Blarina krótkoogonowa

Blarina krótkoogonowa (Blarina brevicauda) to gatunek ssaka z rodziny ryjówkowatych, przypominający z wyglądu kreta. Ubarwienie ciała ciemnoszare, nieco jaśniejsze od spodu. Ogon krótki. Małżowiny uszne bardzo małe, schowane w sierści. Małe są również oczy. Pyszczek ryjkowaty. znanych jest 11 podgatunków blariny krótkoogonowej.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Blarina krótkoogonowa (Blarina brevicauda)

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko

Gatunek występuje w Ameryce Północnej.

Tryb życia i zachowanie

Brak danych.

Pożywienie

Poluje na owady.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Pokrewne gatunki ssaków

Ryjówka aksamitna
Sorex araneus

Ryjówka malutka
Sorex minutus

Rzęsorek rzeczek
Neomys fodiens

Rzęsorek mniejszy
Neomys anomalus

Zębiełek białawy
Crocidura leucodon

Zębiełek karliczek
Crocidura suaveolens

Zębiełek myszaty
Crocidura russula

Ryjówka średnia
Sorex caecutiens

Ryjówek etruski
Suncus etruscus

Ryjówkowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Czy istnieją jadowite ssaki?

Każdy wie o jadowitych wężach, skorpionach, pająkach, żabach, rybach, owadach. A co z ssakami? Czy ssaki bywają jadowite i czy ich jad jest niebezpieczny dla człowieka?

Ile śpią ssaki?

Ssaki potrafią przesypiać w głębokim śnie naprawdę długi okres czasu. Jakie ssaki śpią najdłużej, a które nie potrzebują zbyt wiele snu?

Najmniejszy ssak

Jakie ssaki osiągają najmniejsze rozmiary na świecie, a jakie w Polsce? Gdzie można je spotkać?

Największy ssak

Który z saków jest największy na świecie, a który w Polsce? Czy w historii żyły większe ssaki niż obecnie? Czy są to ssaki wodne czy lądowe?

Jak dużo jedzą zwierzęta?

Czy tylko człowiek bywa obżartuchem? Czy w świecie zwierząt również można znaleźć łakomczuchów? Ile pokarmu zjadają różne zwierzęta?

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

IUCN – Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz – Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015