Sit tępokwiatowy

Sit tępokwiatowy (Juncus subnodulosus) to bylina z rodziny sitowatych. Łodyga z dwoma liśćmi lub liściem pojedynczym. . Liście podobne do źdźbeł. Kłącze czołgające się, grube. Pędy płonne zakończone liściem, przypominającym łodygę. Liście łodygowe obłe, wewnątrz z przegrodami. Kwiatostan to luźna wiecha pełna półkolistych główek.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie na mokradłach, moczarach tylko na zachodzie kraju w obszarze nizinnym. Ma zasięg subatlantycki. To rzadki gatunek.

Kwitnie od czerwca do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Wysokość wynosi od 30 do nawet 130 cm. Owocem jest torebka, jasnobrązowa z małym dzióbkiem.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Synonimy

W literaturze można spotkać następujące synonimy dla określenia nazwy tego gatunku:

Juncus obtusiflorus Ehrh. ex Hoffm.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

nasłonecznione
półcień

Środowsko

łąkowe

Użytek

trawy

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Grau, KLremer, Möseler, Rambold, Triebel – Trawy. Leksykon przyrodniczy., ISBN 83-71290701-7, Świat Książki 1984
Zbigniew Nawara – Rośliny Łąkowe, ISBN 978-83-7763-234-5, Multico Oficyna Wydawnicza 2012
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004