Wawrzynek wilczełyko
Wawrzynek wilczełyko (Daphne mezereum) to gatunek krzewu z rodziny wawrzynkowatych. To roślina silnie trująca. Bywa uprawiana w ogrodach jako roślina ozdobna. W ogrodach spotyka się też odmianę botaniczną f. alba o białych kwiatach i żółtych owocach.
Występowanie i środowisko
To roślina Europy i Azji. Gatunek ten został introdukowany w Ameryce Północnej. U nas nie występuje tylko na północnym zachodzie. Roślina spotykana na rozproszonych stanowiskach. Wawrzynek wilczełyko rośnie w lasach liściastych. Lubi stanowiska półcieniste i cień. Preferuje gleby wilgotne i żyzne. Jest bardzo wrażliwy na suszę i przegrzanie.
Kwitnie bardzo wcześnie w okresie od lutego do kwietnia. To krzew całkowicie odporny na mróz.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 30-150(200) cm.
Pędy są zróżnicowane na wegetatywne i kwiatowe.
Liście są odwrotnie jajowate lub lancetowate, o długości do 9 cm, ułożone skrętolegle. Z wierzchu zielone, od spodu sinawe.
Kwiaty są drobne, różowe, rosną po 3 na końcach gałązek. Odmiany uprawne są obficie obsypanie kwieciem. Intensywnie pachną.
Owoc ma czerwona barwę. To pestkowiec o średnicy do 1 cm. Owoce są silnie trujące. Dawka śmiertelna dla dziecka to nawet 1-3 owoce.
Ochrona i zagrożenia
Gatunek ten znajduje się w Polsce pod ochroną ścisłą.
Ciekawostki
Dawka śmiertelna dla dziecka to zaledwie 1-3 owoce.
Pielęgnacja
Wawrzynek wilczełyko nie znosi przycinania ani przesadzania. Z uwagi na silnie trujące owoce, należy dla bezpieczeństwa dzieci zebrać owoce jeszcze zanim dojrzeją.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-08-20, GAT-14491
