Żółw matamata
(Chelus fimbriatus)

Żółw matamata (Chelus fimbriatus) to żółw z rodziny wężoszyjnych. Ma pysk zakończony rurkowatym wyrostkiem, na końcu którego znajdują się nozdrza. Pozwala to żółwiowi oddychać przy całkowitym zanurzeniu. Karapaks jest płaski i porastają go glony. W ten sposób zwierzę stapia się z otoczeniem. Pancerz jest masywny i nieregularny. Głowa porośnięta wyrostkami. Karapaks składa się z trzech części.

Zdjęcie okazu z ZOO we Wrocławiu © medianauka.pl

Nazwa gatunku

Żółw matamata (Chelus fimbriatus)

Nazwy obce

angielska: Mata mata, mata-mata, matamata
niemiecka: Fransenschildkröte, Mata-Mata
czeska: Matamata třásnitá
francuska: Matamata
hiszpańska: Matamata

Pierwsze opisanie gatunku

Schneider, 1783

Obszar występowania

Europa - nie; Polska - nie;
Azja - nie;
Afryka - nie;
Ameryka Północna - nie;
Ameryka Południowa - tak;
Australia - nie;
Antarktyda - nie;
Żółw matamata - mapa występowania na świecie

Żółw matamata - mapa występowania na świecie

Wielkość

Brak danych.

Systematyka

Domena: Eukarionty (Eukaryota)
Królestwo: Zwierzęta (Animalia)
Typ: Strunowce (Chordata)
Gromada: Gady (Reptilia)
Rząd: Żółwie (Testudines)
Rodzina: Żółwie wężoszyjne (Chelidae)

Występowanie i środowisko

Zamieszkuje bagniste rozlewiska rzek w Ameryce Południowej, rzeki o wolnym nurcie.

Tryb życia i zachowanie

Zwykle czeka nieruchomo na ofiarę. Gdy ta zbliża się do żółwia, matamata otwiera pysk, szybko wyciąga szyję i zasysa ofiarę, dzięki wytworzonemu podciśnieniu.

Większość dnia żółw ten spędza w mule lub pośród wodnej roślinności przy brzegu. Jest to zwierze o nocnej aktywności.

Pożywienie

Zjada ryby, żaby, kijanki, inne organizmy wodne.

Rozmnażanie

Samica składa do wykopanego przez siebie dołka 18-28 jaj. Czas inkubacji to aż 200 dni.

Ochrona i zagrożenia

Brak danych.

Ciekawostki

To dość niebezpieczny żółw. Tubylcy obawiają się jego ukąszenia, gdyż matamata jest w stanie odgryźć kończynę.

Zdjęcia i grafiki - galeria

Żółw matamata(Chelus fimbriatus)