Almiki

Almiki, almikowate, myszoryjki (Solenodontidae) to rodzina jadowitych ssaków z rzędu owadożernych, do której należą 2 żyjące gatunki i dwa wymarłe. To jedne z największych owadożernych.

Wygląd

Almiki przypominają ryjówki. Są jednak od nich dużo większe. Głowa wydłużona w ryjek, oczy malutkie. W okolicy pyszczka wyrastają włosy zatokowe. Mają także dłuższe i silniejsze kończyny. Przednie kończyny wyposażone w wygięte pazury. Sierść jest szczeciniasta. Uszy, tylne kończyny oraz ogon nie są owłosione.

Gatunki

To atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów, dzięki którym wyświetlisz gatunki z określonego kontynentu, o określonym statusie zagrożenia wyginięciem lub w oparciu jeszcze o inne kryteria. Nasz atlas zawiera karty opisów gatunków wraz ze zdjęciami. Kliknij na nazwę gatunkową lub miniaturę zdjęcia, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego gatunku.

Almik kubański

Atopogale cubana

Almik kubański (Solenodon cubanus) to jadowity ssak z rodziny almikowatych. Ciało pokryte brązowawym, szczeciniastym futerkiem. Głowa zaopatrzona w małe oczy i wydłużony ryjek.

Zdjęcia - galeria

Galeria ta zawiera zdjęcia gatunków opisywanych w tym artykule. Więcej zdjęć można zwykle znaleźć w artykułach, opisujących poszczególne rodzaje i gatunki.

Inne gatunki

almik wielki (Solenodon arredondoi)
Solenodon marcanoi
Solenodon paradoxus

Występowanie i środowisko

Almiki żyją tylko na Kubie i na Haiti.

Tryb życia i zachowanie

Prowadzą naziemny i nocny tryb życia. W poszukiwaniu owadów rozgrzebują glebę, pnie powalonych drzew. Przypominają w tym zwyczaje rycia w ziemi dzików. To towarzyskie zwierzęta, żyjące w norach po kilka osobników.

Morfologia i anatomia

Gruczoł ślinowy wytwarza jad.

Rozmnażanie

Samica rodzi dwa razy do roku po 1-3 młode.

Pożywienie

Zwykle polują na owady, rzadziej na małe kręgowce. Mięsną dietę z rzadka uzupełniają pokarmem pochodzenia roślinnego.

Ochrona i zagrożenia

Zwierzęta te przed przybyciem na wyspy człowieka stanowiły stabilne i liczne populacje. Wraz z człowiekiem na wyspach pojawiły się szczury i psy, potem sprowadzono mangusty i zwierzęta te skutecznie i sukcesywnie obniżały populację almików.

Ciekawostki

Almiki nie są odporne na własny jad. Ukąszone w walce - giną.

To jedyne owadożerne, które przenoszą młode przyczepione do sutka.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 IUCN
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
Praca zbiorowa - Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975

Czy istnieją jadowite ssaki?

Każdy wie o jadowitych wężach, skorpionach, pająkach, żabach, rybach, owadach. A co z ssakami? Czy ssaki bywają jadowite i czy ich jad jest niebezpieczny dla człowieka?