Starzec zwyczajny
Starzec zwyczajny, starzec pospolity (Senecio vulgaris) to roślina roczna lub dwuletnia z rodziny astrowatych, pospolity chwast polny. W odróżnieniu od innych gatunków tego rodzaju nie występują tu kwiaty języczkowate.
Występowanie i środowisko
Roślina ta ma zasięg kosmopolityczny. Pierwotny obszar występowania to Europa. Starzec zwyczajny rośnie na terenach ruderalnych, przy drogach, na polach i ogrodach. U nas stanowi archeofit (gatunek obcego pochodzenia zadomowiony od czasów starożytnych) i jest bardzo pospolity.
Kwitnie w okresie od stycznia do grudnia (podczas łagodnej zimy).
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 7-45 cm.
Łodyga jest zwykle rozgałęziona, podnosząca się lub wzniesiona, naga, czasem pajęczynowato owłosiona, często nabiegła czerwono, żeberkowana.
Liście są pierzastodzielne, brzegiem ząbkowane, skrętoległe.
Kwiaty są rurkowate, obupłciowe, zebrane w walcowaty podbaldach. Brak kwiatów języczkowatych. Pręcików 5.
Owoc to niełupka.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Niegdyś roślina lecznicza. Według dzisiejszej wiedzy jej przyjmowanie może przynieść działanie rakotwórcze.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-10-09, GAT-13724
