Zawilec gajowy

Zawilec gajowy (Anemone nemorosa) to trująca roślina wieloletnia z rodziny jaskrowatych. Jest to gatunek wskaźnikowy starych lasów.

Zdjęcia – galeria

Kliknij obrazek, aby go powiększyć lub wyświetlić galerię, pokaz slajdów i dodatkowe opisy zdjęć.

⤢ POWIĘKSZ

Występowanie i środowisko PL

Zawilec gajowy występuje w Europie, Azji oraz w Ameryce Północnej. W Polsce to roślina pospolita na terenie całego kraju. Preferuje półcień. Rośnie w żyznych lasach liściastych i mieszanych.

Kwitnie w okresie od marca do maja.

Morfologia i anatomia

Osiąga wysokość 20(30) cm.

Kłącze jest walcowate, brązowe, podziemne, o długości do 30 cm. Z kłączy wyrastają pędy kwiatowe o wysokości od 10 do 25 cm, lekko owłosione z trzema liśćmi w górnej części łodygi pod kwiatem.

Liście są ogonkowe dłoniasto 3- lub 5-dzielne, o długości 1-3 cm. Po kwitnieniu wyrastają liście odziomkowe.

Kwiaty są usadowione na szczycie pędu na długiej szypułce, białe, różowawe od spodu, pojedyncze, o średnicy do 4 cm, złożone z 6-ciu listków okwiatu. Zwisają przed otwarciem. Kwiaty z licznymi zółtymi pręcikami i słupkami.

Owoc zbiorowy złożony z niełupek z zagiętym dzióbkiem.

Nasiona zawierają ciałko tłuszczowe, który stanowi pokarm dla mrówek.

Korzenie są nitkowate.