Pępawa błotna

Pępawa błotna (Crepis paludosa) to gatunek wieloletniej rośliny z rodziny astrowatych.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie na podmokłych łąkach, źródliskach. W Polsce występuje pospolicie na terenie całego kraju.

Kwitnie w okresie od końca maja do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-80(150) cm.

Łodyga jest wzniesiona, ulistniona w dolnej części, w górnej rozgałęziona, naga, w dolnej części zwykle czerwono nabiegła.

Liście w dolne części są zwężone, odwrotnie jajowate, ząbkowane, ostre. Liście w części górnej lancetowate, ostre, obejmujące łodygę.

Kwiaty są zebrane w koszyczek o średnicy do 2,5 cm. Koszyczki są zebrane w wiechę. Kwiaty wyłącznie języczkowate, żółtawe. Puch kielichowy ma żółtawą barwę.

Korzeń palowy, białawy.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				◂	●	●						Kwitnie pępawa błotna.

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

bylina

Stanowisko

nasłonecznione

Środowsko

łąkowe

Użytek

Pokrewne gatunki roślin

pępawa nicejska (Crepis nicaeensis)

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Zbigniew Nawara – Rośliny Łąkowe, ISBN 978-83-7763-234-5, Multico Oficyna Wydawnicza 2012