Zębiełek karliczek

Zębiełek karliczek (Crocidura suaveolens) to ssak z rodziny ryjówkowatych, jeden z najmniejszych naszych ssaków, podobny do zębiełka białawego. Ma zmienne ubarwienie. Nie ma wyraźnej granicy w ubarwieniu wierzchu ciała i spodu. Wierzch szarobrązowy, spód jasny. Owłosiony z rzadka ogon jest dwubarwny.

Występowanie i środowisko

Gatunek występuje w południowej części Europy i w Azji. W Polsce osiąga północną granicę zasięgu, występuje u nas na południu kraju. Można go spotkać w lasach, zakrzewieniach, w parkach, ogrodach, a nawet na wydmach. Czasem wkracza do zabudowań na wsi.

Tryb życia i zachowanie

Jest aktywny za dnia i w nocy, szczególnie zaś o zmierzchu i o świcie. Jest samotnikiem, który w parach żyje jedynie w okresie godów. Samce toczą walki o samice. Zębiełek karliczek żyje do 2 lat.

Morfologia i anatomia

Długość ciała wynosi 7,5-13,5 cm, z czego na ogon przypada do 5 cm, a ciężar ciała wynosi 3-7 g.

Pożywienie

Poluje na owady i inne bezkręgowce. Bardzo dużo je. Masa pokarmu zjadanego dziennie może być równa masie jego ciała.

Rozmnażanie

Okres godowy trwa od marca/kwietnia do sierpnia. Wyprowadza 3-4 mioty w ciągu roku. Samica rodzi każdorazowo po ciąży trwającej miesiąc 1-6 młodych.

Ochrona i zagrożenia

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych. Zębiełek karliczek podlega w Polsce ochronie.