Wierzba wawrzynkowa

Okaz z Arboretum w Wojsławicach. © Krzysztof Trawiński - medianauka.pl

Wierzba wawrzynkowa (Salix daphnoides) to krzew lub niewielkie drzewo z rodziny wierzbowatych, rzadko uprawiana.

Występowanie i środowisko PL

Gatunek występuje w środkowej części Europy oraz w zachodniej części Azji. Wierzba wawrzynkowa rośnie nad brzegami wód oraz na nadmorskich wydmach.

Tryb życia i zachowanie

Kwitnie w okresie od marca do kwietnia.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 5-10(15) m.

Gałązki są niebieskawe, owoszczone i kruche.

Liście młode są owłosione, do 12 cm długości, wąskolancetowate, lekko skórzaste, od spodu niebieskoszare.

Kora ma żółty kolor od wewnętrznej strony.

Ochrona i zagrożenia LC

Gatunek ten nie jest zagrożony wymarciem. Ma status LC w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych.

Biologia i ekologia

Kolor kwiatów:
Grupa roślin: drzewo, krzew.
Stanowisko: nasłonecznione.
Użytek: rośliny ogrodowe.
Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: megafanerofit, nanofanerofit.
Kategoria przybysza: roślina uprawiana.
Częstość występowania gatunku: dość częsty (więcej niż 100 stanowisk).
Diploidalna liczba chromosomów: 2n=8.
Status popularności rośliny: gatunek nie jest popularny w Polsce, niewiele osób interesuje się tą rośliną.

Kalendarz przyrody

1	2	3	4	5	6	7	8	9	10	11	12	Opis
		●	●									Kwitnie wierzba wawrzynkowa.

Pokrewne gatunki roślin

Bibliografia

Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:

Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004