Łubin trwały

Łubin trwały (Lupinus polyphyllus)

© lukaspuchrik - Fotolia.com

Łubin trwały (Lupinus polyphyllus) to roślina wieloletnia z rodziny bobowatych, często uprawiana jako roślina ozdobna, dziczejąca.

Oto wybrane odmiany:

 

Występowanie i środowisko PL

Naturalny obszar występowania to Ameryka Północna, gdzie rośnie na wilgotnych łąkach, terenach ruderalnych, nad brzegami strumieni. Forma zdziczała występuje w wielu rejonach na świecie, w tym w Polsce, głównie na Pomorzu.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od czerwca do września.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 80-150 cm.

Łodyga jest naga nierozgałęziona, w górnej części owłosiona.

Liście są 9-17 listkowe. Listki mają długość od 3 do 12 cm i szerokość 1-2 cm, są odwrotnie lancetowatoeliptyczne.

Kwiaty są zwykle niebieskie, czasem purpurowe, czerwone, białe lub różowe, dość często dwubarwne, zebrane w grona o długości 15-40 cm.

Owoc to strąk, zawierający 5-9 nasion.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Biologia i ekologia


Kalendarz przyrody

123456789101112

Opis

        Kwitnie łubin trwały.

Pokrewne gatunki roślin




Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

  • Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
  • Beata Grabowska, Tomasz Kubala – Encyklopedia bylin t. I i II, ISBN 978-83-7506-845-0, Zysk i S-ka 2011

© medianauka.pl, 2018-10-07, GAT-5305
Data aktualizacji artykułu: 2024-09-11




Udostępnij
©® Media Nauka 2008-2023 r.