Rohatyniec herkules
Rohatyniec herkules (Dynastes hercules) to gatunek chrząszcza z rodziny herkulesowatych. To największy rohatyniec na świecie, choć nie jest największym chrząszczem. Samiec ma ogromne dwa rogi z przodu ciała. Ubarwienie głowy i rogów oraz odnóży jest ciemne. Pokrywy skrzydłowe są zmiennego koloru. Bywają żółte, czerwone, brązowe, niebieskie. Mają chaotycznie porozrzucane ciemne plamki lub plamki nie występują w ogóle. Górny róg stanowi połowę długości całego ciała. Rogi są uzbrojone dodatkowo w kolce. Samica zamiast rogów ma maleńki stożek na głowie. Jest dużo mniejsza.
Pędrak jest także imponujących rozmiarów (ledwo mieści się w dłoni). Jest biało-kremowy z ciemną główką, brązowymi odnóżami, pokryty delikatnymi włoskami. Po bokach ciała brązowe plamki.
Zdjęcia – galeria
Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

© Andrey – stock.adobe.com
⤢ POWIĘKSZ
Występowanie i środowisko
Chrząszcz ten występuje w Ameryce Południowej, Środkowej oraz na Antylach.
Tryb życia i zachowanie
Brak danych.
Morfologia i anatomia
Długość ciała wynosi nawet 20 cm, zwykle jednak to kilkanaście centymetrów. Samica dorasta do 9 cm.
Rozmnażanie
Larwy rozwijają się w gnijących szczątkach roślin.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Ciekawostki
Do 1958 roku owad ten był uważany za największego chrząszcza świata. Dziś za takiego owada uważa się Titanus giganteus z rodziny kózkowatych.
To jeden z najsilniejszych owadów świata.
Pokrewne gatunki owadów
Największy chrząszcz na świecie

Jaki chrząszcz jest uznawany za największego na świecie? Gdzie żyje i czy odbiega znacznie rozmiarami od krajowych gatunków?
Czy w Polsce można jeszcze odkryć nowe gatunki zwierząt?

Można się spotkać z przekonaniem, że w świecie zwierząt w Polsce wszystko już zostało zbadane. Czy rzeczywiście?
Jak szybko latają owady?

Owady są jedynymi bezkręgowcami, które potrafią latać. Część owadów porusza się w powietrzu lotem spadochronowym, szybowcowym, pływnym lub stojącym. Rozpiętość prędkości i różnych gatunków jest znaczna i może być zaskakująco duża.
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Henryk Sandner – Mały Słownik Zoologiczny Owady, ISBN 83-214-0046-9, Wiedza Powszechna 1979
- V. J. Stanek – Wielki atlas owadów, Państwowe Wydawnictwo Leśne i Rolnicze 1972
- Dr V. J. Stanek – Encyklopedia owadów, ISBN 83-85817-29-8, Delta 1990
© medianauka.pl, 2022-01-08, GAT-642035