Topola czarna

Topola czarna (Populus nigra) to wysokie i potężne drzewo z rodziny wierzbowatych o wzniesionej i wąskiej koronie.

Odmiana 'Italica', czyli topola włoska jest stosowana powszechnie w parkach, na osiedlach, w dużych ogrodach, najczęściej sadzona w szpalerach. Odmiana jest odporna na mróz, mało wymagająca co do podłoża. Jest rozmnażana wegetatywnie, nie występuje więc naturalnie w naszym środowisku.

Występowanie i środowisko PL

Topola czarna występuje w Europie i Azji oraz w północnej części Afryki. Gatunek został introdukowany w Ameryce Północnej, gdzie stał się gatunkiem inwazyjnym. W Polsce nie występuje na północy kraju z wyjątkiem doliny Wisły i Odry. Porasta nadrzeczne łęgi. To drzewo światłolubne.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od marca do kwietnia. Topola czarna żyje do 200 lat.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość zwykle 15-25 m, maksymalnie 37 m.

Pień ma często guzowate narośla, z których wyrastają krótkie pędy. Pędy są obłe, jasnobrązowe.

Liście są zielone, na krótkopędach rombowe, z klinowatą podstawą, długim wierzchołkiem, ich brzeg jest karbowano-piłkowany. Liście na długopędach są szerokotrójkatne. Pąki są lepkie, skrętoległe.

Kwiaty są zebrane w kwiatostany. To kotki. Kwiaty męskie zawierają 15-30 pręcików, kwiaty żeńskie mają jeden słupek.

Owoce zebrane w owocostany długie na 15 cm, to małe, pękające torebki.

Nasiona zaopatrzone w biały puch są uwalniane na przełomie maja i czerwca.

Kora jest ciemna, głęboko spękana.

Rozmnażanie

To drzewo dwupienne i wiatropylne.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Topola czarna znana jest także pod nazwami jasiokor, sokora, skorzyna, topola nadwiślańska, trzepiecina, imiolza.

Topola włoska powstała prawdopodobnie w Lombardii w XVII/XVIII w. jako samoistny mutant.

Zbiory i zastosowanie

To roślina lecznicza i rzadko sadzona jako drzewo ozdobne. Kora oraz liście wykazują działanie przeciwgorączkowe, przeciwbólowe, przeciwzapalne i moczopędne. Wyciąg z topoli czarnej stosuje się także zewnętrznie jako środek na choroby skóry oraz żył.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: drzewo.
Stanowisko: nasłonecznione.
Środowsko: leśne.
Użytek: rośliny ogrodowe, roślina lecznicza.
Strefy mrozoodporności: 6-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa w wybranych rejonach kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: megafanerofit.
Kategoria przybysza: roślina uprawiana.
Częstość występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Dynamika rozprzestrzeniania się gatunku: gatunek ustepujący (traci stanowiska).
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=38.
Status popularności rośliny: gatunek znany, roślina popularna, znajduje się pośród 500 najbardziej znanych wśród Polaków roślin.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
		●	●									Kwitnie topola czarna.
				◂	▸							Topola czarna uwalnia nasiona unoszące się w powietrzu.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005