Podatność magnetyczna

Podatność magnetyczna, oznaczana przez grecką literę \(\chi_m\) (chi z indeksem \(m\)) jest to wielkość fizyczna, która określa zdolność substancji do zmian jej polaryzacji magnetycznej w zewnętrznym polu magnetycznym.

Wzór na podatność magnetycznej wynika z zależności:

\(\vec{J}=\chi_m\vec{H}\)

gdzie:

\(J\) - wartość wektora polaryzacji magnetycznej,
\(H\) - wartość wektora natężenia pola magnetycznego,
\(\chi_m\) - podatność magnetyczna ośrodka.

Wartość podatności magnetycznej możemy wyznaczyć ze wzoru:

\(\chi _m=\pm \frac{J}{\mu _0H}\)

gdzie:

\(\mu_0\) - przenikalność magnetyczna próżni.

Zaś względny współczynnik przenikalności magnetycznej ośrodka jest równy:

\(\mu_r=1+\chi_m\)

Z uwagi na podatność magnetyczną, substancje dzielimy na:

diamagnetyki (\(\chi_m \lt 0\));
paramagnetyki (\(\chi_m \gt 0\));
ferromagnetyki (\(\chi_m\) znacznie większe od zera).

Ferromagnetyki

Paramagnetyki

Diamagnetyki

Polaryzacja magnetyczna