Gwiazdnica wielkokwiatowa

Gwiazdnica wielkokwiatowa (Stellaria holostea) to wieloletnia roślina z rodziny goździkowatych. To gatunek wskaźnikowy starych lasów.

Występowanie i środowisko PL

Gwiazdnica wielkokwiatowa rośnie w Europie, Azji oraz w północnej części Afryki. W naszym kraju jest wszędzie pospolita. Preferuje półcień.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od kwietnia do czerwca.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 15-30 cm.

Łodyga jest czterokanciasta, owłosiona, wzniesiona.

Liście są lancetowate, zaostrzone, brzegiem piłkowane. Ulistnienie nakrzyżległe.

Kwiaty są białe, zebrane w wierzchotkę, na cienkich szypułkach, pięciokrotne. Płatki korony są do połowy rozcięte. Pręcików 10 i 3 szyjki słupka.

Owoc to kulista torebka.

Kłącze jest czołgające się, cienkie.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: bylina.
Stanowisko: półcień.
Środowsko: leśne.
Strefy mrozoodporności: 5-10. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: chamefit zdrewniały.
Częstość występowania gatunku: częsty w wielu rejonach.
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=26.
Status popularności rośliny: gatunek znany, znajduje się pośród 1000 najbardziej popularnych i znanych wśród Polaków roślin.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011
Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004