Pokrzywa żegawka

Pokrzywa żegawka (Urtica urens) to gatunek rocznej rośliny leczniczej z rodziny pokrzywowatych, pokrytej szczeciniastymi, parzącymi włoskami, to pospolity chwast.

Występowanie i środowisko

Pokrzywa żegawka jest gatunkiem kosmopolitycznym. W Polsce to archeofit, pospolity w całym kraju. Pochodzi z obszaru śródziemnomorskiego. Porasta wilgotne lasy i zarośla, miejsca ruderalne, ogrody i tereny przydrożne. Lubi stanowiska nasłonecznione. To roślina azotolubna.

Kwitnie w okresie od końca maja do października.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 50 cm.

Łodyga jest czworokątna, rozgałęziona.

Liście są u nasady sercowate, romboidalno-jajowate lub eliptyczne, grubo brzegiem ząbkowane. Ulistnienie naprzeciwległe.

Kwiaty są zielone, drobne, zebrane w wiechowate kwiatostany o długości do 2 cm. Kwiat męski ma 4 listki okwiatu i 4 pręciki, żeński ma 4 listki okwiatu i jeden słupek.

Owoc to orzeszek.

Korzeń bez rozłogów.

Rozmnażanie

To roślina jednopienna o kwiatach rozdzielnopłciowych.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Zbiory i zastosowanie

Pokrzywa żegawka ma dużą zawartość witamin C, K, B2 oraz wapnia, potasu i żelaza. Obniża poziom cukru we krwi, przyspiesza przemianę materii. Wyciąg z korzenia ma właściwości moczopędne i przeciwkrwotoczne. Znane są właściwości naparów z pokrzywy żegawki na łojotok i łupież. Liście na surowo można dodawać do różnych potraw, a nawet wypieków.

Zdjęcia - galeria

Parametry

Kolor kwiatów

Grupa

roślina zielna jednoroczna

Stanowisko

nasłonecznione

Środowsko

leśne
synantropijne

Użytek

zioła
chwasty
roślina lecznicza

Niektóre treści nie są dostosowane do Twojego profilu. Jeżeli jesteś pełnoletni możesz wyrazić zgodę na przetwarzanie swoich danych osobowych. W ten sposób będziesz miał także wpływ na rozwój naszego serwisu.

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
ukryj/pokaż Pokrzywa żegawka
				◂	●	●	●	●	●			Kwitnie pokrzywa żegawka.