
Jeżyna popielica
Jeżyna popielica (Rubus caesius) to gatunek rośliny, niskiego krzewu z rodziny różowatych o leczniczych właściwościach. Pędy są dwuletnie, wygięte łukowato, u nasady zdrewniałe. Pędy jednoroczne są płonne.
Występowanie i środowisko PL
Rośnie na skrajach lasów, w zaroślach, aluwiach, na skrajach dróg. Gatunek występuje w Europie, Azji. W Polsce występuje na terenie całego kraju, rzadko w reglu dolnym. Preferuje stanowiska nasłonecznione, glebę wilgotną o odczynie od lekko kwaśnego do zasadowego.
Kwitnie w okresie od maja do lipca, a także we wrześniu.
Morfologia i anatomia
Osiąga długość 50-200 cm.
Pędy płonne owoszczone, z kolcami.
Liście są złożone z 3 listków, listki boczne siedzące. Ulistnienie skrętoległe. Brzegi wcinano-piłkowane, czasami wrębne. Ogonek liściowy z rynienką, lekko kolczasty.
Kwiaty są białe, zebrane w baldachogrono, na ubiegłorocznych pędach.
Owoce są jadalne, pokryte niebieskim nalotem. To jeżyna, złożona z czarnych pestkowców.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Zdjęcia - galeria
© medianauka.pl, 2020-03-10, GAT-5088 OpisKalendarz przyrody
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ● ● ● ● Kwitnie jeżyna popielica.
Parametry

krzew
nasłonecznione
półcień
leśne
synantropijne
Gatunek jadalny
Pokrewne gatunki roślin
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski - Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej., ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Leokadia Witkowska-Żuk - Rośliny leśne, ISBN 978-83-7073-359-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2013