Wierzba krucha
Wierzba krucha (Salix fragilis) to drzewo z rodziny wierzbowatych. Bywa także sadzona jako drzewo ozdobne. Gałęzie u nasady są łamliwe, stąd nazwa drzewa. To charakterystyczne drzewo dla wiejskiego krajobrazu w Polsce.
Zdjęcia – galeria
Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.
Zdjęcie okazu w Arboretum Wojsławice © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl
⤢ POWIĘKSZ
Występowanie i środowisko PL
Występuje w Polsce na terenie całego kraju. Wierzba krucha porasta brzegi wód.
Kwitnie w okresie od kwietnia do maja. Wierzba krucha żyje do 60 lat.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 25(30) m.
Kora jest gruba, ciemnobrązowa, z widocznymi pasmami, które krzyżują się.
Liście są zielone i połyskujące z wierzchu, sinozielone od spodu, nagie, lancetowate, o zaostrzonych końcach. brzegiem piłkowane, najszersze poniżej środka.
Gałęzie nie zwisają. Są odstające.
Owoc to torebka.
Nasiona są drobne, zaopatrzone we włoski.
Rozmnażanie
To drzewo dwupienne.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Kalendarz przyrody
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
| ● | ● | Kwitnie wierzba krucha. |
Parametry
drzewo
nasłonecznione
Zbiory i zastosowanie w zielarstwie
| Zastosowanie | Opis |
|---|---|
| Zastosowanie ogólne | Roślina o leczniczych właściwościach. |
| Zastosowanie terapeutyczne |
|
| Sposób działania, właściwości lecznicze | Kora wierzby jest stosowana z uwagi na zawartość salicyny w bólach pleców, stawów, z wyjątkiem reumatyzmu. Ma podobne działanie jak aspiryna. |
| Przyjmowana postać |
|
| Przepisy zielarskie | Odwar: korę wierzby (1 łyżeczka) gotujemy w 250 ml wody przez 10 minut, a następnie przecedzamy. |
| Dawkowanie | Herbata - szklanka 2-3 razy dziennie. |
| Przeciwwskazania | Czasem występuje reakcja alergiczna. Poza tym nie należy podawać wierzby dzieciom, kobietom w ciąży, karmiącym matkom. |
| Surowiec | Kora. |
Pokrewne gatunki roślin
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej., ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Leokadia Witkowska-Żuk – Rośliny leśne, ISBN 978-83-7073-359-9, Multico Oficyna Wydawnicza 2013
- Anna i Łukasz Przybyłowiczowie – Ilustrowana Encyklopedia Roślin Polski, ISBN 978-83-7705-826-8, PWN
- Rebecca L. Johnson, Steven Foster, Tieraona Low Dog, David Kiefer – Przewodnik po ziołach leczniczych, ISBN 978-83-274-8955-5, wydawnictwo Olesiejuk 2019
© medianauka.pl, 2018-10-06, GAT-14371
Data aktualizacji artykułu: 2020-03-15