Dziurawiec zwyczajny
Dzięki uprzejmości Kasi Koc © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
Dziurawiec zwyczajny, świętojańskie ziele (Hypericum perforatum) to gatunek rośliny zielnej, wieloletniej z rodziny dziurawcowatych. To cenna roślina lecznicza uprawiana na masową skalę. To nasz najbardziej pospolity dziurawiec.
Występowanie i środowisko PL
Dziurawiec zwyczajny rośnie w Europie, Afryce i Azji. Został wprowadzony do Ameryki Północnej i Południowej, Nowej Zelandii i na Tasmanię. To roślina naszych łąk, polan, zrębów i zarośli. Preferuje glebę żyzną i wilgotną. W Polsce występuje na terenie całego kraju.
Tryb życia i zachowanie
Kwitnie w okresie od czerwca do sierpnia.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 20-60 cm.
Łodyga jest wzniesiona, sztywna, silnie rozgałęziona, okrągła w przekroju poprzecznym, z czerwonymi naleciałościami w dolnej części.
Liście są drobne i dość liczne, tępo zakończone lub lekko tylko zaostrzone, o kształcie podłużnie jajowatym lub wydłużonym. Osadzone naprzeciwlegle. Na blaszce widoczne kropeczki, jaśniejsze od spodu.
Kwiaty są pięciokrotne, zebrane w baldachogrona, żółte, kropkowane.
Owoc to podłużna torebka.
Nasiona małe, rdzawe, drobne.
Rozmnażanie
Przez wysiew nasion.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
W niektórych krajach dziurawiec traktuje się jak roślinę uprawną.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: bylina.
- Stanowisko: nasłonecznione.
- Środowsko: leśne, łąkowe.
- Użytek: zioła, rośliny uprawne, roślina lecznicza.
- Strefy mrozoodporności: 4+. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
- Częstośc występowania gatunku: pospolity na całym terenie lub prawie całym terenie.
- Diploidalna liczba chromosomów: 2n=32.
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | Kwitnie dziurawiec zwyczajny. | |||||||||
● | Pora wysiewu dziurawca zwyczajnego. | |||||||||||
● | Zbiór surowca dziurawca. |
Uprawa
Czynności i właściwości | Opis |
---|---|
Właściwości gleby | Gleba powinna być przepuszczalna. |
Trudność uprawy | Uprawa i pielęgnacja łatwa. |
Nawożenie | Nie wymaga intensywnego nawożenia. |
Podlewanie | Podlewamy mało. |
Stanowisko | Preferuje stanowiska dobrze nasłonecznione. |
Terminy siewu / zbioru plonów / pielęgnacji | Zobacz w kalendarzu. |
Uprawa doniczkowa | Tak. |
Rozmnażanie | Przez wysiew nasion i podział korzeni. |
Zbiory i zastosowanie w zielarstwie
Zastosowanie | Opis |
---|---|
Zastosowanie ogólne | Roślina o leczniczych właściwościach. |
Zastosowanie terapeutyczne |
|
Sposób działania, właściwości lecznicze | Dziurawiec ma dobroczynne działanie (potwierdzone naukowo) w łagodnych stanach depresyjnych. Wyciąg z dziurawca, nalewki działają rozkurczowo, przeciwzapalnie, żółciopędnie i moczopędnie. Najczęstsze zastosowanie ma w chorobach układu pokarmowego i wątroby, przy stanach zapalnych jamy ustnej. Znane są też jego właściwości uspakajające. Podaje się go w stanach wyczerpania psychicznego, nerwicach i migrenach. |
Przyjmowana postać |
|
Przepisy zielarskie | Herbata - łyżeczkę dziurawca należy zalać wrzącą wodą (szklanka), zaparzać pod przykryciem przez 5-10 minut. Pić po przecedzeniu 1-3 razy dziennie. |
Dawkowanie | Herbata - 1-3 razy dziennie. tabletki - według wskazania producenta. |
Przeciwwskazania | Przy stosowaniu wyciągów z dziurawca należy unikać słońca, gdyż zwiększa się wrażliwość skóry na światło słoneczne i łatwo ulec poparzeniu. Ponadto dziurawiec wchodzi w interakcję z innymi lekami. Należy powiadomić lekarza w takim przypadku o przyjmowaniu preparatów z dziurawca. |
Surowiec | Liście, kwiaty, łodygi - cała górna część rośliny. |
Pokrewne gatunki roślin
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Zbigniew Nawara – Rośliny Łąkowe, ISBN 978-83-7763-234-5, Multico Oficyna Wydawnicza 2012
- Rebecca L. Johnson, Steven Foster, Tieraona Low Dog, David Kiefer – Przewodnik po ziołach leczniczych, ISBN 978-83-274-8955-5, wydawnictwo Olesiejuk 2019
- Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
- Praca zbiorowa – 500 przypraw i ziół leczniczych, 978-83-7845-996-5, SBM 2015
- Heiko Bellmann – Ważki – Przewodnik entomologa, ISBN 978-83-7073-706-1, MULTICO Oficyna wydawnicza 2007
© medianauka.pl, 2018-08-13, GAT-14499
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-17