Topola biała

Topola biała, białodrzew (Populus alba) to drzewo liściaste z rodziny wierzbowatych o rozbudowanej koronie w nieregularnym kształcie, pospolita w Polsce. Cechą charakterystyczną gatunku są białe spody liści.

Wybrane odmiany:

'Pyramidalis' - odmiana o kremowej korze, o lejkowatym pokroju.
'Raket' - odmiana o strzelistym pokroju.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL

Topola biała preferuje gleby żyzne i wilgotne. Rośnie nawet na terenach okresowo zalewanych. Rośnie też na glebach suchych. Występuje na terenie całego kraju, ale nierównomiernie. Najczęściej spotykana w dolinach naszych największych rzek.

Topola biała kwitnie w okresie od marca do kwietnia. Lubi zarówno światło jak i cień. Drzewo to żyje 200-300 lat.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-40 m.

Kora jest u młodych roślin gładka, biaława lub jasnobrązowa. Z biegiem czasu u nasady czernieje i pęka wzdłuż pnia. Dość często występują brodawki korkowe w kształcie rombu.

Liście na długopędach o zmiennym kształcie są skrętoległe, 3 lub 5-klapowe, brzegiem karbowane. Liście na krótkopędach są eliptyczne, jajowate, wydłużone, brzegiem sązbkowane lub faliste. Od spodu liście są białawe, filcowane, owłosione.

Kwiaty są rozdzielnopłciowe. Grube kotki męskie mają czerwone pylniki. Kotki żeńskie są krótkie, wąskie, zielonkawe.

Owoc to torebka, pękające na dwie klapy.

Nasiona mają puch lotny.