Narecznica samcza
Narecznica samcza, nerecznica samcza, leśna paproć (Dryopteris filix-mas) to wieloletnia roślina z rodziny nerecznicowatych, a do niedawna zaliczana do rodziny paprotnikowatych, jest tylko częściowo zimozielona. Paproć ta jest trująca, ma także lecznicze właściwości (stosowana w małych dawkach). To także gatunek wskaźnikowy starych lasów.
Występowanie i środowisko
Obszar występowania to Europa, Azja, północna część Afryki oraz Ameryka Północna. Występuje w lasach, głównie liściastych, zaroślach, na górskich zboczach. W Polsce występuje pospolicie, a w górach aż po piętro kosodrzewiny. Preferuje stanowiska cieniste.
Zarodnikuje w okresie od lipca do września.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 30-120 cm.
Liście są miękkie, wyrastają z kłącza w postaci rozety, zielone, jaśniejsze od spodu, nagie i matowe, mają włosowate łuski. Blaszki są podłużnie lancetowate, podwójnie pierzaste. Kupki zarodni są ułożone w dwóch rzędach. Są dość duże, mają okrągły kształt, z nerkowatą zawijką. Drugorzędowe odcinki liści są u nasady szerokie, a wierzchołek jest zaokrąglony. Są brzegiem ząbkowane.
Kłącze jest grube i rozgałęzione, osiąga długość do 1 metra.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Zbiory i zastosowanie
Surowcem zielarskim jest kłącze, zbierane późną jesienią, gdy liście są już obumarłe. Miało zastosowanie przeciwko tasiemcom.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-09-11, GAT-14347
