Podstawowe własności pierwiastka

Symbol pierwiastka:
Liczba atomowa:
Masa atomowa:
Charakter chemiczny:
Stan skupienia:
Wartościowość:
Elektroujemność:
Rozmieszczenie elektronów:
Konfiguracja elektronowa:
Promień atomu:
Rok odkrycia:
Temperatura topnienia:
Temperatura wrzenia:
Okres:
Grupa:
Blok:

Rtęć © Cerae - stock.adobe.com

Rtęć

Rtęć (Hg) to pierwiastek chemiczny o liczbie atomowej 80, jedyny metal w postaci ciekłej w warunkach normalnych. Dawna nazwa rtęci to żywe srebro.

Występowanie

Występuje w minerałach takich jak cynober. To najważniejsza ruda rtęci.

Właściwości

Rtęć posiada następujące własności:

metal,
stan ciekły,
barwa srebrzysta,
bezwonna.

Otrzymywanie

Rtęć otrzymuje się w reakcji spalania siarczku rtęci.

Zastosowanie

Zastosowanie rtęci w przemyśle, nauce, technice i medycynie jest następujące:

lampy kwarcowe,
do niedawna termometry, manometry i barometry,
proces amalgamacji do uzyskiwania metali szlachetnych.

Ciekawostki

Rtęć i jej związki są trujące. Rozlana rtęć to ryzyko zatrucia organizmu. Trujące własności rtęci odkryto relatywnie niedawno. Przez wieki ludzie nieświadomie zatruwali swoje organizmy. Rtęć jest podstepna, daje się we znaki organizmowi, gdy już jest za późno. Uszkadzane są nerki, mózg, płuca, układ pokarmowy.

Rtęć jest wydobywana także w kopalniach, w których nawet kapie ze ścian jaskiń, choć głownie wydobywało się tam rudę rtęci. To niezwykły widok. Kopalnia taka znajduje się na przykład w Hiszpanii w Almadén.

Gęstość rtęci jest dużo większa od gęstości na przykład żelaza. Zatem żelazna kula, klucze i tym podobne przedmioty będą w rtęci pływać. Gdyby człowiek się zanurzył w rtęci (czego nie polecam) unosiłby się praktycznie na powierzchni. Zanurzenie nie przekroczy kilku centymetrów. Unoszenie się żelaza w rtęci widać na poniższym filmiku:

Po zestaleniu rtęć przypomina cynę.

Układ okresowy

Przejdź do aktywnej wersji naszej tablicy Mendelejewa

Pozycja pierwiastka w układzie okresowym

Cynober

Cynober jest to minerał zaliczany do siarczków. Tworzy kryształy o pokroju grubych tabliczek lub romboedrów. Zwykle jednak tworzy zbite skupienia o ziarnistej lub ziemistej strukturze.