Spis treści:
Leniuchowcowate
Leniuchowcowate, leniwce (Megalonychidae) to rodzina ssaków z rzędu szczerbaków, która liczy dziś zaledwie 2 gatunki w 1 rodzaju (Choloepus).
Wygląd
Odznaczają się silną budową kończyn, z hakowatymi pazurami, którymi przytrzymują się gałęzi. Pazury mają nawet 10 cm długości. Głowa jest okrągła, trzewioczaszka płaska. Ciało pokryte jest gęstym futrem, w którym rozwijają się glony, które nadają leniwcom zielonkawy, ochronny kolor.
Gatunki
To atlas z wykazem gatunków, przynależących do danej rodziny. Aby wyświetlić tylko polskie gatunki, użyj filtra Ukryj obce gatunki, który znajdziesz w panelu bocznym. Możesz także użyć innych ciekawych filtrów. Kliknij na nazwę gatunkową, aby się dowiedzieć czegoś więcej na temat danego gatunku.
Inne gatunki
- leniuchowiec krótkoszyi (Choloepus hoffmanni)
Występowanie i środowisko
Żyją w Ameryce Środkowej i Południowej. Zamieszkują lasy tropikalne.
Poniższa tabela zawiera dane na temat występowania opisanych tu gatunków z tej rodziny na różnych kontynentach. Jeżeli jeden gatunek występuje na kilku kontynentach, to jest ujęty we wszystkich tych miejscach.
| Kontynent | Liczba gatunków |
|---|---|
| Europa | 0 |
| Azja | 0 |
| Afryka | 0 |
| Ameryka Północna | 1 |
| Ameryka Południowa | 2 |
| Australia | 0 |
| Antarktyda | 0 |
Tryb życia i zachowanie
Są to zwierzęta prowadzące nadrzewny tryb życia. Poruszają się bardzo powoli. Na ziemi mogą tylko pełzać. W ogóle rzadko schodzą na ziemię. Raz w tygodniu schodzą w celu defekacji. Większość czasu spędza zwisając uchwycony gałęzi plecami pionowo w dół. Są samotnikami.
Morfologia i anatomia
Zęby są uproszczone. Żołądek ma złożoną budowę, co umożliwia wstępną fermentację pobieranego pożywienia z udziałem bakterii i pierwotniaków. Temperatura ciała zmienia się nawet o 7 °C.
Rozmnażanie
Ciąża trwa około roku. Samica rodzi młode w koronach drzew. Młode chwytają się z pomocą matki sutek i są karmione przez miesiąc. Samiec nie opiekuje się młodymi. Przez kolejne pół roku matka matka nosi młode na swoim ciele.
Pożywienie
Leniwce żywią się liśćmi i gałązkami. Na jedzeniu leniwce spędzają większość czasu.
Wykresy poniżej przedstawiają strukturę zagrożenia wymarcia gatunków z danej rodziny. Pierwszy diagram uwzględnia gatunki, których nie opisano w naszym serwisie (jeżeli taka sytuacja ma miejsce), drugi diagram uwzględnia wyłącznie gatunki, które opisano w portalu, trzeci diagram uwzględnia tylko gatunki rodzime.
Struktura zagrożenia wymarciem
(wszystkie opisane w serwisie gatunki rodziny)
Jeżeli chcesz się więcej dowiedzieć o statusach zagrożenia wymarciem i zapoznać się z opisami poszczególnych statusów, kliknij tutaj.
Ciekawostki
Leniwce poruszają się po ziemi pełzając, gdyż ich kończyny nie są w stanie utrzymać ciężaru ciała.
Futro leniwców jest siedliskiem ciem, chrząszczy, kleszczy, roztoczy i glonów. Przynajmniej jeden gatunek ciem uzależnił cykl rozwoju od leniwców.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- IUCN - Czerwona Księga Gatunków Zagrożonych, ISSN 2307-8235 https://www.iucnredlist.org
- Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska-Jurgiel, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz - Polskie nazewnictwo ssaków świata, 978-83-88147-15-9, Muzeum i Instytut Zoologii PAN 2015
- pod red. Kazimierza Kowalskiego - Mały słownik zoologiczny - ssaki, Wiedza Powszechna 1975
- Alfred Brehm - Życie zwierząt. Ssaki, PWN 1963
- Praca zbiorowa - Encyklopedia zwierząt Ssaki, ISBN 83-85-85152-05-9, Elipsa 1991
© medianauka.pl, 2014-01-08, RODZ-103
Data aktualizacji artykułu: 2022-07-31