Mieczyk dachówkowaty

Mieczyk dachówkowaty (Gladiolus imbricatus) to wieloletnia roślina z rodziny kosaćcowatych. W podziemnej części znajduje się podwójna bulwa otoczona pochwami liściowymi.

Występowanie i środowisko PL

Gatunek występuje w Europie i Azji. U nas występuje w rozproszeniu, brak go w północno-zachodniej części Polski, w górach dość częsty. Mieczyk dachówkowaty rośnie na łąkach, w lasach dębowych oraz w zaroślach.

Kwitnie w okresie od czerwca do lipca.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-80 cm.

Liście są mieczowate w pochwach, wyrastające po 2-3 sztuki, o rozmiarach 25 na 1,5 cm, szarozielone.

Kwiaty są dzwonkowate lub lejkowate, zagięte w dół u nasady, czerwonopurpurowe lub liliowe, zebrane w jednostronny kwiatostan, odchylający nieco pęd kwiatowy od pionu. Każdy kwiat jest zaopatrzony w trzycentymetrowe przysadki. Pręcików trzy.

Owoc to trójgraniasta torebka.

Nasiona oskrzydlone.