Siła elektromotoryczna
Siła elektromotoryczna - SEM, \(\varepsilon\), jest to napięcie źródła prądu - jest przyczyną, dla której utrzymywana jest równica potencjałów elektrycznych między dwoma punktami otwartego obwodu elektrycznego, jest czynnikiem, który powoduje przepływ prądu w obwodzie.
To podstawowy parametr wszelkich źródeł energii elektrycznych, w tym taki jak:
- prądnica,
- bateria,
- termopara,
- fotoogniwo.
Inną wielkością, która charakteryzuje źródło prądu jest jego opór wewnętrzny \(R_w\).
Rozpatrzmy następujący obwód.
Woltomierz mierzy napięcie na końcach opornika \(R\). Jeżeli zaczniemy zmieniać wartość oporu \(R\), w obwodzie popłynie prąd o różnym natężeniu, które zmierzy amperomierz. Okazuje się, że napięcie między punktami A i B również się wówczas zmieni, z uwagi na istnienie oporu wewnętrznego \(R_w\). Im większy prąd płynie w obwodzie, tym większy spadek napięcia zaobserwujemy. Ten spadek napięcia jest równy \(\Delta U=IR_w\) (wynika z prawa Ohma). Zatem napięcie \(U_z\) na zaciskach źródła z którego pobierany jest prąd jest równe:
Zatem, gdy otworzymy obwód (\(I=0\)) otrzymamy wprost: \(U_z=\varepsilon\).
Siła elektromotoryczna (SEM) źródła prądu jest równa w obwodzie otwartym napięciu na zaciskach tego źródła.
Zauważmy, że aby woltomierz zmierzył siłę elektromotoryczną przy odłączonym oporze \(R\) musi mieć nieskończenie wielki opór elektryczny, co nie jest możliwe w rzeczywistości. Zwykłe podłączenie zatem woltomierza do zacisków źródła nie da nam poprawnej wartości SEM, a jedynie wartość zbliżoną. Istnieją inne, niestety skomplikowane metody pomiaru SEM (tzw, metody kompensacyjne).
Wzory
W obwodzie z prądem siła elektromotoryczna jest równa ilorazowi mocy chwilowej \(P\), jaką wydziela źródło do natężenia prądu I tego źródła.
Siła elektromotoryczna jest także równa pracy W wykonanej przez źródło do wartości ładunku \(q\), jaki został przeniesiony w wyniku wykonania tej pracy.
Wzór jest następujący:
gdzie:
- \(\varepsilon\) - siła elektromotoryczna (SEM),
- \(P\) - moc,
- \(I\) - natężenie prądu,
- \(W\) - praca,
- \(q\) - ładunek elektryczny.
Jednostka siły elektromotorycznej
Jednostką siły elektromotorycznej jest wolt (\([\varepsilon] = 1\ V\)).
Prawo Ohma dla całego obwodu
Korzystając ze wzoru:
\(U_z=\varepsilon-IR_w\)
oraz definicji oporu elektrycznego
\(U_z=IR\)
otrzymamy:
\(IR=\varepsilon-IR_w\)
\(\varepsilon=IR+IR_w\)
\(\varepsilon=I(R+R_w)\)
albo
gdzie:
- \(I\) - natężenie prądu,
- \(\varepsilon\) - siła elektromotoryczna (SEM),
- \(R\) - opór elektryczny,
- \(R_w\) - opór wewnętrzny źródła prądu.
To tak zwane prawo Ohma dla całego obwodu.
Natężenie prądu w obwodzie elektrycznym jest równe stosunkowi siły elektromotorycznej źródła prądu do całkowitego oporu obwodu.
Pytania
Co ma wspólnego siła elektromotoryczna z siłą?
To dwa różne pojęcia. Nazewnictwo wynika z zaszłości historycznej.
© medianauka.pl, 2021-06-24, A-4079
Data aktualizacji artykułu: 2025-04-26