Kanczyl srebrnogrzbiety
Kanczyl srebrnogrzbiety (Tragulus versicolor) to wyjątkowo rzadki gatunek ssaka z rodziny kanczyli. Ubarwienie grzbietu jest szarawe. Przód jest brązowy. Białe pasy biegną od podbródka w kierunku pachwin.
Dzięki pewnej zabawnej piosence opublikowanej na Youtube, którą łatwo tam jeszcze znaleźć (choć oryginalna wersja już nie istnieje w serwisie) ssak ten stał się bardzo popularny wśród dzieci i młodzieży i jest im znany jako myszojeleń. Dziś myszo-jeleń występuje w niejednym zoo.
Zdjęcia – galeria
W galerii publikujemy zdjęcia, grafiki i mapy związane z danym gatunkiem. Klikając na dowolną ikonkę podglądu grafik na końcu galerii, możesz zobaczyć prezentowane tu materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
© ZOO Wrocław
Kliknijk na dowolną miniaturę grafiki aby zobaczyć materiały w trybie prezentacji multimedialnej.
Występowanie i środowisko
Ssak ten występuje na niewielkim obszarze w pobliżu Phuong Loc Tho w Wietnamie. Przez 30 lat nie dokonano jego obserwacji aż do 2018 roku, w czym mają swój udział Polacy.
Tryb życia i zachowanie
Brak danych.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi około 40 cm.
Pożywienie
To ssak roślinożerny.
Ochrona i zagrożenia DD
W Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych ze względu na brak danych nie określono statusu zagrożenia wymarciem dla tego gatunku.
Ciekawostki
Unikalne na skalę światową zdjęcia z kamer zainstalowanych w fotopułapkach.
Pokrewne gatunki ssaków
- Kanczyl ciemny (Tragulus nigricans)
- Kanczyl okazały (Tragulus napu)
- Kanczyl orientalny (Tragulus kanchil)
Wiadomości
Po 30 latach odnaleziono go.
Wiadomość potwierdzająca ponowne odkrycie gatunku, uznanego za wymarły, zelektryzowała świat nauki, a zwłaszcza biologów na całym świecie. To oznacza szansę na ocalenie i poznanie tego gatunku. To również nadzieja, że uda się odnaleźć więcej „zaginionych gatunków” zwierząt i roślin, których jest już ok. 1 200. Sukces ten jest udziałem Polaków i Wrocławia. Projekt wspiera wrocławskie zoo i jego szef Radosław Ratajszczak.
Powiązane quizy
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
© medianauka.pl, 2019-11-15, GAT-624203
Data aktualizacji artykułu: 2022-09-11