Nasionnica trześniówka

Nasionnica trześniówka (Rhagoletis cerasi)

© Henri Koskinen – stock.adobe.com

Nasionnica trześniówka (Rhagoletis cerasi) to gatunek muchówki z rodziny nasionnicowatych, poważny szkodnik drzew owocowych (czereśni i wiśni). Głowa jest żółto-czarna, na grzbiecie dobrze widoczna żółta tarczka. Reszta jest czarna. Na skrzydłach ciekawy wzór w ciemne pasy. Larwa jest biała.

Występowanie i środowisko PL

Występuje w Europie, także w Polsce.

Tryb życia i zachowanie

Okres lotu od końca maja do końca czerwca. Zimuje poczwarka w ziemi.

Morfologia i anatomia

Długość ciała imago wynosi 4 mm. Larwa ma długość do 5 mm.

Pożywienie

Owoce czereśni i wiśni.

Rozmnażanie

Samica składa jaja na owocach czereśni i wiśni. Larwy żerują w ich miąższu. Występuje jedno pokolenie w roku.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Pytania

Pytania

Jakie są objawy zainfekowania owoców nasionnicą trześniówką?

Widoczne są miękkie wklęśnięcia i plamy gnilne. Wewnątrz owocu rozwija się biała larwa.

Jak zwalczać nasionnicę trześniówkę?

Zwalczanie nasionnicy trześniówki polega między innymi na następujących zabiegach:

  • zawieszanie pułapek feromonowych,
  • opryski środkami takimi jak Owadofos, Basudin, Decis, Fastac i inne.

Kiedy stosować opryski?

Najlepiej sprawdzać komunikaty stacji sygnalizacji Państwowej Inspekcji Ochrony Roślin i Nasiennictwa.

Opryski najlepiej zrobić po 7 dniach od rozpoczęcia lotu muchówki, z częstotliwością 2-3 razy co tydzień. Narażone są głównie odmiany późne. Po opryskach należy zachować okres karencji, opisany w dokumentacji środka chemicznego.



Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

          Okres lotu nasionnicy trześniówki.

Pokrewne gatunki owadów


Największa mucha świata
Czy muchy mogą osiągać duże rozmiary? Który gatunek jest największy na świecie, a który w Polsce?
Czy w Polsce można jeszcze odkryć nowe gatunki zwierząt?
Można się spotkać z przekonaniem, że w świecie zwierząt w Polsce wszystko już zostało zbadane. Czy rzeczywiście?
Jak szybko latają owady?
Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.


Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Henryk Sandner – Mały Słownik Zoologiczny Owady, ISBN 83-214-0046-9, Wiedza Powszechna 1979
  • Stephen A. Marshall – Flies. The Natural History and Diversity of Diptera, ISBN-13: 978-1-77085-100, Firefly Books 2012
  • Gerard Meudec, Jean-Yves Prat, Denis Retournard – Choroby i szkodniki drzew i krzewów owocowych, ISBN 978-83-7175-746-4, Delta

© medianauka.pl, 2020-05-27, GAT-635947




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.