Barczatka dębolistna

Barczatka dębolistna (Gastropacha quercifolia) to największy motyl z rodziny barczatkowatych w Polsce o brunatnych, ząbkowanych na końcach skrzydłach, z nieregularnym rysunkiem powstałym z delikatnych wydłużonych plamek, które układają się w linie. Niewielka plamka znajduje się środku skrzydeł pierwszej pary. Tułów i odwłok są duże i silnie zbudowane, są też owłosione. Czułki dość krótkie. Samiec jest dużo mniejszy od samicy. Larwy są jednolicie brązowe z dwoma paskami na grzbiecie.

© Mushy - Fotolia.com

Nazwa gatunku

Barczatka dębolistna

Nazwa łacińska

Gastropacha quercifolia

Nazwy obce

niemiecka: Kupferglucke
francuska: Feuille morte du chêne

Pierwsze opisanie gatunku

Brak danych.

Obszar występowania

Europa - tak; Polska - tak;

Wielkość

Rozpiętość skrzydeł: 65 mm.

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Stawonogi (Arthropoda)
Gromada: Owady (Insecta)
Rząd: Motyle (Lepidoptera)
Rodzina: Barczatkowate (Lasiocampidae)

Występowanie i środowisko

To motyl obecny w całym kraju. Poza tym spotkać go można w całej Europie i dużej części Azji. Można go spotkać w lasach liściastych i mieszanych, a także w parkach.

Tryb życia i zachowanie

To motyl o nocnej aktywności. Larwa też jest aktywna tylko nocą. W pozycji spoczynkowej motyl ten wysuwa drugą parę skrzydeł spod pierwszej, które są ułożone jak dachówki. Zimuje na korze w postaci larwalnej.

Pożywienie

Larwa żeruje na drzewach i krzewach takich jak iwa, tarnina, głóg.

Rozmnażanie

Po kopulacji samica składa jaja na spodzie liści drzew i krzewów. Larwy wytwarzają kokon, który ukrywają między liśćmi. W nim następuje przeobrażenie. U nas w ciągu roku występuje jedno pokolenie, na południowym obszarze występowania - dwa pokolenia.

Ochrona i zagrożenia

Motyl ten występuje pospolicie.

Ciekawostki

To największa nasza barczatka.

Zdjęcia - galeria

© medianauka.pl, 2015-02-21, GAT-701