Zanokcica skalna
© Pecold - Fotolia.com
Zanokcica skalna (Asplenium trichomanes) to gatunek wieloletniej paproci z rodziny zanokcicowatych o zimotrwałych liściach tworzących małe kępki. Gatunek jest bardzo podobny do zanokcicy zielonej, od której różni się zimotrwałymi liśćmi, ma zaokrąglone szczyty listków, a ogonek liściowy i osadka są wąsko obrzeżone na czerwonawy kolor.
Występowanie i środowisko PL
Paproć ta rośnie na skałach i stromych zboczach.
Tryb życia i zachowanie
Zarodnikuje w okresie od lipca do września.
Morfologia i anatomia
Osiąga wysokość 30 cm.
Liście są pierzasto podzielone, o długości od 5 do 30 cm i szerokości od 8 do 20 mm. Blaszka jest podłużnie lancetowata, niemalże równowąska. Listki są szerokoowalne, na szczycie zaokrąglone, brzegiem karbowane.
Kłącze jest pokryte drobnymi łuskami.
Ochrona i zagrożenia
Brak danych.
Biologia i ekologia
- Kolor kwiatów:
- Grupa roślin: bylina.
- Stanowisko: półcień, cień.
- Środowsko: górskie, leśne.
- Strefy mrozoodporności: 3-9. Uprawa w Polsce na zewnątrz jest możliwa na terenie całego kraju.
- Forma życiowa według klasyfikacji Raunkiaera: hemikryptofit.
- Częstośc występowania gatunku: rzadki (10-100 stanowisk).
Kalendarz przyrody
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 | Opis |
● | ● | ● | Zarodnikuje zanokcica skalna. |
Pokrewne gatunki roślin
- zanokcica gniazdowa, zanokcica ptasia (Asplenium nidus)
- zanokcica ciemna (Asplenium adiantum-nigrum)
- zanokcica murowa (Asplenium ruta-muraria)
- zanokcica północna (Asplenium septentrionale)
- zanokcica zielona (Asplenium viride)
Bibliografia
Wykaz całej bibliografii dla wszystkich artykułów opublikowanych w niniejszym serwisie znajduje się w odnośniku w stopce. Poniżej znajduje się wykaz publikacji, które w szczególności były wykorzystywane w przygotowaniu niniejszego artykułu:
- Lucjan Rutkowski – Klucz do oznaczania roślin naczyniowych Polski niżowej, ISBN 978-83-01-14342-8, PWN SA 2004
- Praca zbiorowa – Botanica ilustrowana, w alfabetycznym układzie, opisuje ponad 10 000 roślin ogrodowych, ISBN 3-8331-1916-0, Könemann 2005
- Hanna Wójciak – Porosty mszaki paprotniki, 978-83-7073-552-4, Multico 2003
© medianauka.pl, 2018-11-12, GAT-4534
Data aktualizacji artykułu: 2024-08-31