Wiesiołek dwuletni, nocna świeca
Wiesiołek dwuletni, nocna świeca (Oenothera biennis) to roślina dwuletnia z rodziny wiesiołkowatych o leczniczych właściwościach. W pierwszym roku rozwoju wyrasta rozeta liści. Pędy kwiatowe pojawiają się w drugim roku życia.
Występowanie i środowisko
Ojczyzną wiesiołka dwuletniego jest Ameryka Północna. Obecnie występuje także w Azji. Zadomowiony w całej Europie, w tym w naszym kraju na terenie całej Polski, poza wysokimi partiami gór. Porasta tereny ruderalne, piaszczyste, przydroża. To roślina światłolubna. Preferuje glebę piaszczystą i żwirową, suchą.
Kwitnie w okresie od czerwca do września.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 50-150 cm.
Łodyga jest pojedyncza, wyprostowana, owłosiona.
Liście są eliptyczne lub eliptyczno-lancetowate, w rozecie długoogonkowe. Ulistnienie na łodydze gęste, skrętoległe, krótkoogonkowe, o blaszkach eliptycznych. charakterystyczne są czerwonawe nerwy główne.
Kwiaty są żółte, mają średnicę do 4-5 cm, pachnące (pod wieczór). Korona złożona z 4 płatków.
Owoc to torebka o długości do 3c, pokryta gruczołami.
Rozmnażanie
To roślina owadopylna.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Kwiaty otwierają się na dobę wieczorem.
Zbiory i zastosowanie
Korzenie w pierwszym roku rośliny są jadalne, a nasiona zawierają duże ilości nienasyconych kwasów tłuszczowych. Olej z tych nasion znajduje zastosowanie w chorobach układu krążenia oraz w dermatologii. Jadalne jest też ziele, które można przyrządzać podobnie jak szpinak. Ma pieprzowy smak. Jadalne są też kwiaty.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2018-10-23, GAT-14527
