Jałowiec sabiński, sawina

Jałowiec sabiński, sawina (Juniperus sabina L.) to gatunek rozłożystego krzewu szpilkowego z rodziny cyprysowatych, o charakterystycznym ostrym zapachu sabinolu (substancja trująca), wydobywający się przy rozcieraniu pędów. Jest to ważna cecha gatunkowa. Jest rośliną ekspansywną. Uprawia się około 30 odmian. Oto niektóre z nich:

To krzew ozdobny o niewielkich wymaganiach w uprawie.

Zdjęcia – galeria

W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Jałowiec sabiński, sawina (Juniperus sabina)

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl


Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.

Występowanie i środowisko PL

To gatunek występujący w europejskich górach i w Azji. W Polsce występuje w naturze jedynie w Pieninach. Rośnie praktycznie na każdej glebie. Wytrzymuje suszę i mróz. Gorzej znosi zanieczyszczone powietrze. Powinien mieć stanowisko dobrze nasłonecznione.

Brak danych.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 200 cm. Średnica całego krzewu może sięgać nawet 10 m.

Gałęzie pokładają się.

Liście są w formie łusek. Łuskowate szpilki osiągają 4 mm długości.

Wytwarza szyszkojagody w kolorze niebieskawym lub granatowym.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.


Parametry

Grupa

Stanowisko

Środowsko

Użytek

Jadalność

Liście


Pokrewne gatunki roślin




© medianauka.pl, 2017-07-03, GAT-4453




©® Media Nauka 2008-2023 r.