z rodziny wilg, jedyny przedstawiciel tej rodziny w Europie, a tym samym w naszym kraju. Ma charakterystyczne żółto-czarne upierzenie. Osobniki obu płci tej samej wielkości.

Remiz, remiz zwyczajny

Remiz to mały ptak, mniejszy od wróbla, który buduje niezwykłe gniazda wiszące na cienkich gałązkach nad wodą, zbudowane w kształcie kulistej torby z bocznym wejściem. Jest mniejszy od wróbla. Kark, podbródek są popielate, czarna maska na głowie.

Pluszcz zwyczajny

Pluszcz zwyczajny to rodzimy przedstawiciel pluszczy, jednocześnie jedyny gatunek występujący w Europie. Ptak ten ma mocno rozwinięte mięśnie piersiowe, co umożliwia mu poruszanie skrzydłami pod wodą.

Pełzacz leśny

Pełzacz leśny to gatunek rodzimy, podobny do pełzacza ogrodowego. Zasiedla lasy różnych typów na terenie całego kraju. Nad okiem występuje biała pręga. Dziób, zagięty w dół, jest nieco krótszy niż u pełzacza ogrodowego

Pełzacz ogrodowy

Pełzacz ogrodowy to niewielki ptak z rodziny pełzaczy, zamieszkujący lasy liściaste i mieszane, parki i większe zadrzewienia. Ma dość długi ogon. Kolorystyka upierzenia jest szarobrunatna, z jasnymi plamkami.

Strzyżyk (zwyczajny)

Strzyżyk to jeden z naszych najmniejszych ptaków, występujący w Polsce przez cały rok. Jest dużo mniejszy od wróbla. Ubarwienie brązowawe, jaśniejsze od spodu, z delikatnym rysunkiem. Nad okiem znajduje się delikatna, jasna brew. Ma krępą budowę ciała.

Raniuszek, raniuszek zwyczajny

Raniuszek zwyczajny (Aegithalos caudatus) to jedyny przedstawiciel raniuszków, który żyje w naszym kraju. Można go spotkać przez cały rok. To ptak bardzo małych rozmiarów, o krępej budowie ciała, przypominający kulkę z ogonkiem.

Cierniówka

Cierniówka (Curruca communis) to niewielki ptak z rodziny pokrzewkowatych, mniejszy od wróbla. Upierzenie szare z wierzchu oraz na głowie, rudawe na skrzydłach, spód biały. Samiec ma lekko różowy nalot na piersi.

Gajówka

Gajówka (Sylvia borin) to mało charakterystyczny i dość liczny w naszym kraju ptak lasów liściastych i mieszanych. Ptak ten wydaje się nie mieć charakterystycznych wyróżników w swoim wyglądzie. Po bokach szyi można dostrzec szarą plamę.

Jarzębatka

Jarzębatka (Curruca nisoria) to gatunek ptaka z rodziny pokrzewkowatych. Wierzch jest szarawy, spód biały z delikatnymi prążkami w kształcie półksiężyców. Dorosłe osobniki mają żółtą tęczówkę.

Kapturka

Kapturka to jeden z najliczniej występujących w Polsce pokrzewkowatych i jeden z najliczniejszych ptaków leśnych. Ma charakterystyczną ciemną czapeczkę na głowie. Upierzenie brązowoszare, głowa, szyja i pierś są szare. To ptak częściowo wędrowny.

Piegża

Piegża (Curruca curruca) to nasz najmniejszy przedstawiciel pokrzewkowatych, pojawiający się dość często w pobliżu ludzkich osiedli. Wierzch jest szarobrunatny, głowa z góry jest szara, na gardle biała. Spód jest białawy. Brak dymorfizmu płciowego.

Pokrzewka aksamitna

Pokrzewka aksamitna (Curruca melanocephala) to gatunek ptaka z rodziny pokrzewkowatych. Samiec ma czarny kapturek, szary wierzch, białe gardło i szarawy spód. Wokół oczu czerwona obrączka. Nogi pomarańczowe.

Pokrzewka wąsata

Pokrzewka wąsata (Curruca cantillans) to gatunek ptaka z rodziny pokrzewkowatych. Samiec ma szary wierzch, gardło i pierś są pomarańczowe, spód białawy. Od nasady dzioba biegnie cienki, biały wąs.

Mysikrólik

Mysikrólik jest uważany za najmniejszy ptak występujący w Polsce. Ma charakterystyczną żółtą czapeczkę na głowie. Czasem u samców pasek ten ma pomarańczowy kolor. Na skrzydłach można dostrzec dwa białe paski.

Zniczek

Zniczek to przedstawiciel mysikrólików nielicznie występujący w lasach iglastych naszego kraju, bardzo podobny do mysikrólika zwyczajnego. Prawie kuliste ciało z wierzchu jest oliwkowozielone, jasne od spodu. Nad okiem biegnie biała brew.

Płochacz halny

Płochacz halny to rzadki u nas przedstawiciel płochaczy. Występuje jedynie w wysokich partiach gór. Na gardle występują czarno-białe plamki. Boki są różowawe. Brązowawy wierzch jest ciemno kreskowany.

Płochacz syberyjski

Płochacz syberyjski (Prunella montanella) to gatunek ptaka z rodziny płochaczy. Wierzch brązowy, czubek głowy oraz maska biegnąca od nasady dzioba przez boki głowy - ciemne, dalej szara plama. Nad okiem biegnie szeroka, żółta brew.

Pokrzywnica

Pokrzywnica to nasz najbardziej pospolity płochacz. Preferuje środowisko leśne, prowadzi skryty tryb życia i trudno ją zaobserwować. Boki głowy, szyja i pierś są szare, pokrywy uszne brązowe i kreskowane. Ma ostry dziób.

Cierlik

Cierlik (Emberiza cirlus) to gatunek ptaka z rodziny trznadlowatych. Samiec ma czarną kreskę, która biegnie przez oko, ciemne są też pokrywy uszne oraz gardło. Gniazduje nisko nad ziemią w krzewach.

Głuszek

Głuszek (Emberiza cia) to gatunek ptaka z rodziny trznadlowatych. Głowa, kark i wole są szare. Po bokach głowy występują trzy czarne pasy. Wierzch ciała rdzawy z czarnym kreskowaniem, kuper brunatny, spód cynamonowy.

Ortolan

Ortolan to średnio liczny ptak w Polsce, zajmujący tereny rolnicze w bliskości lasów. Samiec ma charakterystyczny żółty wąs. Wyraźna jest też żółta obrączka wokół czarnego oka. Z wierzchu ptak ten jest brązowy, ciemno kreskowany.

Potrzeszcz

Potrzeszcz to ptak polny i łąkowy z podrodziny trznadlowatych, największy przedstawiciel trznadli w kraju. Upierzenie brunatnoszare, kreskowane, spód jaśniejszy. Samica i samiec są podobnej wielkości.

Potrzos (zwyczajny)

Potrzos to jedyny trznadel w Polsce, który związany jest z wilgotnym środowiskiem. Samiec ma charakterystyczną czarną głowę z białym wąsem i obrożą. Z wierzchu jest brązowy z ciemnymi paskami, od spodu jest szary z delikatnym kreskowaniem.

Trznadel

Trznadel to niewielki, dość liczny w Polsce ptak z podrodziny trznadlowatych o pięknym , cytrynowym upierzeniu głowy i piersi u samców w okresie godowym. Kuper jest brązowawy. Skrajne sterówki są białe. Samica jest mniej żółta.

Trznadel białogłowy

Trznadel białogłowy (Emberiza leucocephalos) to gatunek ptaka z rodziny trznadlowatych podobny do trznadla, od którego różni się przede wszystkim białym upierzeniem w miejsce żółtego.

Trznadel czarnogłowy

Trznadel czarnogłowy (Emberiza melanocephala) to ptak z rodziny trznadlowatych. Samiec ma czarną głowę z wierzchu i po bokach, reszta głowy żółta. Wierzch brązowy, spód żółty.

Trznadel czubaty

Trznadel czubaty (Emberiza rustica) to gatunek ptaka wróblowego z rodziny trznadlowatych. Samiec w szacie letniej ma głowę z wierzchu po bokach czarne. Gardło jest białe. Nad okiem biegnie biała brew. Na szyi widoczna brązowa obroża.

Trznadel złotawy

Trznadel złotawy (Emberiza aureola) to gatunek ptaka z rodziny trznadlowatych. Samiec ma w szacie godowej gardło i policzki czarne. Głowa z wierzchu, kark i fragment piersi oraz kuper - brązowe. Wierzch ciemnobrązowy, kasztanowaty.

Trznadelek

Trznadelek (Emberiza pusilla) to gatunek ptaka z rodziny trznadlowatych. Głowa z wierzchu i policzki są brązowe, z czarnym brzegiem. Wierzch brązowy z grubymi, czarnymi kreskami.

Wireonek czerwonooki

Wireonek czerwonooki (Vireo olivaceus) to gatunek ptaka wróblowego z rodziny wireonkowatych, podobny do pokrzewki. Wierzch oliwkowy, spód białawy. Nad czerwonym okiem biegnie biała brew. Przez oko biegnie ciemna przepaska.

Piecuszek

Piecuszek to rodzima świstunka, bardzo podobna do pierwiosnka, od którego różni sę przede wszystkim bardziej żółtym upierzeniem. Jest pospolita w Polsce. Ma dłuższe niż pierwiosnek skrzydła. Ubarwienie ma bardziej żółte. Brew jest bardziej wyraźna.

Pierwiosnek

Pierwiosnek to jeden z najwcześniej pojawiających się w naszym kraju ptaków, skąd pochodzi jego nazwa. Jest to ptak z grupy świstunek. Z wierzchu ptak ten jest oliwkowobrunatny, od spodu białawy. Na gardle i piersi znajduje się delikatna żółta plama.

Świstunka ałtajska

Świstunka ałtajska (Abrornis humei) to gatunek ptaka z rodziny świstunek, podobny do świstunki żółtawej. Dziób zwykle ciemny, nogi ciemne. Wierzch ma oliwkowo-szary kolor, spód białawy.

Świstunka brunatna

Świstunka brunatna (Phylloscopus fuscatus) to gatunek ptaka z rodziny świstunek. W ubarwieniu brak żółtozielonych kolorów, jak u innych przedstawicieli rodzaju. Upierzenie brunatne z wierzchu, spód jasny.

Świstunka górska

Świstunka górska (Rhadina bonelli) to gatunek ptaka z rodziny świstunek. Wierzch szarozielonkawobrunatny, spód białawy. Na kuprze widoczna żółta plama.

Świstunka grubodzioba

Świstunka grubodzioba (Phylloscopus schwarzi) to gatunek ptaka z rodziny świstunek. Upierzenie z wierzchu szarobrunatne, lekko żółtawe, oliwkowe. Spód jasny. Nad okiem biegnie jasna brew.

Świstunka leśna

Świstunka, świstunka leśna (Rhadina sibilatrix) to gatunek ptaka z rodziny świstunek, mniejszy od wróbla o dość jaskrawym ubarwieniu. Ciało z wierzchu jest żółtawe z zielonkawym odcieniem. Nad okiem biegnie żółta brew.

Świstunka północna

Świstunka północna (Seicercus borealis) to gatunek ptaka z rodziny świstunek. Upierzenie szaro-oliwkowe z jaśniejszym spodem. Nad okiem jasna brew.

Świstunka żółtawa

Świstunka żółtawa (Abrornis inornatus) to gatunek ptaka z rodziny świstunek. Wierzch szarooliwkowy, spód biały z żółtym odcieniem. Nad okiem biegnie żółta brew. Żółte są również dwa paski na skrzydle.

Wójcik

Wójcik, pokrzewka zielonawa (Seicercus trochiloides) to rzadki u nas ptak z rodziny świstunek, najrzadziej u nas gniazdująca świstunka. Wójcik jest bardzo podobny do pierwiosnka.

Poświerka (zwyczajna)

Poświerka szponiasta, poświerka (Calcarius lapponicus) to ptak z rodziny poświerek. Szata godowa samca jest bardzo kontrastowa. Głowa czarno-biała z rdzawą plamą z tyłu (na karku), wierzch szaro-brązowy, spód biały.

Śnieguła

Śnieguła (Plectrophenax nivalis) to gatunek ptaka z rodziny poswierek, gniazdujący daleko na północy. Na wiosnę samiec ma czarny grzbiet, część lotek i środki sterówek. Pozostała część upierzenia jest biała.

Brzęczka

Brzęczka (Locustella luscinioides) to gatunek ptaka z rodziny pokrzewkowatych, zaliczana do gajówek. Upierzenie z wierzchu brunatne, nad okiem słabo widoczna brew. Spód jest jasny.

Strumieniówka

Strumieniówka (Locustella fluviatilis) to ptak z rodziny pokrzewkowatych, podobny do świerszczaka. Upierzenie oliwkowobrunatne, płowe od spodu, prawie białe na gardle i brzuchu. Gardło kreskowane.

Świerszczak (zwyczajny)

Świerszczak to przedstawiciel pokrzewkowatych, trudny w obserwacji i niezbyt liczny w Polsce. To mały ptak z rodziny pokrzewkowatych o oliwkowobrunatnym grzbiecie z ciemnym kreskowaniem i jasnym spodem.

Pomurnik

Pomurnik to najrzadziej występujący ptak w Polsce. Mamy w kraju zaledwie około 20 par lęgowych. Jest kolorowy, szczególnie barwne są skrzydła - czerwone, czarne z białymi plamami. Grzbiet jest szarawy.

Wąsatka

Wąsatka  to gatunek ptaka z rodziny tymalii, zaliczany przez różnych naukowców do różnych rodzin. Jest wielkości sikorki, ale ma dużo dłuższy, schodkowany ogon. Samiec ma niebieskawą głowę, charakterystyczny wąs w kolorze czarnym.

Łozówka

Łozówka to ptak wróblowy z rodziny pokrzewkowatych, podobny do trzcinniczka i zaroślówki. Różni się od nich bardziej oliwkową barwą, budową skrzydła, kształtem głowy i wydawanymi odgłosami.

Rokitniczka

Rokitniczka to najliczniej występujący w Polsce przedstawiciel rodzaju Acrocephalus. Ma charakterystyczną, białą brew. Wierzch głowy jest ciemny, delikatnie kreskowany. Przez oko biegnie ciemna kreska.

Tamaryszka

Tamaryszka (Acrocephalus melanopogon) to gatunek niewielkiego ptaka z rodziny pokrzewkowatych, bardzo podobny do rokitniczki. Tamaryszka ma ciemnobrunatną czapeczkę, brązowe policzki. Nad okiem biegnie biała, szeroka brew.

Trzciniak (zwyczajny)

Trzciniak (Acrocephalus arundinaceus) to najgłośniej śpiewający ptak z rzędu wróblowatych wodnych środowisk w Polsce. Ma szarobrunatny wierzch ciała, spód kremowy. Nad okiem biegnie jasna brew. Brak dymorfizmu płciowego.

Trzcinniczek (zwyczajny)

Trzcinniczek zwyczajny to ptak z rodziny pokrzewkowatych, podobny bardzo do łozówki i zaroślówki. Upierzenie z wierzchu rudoszare, spód jaśniejszy. Ptak przypomina miniaturę trzciniaka.

Trzcinniczek kaspijski

Trzcinniczek kaspijski (Acrocephalus agricola) to ptak z rodziny pokrzewkowatych. Jest mniejszy od trzcinniczka. Wierzch ma płowe ubarwienie z rdzawym odcieniem, spód biały. Białe są też boki szyi.

Wodniczka

Wodniczka (Acrocephalus paludicola) to gatunek ptaka z rodziny pokrzewkowatych, bardzo podobny do rokitniczki, od której różni się obecnością żółtej brwi. Wodniczka ma na głowie jasny pasek na ciemniejszym tle

Zaganiacz (zwyczajny)

Zaganiacz to jeden z najpóźniej zalatujących do nas ptaków. Jest trudny do oznaczenia w terenie. Ma dość długi dziób szary z wierzchu i żółty od spodu, ogon krótki, prosto ścięty.

Zaganiacz szczebiotliwy

Zaganiacz szczebiotliwy (Hippolais polyglotta) to gatunek ptaka z rodziny pokrzewkowatych, podobny do zaganiacza. Różni się od niego bardziej intensywnymi barwami brązową z wierzchu i żółtą od spodu.

Zaroślówka

Zaroślówka (Acrocephalus dumetorum) to gatunek ptaka z rodziny pokrzewkowatych, podobny do łozówki i trzcinniczka. Skrzydła u zaroślówki są krótsze i bardziej zaokrąglone. Widoczne są końce sześciu lotek pierwszorzędowych.

Pójdźka (zwyczajna)

Pójdźka to rzadka u nas, niewielka sowa o brązowym upierzeniu z jasnym plamkowaniem. Sowa ta ma dość niewielkie rozmiary i okrągłą sylwetkę.

Puchacz (zwyczajny)

Puchacz - Bubo bubo - to największa z sów, rzadko spotykany w Polsce. Na głowie dwie kępy piór przypominają uszy. Puchacz doskonale widzi i słyszy. Ma charakterystyczne żółte lub pomarańczowe tęczówki oczu.

Puchacz śnieżny

Sowa śnieżna to drapieżny ptak o pięknym, białym upierzeniu z ciemnymi plamkami. Ma charakterystyczną białą szlarę wokół dzioba. Ma opierzone nogi. Samiec jest prawie cały biały, samica jest lekko nakrapiana.

Puszczyk (zwyczajny)

Puszczyk - Strix aluco - to najliczniejsza sowa w naszym kraju. Szlara ma kolisty kształt. Ciało pokryte ciemnymi, wzdłużnymi plamami. Lotki i sterówki są ciemnobrązowe. Pokrywy skrzydłowe mają białe końcowe plamy ułożone w 3 rzędy.

Puszczyk mszarny

Puszczyk mszarny to rzadko występująca w naszym kraju sowa dość dużych rozmiarów. Szlara jest kolista, duża, przy oczach i dziobie - biały wąs. Pióra na grzbiecie brązowe, z kremowymi, białawymi plamami.

Puszczyk uralski

Puszczyk uralski to piękna sowa, zamieszkująca lasy iglaste z rozległymi bagnami i polanami, występująca również w Polsce. Ma długi i zaostrzony ogon. Nie występuje dymorfizm płciowy w upierzeniu. Samica jest większa od samca.

Sowa jarzębata

Sowa jarzębata to rzadka w Polsce sowa, aktywna w dzień, , czatująca na ofiary na czubku drzewa. U sowy tej występuje dłuższy ogon niż u innych gatunków tej rodziny ptaków.

Sóweczka (zwyczajna)

Sóweczka to najmniejsza sowa występująca w Polsce. Jest wielkości szpaka. Występuje tylko w starych borach iglastych. Pierś jest jasna, ciemno prążkowana. Spód jest biały, ciemno i grubo kreskowany.

Syczek (zwyczajny)

Syczek (Otus scops) to gatunek małej sowy z rodziny puszczykowatych. Samiec i samica ubarwione są tak samo. Występuje forma szara oraz ruda. Sowa ta ma słabo widoczną szlarę. Skoki są słabo opierzone, palce nagie, szarawe.

Uszatka (zwyczajna)

Sowa uszata, zwana także uszatką, to chroniona sowa wielkości wrony o charakterystycznych piórach przypominających uszy. Uszatka jest aktywna o zmierzchu i nocą. Dzień spędza w koronie drzew. Poluje na terenie otwartym.

Uszatka błotna

Uszatka błotna, sowa błotna (Asio flammeus) to sowa z rodziny puszczykowatych, jeden z niewielu gatunków sów prowadzących dzienny tryb życia. Ma jasną szlarę, okrągłą maskę wokół oczu. Oczy są żółte. Nad maską czasem widać pęczki piór.

Włochatka (zwyczajna)

Włochatka to bardzo nieliczny w Polsce gatunek sowy. Ma dość dużą głowę zaopatrzoną w duże oczy z żółtymi tęczówkami. Wierzch ciała jest brązowy z jasnymi plamkami. Spód jest jasny z brązowym plamkowaniem.

Płomykówka (zwyczajna)

Płomykówka to typowy przedstawiciel rodziny płomykówek. Szlara ma kształt serca, jest rdzawa wokół oczu, reszta biała. Grzbiet jest szarobrązowy, kropkowany. Jest ptakiem osiadłym i aktywnym w nocy.

Czajka (zwyczajna)

Czajka to pospolity w Polsce ptak brodzący, który z daleka wydaje się czarno-biały, z bliska - ciemnozielony z metalicznym połyskiem, Na głowie ma charakterystyczny czubek. W okresie godowym samce wykonują akrobacje podczas lotu.

Czajka stepowa

Czajka stepowa (Vanellus leucurus) to gatunek ptaka z rodziny sieweczkowatych. Ma smukłą sylwetkę, długie nogi, są żółte. Dziób ciemny. Upierzenie szarobrązowe. Ogon biały, skrzydła od spodu biało-czarne.

Czajka towarzyska

Czajka towarzyska to niewielki ptak z rodziny siewek, rzadko obserwowany w naszym kraju. Czoło jest białe, wierzch głowy ciemny, pierś czarna, w okolicy brzucha jest rdzawa plama, reszta spodu biała.

Mornel

Mornel (Eudromias morinellus) to gatunek ptaka z rodziny siewek. W szacie godowej wierzch głowy i środek brzucha czarny, tył szyi i grzbiet szarobrązowe. Białe brwi, podbródek i pokrywy podskrzydłowe. Samica większa i jaskrawiej ubarwiona od samca.

Sieweczka mongolska

Sieweczka mongolska (Charadrius mongolus) to ptak z rodziny sieweczkowatych, podobny do sieweczki pustynnej. Ptak ten ma dość masywną sylwetkę, długie nogi. Na piersi w szacie godowej widoczny rdzawy nalot.

Sieweczka morska

Sieweczka morska (Charadrius alexandrinus) to gatunek z rodziny siewek zamieszkujący wybrzeża mórz i jezior. Ten niewielki ptak ma dużą, płaską głowę i cienki, czarny dziób. Czoło, szyja i spód ciała białe.

Sieweczka obrożna

To rzadki w naszym kraju ptak lęgowy, występujący na wybrzeżu i nad wielkimi rzekami. Na głowie występuje czarno-biały rysunek, czarna maska na czole jest oddzielona białym paskiem. Wokół szyi i na piersi znajduje się czarna obroża.

Sieweczka pustynna

Sieweczka pustynna (Charadrius leschenaultii) to gatunek ptaka z rodziny sieweczkowatych. W szacie godowej na piersi widać rdzawą obrożę. W Polsce sieweczka pustynna jest notowana sporadycznie.

Sieweczka rzeczna

Sieweczka rzeczna (Charadrius dubius) to gatunek ptaka z rodziny siewek, podobny do sieweczki obrożnej, od której ma mniejsze czarne plamy na czole i wolu. To dobry biegacz. Świetnie lata. To ptak wędrowny.

Siewka szara

Siewka szara (Pluvialis dominica) to gatunek ptaka z rodziny sieweczkowatych, podobny do siewki złotawej. Samiec w szacie godowej ma ciemny z żółtawymi, zielonkawymi i białymi plamkami. Spód czarny.

Siewka złota

Siewka złota (Pluvialis apricaria) to gatunek ptaka z rodziny sieweczkowatych. Upierzenie z wierzchu złociste, upstrzone. Pokrywy podogonowe białe. Spód ciała, policzki czarne. Czoło białe, tu zaczynają się białe smugi.

Siewka złotawa

Siewka złotawa (Pluvialis fulva) to gatunek ptaka z rodziny sieweczkowatych. W szacie godowej samiec ma ciemny wierzch, pokryty żółtawymi plamkami. spód czarny. Pokrywy podogonowe białe.

Siewnica

Siewnica to ptak z rodziny sieweczkowatych. Samiec w szacie godowej ma czarne boki głowy, część szyi, spód i pierś. Białe są pokrywy podogonowe, wierzch głowy. Wierzch jest brązowawy z białe i czarne plamki.

Batalion

Batalion to jeden z nielicznych bekasowatych, które tokują. Samiec ma piękną szatę godową w postaci kryzy z piór. Lata sprawnie, świetnie manewruje w powietrzu. Faza ślizgu jest częsta.

Bekasik

Bekasik (Lymnocryptes minimus) to gatunek niewielkich rozmiarów ptaka z rodziny bekasowatych, bardzo podobny do kszyka, od którego jest nieco mniejszy i ma dużo krótszy dziób.

Biegus arktyczny

Biegus arktyczny (Calidris melanotos) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych, podobny do biegusa zmiennego. Ma krótszy i mniej zagięty dziób. Samiec jest większy od samicy. Szyja i pierś drobno kreskowane.

Biegus białorzytny

Biegus białorzytny (Calidris fuscicollis) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych. Wierzch brązowo-szarawy, plamkowany, spód białawy. Dziób czarny.

Biegus długoskrzydły

Biegus długoskrzydły (Calidris bairdii) to ptak z rodziny bekasowatych. Jest bardzo podobny do biegusa zmiennego. Ma dłuższe skrzydła i biały pasek widoczny w locie. Wyjątkowo zalatuje do Polski.

Biegus karłowaty

Biegus karłowaty (Calidris minutilla) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych, podobny do biegusa smukłonogiego. Nogi żółte lub zielone, dziób ciemny, dość krótki.

Biegus krzywodzioby

Biegus krzywodzioby (Calidris ferruginea) to gatunek ptaka z rodziny biegusowatych. W szacie spoczynkowej wierzch ciała jest brązowawy z ciemnymi plamkami. Jest podobny do biegusa rdzawego i biegusa zmiennego.

Biegus malutki

Biegus malutki (Calidris minuta) to niewielki ptak z rodziny bekasowatych, bardzo podobny do biegusa małego. Na rdzawej piersi rdzawe plamki. Dziób jest prosty. Ma czarny kolor, podobnie jak nogi.

Biegus mały

Biegus mały (Calidris temminckii) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych. Dziób jest lekko zakrzywiony. Nogi żółtawe lub zielonkawe. Na piersi występuje nalot w kolorze brązowawym. Spód ciała biały.

Biegus morski

Biegus morski (Calidris maritima) to ptak z rodziny bekasowatych o krępej budowie ciała, rzadko zalatujący do Polski. W szacie godowej ciało z wierzchu jest czarne lub ciemnobrązowe, a pióra mają jasne obrzeża oraz lekki połysk czerwonawy.

Biegus płaskodzioby

Biegus płaskodzioby (Limicola falcinellus) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych. Dziób dość długi i bocznie spłaszczony, brązowawy, na samym końcu zakrzywiony w dół. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego.

Biegus płowy

Biegus płowy (Calidris subruficollis) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Upierzenie popielate z ciemniejszym wierzchem i skrzydłami. Boki głowy są jednolicie ubarwione.

Biegus rdzawy

Biegus rdzawy (Calidris canutus) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych, największy z naszych biegusów. Na lęgowiskach biegus rdzawy pojawia się w czasie, gdy zalega śnieg i nie ma jeszcze pokarmu. Ptaki żywią się wówczas dostępnym pokarme

Biegus tundrowy

Biegus tundrowy (Calidris pusilla) to ptak z rodziny bekasowatych. Jest podobny do biegusa małego. Jest większy od niego. Nogi i dziób ciemne. Występuje w tundrze Ameryki Północnej i tu gniazduje.

Biegus wielki

Biegus wielki (Calidris tenuirostris) to ptak z rodziny bekasowatych. Jest podobny do biegusa rdzawego, ale ma od niego dłuższy dziób, skrzydła i nogi. W okresie rozrodu ptak ten ma ciemny wierzch, czarne pióra na piersi.

Biegus zmienny

Biegus rdzawy (Calidris alpina) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych. Samiec jest niewiele mniejszy od samicy, ale ich wygląd jest podobny. W Polsce jest bardzo nielicznym ptakiem gniazdującym, choć podczas przelotów jest bardzo liczny.

Brodziec piegowaty

Brodziec piegowaty (Tringa melanoleuca) to ptak z rodziny bekasowatych, podobny do kwokacza. Gatunek ten nie ma białego klina na grzbiecie i ma żółte nogi. Gatunek ten występuje w Ameryce Północnej i Południowej.

Brodziec piskliwy

Brodziec piskliwy, kuliczek piskliwy (Actilis hypoleucos) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych, z podrodziny brodźców. W szacie godowej ciało z wierzchu jest oliwkowoszare z czarnym kreskowaniem. Nad okiem biegnie jaśniejsz

Brodziec plamisty

Brodziec plamisty (Actitis macularius) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych, podobny do brodźca piskliwego. Charakterystyczne dla tego gatunku w szacie godowej są czarne i duże plamy na spodzie ciała.

Brodziec pławny

Brodziec pławny (Tringa stagnatilis) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych, podobny do kwokacza, ale jest od niego mniejszy i ma bardziej delikatną sylwetkę. Jego dziób jest prosty. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego.

Brodziec śniady

Brodziec śniady (Tringa erythropus) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych, z podrodziny brodźców. Samiec i samica wyglądają podobnie. Ptak w szacie godowej ma ciemny wierzch z białym nakrapianiem.

Brodziec żółtonogi

Brodziec żółtonogi (Tringa flavipes) to ptak z rodziny bekasowatych, podobny do łęczaka. Ma długie i jaskrawożółte nogi. Dziób żółtawy u nasady, dalej ciemny, prosty. Upierzenie brązowawo-białe z wierzchu, białe od spodu.

Dubelt

Dubelt (Gallinago media) to ptak z rodziny bekasowatych. Brak dymorfizmu płciowego. Upierzenie brązowe z ciemnymi plamkami. Ogon rudawy z jasnymi bokami, spód biały. Głowa z wierzchu jest czarnobrązowa ze smugą pośrodku.

Kamusznik (zwyczajny)

Kamusznik zwyczajny (Arenaria interpres) to ptak z rodziny bekasowatych. Ma krótki, czarny dziób, nogi pomarańczowe. Upierzenie pstrokate. W szacie godowej samca głowa, szyja i pierś są czarno-białe. spód biały.

Krwawodziób

To rzadki u nas ptak z długim czerwonym dziobem i czerwonymi nogami, o brązowoszarym upierzeniu. Dziób jest długi, ostry i prosty, ciemniejszy na końcu. U nasady ma czerwony kolor. Czerwone są też dość długie nogi.

Kszyk

Ten przedstawiciel bekasowatych ma bardzo długi dziób. Wydaje podczas lotu charakterystyczny, beczący odgłos. Upierzenie brązowe z ciemnym rysunkiem. Na głowie znajdują się żółtawe, podłużne paski. Od spodu ptak jest biały.

Kulik cienkodzioby

Kulik cienkodzioby to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych, podobny do kulika mniejszego. Upierzenie brązowo-białawe. Boki ciała, szyja i głowa oraz spód są białe z ciemnym kreskowaniem i plamkowaniem.

Kulik mniejszy

Kulik mniejszy (Numenius phaeopus) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych. Brak dymorfizmu płciowego. Kolor upierzenia szarobrązowy z ciemniejszymi plamami. Na ogonie poprzeczne pręgi. Dziób jest długi i zagięty w dół.

Kulik wielki

Kulik wielki to nasz największy przedstawiciel siewkowatych. Ma charakterystyczny, zagięty ku dołowi, długi dziób. Ubarwienie szarobrązowe z ciemnym plamkowaniem i kreskowaniem, strona brzuszna jest biała. Samce są mniejsze od samic.

Kwokacz

Kwokacz (Tringa nebularia) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych o dość jasnym upierzeniu. Z wierzchu jest brązowoszary, spód jest biały. Ciemne kreskowanie występuje na głowie i szyi. Nogi mają oliwkowy odcień.

Łęczak

Łęczak (Tringa glareola) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych z podrodziny brodźców, nasz najliczniejszy brodziec podczas przelotów. W szacie godowej ciało z wierchu brązowe, z jasnymi plamkami. Nad okiem biegnie biała pręga.

Piaskowiec

Piaskowiec (Calidris alba) to ptak z rodziny bekasowatych podobny do biegusa zmiennego. Od biegusa zmiennego różni go prosty dziób i dłuższe nogi. W szacie spoczynkowej ptak ten ma szary grzbiet i biały spód.

Płatkonóg szydłodzioby

Płatkonóg szydłodzioby to bardzo rzadko w Polsce spotykany tylko podczas przelotów. Najczęściej można go spotkać nad morzem. Ruchem obrotowym na wodzie wytwarza małe wiry wodne, które wyciągają małe organizmy wodne na jej powierzchnię.

Rycyk

Rycyk to ptak o charakterystycznym bardzo długim, prostym dziobie i z jeszcze dłuższymi nogami. W okresie wiosenno-letnim ma rdzawą szyję, głowę i pierś. Ptak ten przebywa w niewielkich koloniach, nawet w okresie lęgów.

Samotnik

Samotnik (Tringa ochropus) to ptak z rodziny bekasowatych, podobny do łęczaka. Spód biały, wierzch ciemno-brunatny z jasnym i drobnym kreskowaniem. Najłatwiej tego ptaka rozpoznać podczas zrywania się do lotu.

Słonka (zwyczajna)

Słonka (Scolopax rusticola) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych. Ma krępą budowę ciała, długi dziób. W poszukiwaniu pokarmu zagłębia w podłożu dziób aż po same oczy. To ptak wędrowny. Oczy są charakterystycznie oddalone od nasady dzioba.

Szlamiec długodzioby

Szlamiec długodzioby (Limnodromus scolopaceus) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych. Upierzenie brązowe z ciemnymi plamkami na wierzchu. Głowa, szyja, spód są dużo jaśniejsze. Nad okiem widoczna biała brew.

Szlamnik (zwyczajny)

Szlamnik, szlamnik rdzawy (Limosa lapponica) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych, podobny do rycyka, choć ma od niego bardziej krępą budowę ciała, krótsze nogi, a dziób jest lekko zadarty.

Terekia

Terekia (Xenus cinereus) to gatunek ptaka z rodziny bekasowatych. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej wierzch ciała brązowoszary. Na grzbiecie widoczne dwie ciemniejsze smugi. Spód białawy. Po bokach głowy, piersi i na szyi delikatne kres

Mewa białogłowa

Mewa białogłowa (Larus cachinnans) to ptak z rodziny mewowatych. W szacie godowej osobników dorosłych upierzenie jest białe poza szarym płaszczem, czarnymi zakończeniami skrzydeł. Dziób jest żółty. Nogi są żółtawe lub cieliste.

Mewa blada

Mewa blada to gatunek ptaka z rodziny mewowatych. To jedna z największych rodzimych mew. Osobniki dorosłe są podobne do mewy srebrzystej. Odróżniają je jednak od tamtego gatunku jasny płaszcz i białe zakończenia skrzydeł.

Mewa cienkodzioba

Mewa cienkodzioba to gatunek ptaka z rodziny mewowatych. Mewa ta jest podobna do śmieszki w szacie spoczynkowej. Ma smukłą sylwetkę. W szacie godowej ma szary wierzch, ciemne zakończenie skrzydeł. Dziób cienki, czerwonawy.

Mewa czarnogłowa

Mewa czarnogłowa (Ichthyaetus melanocephalus) to gatunek mewy, podobny nieco do śmieszki. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej głowa jest czarna, reszta biała, poza popielatym grzbietem i skrzydłami.

Mewa delawarska

Mewa delawarska (Larus delawarensis) to ptak z rodziny mewowatych. Ma dość silny dziób, żółtawy z charakterystyczną czarną przepaską. Ma szary płaszcz, czarne zakończenie skrzydeł, reszta biała. Nogi żółtawe.

Mewa karaibska

Mewa karaibska (Leucophaeus atricilla) to gatunek ptaka z rodziny mewowatych. Mewa ta jest podobna do śmieszki w szacie godowej.

Mewa mała

Mewa mała (Hydrocoloeus minutus) to gatunek ptaka z rodziny mewowatych. To nasza najmniejsza mewa. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej ubarwienie głowy jest czarne.

Mewa modrodzioba

Mewa modrodzioba (Pagophila eburnea) to ptak z rodziny mewowatych. Dorosłe ptaki mają białe upierzenie. Dziób ma szaroniebieską barwę. Jego koniec jest żółtawy. Oczy i nogi ciemne.

Mewa obrożna

Mewa obrożna (Xema sabini) to gatunek mewy, jedyny przedstawiciel rodzaju Xema. występują dwie grupy wiekowe, różniące się wyglądem. Ma długie skrzydła, mocno wcięty ogon. W szacie letniej głowa ciemna z czarną obrożą.

Mewa polarna

W wyglądzie przypomina mewę bladą, od której różni się mniejszą głową, krótszym dziobem i nieco dłuższymi skrzydłami. Występują cztery grupy wiekowe, różniące się wyglądem.

Mewa preriowa

Mewa preriowa (Leucophaeus pipixcan) to gatunek mewy, podobny do śmieszki i mewy karaibskiej. Głowa czarna z białą obrączką wokół oka. Ogon czarno-biały, wierzch szary, reszta biała.

Mewa różowa

Mewa różowa (Rhodostethia rosea) to gatunek mewy. Mewa ta ma spiczasty ogon, ostro zakończone końce skrzydeł, czarną obrożę na głowie w szacie letniej. Upierzenie białe z szarym wierzchem. Spód ma różowy odcień.

Mewa siodłata

Mewa siodłata (Larus marinus) to gatunek dużej mewy. Upierzenie białe, poza czarnym grzbietem i skrzydłami. Nogi są cieliste. Dziób jest żółty z charakterystyczną cielistą plamką na żuchwie.

Mewa siwa, mewa pospolita

Mewa siwa, mewa pospolita (Larus canus) to gatunek ptaka z rodziny mewowatych. Brak dymorfizmu płciowego. Upierzenie jest białe na głowie, szyi, ogonie i na spodzie. Skrzydła są popielate i czarne na końcach z białymi plamami.

Mewa srebrzysta

Mewa srebrzysta (Larus argentatus) to duża, rodzima mewa. Dziób jest żółty z charakterystyczną czerwoną plamką przy końcu dolnej jego części. Nogi są cieliste. Oczy mają jasną tęczówkę.

Mewa śmieszka

Mewa śmieszka (Chroicocephalus ridibundus) to gatunek mewy wielkości gołębia. Jest bardzo pospolita i najczęściej występująca mewa w naszym kraju. Skrzydła są ostro zakończone, wąskie. Głowa brązowa, sięgająca tylko potylicy.

Mewa trójpalczasta

Mewa trójpalczasta to zalatująca nieregularnie do Polski ptak morski o białym ubarwieniu z czarnymi pręgami i plamami. Szata młodociana różni się od szaty dorosłego ptaka. Głowa, szyja, spód i ogon są białe, grzbiet i skrzydła - popielate.

Mewa żółtonoga

Mewa żółtonoga (Larus fuscus) to ptak z rodziny mewowatych. Wierzch ciała ubarwiony na ciemnoszaro, końcówki skrzydeł czarne. Reszta upierzenia jest biała. Dziób żółty z czerwona plamą na żuchwie. Nogi żółte.

Orlica

Orlica (Ichthyaetus ichthyaetus) to gatunek dużej mewy. Ma popielate upierzenie z wierzchu, białe od spodu. Końce skrzydeł czarne z białymi plamami. Głowa czarna w szacie godowej. Na dziobie znajduje się charakterystyczna czarna przepaska.

Rybitwa białoczelna

Rybitwa białoczelna (Sternula albifrons) to najmniejsza z rodzimych rybitw. Jest wielkości jerzyka. Głowa z wierzchu jest czarna. Skrzydła i grzbiet mają popielatą barwę. Dość długi dziób jest żółty.

Rybitwa białoskrzydła

Rybitwa białoskrzydła to gatunek ptaka z rodziny mewowatych. W szacie godowej większa cześć ciała jest czarna, poza białym ogonem, skrzydłami. Dziób i nogi są czerwone. W szacie spoczynkowej ma białe czoło i spód, a wierzch szary.

Rybitwa białowąsa

Rybitwa białowąsa (Chlidonias hybrida) to ptak z rodziny mewowatych. Ogon jest prosto ścięty. W szacie godowej głowa z wierzchu jest czarna, wierzch popielaty z jaśniejszymi skrzydłami, policzki białe. spód szary. Nogi i dziób mają ciemnoczerwony kolor.

Rybitwa czarna

Rybitwa czarna (Chlidonias niger ) to gatunek rybitwy, która w szacie godowej ma czarną przednią część ciała. Skrzydła z wierzchu są ciemne, zaś szare od spodu. Pokrywy podogonowe są białe. W szacie spoczynkowej ciało z wierzchu jest szare, spód biały.

Rybitwa czubata

Rybitwa czubata (Thalasseus sandvicensis) to gatunek ptaka morskiego z rodziny mewowatych. Na potylicy występuje czub. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej głowa jest czarna, szyja, spód ciała oraz ogon są białe, reszta popielata.

Rybitwa krótkodzioba

Rybitwa krótkodzioba (Gelochelidon nilotica) to gatunek średniej wielkości ptaka z rodziny mewowatych o smukłym ciele, długich skrzydłach i rozwidlonym ogonie. Posiada charakterystyczny, krótki, gruby, cały czarny dziób oraz dość długie nogi.

Rybitwa popielata

Rybitwa popielata (Sterna paradisaea) to ptak zaliczany do mewowatych. Upierzenie samca i samicy podobne. W szacie godowej głowa z wierzchu jest czarna, reszta głowy i ogon są białe, pozostała cześć popielata.

Rybitwa różowa

Rybitwa różowa (Sterna dougallii) to gatunek ptaka z rodziny mewowatych. W szacie letniej spód wyraźnie biały, płaszcz popielaty, dziób czarny, czasem z czerwoną nasadą. Nogi czerwone. Na piersi widać różowy nalot.

Rybitwa rzeczna

Rybitwa rzeczna to jedna z najliczniej występujących rybitw w Polsce. Ptak ten ma smukłą sylwetkę o białym upierzeniu od spodu i popielatym z wierzchu. Na głowie latem i wiosną znajduje się czarna czapeczka.

Rybitwa wielkodzioba

Rybitwa wielkodzioba to największa rybitwa na świecie, zalatująca także do naszego kraju. Cechą charakterystyczną jest czerwony, silny dziób i czarna czapeczka, sięgająca pod oczy.

Wydrzyk długosterny

Wydrzyk długosterny (Stercorarius longicaudus) to ptak z rodziny wydrzyków. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej głowa w połowie jest ciemna. Wierzch szarobrązowy, ogon długi, czarny. Spód ciała jest biały, szyja żółtawa.

Wydrzyk ostrosterny

Wydrzyk ostrosterny (Stercorarius parasiticus) to gatunek ptaka z rodziny wydrzyków. Środkowe sterówki są wydłużone i ostro zakończone. Jest najczęściej spotykanym wydrzykiem w naszym kraju.

Wydrzyk tęposterny

Wydrzyk tęposterny to rzadki w Polsce gość, spędzający zimę na otwartym oceanie. Środkowe sterówki są wydłużone w szacie godowej. Istnieje odmiana jasna i ciemna tego gatunku. Bardzo rzadko pojawia się w Polsce nad Bałtykiem.

Wydrzyk wielki

Wydrzyk wielki, zwany skuą, to średniej wielkości ptak z rodziny wydrzyków, wyjątkowo zalatujący do Polski. Ubawienie brązowawe. na skrzydle występuje jasna plama. Dziób i nogi są czarne. Jest ptakiem wędrownym. Walczy z mewami o pokarm.

Ostrygojad (zwyczajny)

Ostrygojad zwyczajny, ostrygojad (Haematopus ostralegus) to gatunek ptaka z rodziny ostrygojadów, wielkości wrony. Ptak w szacie godowej ma czarną głowę, szyję, grzbiet, wole, skrzydła i część ogona. Pozostała część ciała jest biała.

Szablodziób (zwyczajny)

Szablodziób to rzadki w naszym kraju, tylko sporadycznie zalatujący do nas przedstawiciel szczudłonogów. Wierzch głowy, kark, końce skrzydeł, paski na lotkach są czarne.

Szczudłak (zwyczajny)

Szczudłak zwyczajny to gatunek ptaka z rodziny szczudłonogów. W szacie godowej samca występuje czarne upierzenie wierzchu głowy, karku i grzbietu oraz skrzydeł. Poza popielatym ogonem reszta upierzenia jest biała.

Kulon, kulon zwyczajny

To wymierający u nas gatunek z rodziny kulonów, jedyny je przedstawiciel w naszym kraju. Ma piękne, duże, żółte oczy. Nad okiem biegnie biała brew. Głowa jest stosunkowo duża, dziób mocny.

Żwirowiec łąkowy

Bardzo rzadko w Polsce obserwowany ptak z rodziny żwirowcowatych, mający charakterystyczne jasne podgardle z czarną obwódką. Skrzydła są długie. W locie przypomina rybitwę. Ogon dość długi, wcięty, czarny na końcu.

Żwirowiec stepowy

Żwirowiec stepowy (Glareola nordmanni) to gatunek ptaka z rodziny żwirowcowatych. Ma szarobrązowy wierzch i pierś, spód biały. Na gardle widoczna płowa plama w czarnej obwódce. Ogon ma rozwidlenie. Jest czarny z biała nasadą. Nasada dzioba jest czerwona.

Alczyk

Alczyk (Alle alle) to gatunek ptaka z rodziny alk, najmniejsza krajowa alka. Ma krótki dziób, okrągłą głowę, niewielkie rozmiary. Samiec jest nieco większy od samicy, poza tym brak dymorfizmu płciowego.

Alka

To najczęściej spotykana alka w naszym kraju. Można ją poznać po białej kresce przebiegającej poprzecznie przez dziób. Przez skrzydła również biegnie biały pas. Poza okresem lęgowym alka ma białe policzki i gardło.

Maskonur zwyczajny, maskonur

To pięknie ubarwiony przedstawiciel alk, który wyjątkowo zalatuje do Polski. Ma charakterystyczny, szeroki, bocznie spłaszczony dziób. Nogi są jasnopomarańczowe. Nad i pod okiem są małe niebieskie płytki.

Nurnik zwyczajny

Nurnik (Cepphus grylle) to ptak z rodziny alk. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. W szacie godowej upierzenie jest czarne poza białą plamą na skrzydle.

Nurzyk podbielały, nurzyk zwyczajny

Nurzyk podbielały, nurzyk zwyczajny (Uria aalge) to gatunek ptaka zaliczany do rodziny alk. Na złożonych skrzydłach widoczne są cienkie białe paski. Dziób jest długi i ostro zakończony. Czasem wokół oczu występuje biała otoka.

Nurzyk polarny

Nurzyk polarny (Uria lomvia) to gatunek ptaka z rodziny alk, podobny nieco do nurzyka. Ma masywną sylwetkę, krótki dziób, z białym paskiem u nasady. Upierzenie czarne z wierzchu, czarna jest też głowa i białe od spodu.

Żuraw stepowy

Żuraw stepowy (Grus virgo) to gatunek żurawia. Upierzenie stalowoczarne na szyi i głowie. Od czerwonych oczu odchodzą białe pióra, tworzące charakterystyczny czub.

Żuraw zwyczajny, żuraw

To jeden z piękniejszych naszych ptaków. Ma smukłą sylwetkę. Znany jest z zadziwiających tańców godowych. Jest dość liczny podczas przelotów. Samiec i samica łączy się w parę na całe życie.

Derkacz

To ptak prowadzący bardzo skryty tryb życia. O jego obecności najczęściej przekonujemy się na podstawie charakterystycznego głosu kreks-kreks, jaki wydaje samiec o zmierzchu i w nocy. Ptak ten prowadzi wyjątkowo skryty tryb życia.

Kokoszka (zwyczajna)

Kokoszka, albo inaczej kurka wodna to niezbyt liczny ptak wielkości gołębia, podobny nieco do łyski. Skrzydła i wierzch ciała są ciemnobrązowe, prawie cała reszta ma czarny kolor. Po bokach ciała biegną białe kreski, układające się w ukośną linię.

Kropiatka

Kropiatka (Porzana porzana) to gatunek ptaka z rodziny chruścieli. Ubarwienie oliwkowo-brązowe z jasnymi i ciemnymi plamkami. Głowa po bokach, szyja i pierś są szarobrązowe z białymi plamkami.

Łyska (zwyczajna)

To dość pospolity w Polsce ptak lęgowy o czarnym upierzeniu, z charakterystyczną białą płytką na czole. Stopy długie z charakterystycznymi płatkami skórnymi. Ptak ten nie boi się bliskości człowieka. Unosi się na wodzie jak korek.

Wodnik (zwyczajny)

To rzadki w naszym kraju chruściel, o niebieskawym spodzie, dość długim, nieco zagiętym w dół, czerwonym dziobie. Wydaje odgłos kwiczenia. To ptak trudny w obserwacji, ze względu na prowadzenie życia pośród gęstej roślinności wodnej.

Zielonka

To rzadki w naszym kraju chruściel, jedyny krajowy przedstawiciel tej rodziny z dymorfizmem płciowym. Ma zielonkawy dziób z czerwoną plamą u nasady. Zielonkawe są też nogi. Podbrzusze jest czarno-białe.

Bączek (zwyczajny)

To jedna z najmniejszych czapli na świecie, bardzo rzadko gniazdująca w naszym kraju, głównie na niżu w centralnej Polsce. Prowadzi skryty tryb życia. Większość czasu przebywa w szuwarach. Ptak ten poza lęgami jest samotnikiem.

Bąk (zwyczajny)

Bąk to ptak z rodziny czapli, nieliczny w naszym kraju, wydający bardzo głośny, buczący głos podczas godów. Upierzenie w kolorze brązowym z czarnymi plamami na całym ciele. Gdy czuje się zaniepokojony przyjmuje charakterystyczną pozę z wyciągniętą pionowo

Czapla biała

Czapla biała to rzadko zalatująca do Polski czapla o białym upierzeniu, zamieszkująca cieplejsze regiony wszystkich kontynentów. Tworzy duże kolonie. W locie nogi są wysunięte i wyprostowane poziomo poza koniec ogona, uderzenia skrzydłami są powolne i głęb

Czapla modronosa

Czapla modronosa (Ardeola ralloides) to gatunek ptaka z rodziny czapli o krępej budowie ciała. Upierzenie płowe poza białymi skrzydłami i ogonem. Na karku, szczególnie w szacie godowej, znajdują się dłuższe pióra.

Czapla nadobna

Czapla nadobna to rzadko zalatujący gatunek czapli o białym upierzeniu, z charakterystycznym długim czubem i żółtymi stopami. Gatunki żyjące na północy prowadzą wędrowny tryb życia, pozostałe - osiadły. W locie szyja jest esowato zgięta, nogi poziomo ułożo

Czapla purpurowa

Czapla purpurowa to bardzo rzadki u nas gatunek lęgowy spotykany na Stawach Milickich i na Zbiorniku Gołczakowickim. Jest podobna do czapli siwej z sylwetki, ale jest jeszcze smuklejsza od niej. Ma jednak rdzawe upierzenie na szyi i po bokach. Podczas lotu

Czapla siwa

Czapla siwa to piękny rodzimy ptak o szarym upierzeniu, którego można spotkać przy płytkich zbiornikach wodnych. Podczas lotu szyja jest esowato zgięta. Żeruje na płytkich zbiornikach, czatując nieruchomo na zdobycz zwykle w płytkiej wodzie.

Ślepowron (zwyczajny)

Ślepowron to ptak z rodziny czapli o krępej budowie, z wierzchu czarny lub szary, spód jasny. Na głowie z tyłu posiada czub. Rzadki w Polsce. Aktywny w nocy. Nasze krajowe ślepowrony zimują w Afryce. Przeloty w kwietniu oraz we wrześniu-październiku.

Pelikan kędzierzawy

Pelikan kędzierzawy to duży ptak z rodziny pelikanów o upierzeniu białym. Cechą charakterystyczną jest wielka, skórzana kieszeń, znajdująca się pod żuchwą. Pokarm zdobywa pływając. Wędruje regularnie na obszarze występowania.

Pelikan różowy, pelikan baba

Pelikan różowy (baba) to ptak z rodziny pelikanów o upierzeniu białym z różowym nalotem. Czasem można go spotkać w naszym kraju. Cechą charakterystyczną jest wielka, skórzana kieszeń ułatwiająca połykanie ryb, znajdująca się pod żuchwą oraz długi, spłaszcz

Ibis kasztanowaty

Ibis kasztanowaty to ptak z rodziny ibisowatych. Ma długi i zakrzywiony dziób, długą szyję oraz nogi. Upierzenie kasztanowo brązowe, miejscami purpurowe, z metalicznym połyskiem i zielonkawym odcieniem na skrzydłach.

Warzęcha, warzęcha zwyczajna

To ptak z charakterystycznym spłaszczonym łyżkowato dziobem, spotykany w Polsce podczas przelotów późną wiosną. Zjada przede wszystkim owady i inne bezkręgowce wyławiane z wody, a także małe ryby i płazy.

Bażant (zwyczajny)

Bażant to piękny ptak z rodziny bażantowatych, występujący w Polsce, o dużej zmienności podgatunkowej. Jest cennym gatunkiem łownym. Samiec pięknie ubarwiony, samica ma barwy ochronne. Prowadzi osiadły tryb życia.

Cietrzew (zwyczajny)

Cietrzew to piękny ptak z rodziny kurowatych, nieliczny w Polsce, odbywający charakterystyczne toki. Nad oczami naga skóra tworzy czerwone, jaskrawe róże. Samica jest mniejsza i brunatna z wierzchu z czerwonawymi pręgami.

Głuszec (zwyczajny)

Głuszec to piękny ptak z rodziny kurowatych, niegdyś liczny w całym kraju, dziś rzadko spotykany. Samiec ma czarne ubarwienie z brązowymi pręgami, grzbiet brunatny, ogon czarny z białymi plamami, pierś połyskiem, czerwone obrzeże oczu.

Jarząbek (zwyczajny)

To miejscami dość liczny w Polsce ptak z rodziny kurowatych, niegdyś cenny ptak łowny. Występuje w górach i na nizinach mazurskich oraz na północnym wschodzie kraju.

Kura domowa

Kura domowa jest najliczniejszym na świecie ptakiem użytkowym. Wygląd, wielkość, upierzenie zależą od rasy, których dziś mamy około 80. Kogut bywa agresywny i broni swojego haremu. Kura wyszukuje pokarmu rozgrzebując nogami ziemię.

Kuropatwa (zwyczajna)

To niewielki ptak łowny, średnio liczny w naszym kraju, pierwotnie związany ze stepami, a dziś z terenami rolniczymi. W upierzeniu dominują brązy i odcienie szarości. Głowa na policzkach i gardle ma rudy odcień.

Pardwa mszarna

Pardwa mszarna to ptak z rodziny kurowatych. W szacie zimowej ma białe upierzenie. W upierzeniu wiosennym samce mają głowę, szyję i wierzch brązowy, w letnim upierzenie jest jasnobrązowe, prążkowane poza białym skrzydłem.

Przepiórka (zwyczajna)

To nasz najmniejszy ptak z rzędu grzebiących. Jest to też jedyny przedstawiciel tego rzędu ptaków, który podejmuje sezonowe wędrówki. Ma krępą sylwetkę ciała. W upierzeniu dominują brązy. Na prawie całym ciele występuje ciemne kreskowa

Bielik (zwyczajny)

Bielik jest największym ptakiem drapieżnym w Polsce. Samica jest większa od samca, ale upierzenie jest takie samo w obu przypadkach. Głowa i szyja są jasnobrązowe, grzbiet i strona brzuszna ciemnobrunatne, ogon biały.

Błotniak łąkowy

Błotniak łąkowy (Circus pygargus) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych, podobny do błotniaka zbożowego, ale smuklejszy od niego, o węższych skrzydłach i nieco ciemniejszym ubarwieniu.

Błotniak stawowy

To najbardziej pospolity błotniak w naszym kraju, związany z terenami podmokłymi. Ma dość smukłe ciało. U samca pierś i głowa są jasne, a spód ciała jest brązowawy, podobnie jak grzbiet. Ogon jest niebieskawy.

Błotniak stepowy

Błotniak stepowy (Circus macrourus) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych. Samiec jest z wierzchu popielaty i biały od spodu, na końcu skrzydeł występuje czarna, klinowata plama.

Błotniak zbożowy

Błotniak zbożowy (Circus cyaneus) to gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych. Dobrze widoczna jest szlara u tego gatunku. Samiec różni się od samicy. Preferuje przestrzenie otwarte na niżu.

Gadożer

To skrajnie nieliczny u nas ptak szponiasty, żywiący się głównie zaskrońcami i żmijami zygzakowatymi, na których jad nie jest odporny. Ptak ten ma duże i szerokie skrzydła. Ma również dużą głowę, przypominającą nieco głowę sowy.

Jastrząb

To tępiony niegdyś przez hodowców gołębi piękny ptak - typowy przedstawiciel rodziny. Dziś znajduje się pod ścisłą ochroną. Występuje na terenie całego kraju, choć nielicznie. Wierzch ciała u obu płci jest szary. Spód jest jasny, ciemno prążkowany.

Kania czarna

To nieliczny ptak szponiasty w naszym kraju, nieco większy od myszołowa. Ma lekko wcięty ogon, skrzydła zaostrzone na końcach. Ciało ma brązowe upierzenie. Głowa jest jaśniejsza od reszty ciała, z szarym odcieniem.

Kania ruda

To nieliczny ptak szponiasty w Polsce, występujący głownie na zachodzie kraju. Ma ogon silnie wcięty, co odróżnia ją od kani czarnej. Upierzenie rdzawe z czarnym kreskowaniem na brzusznej stronie. Głowa jasna.

Kaniuk (zwyczajny)

Kaniuk, kaniuk zwyczajny (Elanus caeruleus) to ptak szponiasty z rodziny jastrzębiowatych. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Upierzenie z wierzchu jasnoszare, ogon oraz spód są białe. Nogi są żółte, a dziób ciemny.

Krogulec (zwyczajny)

To niewielki ptak szponiasty, jedyny polujący na małe ptaki, które spotykamy przy naszych karmnikach. Ma krótkie i szerokie skrzydła. Ogon jest dość długi, nie jest rozwidlony. Samica jest podobna do jastrzębia, nie ma jednak białej brwi nad okiem.

Kurhannik

Myszołów kurhannik to ptak z rodziny jastrzębiowatych. To nasz największy myszołów i jednocześnie najrzadszy w naszym kraju. Upierzenie płowe, rdzawe. Pierś i ogon oraz głowa zwykle nieco jaśniejsze.

Myszołów (zwyczajny)

Myszołów zwyczajny to najbardziej pospolity ptak szponiasty w Polsce. Myszołów ma szerokie skrzydła, zaokrąglone na końcu. Ogon jest krótki i bardzo szeroki. Ubarwienie bardzo różnorodne. To częściowo wędrowny ptak.

Myszołów włochaty

Myszołów włochaty (Buteo lagopus) to gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych. Gatunek charakteryzuje duża zmienność ubarwienia. Przeważa ubarwienie brunatne, białawe, brązowawe.

Orlik grubodzioby

Orlik grubodzioby (Aquila clanga) to gatunek ptaka szponiastego z rodziny jastrzębiowatych, podobny do orlika krzykliwego. Ma szerokie skrzydła. Upierzenie ciemne.

Orlik krzykliwy

Orlik krzykliwy (Clanga pomarina) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych. Ma krępą sylwetkę. Skrzydła mają końce palczaste, ogon zaokrąglony. Ubarwienie brązowe. To nasz najliczniejszy orzeł.

Orłosęp

Orłosęp, orłosęp brodaty (Gypaetus barbatus) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych, zaliczany do sępów. Upierzenie grzbietu, ogona i skrzydeł jest brunatne. Spód, głowa, szyja i uda są żółtobrązowe z rdzawymi końcówkami piór.

Orzeł cesarski

Orzeł cesarski (Aquila heliaca) to gatunek ptaka szponiastego z rodziny jastrzębiowatych. Samiec jest mniejszy od samicy. Na głowie widoczna brunatna plama, upierzenie rdzawopłowe na karku, na barkach widoczne białe plamy.

Orzeł przedni

Orzeł przedni to ptak drapieżny będący symbolem męstwa. Bardzo rzadki w naszym kraju. Ma ciemnobrunatne upierzenie, głowę i kark z odcieniem złota. Spód jest nieco jaśniejszy. Lotki są czarne, podobnie jak koniec ogona. Dziób jest czarny, palce żółte.

Orzełek (włochaty)

Orzełek (Hieraaetus pennatus) to ptak szponiasty z rodziny jastrzębiowatych, najmniejszy z europejskich orłów. Skrzydła w locie są palczasto zakończone. Ogon jest równo ścięty. Znane są odmiany jasne i ciemne. U odmiany jasnej spód jest biały, czasem kresk

Sęp kasztanowaty

Sęp kasztanowaty to ptak z podrodziny sępów, który do XIX w. gnieździł się w Tatrach, dziś tylko sporadycznie zalatuje do naszego kraju. Brak dymorfizmu płciowego. Szyja i głowa pokryta jest krótki puch, u nasady szyi znajduje się kryza. Całość ubarwiona n

Sęp płowy

Sęp płowy (Gyps fulvus) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny jastrzębiowatych. Głowa i szyja są nagie, pokryte jedynie częściowo puchem. Na szyi u osobników dorosłych występuje brązowawa kryza. Upierzenie z wierzchu szarordzawe.

Ścierwnik

Ścierwnik zwyczajny, ścierwnik (Neophron percnopterus) to gatunek ptaka z rodziny jastrzębiowatych, zaliczany do sępów. Brak wyraźnego dymorfizmu płciowego. Upierzenie białe z brązowymi i szarymi nalotami.

Trzmielojad

To piekny ptak drapieżny, który jako jeden z nielicznych odżywia się owadami, głównie żądłówkami. To ptak z podrodziny czubaków, bardzo podobny do myszołowa, o zmiennym upierzeniu. Kolor piór może być od białawego do brunatnego.

Rybołów

Rybołów to duży drapieżny ptak i jedyny gatunek z rodziny rybołowów, chroniony w Polsce. Wierzch ciała jest w kolorze brązowym, głowa i spód ciała - biały. Ma brunatną obrożę na piersi.

Kraska (zwyczajna)

Kraska to chroniony, zagrożony wyginięciem, kolorowy ptak z rodziny krasek, występujący w naszym kraju. Kark i głowa upierzone na kolor seledynowo-błękitny, grzbiet i barkówki są brązowe, pokrywy skrzydłowe błękitne.

Rybaczek srokaty

Rybaczek srokaty (Ceryle rudis) to gatunek ptaka z rodziny zimorodków. Upierzenie czarno-białe. Spód jest biały. Na piersi widoczne 2 czarne przepaski. Na głowie wyraźny czubek. Dziób silny i długi, czarny.

Zimorodek (zwyczajny)

Zimorodek to jeden z najbarwniejszych polskich ptaków. Po zdobycz nurkuje pod wodę. Ma krępą budowę ciała, długi dziób,krótki ogon i bardzo krótkie, czerwone nogi. Na policzkach plama pomarańczowa i biała.

Żołna (zwyczajna)

Żołna to jeden z najbardziej kolorowych krajowych ptaków. Ptak ten żywi się żądłówkami, nawet tymi jadowitymi. Przez oko biegnie ciemna pręga. Samica ma mniej kontrastowe barwy. Jest ptakiem wędrownym.

Gołąb skalny

Gołąb skalny jest przodkiem gołębia domowego oraz miejskiego. Gołąb jest ptakiem kosmopolitycznym. Udomowienie miało miejsce około 4000 lat temu. Długotrwała hodowla doprowadziła do uzyskania ponad 300 ras.

Grzywacz

Grzywacz to dość gołąb. Można go spotkać w parkach, ogrodach i alejach. Ma charakterystyczną białą plamę po bokach szyi. Odbywa lot tokowy: samiec podlatuje stromo w górę klapiąc skrzydłami i opada lotem szybowcowym.

Sierpówka

Sierpówka, zwana synogarlicą turecką, to ptak z rodziny gołębi. Można go spotkać w parkach, ogrodach i alejach. Ma charakterystyczną czarną półobrożę na karku i szyi. est typowym gatunkiem synantropijnym. Lubi drzewa szpilkowe, które służą za noclegowisko

Siniak

Łatwo go pomylić z gołębiem domowym. Siniak zamieszkuje lasy liściaste i iglaste. Poza lęgami można go spotkać na polach. Ma charakterystyczną plamę na boku szyi. Gniazduje w dziuplach, wyściełanych patykami lub w starych gniazdach innych ptaków.

Turkawka (zwyczajna)

Turkawka jest naszym najmniejszym gołębiem. Ma charakterystyczną, bardzo smukłą sylwetkę. Na szyi po bokach ma charakterystyczny, czarno-biały wzór, który nie występuje u młodych osobników.

Turkawka wschodnia

Turkawka wschodnia (Streptopelia orientalis) to gatunek ptaka z rodziny gołębiowatych. Wyróżnia się co najmniej dwa podgatunki S. o. orientalis i S. o. meena. Po bokach szyi widoczna plama w niebiesko-czarne pasy. Nogi czerwonawe.

Burzyk północny

Burzyk północny (Puffinus puffinus) to gatunek ptaka z rodziny petreli. Wierzch jest ciemny, spód jasno upierzony. Na głowie ciemna barwa sięga nieco poniżej oczu. Dziób dość długi, czarny, na końcu zakrzywiony.

Fulmar (zwyczajny)

Fulmar to rzadko obserwowany w Polsce ptak morski. To ptak z rodziny petreli, o popielatym upierzeniu z wierzchu i białym na reszcie ciała. Końce lotek czarne. Dziób jest żółty. Nozdrza rurkowate.

Nawałnik duży

Nawałnik duży (Hydrobates leucorhous) to gatunek dużego, morskiego ptaka z rodziny nawałników o ciemnobrązowym upierzeniu, z biała plamą u nasady ogona i jasnymi przepaskami na skrzydłach.

Dzięcioł białogrzbiety

To bardzo rzadki u nas ptak, największy dzięcioł pstry. Ma charakterystyczną białą plamę na grzbiecie. Poza tym ma dłuższą niż dzięcioł duży szyję, mocny dziób. Spód ciała jest kreskowany.

Dzięcioł białoszyi

Dzięcioł białoszyi (Dendrocopos syriacus) to ptak z rodziny dzięciołowatych należący do podrodziny dzięciołów, podobny do dzięcioła dużego, z którym może się krzyżować. Do niedawna ptak ten był nazywany dzięciołem syryjskim.

Dzięcioł czarny

Dzięcioł czarny (Dryocopus martius) to nasz największy dzięcioł. Ma jednolicie czarne upierzenie za wyjątkiem czubka głowy, który jest czerwony. Dzięcioł ten, podobnie jak i inne, rozkuwa korę drzew w poszukiwaniu pokarmu.

Dzięcioł duży

Dzięcioł duży to nasz najbardziej pospolity i szeroko rozpowszechniony w kraju dzięcioł o charakterystycznym czarno-białym upierzeniu z czerwoną czapeczką u samca i czerwonym podogoniem. Język tego dzięcioła ma haczykowate zakończenie.

Dzięcioł średni

Dzięcioł średni to podobny do dzięcioła dużego ptak, niezbyt licznie u nas rozpowszechniony. Zamieszkuje nizinne lasy liściaste. Ma różowy, kreskowany spód i niepełny, czarny wąs. Obie płci mają czerwoną czapeczkę na głowie.

Dzięcioł trójpalczasty

Dzięcioł trójpalczasty (Picoides tridactylus) to gatunek ptaka z rodziny dzięciołowatych, z podrodziny dzięciołów, mający tylko trzy palce. Samiec ma żółtą czapeczkę, u samicy zaś głowa z wierzchu jest szara.

Dzięcioł zielonosiwy

Dzięcioł zielonosiwy to dość rzadki dzięcioł występujący w Polsce, bardzo podobny do dzięcioła zielonego. Ma dość smukłą sylwetkę, szarą głowę z czerwoną czapeczką u samca.

Dzięcioł zielony

Dzięcioł zielony, to rodzimy dzięcioł, żywiący się głównie mrówkami. Na głowie i karku czerwona czapeczka, wokół oczu czarna plama, jasnozielony wierzch ciała, żółty kuper, brzuch szarozielony, głowa i szyja jasne.

Dzięciołek

Dzięciołek (Dryobates minor) to najmniejszy dzięcioł europejski. Samiec różni się od samicy tym, że ma na głowie czerwoną czapeczkę. Potylica, kuper, ogon i kark są czarne. Upierzenie na grzbiecie jest białe z poprzecznymi, czarnymi pręgami.

Krętogłów (zwyczajny)

Krętogłów zwyczajny to ptak z rodziny dzięciołowatych, podrodziny krętogłowów o ubarwieniu podobnym do nocnych motyli. Przypomina ptaki śpiewające. Jest trochę większy od wróbla domowego. Samica i samiec są tak samo ubarwione.

Kukułka (zwyczajna)

Kukułka zwyczajna znana jest ze swoich zwyczajów lęgowych, a mianowicie z tego, że podrzuca swoje jaja innym ptakom do gniazda. U kukułek występuje zjawisko rzadkie w świecie ptaków - poliandria.

Kukułka czubata

Kukułka czubata to gatunek ptaka z rodziny kukawkowatych. Na głowie widoczny czubek. Ogon długi, schodkowany. Wierzch głowy jest szaro upierzony, wierzch ciała oliwkowy z rdzawym nalotem, biało plamkowany.

Jerzyk (zwyczajny)

To jedyny przedstawiciel jerzykowatych przystępujący do lęgów w Polsce. Można go wówczas spotkać najczęściej w miastach. Gnieździ się na wysokich budynkach we wszelkiego rodzaju szparach i wyłomach.

Jerzyk alpejski

Jerzyk alpejski (Tachymarptis melba) to ptak z rodziny jerzykowatych. Upierzenie brązowoszare. białe są podgardle i brzuch. Do Polski zalatuje sporadycznie. Preferuje góry.

Nur białodzioby

Nur białodzioby (Gavia adamsii) to ptak z rodziny nurów, największy z nurów, podobny do lodowca. Odróżnia go od niego żółtawo-biały dziób.

Nur czarnoszyi

Nur czarnoszyi to spotykany głównie na wybrzeżu ptak, który u nas zimuje. Widywany też w głębi kraju podczas przelotów. W Polsce ptaka tego można spotkać cały rok na wybrzeżu. Podczas przelotów spotykany także w głębi kraju.

Nur lodowiec

Nur lodowiec to rzadko spotykany w naszym kraju ptak z rodziny nurów o czarno-białym upierzeniu. Na szyi znajduje się obroża i półobroża paskowana czarno-biało. W szacie spoczynkowej ciało z wierzchu szarobrunatne, a spód biały.

Nur rdzawoszyi

To najmniejszy przedstawiciel nurów. Ptak ten wędruje okresowo na południe. Spotykany jest regularnie w Polsce, głównie nad Bałtykiem podczas przelotów i zim. W godowej szacie ma szarą szyję z czerwoną, podłużną plamą na przodzie.

Lelek (zwyczajny)

Lelek kozodój, zwany lelkiem, to najbardziej znany przedstawiciel rzędu lelkowaych, nieliczny w Polsce, żerujący głównie o zmierzchu i o świcie. Upierzenie pod względem miękkości, koloru i wzoru podobne do upierzenia sów.

Perkoz dwuczuby

Perkoz dwuczuby, to typowy przedstawiciel rodziny perkozów z charakterystycznymi dwoma czubami i bokobrodami na głowie. W okresie godowym perkozy dwuczube wykonują cudowny taniec pingwinów. W Polsce jest średniolicznym ptakiem lęgowym.

Perkoz rdzawoszyi

Perkoz rdzawoszyi jest nielicznym ptakiem lęgowym w Polsce. Jest nieco mniejszy i bardziej krępy od perkoza dwuczubego. Jest bardzo trudny w obserwacji, gdyż zwykle ukrywa się pośród wodnej roślinności. To ptak wędrowny. Na morzu ptaki te pierzą się i na t

Perkoz rogaty

Perkoz rogaty to rzadko zimujący u nas perkoz, obserwowany także podczas migracji. W szacie godowej perkoz rogaty ma po bokach głowy dwa pęki pomarańczowych piór, biegnących od oka do tyłu.

Perkozek (zwyczajny)

To najmniejszy przedstawiciel perkozów w Polsce. To samotnik. W okresie lęgów żyje w parach, czasem w małych grupach. W okresie lęgowym trudny w obserwacji. Po bokach głowy i na gardle znajduje się jaśniejsza, kasztanowata plama.

Perkozek grubodzioby

Perkozek grubodzioby (Podilymbus podiceps) to ptak z rodziny perkozowatych. Ma ciemnobrązowe upierzenie z nieco jaśniejszymi obszarami po bokach głowy i bokach ciała. Wokół oka cienka, jasna otoczka. Dziób jasnopopielaty z czarną przepaską za połową długoś

Zausznik

To jedyny perkoz zakładający kolonie lęgowe. Występuje nielicznie w Polsce. W szacie godowej zausznik ma czarną głowę i szyję, a od oka za uszy wychodzą promieniście złotawe pióra.

Bocian biały

Bocian biały to dość duży ptak gniazdujący w pobliżu naszych osiedli. Jeden z najlepiej rozpoznawalnych ptaków w Polsce. Długi dziób i bogi są czerwone. Młode ptaki mają ciemny dziób. Samiec i samica są tej samej wielkości.

Bocian czarny

Bocian czarny to bardzo rzadki w Polsce ptak lęgowy z rodziny bocianowatych o czarno-białym upierzeniu. Żeruje w głębszej wodzie niż bocian biały. Jest ptakiem wędrownym. Gniazdo buduje na wysokim drzewie, czasem na wysokich skałach.

Kormoran czarny

Kormoran czarny to ptak prawie cały czarny. W szacie godowej ma zielonkawy z metalicznym połyskiem grzbiet. Dzisiaj jego populacja jest duża i zaczyna się mówić o nim jak o szkodniku.

Kormoran czubaty

Kormoran czubaty to morski ptak o czarnym upierzeniu, kilka razy obserwowany w naszym kraju. Nazwa wywodzi się od czubka na głowie, który pojawia się w szacie godowej. Młode mają brązowe upierzenie z białą plamą na szyi.

Kormoran mały

Kormoran mały (Microcarbo pygmaeus) to ptak z rodziny kormoranów. To nasz najmniejszy kormoran. Ma dość krótką szyję, dziób i długi ogon. W szacie godowej z początku ptaki mają czarne upierzenie z białymi, nitkowatymi piórami.

Głuptak zwyczajny

Głuptak jest ptakiem morskim o specyficznym sposobie łowienia ryb jak i wysiadywania jaja. W Polsce bardzo rzadko się pojawia nad Bałtykiem. Pokarm łowi spadając z dużej wysokości jak kamień, w ostatniej fazie pionowo nurkuje do wody. Potrafi nurkując pływ

Białozór

Białozór (Falco rusticolus) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny sokołowatych. Samiec jest mniejszy od samicy. Upierzenie samca i samicy jest podobne. Niektóre osobniki, w tym na zdjęciu, są prawie całe białe z ciemnymi plamami.

Drzemlik

Drzemlik (Falco columbarius) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny sokołowatych. To najmniejszy z sokołów Europy. Samiec ma grzbiet i głowę stalowe. Na końcu ogona występuje szeroka czarna pręga.

Kobczyk (zwyczajny)

Kobczyk, kobczyk zwyczajny (Falco vespertinus) to gatunek drapieżnego ptaka z rodziny sokołowatych, niewiele mniejszy od pustułki, podobny do kobuza. Samiec jest czarny, kuper, spód, nogawice są rdzawe, woskówka jest czerwona.

Kobuz

To jeden z najzwinniejszych lotników wśród sokołów. Potrafi upolować jerzyka. Ma długie, zaostrzone na końcu skrzydła i dość krótki ogon. Upierzenie ciemnoszare z wierzchu, od spodu ciemno i gęsto kreskowane, jasne.

Pustułeczka

Pustułeczka (Falco naumanni) to gatunek ptaka drapieżnego z rodziny sokołowatych. Samiec jest mniejszy od samicy. W Polsce to skrajnie nieliczny ptak lęgowy.

Pustułka (zwyczajna)

To najliczniej występujący sokół w naszym kraju. Ma dość wąskie, zaokrąglone na końcach skrzydła. Ogon jest bardzo długi. Samiec ma niebieską głowę i charakterystyczny wąs.

Raróg (zwyczajny)

To jeden z najrzadziej występujących sokołowatych w Polsce. Stwierdzono tylko jeden przypadek lęgów i zaledwie kilkadziesiąt obserwacji pojedynczych osobników podczas przelotów. Osobniki dojrzałe mają jasną głowę, duże oczy, ciemny, delikatny wąs.

Sokół skalny

Sokół skalny (Falco eleonorae) to ptak z rodziny sokołowatych. Występują dwie odmiany barwne: jasna i ciemna. Upierzenie jednobarwne, łupkowoszare, brązowawy od spodu.

Sokół wędrowny

Sokół wędrowny to piękny ptak drapieżny, dziś bardzo rzadko występujący w naszym kraju. Głowa, szyja, wąs, wierzch ciała są ciemne. Spód jasny z podłużnymi plamami.

Drop (zwyczajny)

Drop to gatunek dużego ptaka, będący obecnie na wymarciu, jest bardzo nieliczny w naszym kraju. W szacie godowej samiec ma wierzch ciała rdzawy, upstrzony ciemnymi plamami, ułożone faliście. Głowa i szyja popielate.

Hubara arabska

Hubarka arabska, hubara arabska (Chlamydotis macqueenii) to gatunek ptaka z rodziny dropi, bardzo podobny do hubary, uznawany niegdyś za jej podgatunek

Strepet

To jeden z mniejszych przedstawicieli dropi, obserwowany u nas ostatnio w 1950 roku. Ubarwienie płowe. U samca na szyi znajduje się szeroka ciemna obroża z białymi przepaskami na brzegach.

Dudek

Dudek to rzadki ptak występujący w Polsce. Ma charakterystyczny czub na głowie zakończony czarnymi plamami. Głowa i szyja mają pomarańczowy kolor, na brzuchy występują ciemne plamy. Grzbiet i skrzydła są czarno-białawe.