Gorysz miarz

Gorysz miarz (Peucedanum ostruthium (L.)Koch) to gatunek rośliny zielnej, zimotrwałej z rodziny baldaszkowatych o korzennym zapachu, czasem uprawiana jako zioło. Z uwagi na podobieństwo do trującego szczwoła, nie należy go zbierać w naturze.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL

Preferuje stanowiska słoneczne, znosi także półcień. Gleba powinna być próchnicza, z zawartością wapnia. Lubi sąsiedztwo bzu czarnego.

Kwitnie od lipca do sierpnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 30-100 cm.

Łodyga jest wzniesiona, żeberkowana.

Liście są trójdzielnoprzerzaste, listki rombowate i jajowate, piłkowane, od spodu jaśniejsze.

Kwiaty są białe lub rzadziej różowe, zebrane w duże, pięcioszypułkowe baldachy.

Rozmnażanie

Przez rozsiew nasion na wiosnę, jesienią przez podział.

Ochrona i zagrożenia

Nie wymaga ochrony.

Zbiory i zastosowanie

Surowcem są liście zbierane zanim roślina zakwitnie oraz kłącze, które można zbierać cały rok.

Kłącze z uwagi na obecność wielu olejków eterycznych, garbników, żywic, stosowane jest jako środek uspakajający, moczopędny oraz napotny. Leczy także skurcze żołądka.

Z kłącza można wyrabiać alkohol, jest świetnym dodatkiem przy wędzeniu mięs i ryb.

Liście są dodatkiem do sałatek.