Pchła kocia

Pchła kocia (Ctenocephalides felis) to owad z rzędu pcheł, podobna do pchły psiej. To pasożyt zewnętrzny domowych ssaków, głównie kotów, ale nie tylko. Widoczny jest charakterystyczny grzebień.

© Cosmin Manci - Fotolia.com

Nazwa gatunku

Pchła kocia

Nazwa łacińska

Ctenocephalides felis

Nazwy obce

angielska: Cat flea
niemiecka: Katzenfloh
czeska: Blecha kočičí
francuska: Puce du chat
hiszpańska: Pulga del gato

Pierwsze opisanie gatunku

Brak danych

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;
Azja - tak;
Afryka - tak;
Ameryka Północna - tak;
Ameryka Południowa - tak;
Australia - tak;
Antarktyda - nie;

Wielkość

Długość: 3 mm

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Stawonogi (Arthropoda)
Gromada: Owady (Insecta)
Rząd: Pchły (Siphonaptera)
Rodzina: Pchłowate (Pulicidae)

Występowanie i środowisko

Pchły kocie spotyka się na kotach, a także są obecne na psach, szczurach i innych gryzoniach. Człowiek również może paść ofiarą tego owada. Ukąszenie pchły kociej prowadzi do przykrego świądu. Owada tego spotykamy na całym świecie.

Tryb życia i zachowanie

To bardzo skoczny owad, choć mniej niż pchła ludzka.

Morfologia i anatomia

Samica osiąga długość 3 mm, samiec do 1,5 mm. Ostatnia para odnóży jest mocno zbudowana. Ciało jest bocznie spłaszczone.

Pożywienie

Pchła kocia odżywia się krwią kotów, psów i gryzoni.

Rozmnażanie

Samica jaja składa w miejscu przebywania zwierzęcia (nie na żywicielu!). Larwy nie posiadają odnóży. Przeobrażenie jest zupełne.

Ochrona i zagrożenia

Nie wymaga ochrony.

Ciekawostki

Pchła kocia może skoczyć na odległość nawet 50 cm.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2018-08-06, GAT-1715