Czy istnieją jadowite ssaki?

Każdy wie o jadowitych wężach, skorpionach, pająkach, żabach, rybach, owadach. A co ze ssakami? Czy ssaki bywają jadowite i czy ich jad jest niebezpieczny dla człowieka?

Czy istnieją ssaki wydzielające jad? Odpowiedź jest twierdząca — ssaki również bywają jadowite. Takie ssaki żyją nawet w Polsce.

Oto kilka przykładów:

U samców żyjącego w Australii dziobaka na tylnych kończynach znajduje się kolec z ujściem jadowym. Jad jednak jest wytwarzany jedynie w okresie rui.

W Polsce żyje rzęsorek rzeczek z rodziny ryjówkowatych. Rzęsorek potrafi uśmiercić zwierzę większe od niego dzięki jadowi zawartemu w ślinie.

Kolejny przykład to blarina krótkoogonowa, gatunek ryjówki z Ameryki Północnej. Ryjówka ta uśmierca swoje owady za pomocą jadu zawartego w ślinie.

Ciekawym przypadkiem są almiki - małe ssaki owadożerne z Kuby i Haiti. Ich jad zawarty jest w ślinie i potrafi uśmiercić niewielkie zwierzęta. Co ciekawe, almiki nie są odporne na własny jad. Ukąszone w walce — giną.

Czasem w literaturze można spotkać opinie, że także skunksy, niektóre pancerniki i łasicowate, które wydzielając drażniące substancje o przykrym zapachu i działaniu, powinny być uważane za ssaki jadowite. Wymienia się także tutaj nietoperze z podrodziny wampirów, u których w ślinie występuje substancja przeciwzakrzepowa.