Araukaria chilijska

Araukaria chilijska (Araucaria araucana) to zimozielone drzewo - żywa skamielina - z rodziny araukariowatych, uprawiana w europejskich ogrodach jako drzewo ozdobne.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Araukaria chilijska (Araucaria araucana)

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Drzewo to w naturze występuje w Ameryce Południowej (Andy), rośnie na zboczach wygasłych wulkanów.

Drzewo to nie jest odporne na mróz, stąd może być uprawiane tylko w ciepłych rejonach Europy Południowej i Zachodniej.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 25 m.

Pień zwykle prosty, rzadziej rozwidlony.

Gałęzie są wzniesione, u starych osobników zwisające. Korona szeroka.

Liście są ułożone bardzo gęsto, są kłujące, skórzaste, szydlaste, o długości do 4 cm.

Szyszki są walcowate, grube, krótkie, brązowiejące.

Nasiona są jadalne, długie (3-4 cm), brązowe.

Rozmnażanie

Zwykle jest to drzewo dwupienne.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

Ciekawa jest historia sprowadzenia drzewa do Europy. Zrobił to Szkot Archibald Menzies, który został w Valparaiso w 1792 roku poczęstowany nieznanymi orzeszkami. Ten schował kilka do kieszeni, po czym udało mu się je później wykiełkować. To co wyrosło z orzeszków okazało się sensacją.