Mieczyk dachówkowaty
Mieczyk dachówkowaty (Gladiolus imbricatus) to wieloletnia roślina z rodziny kosaćcowatych. W podziemnej części znajduje się podwójna bulwa otoczona pochwami liściowymi.
Występowanie i środowisko
Gatunek występuje w Europie i Azji. U nas występuje w rozproszeniu, brak go w północno-zachodniej części Polski, w górach dość częsty. Mieczyk dachówkowaty rośnie na łąkach, w lasach dębowych oraz w zaroślach.
Kwitnie w okresie od czerwca do lipca.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 30-80 cm.
Liście są mieczowate w pochwach, wyrastające po 2-3 sztuki, o rozmiarach 25 na 1,5 cm, szarozielone.
Kwiaty są dzwonkowate lub lejkowate, zagięte w dół u nasady, czerwonopurpurowe lub liliowe, zebrane w jednostronny kwiatostan, odchylający nieco pęd kwiatowy od pionu. Każdy kwiat jest zaopatrzony w trzycentymetrowe przysadki. Pręcików trzy.
Owoc to trójgraniasta torebka.
Nasiona oskrzydlone.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek w Polsce znajduje się pod ochroną ścisłą.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-12-03, GAT-13948
