Narecznica samcza

Narecznica samcza, nerecznica samcza, leśna paproć (Dryopteris filix-mas) to wieloletnia roślina z rodziny nerecznicowatych, a do niedawna zaliczana do rodziny paprotnikowatych, jest tylko częściowo zimozielona. Paproć ta jest trująca, ma także lecznicze właściwości (stosowana w małych dawkach). To także gatunek wskaźnikowy starych lasów.

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Występowanie i środowisko

Obszar występowania to Europa, Azja, północna część Afryki oraz Ameryka Północna. Występuje w lasach, głównie liściastych, zaroślach, na górskich zboczach. W Polsce występuje pospolicie, a w górach aż po piętro kosodrzewiny. Preferuje stanowiska cieniste.

Zarodnikuje w okresie od lipca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-120 cm.

Liście są miękkie, wyrastają z kłącza w postaci rozety, zielone, jaśniejsze od spodu, nagie i matowe, mają włosowate łuski. Blaszki są podłużnie lancetowate, podwójnie pierzaste. Kupki zarodni są ułożone w dwóch rzędach. Są dość duże, mają okrągły kształt, z nerkowatą zawijką. Drugorzędowe odcinki liści są u nasady szerokie, a wierzchołek jest zaokrąglony. Są brzegiem ząbkowane.

Kłącze jest grube i rozgałęzione, osiąga długość do 1 metra.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Zdjęcia - galeria

Zbiory i zastosowanie

Surowcem zielarskim jest kłącze, zbierane późną jesienią, gdy liście są już obumarłe. Miało zastosowanie przeciwko tasiemcom.

© medianauka.pl, 2018-09-11, GAT-14347