Jeżyna popielica

Jeżyna popielica (Rubus caesius) to gatunek rośliny, niskiego krzewu z rodziny różowatych o leczniczych właściwościach. Pędy są dwuletnie, wygięte łukowato, u nasady zdrewniałe. Pędy jednoroczne są płonne.

Występowanie i środowisko PL

Rośnie na skrajach lasów, w zaroślach, aluwiach, na skrajach dróg. Gatunek występuje w Europie, Azji. W Polsce występuje na terenie całego kraju, rzadko w reglu dolnym. Preferuje stanowiska nasłonecznione, glebę wilgotną o odczynie od lekko kwaśnego do zasadowego.

Kwitnie w okresie od maja do lipca, a także we wrześniu.

Morfologia i anatomia

Osiąga długość 50-200 cm.

Pędy płonne owoszczone, z kolcami.

Liście są złożone z 3 listków, listki boczne siedzące. Ulistnienie skrętoległe. Brzegi wcinano-piłkowane, czasami wrębne. Ogonek liściowy z rynienką, lekko kolczasty.

Kwiaty są białe, zebrane w baldachogrono, na ubiegłorocznych pędach.

Owoce są jadalne, pokryte niebieskim nalotem. To jeżyna, złożona z czarnych pestkowców.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Zdjęcia - galeria

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
				●	●	●		●				Kwitnie jeżyna popielica.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

krzew

Stanowisko

nasłonecznione
półcień

Środowsko

leśne
synantropijne

Użytek

owoce

Jadalność

Gatunek jadalny

Pokrewne gatunki roślin

Malina moroszka
Rubus chamaemorus

Malina właściwa
Rubus idaeus

Malina kamionka
Rubus saxatilis

Jeżyna krzewiasta
Rubus fruticosus

Różowate
Zobacz inne gatunki
z tej rodziny.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski - Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej., ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
Leokadia Witkowska-Żuk - Rośliny leśne, ISBN 978-83-7073-359-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2013