Pasikonik zielony

Pasikonik zielony (Tettigonia viridissima) to owad z rodziny pasikonikowatych, największy nasz szarańczak. Ubarwienie zwykle zielone, grzbiet brązowawy. Dość często odnóża mają żółtawy kolor. Zdarzają się też osobniki ubarwione w całości na żółto. Skrzydła długie, pokładełko sięga ich końca. Ma długie nitkowate czułki, którymi często porusza.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

Pasikonik zielony (Tettigonia viridissima)

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL

W Polsce występuje na terenie całego kraju z wyjątkiem Tatr. Można go spotkać na polach, łąkach, w ogrodach, skrajach lasów od lipca do jesieni.

Tryb życia i zachowanie

Pasikonik zielony świetnie lata. Imago występuje w okresie od lipca do października. Odzywa się głośnym brzęczeniem, które słychać z odległości 50 m. Jest aktywny za dnia i w nocy.

Morfologia i anatomia

Długość ciała samców wynosi 28-36 mm, a samic 32-42 mm.

Pożywienie

Pasikonik ten poluje na muchy, gąsienice, motyle. Zjada też larwy stonki ziemniaczanej. Jest przy tym bardzo żarłoczny. To bardzo pożyteczne zwierzę. Młode pasikoniki żywią się najprawdopodobniej pyłkiem kwiatów.

Rozmnażanie

Kopulacja trwa do 45 minut. W tym czasie samiec stoi na głowie i nogami opiera się o pokładełko wyprostowanej samicy. Oprócz spermy, samiec obdarowuje samicę spermatofylaksem. Jest to pożywny pakiet przyczepiany do odwłoka samicy. Samica zjada go po kopulacji. Samica składa jaja w ziemi. Rozwój embrionalny trwa od 1,5 roku do 5 lat. Larwy są podobne do rodziców. Nie mają jednak skrzydeł. Larwy przechodzą sześciokrotnie proces linienia.

Ochrona i zagrożenia

To pospolity owad, nie wymaga ochrony.

Ciekawostki

To największy przedstawiciel owadów prostoskrzydłych w Polsce. Nierzadko ten duży zielony pasikonik wchodzi do naszych domów, budząc przerażenie z uwagi na swoje rozmiary.

Pytania

Czy konik polny lub świerszcz zielony to to samo co pasikonik zielony?

Nie. Świerszcz należy do innej rodziny prostoskrzydłych owadów - do świerszczowatych, konik polny zaś do szarańczowatych.

Czy pasikonik zielony gra?

Tak. Owad ten wydaje dźwięki, które można usłyszeć z odległości nawet 50 metrów. Jest to dość charakterystyczne brzęczenie, nie tak wyraźnie i czyste jak u świerszczy. Gra tylko samiec. Czyni to pocierając o siebie podstawy pierwszej pary skrzydeł. Specjalna, piłkowana żyłka znajduje się na skrzydle lewym. To tak zwany smyczek. Na drugim skrzydle znajduje się ostra żyłka. To tak zwana struna. Struna wiąże się z membraną. Chityna, z której są zbudowane te elementy nie ściera się istotnie podczas strydulacji.

Czy pasikonik ma uszy?

Tak. Skoro samce nawołują dźwiękami samice, muszą więc też słyszeć. Narząd słuchu znajduje się jednak nie na głowie, a na nogach, w górnej części goleni. To tak zwane narządy tympanalne.

Czy pasikonik zielony gryzie?

Tak, pasikonik może ugryźć, ale z zasady jest łagodny i czyni to rzadko.

Filmy

Pasikonik zielony.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
						●	●	●	●			Okres występowania imago pasikonika zielonego.

Pokaż tylko bieżące wydarzenia

Pokrewne gatunki owadów

Pasikonik śpiewający
Tettigonia cantans

Pasikonikowate
Zobacz inne gatunki z tej rodziny.

Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Heiko Bellmann – Szarańczaki - Przewodnik entomologa, ISBN 978-83-7073-705-4, MULTICO Oficyna wydawnicza 2006
Marek W. Kozłowski – Owady Polski, ISBN 978-83-7073-666-8, Multico Oficyna Wydawnicza 2015
V. J. Stanek – Wielki atlas owadów, Państwowe Wydawnictwo Leśne i Rolnicze 1972
Henryk Sandner – Mały Słownik Zoologiczny Owady, ISBN 83-214-0046-9, Wiedza Powszechna 1979
Michał Grabowski, Radomir Jaskuła, Krzysztof Pabis – Ilustrowana Encyklopedia Owadów i Pajęczaków Polski, ISBN 978-83-775-167-2, Carta Blanca Sp. z.o.o. 2012
Heiko Bellmann – Owady – Spotkania z przyrodą, ISBN 978-83-7763-356-4, Multico Oficyna Wydawnicza 2015